Off Topic
Βρίσκω πως έχει πολύ πλάκα αυτό το ξέθαμα θεμάτων μετά από κάνα χρόνο.
Μια λοιπόν που ξεθάφτηκε, βάλτε τον εαυτό σας στη θέση κάποιου που είναι/ορίστηκε υπεύθυνος διοικητικής μέριμνας (αγοράς/προμήθειας και διαμοίρασης φαγητού, δηλαδή) σε κάποια δασική πυρκαγιά (ή άλλο, εφάμιλλο σε μέγεθος και ανάγκες ανθρώπινων πόρων, συμβάν) μεγάλης έκτασης, στην οποία έχει συγκεντρωθεί μεγάλος αριθμός (πυροσβεστικού, και όχι μόνο) προσωπικού, το οποίο μάλιστα είναι, ως είθισται και είναι απαραίτητο, διασπαρμένο από ραχούλα σε ραχούλα κι από κορφή σε κορφή.
Σκεφτείτε τώρα, εκεί που τρέχετε (σαν παλαβοί) από σαντουιτσάδικο σε σαντουιτσάδικο κι από σούπερ μάρκετ σε σούπερ μάρκετ για την ανεύρεση και προμήθεια των απαραιτήτων, έχοντας το άγχος της έγκαιρης προώθησής τους σε κάθε απομακρυσμένη γωνιά (κάτι εξαιρετικά χρονοβόρο και δύσκολο), να είναι περίοδος νηστείας, και ένα σωρό πυρο
(βολημένοι)σβέστες να έχουν την απαίτηση να τους βρείτε νηστίσιμα σάντουιτς (ή οτιδήποτε αντίστοιχο - τώρα τι στον πούτσο μπορεί να είναι αυτό, κόψτε τον λαιμό σας να πα' να βρείτε), με τη δυσκολία του εν λόγω εγχειρήματος να έγκειται, ως επί το πλείστον, στην πλήρη καταγραφή του ακριβούς αριθμού των
θρησκόπληκτων νηστευόντων
ανά μέρος και στην αντίστοιχη προσεκτική και σωστή μοιρασιά των μερίδων.
Εν ολίγοις, είναι απόλυτα σωστή η έννοια της εξαίρεσης τέτοιου είδους "οδοιπόρων", αλλά ακόμα κι αν τους το λένε οι ίδιοι οι παπάδες, αυτοί τον χαβά τους (μη δε σωθεί η -ανύπαρκτη,
ως γνωστόν- ψυχούλα τους).
Και όχι, το να τους βάλετε (μέσα στα νεύρα που σας διακατέχουν εκείνην τη στιγμή) ποντικοφάρμακο (ή άλλο παρόμοιο σκεύασμα) δεν θεωρείται, δυστυχώς
, κοινωνικά αποδεκτή αντιμετώπιση. Ο θεός (τους είθε) να σας προικίσει με (ιώβεια
) υπομονή.