1) Το εχουμε ηδη πει πιο πανω. Ειναι θεμα υποκειμενικης ερμηνειας δηλαδη προαιρεσης. Ο φανατικος αθεος θα σταθει μονο σε ελαχιστες φρασεις απο ενα βιβλιο πολλων δεκαδων χιλιαδων φρασεων ερμηνευοντας τες κατα το δοκουν, για να δικαιολογησει την επιλογη αρνησης. Το ιδιο θα κανει και ενας φανατικος θρησκος για να δικαιολογησει την δικη του συμπεριφορα. Ο πραγματικος πιστος ειναι πιο κουλ, βλεπει τα πραγματα σιγουρα πιο καθαρα και δεν εχει την αλλαζονεια της αυτοδικαιωσης. Σου εφερα το παραδειγμα της προσευχης "υπερ των μισουντων ημων" που γινεται σε καθε θεια λειτουργια. Ή δες το παραδειγμα του Χριστου. Ή διαβασε το "Πατερ Ημων". Εκει γραφει "και άφες ημίν τα οφειλήματα ημών,vesid έγραψε:1) Αυτό που θέλει να δει ο τύπος υπάρχει γραμμένο είτε το θες είτε όχι. Να σου θυμίσω επίσης το πλαίσιο στο οποίο παρέθεσα το κείμενο. Το συμπέρασμα είναι ότι ο πιστός μπορεί να προβεί σε συγκεκριμένες θηριωδίες, υπό τις ευλογίες των ιερών κειμένων του.
2) Αυτό που υπερβαίνει τον χώρο, τον χρόνο και το σύμπαν ολόκληρο δεν υπάρχει εξ ορισμού της λέξης "ύπαρξη". Η ύπαρξη όπως την εννοούμε προϋποθέτει χωροχρονικό πλαίσιο και ένταξη στο σύμπαν (το σύνολο όλων των υπάρξεων).
Αλλιώς φτάνουμε σε διαλόγους του τύπου:
-Δίπλα μας υπάρχει κάτι το οποίο συμφωνεί μαζί μου και διαφωνεί μαζί σου
-Μα δεν αντιλαμβάνομαι κάτι με τις αισθήσεις μου
-Ούτε εγώ. Αλλά αυτό είναι φυσιολογικό, αφού το συγκεκριμένο κάτι υπερβαίνει τον χώρο και τον χρόνο.
ως και ημείς αφίεμεν τοις οφειλέταις ημών.", δηλαδη ζητανε οι πιστοι απο τον Θεο να τους κρινει ακριβως οπως και οι ιδιοι κρινουν τους συνανθρωπους τους.
2) Οχι. Πεφτεις παλι στην παγιδα της αλλαζονειας. Η υπαρξη δεν ειναι μονο αυτο που εσυ αισθανεσαι και εχεις στο μυαλο σου. Δεν εισαι το κεντρο του συμπαντος, ουτε εισαι ο δημιουργος των υπαρξεων, ωστε να ξερεις οτι αυτο που αντιλαμβανεσαι ειναι το μονο αληθινο. Σημερα ξερουμε οτι υπαρχει ενα τεραστιο πληθος οντοτητων που δεν αντιλαμβανομαστε με τις αισθησεις, αλλα χρειαζομαστε τα επιστημονικα οργανα για να τα δουμε. Επισης η επιστημη μας περιοριζει σε εναν πεπερασμενο χωροχρονο, για τον οποιο ομως γνωριζουμε κατι λιγοτερο απο το 4%, ενω δεν εχουμε ιδεα το αν υπαρχουν αλλοι παραλληλοι χωροχρονοι ή κόσμοι.
Η επιστημη δεν απαγορευει την υπαρξη παραλληλων κοσμων.
Η θρησκεια μολα ξεκαθαρα για παραλληλο πνευματικο κοσμο και μαλιστα μαρτυρει υπερ αυτου με χιλιαδες επωνυμες μαρτυριες.
Αρα ο διαλογος που παρεθεσες ειναι ατοπος.