Η πίεση από τους ενήλικους

[teomatra]

Καλησπέρα σε όλους. Με λένε Θοδωρή και είμαι 16 χρονών. Είμαι άθεος αλλά βαπτισμένος Χριστιανός. Εδώ και 6 μήνες κάθισα και σκέφτηκα την κλασσική πλέον ερώτηση που γίνονται σε τέτοιες ηλικίες (και όχι μόνο). Το περίφημο "Υπάρχει Θεός;". Ύστερα από πολύ σκέψη κατάλαβα πως ο κόσμος γύρο μας είναι ψεύτικος. Τόσα λεφτά φεύγουν από το κράτος για την δημιουργία εκκλησιών και δεν υπάρχει μετά τίποτα για τα σχολεία. Έπειτα από αυτή την σκέψη μου συμπέρανα ότι κάτι τρέχει εδώ, ίσως ένα εμπορικό παιχνίδι με τόσα "πρόβατα" σε όλο το κόσμο που πιστεύουν σε διάφορους θεούς. Πρώτα απ' όλα το συζήτησα με τους κολλητούς μου οι οποίοι από τους 3 οι 2 σκέφτηκαν έξω από ένα κουτί. Μετά το είπα και στους γονείς μου οι οποίοι αντέδρασαν λες και είμαι σατανιστής. Η μητέρα μου είναι πάρα πολύ θρήσκα και ο πατέρας μου όχι τόσο θρήσκος. Με πίεζαν καθημερινά να πάψω τις ****. Το είπα και στην θεία μου και με ρώτησε κατευθείαν "Και ποιος σε δημιούργησε;". Μπορεί κανείς από εσάς να μου πει πως να αντιδράσω σε τέτοιες περιπτώσεις; Σκοπεύω μετά το Πάσχα να κάνω μια κουβέντα και με την καθηγήτρια των θρησκευτικών.

[AoratiMelani]

Καλημέρα!

Εγώ μπορώ να σου πω κάποια πράγματα, από τη σκοπιά του ενηλίκου (και από τη σκοπιά της έβηφης που υπήρξα και που δεν αντιμετώπισε τέτοια θέματα). Σκέφτομαι όμως ότι αυτό που χρειάζεσαι περισσότερο είναι η άποψη των συνομηλίκων σου και ιδίως όσων πέρασαν τα ίδια. Γι' αυτό στέλνω ένα πμ σε μερικά άτομα, παιδιά λίγο μεγαλύτερα από εσένα σε ηλικία, που πριν από λίγα χρόνια περνούσαν περίπου τα ίδια. Επέλεξα όσα ονόματα βρήκα στο νήμα "Απαλλαγή από τα θρησκευτικά", ελπίζω να ανταποκριθούν κάποιοι (αν και ορισμένοι είναι καιρός που δεν πατάνε στο φόρουμ):Zitanier, Σίσυφος, Λουκρητία, Freedom of Mind, Lilith, chrisakis, KostasMatthaiakis

Επίσης ίσως σε ενδιαφέρει το νήμα "οι γονείς μας" αν και συζητούν κυρίως ενήλικες, ωστόσο κάποια ιδέα μπορεί να πάρεις.

Η δική μου γνώμη: κρίνοντας από τον εαυτό μου, όταν είναι κανείς έφηβος, έχει τρομερή ενέργεια και ενθουσιασμό. Ουσιαστικά τώρα ανακαλύπτει τον κόσμο, γιατί έχει πλέον όλες τις δυνατότητες ενός ενήλικου αλλά και καθαρό μυαλό και απεριόριστη δύναμη. Είναι στα πρόθυρα της ενηλικίωσης και στην ουσία φτιάχνει τον εαυτό του, τον αυριανό ενήλικα. Αυτό είναι εκπληκτικό φυσικά, και μας κάνει να νιώθουμε ότι θέλουμε και ίσως ότι έχουμε και χρέος να το μοιραστούμε με τους άλλους, να αλλάξουμε τον κόσμο. Το αποτέλεσμα είναι πάνω στην προσπάθεια να τρώμε πολλές χυλόπιτες, διότι ο κόσμος αλλάζει μεν, αλλά όχι τόσο εύκολα όσο φαντάζει στην αρχή, και διότι οι ενήλικες - ακόμη και οι πολυ κοντινοί και αγαπημένοι μας - αλλάζουν επίσης πολύ δύσκολα ή και καθόλου, ιδίως όταν τους "κοντράρει" το βλαστάρι τους, που τόσα χρόνια το είχαν συνηθίσει πειθήνιο και υποτακτικό. Νιώθουν απειλή, αμφισβητείται η πατρική εξουσία τους, ταράζεται η γαλήνη της βολής τους.

Οπότε θα σου έλεγα το εξής: κάνε συζητήσεις μόνον όταν και με όποιους νιώθεις ότι είναι πραγματικά πολύ σημαντικό για σένα να γνωρίζουν την άποψή σου. Μην περιμένεις να πεισθεί ο άλλος και να αλλάξει γνώμη, τουλάχιστον όχι άμεσα. Αυτό ίσως συμβεί, ίσως και όχι - και είναι πιο πιθανό να συμβεί αν δεν πιέζεις. Να ελπίζεις στην καλύτερη να αποδεχθεί ο συνομιλητής σου το γεγονός ότι έχεις την προσωπική σου άποψη και ότι είσαι σταθερός σε αυτήν. Να εκφράζεις τη γνώμη σου διαλλακτικά και ήρεμα πάντα, με έκδηλο σεβασμό για το συνομιλητή σου ως πρόσωπο (αν και όχι αναγκαστικά για τις ιδέες του). Ακόμη και αν φαινομενικά δεν αξίζει τον σεβασμό σου, μια τέτοια στάση τον υποχρεώνει να σε ακούσει τουλάχιστον - διαφορετικά θα βρει αφορμή να σου δώσει άδικο μόνο και μόνο επειδή "δεν του αρέσει ο τρόπος σου" ή επειδή "τον προσβάλεις".

Από τους γονείς σου το καλύτερο που μπορείς να ελπίζεις κατά τα φαινόμενα είναι να κατανοήσουν κάποια στιγμή (όχι σύντομα) ότι μεγαλώνεις και έχεις δικές σου ιδέες και απόψεις και να σε δεχτούν και να σε αγαπούν όπως είσαι. Κάνε τους να νιώσουν ότι τους αγαπάς και τους δέχεσαι όπως είναι, με τις διαφορετικές απόψεις τους, και ίσως ανταποδώσουν και αυτοί - ίσως και όχι. Η ενηλικίωση και η ανεξαρτησία καμιά φορά δυστυχώς μπορεί να σημαίνει και μοναξιά. Μεγαλώνοντας συνήθως βρίσκουμε άλλους ανθρώπους με τους οποίους νιώθουμε ότι είμαστε οικογένεια, περισσότερο απ' όσο με την πατρική μας οικογένεια.

Από τους ξένους, όπως η δασκάλα των θρησκευτικών, μπορείς να διεκδικήσεις σεβασμό στην άποψή σου. Δεν είναι αναγκαίο να την κάνεις να αλλαξοπιστήσει προφανώς, και στο συγκεκριμένο πλαίσιο ακόμη και αν γινόταν αυτό, ποτέ δεν θα το παραδεχόταν εκείνη. Μπορείς να κάνεις συζητήσεις μέσα στην τάξη στο μάθημα, όσο εσύ νιώθεις αυτή την ανάγκη και όσο δεν σε κουράζει και δεν σε εκνευρίζει υπερβολικά, και πάντα με ηρεμία: έτσι κερδίζεις τις εντυπώσεις. Θα κάνει καλό και στους συμμαθητές σου - όχι τόσο επειδή θα μάθουν ότι υπάρχει και άλλη άποψη, αυτό το ξέρουν ήδη, αλλά επειδή θα δουν ότι μπορεί κανείς να εκφράζει αυτήν την άλλη άποψη και να ζει σε συνέπεια με αυτήν, χωρίς να συμβεί και τίποτε το τρομερό.

Αυτά από μένα. Συγγνώμη για το σεντόνι, ελπίζω σε κάτι να σου χρησιμέψει.

Α, και σε ζηλεύω που είσαι δεκάξι χρονών. Έχεις τη ζωή μπροστά σου.

[MariaEvri]

να προσθέσω και εγώ μια μικρή λεξούλα ΔΙΑΒΑΣΜΑ
από τότε που άρχισα να διαβάζω κείμενα (βιβλία ΚΑΙ ονλαιν δοκίμια) κατά της θρησκείας που εξηγούν πως δεν υπηρχε αυτό, γιατί τούτο είναι άκυρο, τί λέει η βίβλος κλπ έχω απαντήσεις σε όλα τα ερωτήματα των θρήσκων. Κρίμα που δεν είμαι ομιλητική!

[spylab]

Σκοπεύω μετά το Πάσχα να κάνω μια κουβέντα και με την καθηγήτρια των θρησκευτικών.

Ρωτα την πως μπορει ενα ιστορικο προσωπο να εχει κινητη ημερομηνια θανατου (τζεσους-πασχα)

[AoratiMelani]

Εάν θες να κάνεις debate για τις ιερές γραφές του χριστιανισμού, θα βρεις υλικό στο μπλογκ Αθεΐα στην κατηγορία Βίβλος. Για μένα δεν είναι τόσο ουσιαστικό αυτό το θέμα, αλλά για άλλους ίσως να είναι.

Για μένα πιο ουσιαστικό είναι, ας πούμε, γιατί η πίστη είναι αξία; Γιατί μας παροτρύνουν να δεχτούμε ως αληθή και να μην αμφισβητούμε τα όσα γράφονται σε κάποια αρχαία κείμενα; Αν επιθυμούμε να αναζητήσουμε την αλήθεια, γιατί δεν μας ενθαρρύνουν να ερευνούμε και να σκεπτόμαστε ελεύθερα;

Όταν θέλουμε να κατανοήσουμε πώς λειτουργεί ο κόσμος, ο μόνος αποτελεσματικός τρόπος είναι με τη λογική μας, μέσα από την παρατήρηση, το πείραμα και τον συλλογισμό. Γιατί ειδικά στο θέμα του θεού δεν μας επιτρέπουν να το προσεγγίσουμε έτσι αλλά μας πιέζουν να δεχτούμε εξ αποκαλύψεως δόγματα ως αληθειες;

Επίσης, το θέμα της αγάπης.

Μας παρουσιάζουν την αγάπη σαν κεντρικό δόγμα του χριστιανισμού, και μας το παρουσιάζουν αυτό ως επιχείρημα για την αξία του χριστιανισμού. Αν όμως περιμένουν να αξιολογήσουμε τον χριστιανισμό βάσει της αγάπης, αυτό σημαίνει ότι οι ίδιοι δηλώνουν εμμέσως πλην σαφώς ότι η αγάπη είναι υψηλότερη αξία από τον χριστιανισμό, δηλαδή και οι ίδιοι αντλούν τις αξίες τους από κάποιες άλλες πηγές πλην του χριστιανισμού, και μας καλούν και εμάς ασυναίσθητα να κάνουμε το ίδιο.

Επομένως, γιατί να θεωρήσουμε αξία τον χριστιανισμό και να αντλήσουμε αρχές ζωής από εκείνον; Αφού ήδη έχουμε αξίες όπως αγάπη, αλληλεγγύη και άλλες, που απορρέουν από κάτι βαθύτερο και πιο παγκόσμιο και πανανθρώπινο: την ανθρωπιά μας.

[teomatra]

Ευχαριστώ πολύ όλους σας.

Ρωτα την πως μπορει ενα ιστορικο προσωπο να εχει κινητη ημερομηνια θανατου (τζεσους-πασχα)

Θα το ρωτήσω!

[patroklos]

Καλησπέρα Θοδωρή. είμαι 44 χρονών. Είμαι 0 +ρεζους, καυκασιοειδής, ινδοευρωπαικής πολιτισμικής προεύλευσης. το ότι υπέστη βάπτισμα τους το συγχώρεσα
κάτι τέτοιο ισχύει=
Εαν υπαρχει θεος τότε αυτός δεν εχει σημασία στη ζωή μας- που ειναι ο ντεκαφεινέ
Επειδη δεν υπάρχει θεός έχει σημασία η ζωή μας- που είναι ο δυνατός εσπρέσσο
και οι δύο ειναι νόστιμοι.
ο κόσμος γύρο μας δεν είναι ψεύτικος. απλά είναι και παραπάνω, πάντα κάτι παραπάνω, πιό πολύ. Ελπιζοντας ότι η κατανόηση συνεχίζει να αυξανεται και μετά την εφηβεία και η περιέργεια εξελίσσεται σε έρευνα των διαφορετικων οπτικων γωνιων της αντίληψης, ψευτικο δεν είναι τίποτα εκτος από τις ταμπέλες που βιαζομαστε να βάλουμε. Φυγε και μην ξαναγυρίσεις από αυτο κράτος. πάντα κάτι τρέχει εδώ, και αλλού, ένα εμπορικό παιχνίδι με τόσα "πρόβατα" σε όλο το κόσμο που πιστεύουν ότι αξίζουν την καταπίεση και εκμετάλλευση που υπόκεινται. Οι διάφοροι θεοί ήρθαν στο κράτος για να διευκολύνουν το παιχνιδι εις βαρος μας. Τα πρόβατα είναι ο αληθινός λόγος που σου συστήνω να φύγεις. οι γονείς τυπικά φοβούνται το στόμα του κόσμου, την μεγάλη κατίνα που μας πελεκάει άγρυπνα. τα δρώμενα της εκκλησίας και οι παραδόσεις ειναι κοινωνική ετικέτα για αυτούς και πρεπει να μάθεις να παιζεις θέατρο συμμορφωσης σαν τα φρέσκα πρεζάκια και τους γκευ οπως φυλάγονταν πριν από την κάποια προοδο στον ανθρωπισμό της κοινωνιας. όπως και να αντιδρούν οι γονείς, το υγιές πουλι ανοιγει φτερά και πεταει απο την φωλιά. κάνε ότι πρέπει για να σε βοηθήσουν να φύγεις. στην θεία σε δημιούργησε μια εξελικτική πίεση σε μια ομάδα ανθρωποειδών (σαπιενς, σαπιενς ινταλτου, νεαντερταλ, ντενισόβαν, και καποιου εξελιγμενου ερέκτους) που αναμείχθηκαν σε διαφορες αναλογίες και μείναμε εμείς και τα άλλα πολυποικιλα φύλα των μοντέρνων ανθρώπων. Σε δημιουργησε η ένωση δύο ετερόφυλων. (ειμαστε πάρα πολλοί).
στην ερώτηση " ποιος Σε Δημιουργησε" το να ορίσεις το "Σε" ειναι το αληθινά δύσκολο.
Δημιουργώ
δῆμος+ έργο

δῆμος=
1)γη, χώρα
2)μία από τις υποδιαιρέσεις της αρχαίας Αττικής που εισήχθησαν με τη μεταρρύθμιση του Κλεισθένη
3)ο λαός, οι απλοί άνθρωποι
4)(σπάνιο) αυτός που δεν κατάγεται από αριστοκρατικό γένος
5)η δημοκρατική μερίδα σε μια αρχαία ελληνική πόλη
6)η συνέλευση των πολιτών ως κυρίαρχο πολιτικό σώμα
7)το δημοκρατικό πολίτευμα

κάποτε θα σε δημιουργούν επώνυμοι μοριακοί γενετιστές

πως να αντιδράσεις σε τέτοιες περιπτώσεις; 1) φτιάξε την δική σου θρησκεία 2) βρές τον ολοκληρωμένο εαυτό σου για να πιστέψεις σε σενα 3) στο εδω και τώρα υπάρχει και το μέλλον και το παρελθόν. μην κουβαλάς τα συμπλεγματα και τα πιτουρα στις νοητικές βαλίτσες που σου γεμίζουν τώρα. Αφου στις γεμίσουν αστες να πέσουν χάμω και προχώρα.
ποιά είναι η καθηγήτρια των θρησκευτικών? ενας ελευθερα σκεπτόμενος ανθρωπος? θα σας έκανε θρησκευτικα αν ήταν? ρώτα για το γκομπέκλι τέπε. ρώτα για τον υστερικο εγωπαθη φόβο του θανάτου ως παραμυθογόνο στους κοινούς ανθρώπους. ρώτα για τα συμπτώματα σχιζοφρενους ψυχωτικου επεισοδιου. ρώτα γιατί ειναι παράνομη η γιόγκα στους μουσουλμανους της μαλαισιας? ποιά είναι η φυσιολογική αντίδραση στο άγνωστο, πως επιρρεάζεται αυτη η αντίδραση, και ποτε ο (τυχόν?) φόβος εξελίσεται σε διαδιδόμενη φοβία?

[AoratiMelani]

Σωστά, ξέχασα το "ποιος σε δημιούργησε".

Γιατί πρέπει να μας δημιούργησε οπωσδήποτε κάποιος;
Γιατί δεν μπορούμε να προκύψαμε από μη κατευθυνόμενες φυσικές διεργασίες;

Το επιχείρημα "μα δες τι τέλειος που είναι ο κόσμος" καταρρέει αμέσως μόλις κοιτάξεις ένα τσουνάμι που παρασέρνει δίκαιους και άδικους ή ένα βρέφος που γεννιέται παραμορφωμένο από κάποια εκ γενετής ασθένεια.

Το επιχείρημα "μα είμαστε τόσο περίπλοκοι και τόσο τέλειοι" είναι σαθρό, η περιπλοκότητα δεν είναι λόγος να υποθέσουμε ότι υπάρχει μια διάνοια που την σχεδίασε, η φυσική εξέλιξη στην πορεία εκατοντάδων εκατομμυρίων ετών αρκεί για να φτάσουμε στην πολυπλοκότητα αυτή - και δεν είμαστε διόλου τέλειοι, ο οργανισμός μας είναι γεμάτος ατέλειες.

[apeleytheros]

Το ίδιο το επιχείρημα ότι ο κόσμος μας φαίνεται πολύπλοκος είναι υπέρ της τυχαίας δημιουργίας μας, όχι υπέρ ενός υπέρτατου όντος που μας έφτιαξε καθ εικόνα και καθ ομοίωση. Συνάδει μια χαρά με το ότι είμαστε ένα είδος που «κατέβηκε από τα δέντρα» μόλις πριν μερικές εκατοντάδες χιλιάδες χρόνια, και για το μεγαλύτερο τμήμα αυτού του χρονικού διαστήματος μετά την κάθοδο, η πολυπλοκότητα της σκέψης και της διαβίωσης μας ήταν αντίστοιχη των χιμπαντζήδων (βλέπε: για έκθεμα σε ζωολογικό κήπο). Ο σύγχρονος πολιτισμός μας και η κατανόηση του κόσμου είναι αποτέλεσμα πολύ σκληρής εργασίας, συνεργασίας χιλιάδων ανθρώπων (συλλογικής νόησης) κλπ, και ακόμα χειρότερα πάρα πολλές επιστημονικές ανακαλύψεις έγιναν στον αγώνα για το πως «θα φάμε τους άλλους». Δεν είναι δα και το είδος που θα έλεγες ότι ένας θεός το έκανε καθ εικόνα και καθ ομοίωση, εκτός αν υπάρχει κοσμολογική παραδοχή ότι ο θεός είναι αντίστοιχα ηλίθιος με το ανθρώπινο είδος.

[tasos_didymoteicho]

Καλώς όρισες. Μεγάλη μας χαρά να φιλοξενούμε τόσο νεαρά παιδιά.

Θεωρώ ότι το "πώς να αντιδράσεις σε τέτοιες περιπτώσεις" δεν έχει τόσο σχέση με ένα φόρουμ αθέων, όπως το παρόν, όσο με έναν κοινωνιολογικό χώρο που επικεντρώνεται στις σχέσεις παιδιών-γονέων και στο χάσμα των γενεών. Φυσικά, καλά έκανες και προσέτρεξες εδώ, με την έννοια που ήδη προειπώθηκε, ότι ενδεχομένως να βρεις κι άλλες παρόμοιες περιπτώσεις και να πάρεις ιδέες.

Προφανώς το δυσκολότερο σημείο είναι η σχέση σου με την οικογένειά σου. Εκεί, αυτό που έχει πρωτεύουσα σημασία -αφού μάλιστα έχεις ήδη εκδηλωθεί, βγαίνοντας από την ντουλάπα- είναι η διατήρηση της βέλτιστης δυνατής σχέσης μ' αυτούς. Κατά τη γνώμη μου ελάχιστη σημασία έχει να ψάξεις να βρεις επιχειρήματα για να εδραιώσεις στα μάτια τους το βάσιμο των αντιλήψεών σου. Είσαι ακόμα στα πρώιμα στάδια, φρονώ ότι τα συμπεράσματά σου στα υπαρξιακά σου ερωτήματα στερούνται ακόμα όχι μόνο στιβαρού υποβάθρου, αλλ' ακόμα και υψηλού βαθμού σιγουριάς και καταστάλαξης, και γενικά αν μπεις σε μια τέτοια διαδικασία πιθανολογώ ότι έχεις περισσότερα να χάσεις παρά να κερδίσεις.

Αυτό για το οποίο θα κληθείς να τους πείσεις σ' αυτήν τη φάση είναι ότι έχεις το δικαίωμα να έχεις και να διαμορφώνεις ίδια άποψη, καθώς και το ότι είσαι σε ηλικία ν' αρχίσεις ν' αναπτύσσεις περισσότερο την κρίση σου, τη δική σου προσωπική κρίση, και το ότι, αυτονόητα, δεν μπορούν να συμπίπτουν οι απόψεις σου με τις δικές τους σε όλα, ούτε καν στα περισσότερα. Πρέπει να τους δώσεις να καταλάβουν -πάντα ήρεμα, σε πολύ χαμηλούς τόνους και με πολύ φιλικό και συγκαταβατικό ύφος- ότι κανενός οι απόψεις δεν είναι αξιωματικά θέσφατα, ότι πάνω στο συγκεκριμένο ζήτημα υπάρχουν πολλές κι εντελώς αντικρουόμενες και διαφορετικές αντιμετωπίσεις κι ότι κανένας δεν μπορεί επ' ουδενί ν' αποδείξει τη δική του. Ότι σημασία έχει τι άνθρωπος είσαι, η στόφα σου, η ποιότητά σου, η αξία σου και κάθε άλλο χαρακτηριστικό που διαμορφώνει τη δημόσια εικόνα σου και μπορεί να εκτιμηθεί, κι όχι το τι πιστεύεις. Το τελευταίο, παρότι αποτελεί αναμφισβήτητα στοιχείο της ταυτότητάς σου και της κοσμοθεωρίας σου, δεν επηρεάζει τον χαρακτήρα σου και σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να σε καταστήσει χειρότερο άνθρωπο -ούτε και καλύτερο, ως επί το πλείστον.

Πρέπει να κατανοήσουν ότι η σχέση σας ουδόλως θα επηρεαστεί, κι ότι δεν θα αμφισβητηθούν εξ αυτού ως γονείς, ούτε καν ως άνθρωποι. Βασικά δηλαδή δεν πρέπει να νιώσουν καθ' οιονδήποτε τρόπο ότι απειλούνται, κυρίως ως γονεϊκές μορφές κι ως πρότυπα για σένα ή οτιδήποτε άλλο θεωρούν ότι αξίζουν κατέχοντας τον συγκεκριμένο "θρόνο".

Επίσης, πρέπει να τους γίνει απόλυτα κατανοητό ότι η πεποίθησή σου πήρε ήδη το δρόμο της και διαμορφώνεται προς τη συγκεκριμένη κατεύθυνση ασχέτως πόσο αρνητικοί σταθούν οι ίδιοι απέναντι στο ενδεχόμενο να διαφοροποιείται απ' τη δική τους, κι ότι η οποιαδήποτε πεισματική τους στάση άρνησης το μόνο που μπορεί να κάνει είναι να δημιουργήσει εμπόδια στη σχέση σας, την επικοινωνία σας, χωρίς όμως ουσιαστικά να μπορεί να σου αλλάξει άποψη. Επ' αυτού πρέπει να τους δώσεις να καταλάβουν ότι από βρέφος έχεις δεχτεί -όπως οι περισσότεροι κάτοικοι της χώρας μας- από τους ίδιους, την ευρύτερη κοινωνία και το σχολείο τεράστια πλύση εγκεφάλου, κι εφόσον μετά απ' όλ' αυτά ανέπτυξες δική σου προσωπική κρίση που διαφέρει, είναι αδύνατον πλέον να επανέλθεις στην αρχική τροχιά που άλλοι έχουν χαράξει για σένα ερήμην σου, καθώς δεν έχουν πλέον οτιδήποτε άλλο καινούργιο να σου προσφέρουν για να υποστηρίξουν τη -μεταξύ μας, ανύπαρκτη- θέση τους.

Τέλος, ως αναπτυσσόμενη ξεχωριστή ανθρώπινη οντότητα, είσαι ο μοναδικός που μπορεί να διαμορφώνει τη σκέψη σου και τα Πιστεύω σου. Αστυνομία της σκέψης δεν υπάρχει, παρότι αυτοί νομίζουν ότι ο θεούλης τους κατέχει το συγκεκριμένο πόστο.

Ουφ, σας κούρασα. Ελπίζω να βγαίνει νόημα.

Off Topic

Πάτροκλε, μικρό παιδί είναι, προσαρμόσου λίγο. Θα το τρομάξεις.

[Θεόφιλος]

Έπειτα από αυτή την σκέψη μου συμπέρανα ότι κάτι τρέχει εδώ, ίσως ένα εμπορικό παιχνίδι με τόσα "πρόβατα" σε όλο το κόσμο που πιστεύουν σε διάφορους θεούς.

σίγουρα η δημιουργία των θεών δεν ξεκίνησε μόνο για εμπορικούς λόγους, υπάρχουν βαθύτεροι κοινωνικοί και ψυχολογικοί παράγοντες που ανάγκασαν τις κοινωνίες να υιοθετήσουν καταστάσεις φυσιολογικές. σαν υπερφυσικές. αυτό θέλει πολύ έρευνα από όλους μας.

Μπορεί κανείς από εσάς να μου πει πως να αντιδράσω σε τέτοιες περιπτώσεις;

εξαρτάται από την ιδιοσυγκρασία σου, γιατί η τελική αντίδραση και η όποια απόφαση θα είναι αποκλειστικά δική σου ανεξάρτητα από τι θα σου πεί ο καθένας. πάντως καλό θα είναι να είσαι πιο ανεκτικός με του ς δικούς σου ,μην ξεχνάς πως αυτά που πιστεύουν τους τα έχουν μετα δώσει οι παππούδες σου δεν χρειάζεται να διαφωνείς αρκεί που έχεις την δική σου άποψη, σιγά σιγά θα καταλάβουν πως δεν είναι έγκλημα να ζητάς λογικές απαντήσεις.

Σκοπεύω μετά το Πάσχα να κάνω μια κουβέντα και με την καθηγήτρια των θρησκευτικών.

μάταιος κόπος. δεν θα βγάλει πουθενά η όλη συζήτηση, θα υπερασπιστεί την εργασία της από την θρησκεία βγάζει το ψωμί της και δεν σκοπεύει να το χάσει έστω και θεωρητικά.

[Ibraim Bielidopoulos]

teomatra δεν είναι η δουλειά σου να αποδείξεις στους άλλους τι να πιστεύουν και αν υπάρχει θεός ή όχι. Άστο καλύτερα, μην επιμένεις. Ξόδεψε χρόνο να βρεις τι πραγματικά σου αρέσει. Δυστυχώς εδώ είναι Ελλάδα, ένα μέρος πολύ χειρότερο από ότι νομίζεις και είσαι και εξαρτημένος ακόμα λόγω ηλικίας, οπότε γίνε flexible, διπλωματικός. Αν πονάς για το ότι οι άλλοι δεν συμφωνούν μαζί σου, ο πόνος αυτός δεν προέρχεται από τα αισθητήριά σου, αλλά από το εγώ σου. Είσαι και σε μια ηλικία που ο άνθρωπος ξεκινάει την προσωπική του αμφισβήτηση εναντίον της οικογένειας και της κοινωνίας προκειμένου να προετοιμαστεί για τον μελλοντικό του ρόλο και την μελλοντική του ανεξαρτησία. Μην κάνεις την αθεία μέρος αυτής της κατάστασης. Ξόδεψε τον χρόνο και την ενέργειά σου αλλού. Ο patroklos έχει σε όλα δίκιο, η καλύτερη λύση είναι φυσικά να φύγεις, αλλά αυτό σκέψου το αργότερα. Και φυσικά δεν κάνεις τέτοιου είδους συζητήσεις με την καθηγήτρια θρησκευτικών σου, πληρώνεται για αυτό που κάνει, αυτό την ενδιαφέρει πάνω από όλα. Δεν πρόκειται να βγει τίποτε από μια τέτοια συζήτηση, προφανώς θες να την κολλήσεις στον τοίχο και να την φέρεις σε αδιέξοδο. Και ναι οι γονείς σου φοβούνται και τι θα πει η κοινωνία και ότι αργότερα μπορεί να αποτελέσουν εμπόδιο για σένα οι απόψεις σου. Γράψτους όλους, μπορείς να βασιστείς στον εαυτό σου, χωρίς να προβάλλεις ως όπλο το ισχυρό εγώ σου; Πολύ δύσκολο αυτό σε μια κοινωνία όπου όλοι ηδονίζονται με το εγώ τους! Δυστυχώς η περιρρέουσα ατμόσφαιρα της κοινωνίας στην οποία ζει ο καθένας είναι πανίσχυρη και επηρρεάζει και τον πιο δυνατό νου. Και κάτι άλλο, ούτε η Ευρώπη αποτελεί καλό αντίδοτο για την Ελλάδα, αρχίσουν και μαζεύονται τα σύννεφα πάνω από τους ευρωπαίους και αργότερα θα δούμε πράματα και θάματα.

[επικουρειος]

Στο ερωτημα

"Και ποιος σε δημιούργησε;"

η απαντηση ειναι πως οτι δεν αγγιζεται δεν μπορει και να αγγιξει,μεσα απο το μηδεν ποτε δεν δημιουργειται κατι.Αξιωμα της υλιστικης φιλοσοφιας και δεν χρειαζεται αποδειξη.

[Ευθύμης]

Πέρα από τα ερωτήματα, χρειαζεται ευγενική επιμονή όσον αφορα τους γονείς σου. Δεν είναι απαραίτητο να πηγαίνει συνέχεια σε αυτό το ζήτημα η κουβέντα και να μαλώνετε ούτε φυσικα είσαι υποχρεωμένος να κανεις πραγματα που δε σε εκφραζουν. Οι γονείς δεν είναι αντίπαλοι. Η σταδιακή ωρίμανσή κι ενηλικίωσή σου θα τους δείξει ότι, αντίθετα με ό,τι τους έχει πει η εκκλησία και πιθανό να φοβούνται, δε έχεις μετατραπεί σε... τέρας.

[επικουρειος]

Μια καποια στιγμη ο ανθρωπος θα κληθει να ζησει μονος του.Θα περασει για σπουδες σε μια αλλη πολη,η για δουλεια ισως και στο εξωτερικο,η ενας διορισμος που πρεπει σε μια βδομαδα να βρεθει στο νεο μερος.Η με το περασμα των χρονων φευγοντας οι μεγαλυτεροι παλι ισως φτασει να ζει μονος του μεχρι να φτιαξει τη δικη του ζωη.

Θα πρεπει τοτε να ειναι σε θεση να μπορει να αντιμετωπισει την καθημερινοτητα της ζωης του.Να φροντισει τον εαυτο του και ενα ολοκληρο σπιτι που ειναι δικο του καταδικο του.Θα απολαμβανει τα δικαιωματα του μονον εφοσον θα πραγματοποιει στο ακεραιο τις υποχρεωσεις του.Αν δεν μαγειρεψει,η αν καψει το φαι μενει νηστικος,κι αν δεν πλενει δεν εχει ρουχα να φορεσει και θα τον φαει η βρωμια και η ακαταστασια αν δεν φροντισει.

16 χρονων ειναι η αντιδραση της εφηβειας,αλλα ο βασικος στοχος ειναι να καταφερεις να ορισεις τη δικη σου ζωη μεσα απο τις σπουδες που θα κανεις ωστε να μπορεσεις να ζησεις για παντα μια ζωη ανεξαρτητη κι αξιοπρεπη.Κι οταν καταφερεις να ζεις εντιμα εκπληρωνοντας ολες σου τις υποχρεωσεις χωρις να υποχρεωνεσαι σε κανεναν ωστε να σου ασκει και τον ελεγχο τοτε θα καταλαβεις τι παει να πει οτι δεν περιμενεις απο κανενα να σου κανει χαρη κι ουτε χρωστας κι εσυ χαρη σε κανεναν.

Γιαυτο να μην κοιτας το δεντρο αλλα το δασος ολακερο,εχεις μια ζωη ολοκληρη να ζησεις κι ο ανθρωπος οριζει τη ζωη του μεσα απο τις σπουδες του και την προσωπικοτητα του.

[KostasMatthaiakis]

Φίλε Θοδωρή, και εγώ πέρασα τα ίδια λίγο πιο παλιά. Εσύ αυτό που θα σου πρότεινα να κάνεις είναι καταρχάς να ξεκαθαρίσεις τι πιστεύεις και τι όχι γιατί πολλές φορές οι γονείς παρερμηνεύουν όσα λες.
Έπειτα θα τους πεις τι θέλεις. Δικαίωμα σου είναι η θρησκευτική ελευθερία από το σύνταγμα. Εγώ όταν ήθελα να πάρω απαλλαγή στην αρχή δεν το συζητούσαν καν, αλλά τους είπα ότι αν δεν με απαλλάξουν

1. Θα πάω στην διευθύντη να του εξηγήσω την κατάσταση ώστε να ντραπούν και να με απαλλάξουν

2. Δεν θα διάβαζα καθόλου και θα έγραφα μηδέν σε διαγωνίσματα και στις εξετάσεις στα θρησκευτικά και θα έπεφτε ο μέσος όρος μου αν δεν είχα απαλλαγή
Ήμουν λίγο υπερβολικός αλλά μετά από λίγες μέρες καβγάδων πήρα την απαλλαγή.
Δεν μου είπε στο σχολείο κανένας τίποτα και έπειτα από λίγο καιρό όλα ησύχασαν.
Οι γονείς μου τώρα δεν μου λένε τίποτα και μη σου πω ότι τους βοήθησε κιόλας, δηλαδή τώρα αποδέχονται πιο εύκολα άλλες θρησκείες και γενικά τη διαφορετικότητα.
Στον καθηγητή σου αν θέλεις μιλά του, βέβαια θα σου πει τα αναμενόμενα (θα σου προτείνει να το ξανασκεφτείς και ότι είσαι σε μικρή ηλικία για να αποφασίσεις κτλ.) Όλα γίνονται καλύτερα με το πέρασμα του χρόνου και οι εντάσεις πέφτουν.
Απλώς πρέπει να επιμείνεις σε αυτό που θες.

[KostasMatthaiakis]

Επίσης αν θέλεις να κάνεις συζητήσεις για να βγάλεις και εσύ και ο άλλος κάποια συμπεράσματα θα σου πρότεινα να ξεκινήσεις καταρχάς με τα μεγαλύτερα λάθη που έχει η Βίβλος όπως:
1. Ο Θεός δημιούργησε τον άνθρωπο
2. Ο ήλιος κινήται γύρω από τη Γη
3. Η Γη είναι επίπεδη (Ναι όντως το λέει αυτό)
4. Η κιβωτός του Νώε
5. Ο πύργος της Βαβέλ

Επίσης μπορείς να μιλήσεις για το ρατσισμό, τη δουλειά και τη βία που υπάρχει μέσα στη Βίβλο, και κυρίως για την βία που διέπραξε ο Θεός (πχ. Πληγές του Φαραώ).

Αλλά λογικά προβλήματα όπως:

Η ερώτηση από που προέρχεται το κακό, δηλαδή:
Αν ο Θεός είναι παντοδύναμος, τότε δεν είναι καλόβουλος.
Αν ο Θεός είναι καλόβουλος, δεν είναι παντοδύναμος.
Αν ο Θεός είναι καλόβουλος και παντοδύναμος, από που προέρχεται το κακό.
Αν ο Θεός δεν είναι ούτε καλόβουλος ούτε παντοδύναμος τότε για τί να τον λέμε Θεό
Επίκουρος- Αθηναίος Φιλόσοφος

Επίσης γιατί ο Χριστός βοηθούσε μόνο τους άρρωστους που έβρισκε και όχι όλους σε όλο τον κόσμο.
Και πως γίνεται να υπάρχει ελεύθερη βούληση αν ο Θεός ξέρει ήδη τι θα αποφασίσουμε.

Γιατί αφού ο Θεός είναι καλός στέλνει τόσους ανθρώπους στην κόλαση για να υποφέρουν.

Γιατί κάποιοι άνθρωποι γεννιούνται με σωματικά ή νοητικά προβλήματα

Μίλα για αυτά που έχει κάνει η θρησκεία όπως η καταστροφή της βιβλιοθήκης της Αλεξάνδρειας, της πλατωνικής σχολής που μας κράτησαν αιώνες πίσω.

Για την καταστροφή αρχαιοελληνικών μνημείων και ναών και την μεσαιωνική καταπίεση των επιστημών.

Σύγκρινε το χριστιανισμό με άλλες θρησκείες για να δεις πως επηρεάζει η μία την άλλη και την επιρροή από αρχαίες θρησκείες.

Την καταπίεση στους ανθρώπους σήμερα, που η εκκλησία δεν αφήνει τη σεξουαλική αγωγή στα σχολεία (το βιβλίο ήταν έτοιμο για έκδοση), δεν αφήνει τους ομοφυλόφιλους να παντρεύονται με πολιτικό γάμο και που δεν αφήνει τις γυναίκες να κάνουν έκτρωση πάρα μόνο αν υπάρξει πρόβλημα κατά την κύηση.

Με μια πεντάλεπτη αναζήτηση θα βρεις τις απαραίτητες πληροφορίες για ένα καλό debate

[nik_korosis]

νομιζω οτι ο θεϊσμος ή η αθεϊα ειναι περισσοτερο ζητημα διαθεσης και λιγοτερο ζητημα λογικης επεξεργασιας. και εγω γυρω στα 16 μου ενοιωσα οτι δεν υπαρχει θεος. δεν ηταν σαν αντιδραση στην εκκλησια απλα μεσα στο γενικοτερο ψαξιμο της ηλικιας ενοιωσα πιο ανετα με την ιδεα οτι δεν υπαρχει θεος παρα οτι υπαρχει. απο πιτσιρικας πηγαινα εκκλησια και κατηχητικο και χριστιανικη κατασκηνωση και τα σχετικα. ομως αυτο δεν με εσπρωξε στον θεο.
προσωπικα θα σου προτεινα να μην συζητησεις τιποτα. ασε τον εαυτο σου οσο μπορεις ελευθερο απο λογικες σκεψεις και δες το συναισθηματικα. αν νοιωθεις ανετα με το να μην πιστευεις στο θεο, κρατα το σαν επιλογη και πανω σε αυτη την επιλογη στησε ολα τα υπολοιπα. επισης θα σου προτεινα να διβασεις τον "ΕΠΙΚΟΥΡΟ" του Θεοδωριδη (αν δεν το εχεις κανει ηδη).
θα σου κανω και ενα μικρο spoiler. θα καταλαβεις οτι εισαι αθεος αν το συνοδευσεις με αλλα δυο χαρακτηριστικα: την αναρχια και τον υλισμο. Ενας που δηλωνει αθεος δεν μπορει παρα να ειναι αναρχικος και υλιστης. αντε καλο ψαξιμο.
Α και για το ποιος εφτιαξε τον κοσμο η κλασσικη αντερωτηση ειναι και "αν καποιος εφτιαξε τον κοσμο, τον δημιουργο ποιος τον εφτιαξε?"

[tasos_didymoteicho]

Φίλε, Νίκο, καλωσόρισες κι εσύ. Δεν μας κάνεις κι εσύ μια δικιά σου αυτοσύσταση να σε γνωρίσουμε καλύτερα;

Πέραν τούτου, η εικασία ότι η αθεΐα οδηγεί σε αναρχία και υλισμό είναι δική σου. Η αθεία είναι μόνο ένα συμπέρασμα, η αρνητική απάντηση στο ερώτημα: "Υπάρχει θεός;" Τίποτα περισσότερο.

Off Topic

Όμως, αν είναι να συνεχιστεί προτείνω να πάει αλλού, π.χ. διαβάζοντάς το μου ήρθε στο μυαλό το νήμα "Ο ορθολογισμός οδηγεί στον φιλελευθερισμό".