δημιουργία μυθοπλασιών και τάσεις μυθομανίας

[Θεόφιλος]

αγαπητοί φίλοι, γιάσας. υπήρχε στα αρχαία χρόνια,και δικαιολογημένα, η δημιουργία μυθοπλασιών, μιας και δεν μπορούσαν οι άνθρωποι να εξηγήσουν τα φυσικά φαινόμενα.
σήμερα όμως που έχει προχωρήσει η γνώση γύρω από την φύση και την εξέλιξη μου είναι αδιανόητο να πιστέψω πως υπάρχουν άνθρωποι να πιστεύουν σε μυθοπλασίες,οπως θαύματα αγίων για θρήσκους, εξωγήινα όντα για τους οπαδούς της επιστημονικής μυθομανίας,και άλλου είδους μεταφυσικών φαινομένων που αφορούν διάφορες ομάδες ανθρώπων που δεν έχω ασχοληθεί μαζί τους.
θα ήθελα τα φώτα σας γύρω από το φαινόμενο αυτό, π.χ. αν έχετε διαβάσει κάποιο βιβλίο ψυχολογίας , κοινωνιολογίας, η οποιαδήποτε προσωπική σας έρευνα που αναφέρεται σε αυτό το ζήτημα.
είμαι 52 χρονών και έχω ακούσει πράγματα τρελά από ανθρώπους που τα υποστήριζαν με ζήλο και πάθος ενώ καταλάβαινα απο τον τρόπο που τα έλεγαν πως στο βάθος δεν τα πίστευαν ούτε οι ίδιοι τους.
τι κάνει λοιπόν κατά την γνώμη σας τους ανθρώπους να ψεύδονται και να υποστηρίζουν ανοησίες;
η τυφλή πίστη και η ευκολοπιστία δικαιολογεί ανθρώπους που έχουν άγνοια γύρω από διάφορες φήμες που τις αποδέχονται χωρίς να τις διασταυρώσουν τί γίνεται όμως με τους άλλους; που αρκετοί είναι ακόμη και απόφοιτοι τριτοβάθμιας εκπαίδευσης ;
`

[cakrit]

Εμένα μ'άρεσε πάρα πολύ η εξήγηση του Νοστογιέφσκι στον "Μέγα Ιεροεξεταστή". Βγάλε το τι υποτίθεται ότι έκανε ο Ιησούς και το υπόλοιπο περιγράφει πολύ ωραία τους ανθρώπους:

The Inquisitor states that Jesus rejected these three temptations in favor of freedom, but the Inquisitor thinks that Jesus has misjudged human nature. He does not believe that the vast majority of humanity can handle the freedom which Jesus has given them. The Inquisitor thus implies that Jesus, in giving humans freedom to choose, has excluded the majority of humanity from redemption and doomed it to suffer.

[Θεόφιλος]

Εμένα μ'άρεσε πάρα πολύ η εξήγηση του Νοστογιέφσκι στον "Μέγα Ιεροεξεταστή". Βγάλε το τι υποτίθεται ότι έκανε ο Ιησούς και το υπόλοιπο περιγράφει πολύ ωραία τους ανθρώπους:

το κείμενο που παρέθεσες στα αγγλικα δεν το καταλαβαίνω λόγω έλλειψης γνώσης αγγλικών.
το παραπάνω σχόλιο του ντοστογιέφσκι δεν με καλύπτει γιατί δεν γνωρίζουμε αν υπήρξε ιστορικά πρόσωπο που ονομάζεται ιησούς χριστός πόσο μάλλον τα θαύματα που υποτείθεται ότι έκανε, οπότε τι να αφαιρέσεις;εν πάση περιπτώσει εννοούσα αν έχετε διαβάσει κάποια μελέτη επάνω στον τίτλο του νήματος.
λόγω εργασίας και σχολείου ο χρόνος μου είναι περιορισμένος για να μπαίνω στο φόρουμ αθειά και για να ψάχνω σε site για μελέτες επιστημονικές. τώρα λογω εορτών που μου απομένει λίγο χρόνος έψαξα και βρήκα μια αναφορά για την μυθοπλασία και την μυθομανία.

Τί είναι μυθοπλασία και τί μυθομανία;
Μυθοπλασία (confabulations) είναι η ασυνείδητη πλήρωση των κενών της μνήμης με φανταστικές ή αναληθείς εμπειρίες, τις οποίες το άτομο πιστεύει αλλά δεν βασίζονται στα γεγονότα. Μυθοπλασία μπορεί να συμβεί στο σύνδρομο Korsakoff, σε άλλες μορφές άνοιας και άλλες οργανικές διαταραχές. Για παράδειγμα, μπορεί να ρωτήσουμε τον ασθενή τι έκανε το προηγούμενο βράδυ και αυτός να μας απαντήσει πως έφαγε με τους γονείς του.. Το ιστορικό μας αποκαλύπτει πως οι γονείς του έχουν πεθάνει πολλά χρόνια πριν. Μυθομανία είναι το έντονο πάθος κάποιου να λέει ψέματα, χωρίς προφανή λόγο. Ενώ αρχικά ο ασθενής έχει συναίσθηση του ότι λέει ψέματα, στη συνέχεια μπορεί να μην το καταλαβαίνει. Μπορεί να είναι σύμπτωμα μανίας, συνήθως σύμπτωμα ναρκισσιστικής διαταραχής προσωπικότητας.



το παραπάνω άρθρο το δημοσιεύει κάποιος ψυχίατρος βενέτης χρήστος μόνο που δεν αναφέρει την περίπτωση επάναληψη της μυθοπλασίας στην θρησκεία ως ασθένεια.

τώρα αν συνδυάσουμε την παραπάνω άποψη του κειμένου του βενέτη με την περίληψη του βιβλίου του σιμόπουλου ''μυθοπλασία όλες οι θρησκείες της οικουμένης"http://www.politeianet.gr/books/9789609 ... nis-211200

υπάρχει συνέχεια στην μυθομανία μέσω της θρησκείας και την μυθοπλασία μέσω προσωπικών εμπειριών πιστών (θαύματα)

όποτε μπορούμε να θεωρήσουμε πως όλοι οι θρησκόληπτοι χρήζουν ψυχιατρικής παρακολούθησης;

[nik_korosis]

εγω εδω θα συμφωνησω με τον Νιτσε. Ο Νιτσε ειπε οτι ο μυθος, η μαγεια (οχι σαν πραξη αλλα σαν εννοια) ειναι απαραιτητη για τον ανθρωπο. Χρειαζομαστε το παραμυθι για να ειναι πιο ευχαριστη η ζωη μας. ομως ο Νιτσε διευκρινησε οτι ο νεος μυθος δεν μπορει να στηριζεται στην θρησκεια και τη μεταφυσικη. χρειαζομαστε επομενως εναν κοσμικο μυθο.

[Κούρος]

Ας μην ξεχνάμε όμως ότι ο ίδιος ο Νίτσε:
α)προσπάθησε να φτιάξει και αυτός τον δικό του μύθο, τον δικό του υπεράνθρωπο
β)είχε πάντα αναφορά σε ένα πολύ συγκεκριμένο (αυστηρότατο) πλαίσιο ηθικής:

Ένας χριστιανός υπήρξε, και αυτός πέθανε ταπεινωμένος πάνω στο σταυρό.

Εφόσον λοιπόν η μυθοπλασία είναι κάτι φυσικό και μάλιστα "ενθαρρύνεται" ακόμα και από τους ιδεολόγους του αντιθεϊσμού, προς τι ο αρχικός προβληματισμός;

[Θεόφιλος]

εγω εδω θα συμφωνησω με τον Νιτσε. Ο Νιτσε ειπε οτι ο μυθος, η μαγεια (οχι σαν πραξη αλλα σαν εννοια) ειναι απαραιτητη για τον ανθρωπο. Χρειαζομαστε το παραμυθι για να ειναι πιο ευχαριστη η ζωη μας. ομως ο Νιτσε διευκρινησε οτι ο νεος μυθος δεν μπορει να στηριζεται στην θρησκεια και τη μεταφυσικη. χρειαζομαστε επομενως εναν κοσμικο μυθο.

ο μύθος υπάρχει σε όλες τις θρησκείες. στον χριστιανισμό π.χ. υπάρχει ο μύθος της ανάστασης που ίσως παλαιότερα να παρηγορούσε κάμποσους πιστούς για τον φόβο του θανάτου λόγω άγνοιας σήμερα ποιος μοντέρνος κοσμικός μύθος κατά τον νίτσε θα μπορούσε να παρηγορήσει αυτόν τον φόβο;
όσο για το κατά πόσο χρειάζεται ο άνθρωπος τους μύθους νομίζω πως ο καθένας θα πρέπει να απαντήσει από μόνος του, ανάλογα πως αντιλαμβάνεται ό ίδιος αυτήν την υποτιθέμενη ανάγκη, και την ονομάζω έτσι γιατί εγώ προσωπικά δεν νιώθω καμία τέτοια ανάγκη και η ζωή μου είναι πράγματι ευχάριστη παρόλες τις δυσκολίες που συναντώ λογικά και αναγκαστικά σαν ύπαρξη. γιατί θα πρέπει οι άνθρωποι να χρειάζονται το ψέμα και τους μύθους για να έχουν μιαν ευχάριστη ζωή αν ποτέ την έχουν.

Υ.Γ ΔΙΕΥΚΡΊΝΗΣΗ από τον ορισμό της μυθοπλασίας στο αρχικό κείμενο φαίνεται να λέει ο μυθοπλάστης προσπαθεί να καλύψει τα κενά της μνήμης του, σε αντίθεση με τον μυθομανή που αρέσκεται να λέει ψέματα όποτε μιλάμε μόνο για μυθομανία

[επικουρειος]

Ο μυθος μπορει να λειτουργει και σαν εργαλειο ομαδοποιησης των ανθρωπων,οπου οταν φτανει μια υπολογισιμη ποσοτητα ανθρωπων να πιστεψουν στον μυθο τοτε ο ενας επιτηρει τον αλλον ωστε να μην αποκλινει ουδεις απο αυτον.Τοτε ακριβως ειναι που ο μυθος γινεται δογμα και ελεγχει πλεον τις ζωες των ανθρωπων,κι ο δημιουργος του μυθου ειναι ο απολυτος αρχοντας.Ενα εργαλειο χειραγωγησης και καθυποταξης του ανθρωπινου πνευματος ειναι κι αυτος.

[nik_korosis]

o μυθος δεν παει στο ψεμα αλλα στην υπερβαση.
ο υπερανθρωπος του Νιτσε δεν ειναι τιποτα μυθικο. ειναι ο ανθρωπος του Επικουρου λιγο πιο επιθετικος.

[cakrit]

Ο Ντοστογιέφσκι λέει στον "Μέγα Ιεροεξεταστή" ότι οι περισσότεροι άνθρωποι δεν αντέχουν την ελευθερία, δεν ξέρουν τι να την κάνουν. Χρειάζονται κάτι να πιστέψουν (παραμύθι) και κάποιον να ακολουθήσουν (αυθεντία).

[Θεόφιλος]

Ο μυθος μπορει να λειτουργει και σαν εργαλειο ομαδοποιησης των ανθρωπων,

η προσέγγιση σου είναι κοινωνικοιστορική και με βρίσκει απολύτως σύμφωνο. οι μάζες ελέγχονται καλύτερα όταν υπάρχει ο φόβος της αμφισβήτησης προς τον ιεροποιημένο μύθο. είναι με απλά λόγια ο φόβος της απόρριψης από την ομάδα.
και σήμερα ακόμη παρουσιάζεται έντονα σε όλες τις θρησκείες του κόσμου που βρίθουν από μυθοπλασίες το φαινόμενο της θυσίας της λογικής για χάρη της αποδοχής από την θρησκευτική κοινότητα.το φαινόμενο παρουσιάζεται πιο έντονα σε κλειστές θρησκευτικές ομάδες όπως οι Μ. του Ι. χωρίς να θέλω να τους κατηγορήσω για κάτι απλά όσο πιο μικρή η θρησκευτική ομάδα τόσο πιο φανατισμένα είναι τα μέλη της.

Τοτε ακριβως ειναι που ο μυθος γινεται δογμα και ελεγχει πλεον τις ζωες των ανθρωπων,κι ο δημιουργος του μυθου ειναι ο απολυτος αρχοντας.Ενα εργαλειο χειραγωγησης και καθυποταξης του ανθρωπινου πνευματος ειναι κι αυτος.

αυτός ο απόλυτος άρχοντας δεν είναι άλλος από την εκάστοτε εξουσία δεν μένει παρά να δεί κανείς σε βάθος χρόνου τις σχέσεις εξουσίας (κράτους) θρησκείας (εκκλησίας για την χώρα μας)
υ.γ. θα ήθελα επίσης και ένα σχολιασμό για την μυθομανία που αφορά περισσότερο τα άτομα παρά ομάδες όπως στην περίπτωση της μυθοπλασίας σε μεγάλο αριθμό ατόμων, βέβαια για τα άτομα ασχολείται η ψυχιατρική ενώ για τις ομάδες η κοινωνιολογία.
όπως εχω ακούσει από κάπου δεν θυμάμαι :αν κάποιος βγεί στην πλατεία συντάγματος και φωνάξει είμαι θεός θα τον περάσουν για τρελό αν όμως τον πιστέψουν 3 εκατομμύρια τότε θα δημιουργηθεί ένας νέος θρησκευτικός ηγ'ετης.

[Θεόφιλος]

Ο Ντοστογιέφσκι λέει στον "Μέγα Ιεροεξεταστή" ότι οι περισσότεροι άνθρωποι δεν αντέχουν την ελευθερία, δεν ξέρουν τι να την κάνουν. Χρειάζονται κάτι να πιστέψουν (παραμύθι) και κάποιον να ακολουθήσουν (αυθεντία).

σοφά λόγια από τον ντοστογιέφσκι που εκτός από μεγάλος συγγραφέας ήταν και σπουδαίος ψυχολόγος για τους ανθρώπους της εποχής του . Σήμερα όμως οι περισσότεροι άνθρωποι τουλάχιστον στον δυτικό κόσμο είναι ελεύθεροι να μην πιστέψουν δεν χρειάζεται να πιστέψουν κάτι γιατί γνωρίζουν πως αυτό το κάτι ίσως να είναι πλάνη όποτε μιλάμε για πίστη από παράδοση η για τον τύπο η τυχόν συνέπειες από την οικογένεια και το κράτος.
επίσης σε ένα κόσμο όπου το κάθε άτομο έχει πρόσβαση στην ενημέρωση για τα πάντα οι αυθεντίες αν δεν έχουν εκλείψει είναι σπάνιο είδος.

[Θεόφιλος]

o μυθος δεν παει στο ψεμα αλλα στην υπερβαση.
ο υπερανθρωπος του Νιτσε δεν ειναι τιποτα μυθικο. ειναι ο ανθρωπος του Επικουρου λιγο πιο επιθετικος.

ο μύθος μπορεί να είναι και μεταφορά,μπορεί να είναι και υπέρβαση, η ότι άλλο θέλεις, μόνο αλήθεια δεν είναι. εκτός κι αν θέλουμε να χαιδεύουμε τα αυτιά ενός κοιμισμένου που δεν ξυπνά με χαιδέματα αλλά με γερό σκούντημα.

το τάδε έφη ζαρατούστρα το έχω αρχίσει αλλα ποτέ μέχρι τώρα δεν μπόρεσα να το τελειώσω αν θέλεις σε παρακάλώ κάνε μια σύντομη περιγραφή του υπερανθρώπου του νίτσε για να καταλάβω τι ακριβώς αντιπροσωπεύει.

[nik_korosis]

χοντρικα ο Νίτσε βρίσκει στον Επίκουρο αυτό που ψάχνει. δηλαδή έναν άνθρωπο ελεύθερο που δεν φοβάται τον θάνατο, τον θεό και δεν έχει ανάγκη τις κοινωνικές συμβάσεις. Η διαφωνία του Νίτσε με τον Επίκουρο είναι ότι τον βρίσκει παθητικό και εσωστρεφή. Γι' αυτό στον υπερανθρωπο συμπληρώνει ως χαρακτηριστικό και την ορμή να επιβάλλει την κοσμοθεωρία του. Κάτι σαν ένα κραμα Επίκουρου - αλεξαντερ δι γκρεϊτ

[Θεόφιλος]

χοντρικα ο Νίτσε βρίσκει στον Επίκουρο αυτό που ψάχνει. δηλαδή έναν άνθρωπο ελεύθερο που δεν φοβάται τον θάνατο, τον θεό και δεν έχει ανάγκη τις κοινωνικές συμβάσεις. Η διαφωνία του Νίτσε με τον Επίκουρο είναι ότι τον βρίσκει παθητικό και εσωστρεφή. Γι' αυτό στον υπερανθρωπο συμπληρώνει ως χαρακτηριστικό και την ορμή να επιβάλλει την κοσμοθεωρία του. Κάτι σαν ένα κραμα Επίκουρου - αλεξαντερ δι γκρεϊτ

τώρα μάλιστα. κατάλαβα ακριβώς τι εννοούσες, για τον επίκουρο έχω διαβάσει το βιβλίο του θεοδωρίδη ,επίκουρος. η αληθινή όψη του αρχαίου κόσμου. λέει πολλά ο ίρβινγκ γιάλομ στον θεωρεί σαν τον πρώτο ψυχολόγο όχι κατά λέξη αλλά μέσα απο το βιβλίο του στον κήπο του επίκουρου.
δυστυχώς για τον νίτσε ο υπεράνθρωπος του περιορίζεται μέσα στον ψυχικό κόσμο του κάθε ανθρώπου. γιατί η θρησκεία μπορεί να επιβάλλεται με το φόβο και δια της βίας αντίθετα η λογική θεώρηση των πραγμάτων κατακτιέται ατομικά και σε πλήρη ελευθερία από επιρροές που πρέπει να τις αποβάλλει κανείς με βασανιστικό τρόπο αλλιώς θα καταλήξει να είναι ένας ορθολογιστής που έχει κατάλοιπα ανορθολογισμού.

[cakrit]

Σήμερα όμως οι περισσότεροι άνθρωποι τουλάχιστον στον δυτικό κόσμο είναι ελεύθεροι να μην πιστέψουν δεν χρειάζεται να πιστέψουν κάτι γιατί γνωρίζουν πως αυτό το κάτι ίσως να είναι πλάνη όποτε μιλάμε για πίστη από παράδοση η για τον τύπο η τυχόν συνέπειες από την οικογένεια και το κράτος.
επίσης σε ένα κόσμο όπου το κάθε άτομο έχει πρόσβαση στην ενημέρωση για τα πάντα οι αυθεντίες αν δεν έχουν εκλείψει είναι σπάνιο είδος.

Μην υποτιμάς ποτέ την ανθρώπινη βλακεία. Επειδή έχει κάποιος πρόσβαση στην ενημέρωση και είναι ελεύθερος να αποφασίσει, δε σημαίνει ότι θα χρησιμοποιήσει κριτική σκέψη για να βρει τη δική του αλήθεια. Δεν υπάρχει καν η κρίσιμη μάζα ορθολογικών ανθρώπων και αποδείξεις για του λόγου το αληθές υπάρχουν πάμπολλες.

[επικουρειος]

nik_korosis εγραψε

ο υπερανθρωπος του Νιτσε δεν ειναι τιποτα μυθικο. ειναι ο ανθρωπος του Επικουρου λιγο πιο επιθετικος.

Ο υπερανθρωπος του Νιτσε ειναι αυτος που εχει καταφερει να κυριαρχησει επανω στα παθη της ψυχης,δηλαδη τους αρχεγονους φοβους και τις ματαιες χωρις μετρο επιθυμιες.Αυτος που δεν αγαπαει τον πλησιον του,αλλα αγαπαει τον πιο μακρινο του,τον αυριανο ανθρωπο αυτον που θα ερθει μετα απο αυτον με την ελπιδα οτι θα ειναι ισως καλυτερος απο ολους οσους ζουν στο σημερα.

Κι οτι μοιαζει ο πιθηκος για τον σημερινο ανθρωπο,το ιδιο ακριβως θα φανταζει κι ο ανθρωπος μπροστα στον υπερανθρωπο,μια ανθρωπομορφικη καρικατουρα με ζωωδη ενστικτα και τιποτε περισσοτερο.

Με απλα λογια γοτθικος Επικουρισμος.

[Θεόφιλος]

Μην υποτιμάς ποτέ την ανθρώπινη βλακεία. Επειδή έχει κάποιος πρόσβαση στην ενημέρωση και είναι ελεύθερος να αποφασίσει, δε σημαίνει ότι θα χρησιμοποιήσει κριτική σκέψη για να βρει τη δική του αλήθεια. Δεν υπάρχει καν η κρίσιμη μάζα ορθολογικών ανθρώπων και αποδείξεις για του λόγου το αληθές υπάρχουν πάμπολλες.

δεν θέλω να γίνομαι τόσο απόλυτος όσον αφορά την πίστη των ανθρώπων σε παραδοσιακές μυθοπλασίες.= (θρησκείες) πολλοί άνθρωποι είναι επιτυχημένοι επιχειρηματίες, επιστήμονες, η με κάποια μόρφωση τέλος πάντων ώστε να μην θεωρώ πως δεν μπορούν να αποφασίσουν να απορρίψουν θρησκευτικές μυθοπλασίες, κι όμως, αντί να τις απορρίψουν, τις γιορτάζουν κιόλας π.χ. γέννηση θε-ανθρώπου με θαυματουργό τρόπο (άγιον πνεύμα) ανάσταση θε-ανθρώπου(άγιον πνεύμα) η (από μόνος του αναλόγως το δόγμα) ενώ αν τους πεί κάποιος θρησκόληπτος πως βίωσε το τάδε θαύμα αμέσως το απορρίπτουν σιωπηλά, θεωρώντας το υπερβολικό, άρα εδώ έχουμε δύο είδη μυθοπλασιών το πρώτο είναι αυτό που προέρχεται από την παράδοση των ευαγγελίων, των πατέρων,και την λαική μυθοπλασία σε παλαιότερους χρόνους (θαύματα αγίων) το δεύτερο αφορά τωρινές μυθοπλασίες π.χ. δάκρυσμα εικόνων , θεραπεία από καρκίνο,από άτομα που θέλουν να κάνουν εντύπωση με ψεύδη, η λόγω ψυχοπάθειας.= (εμμονή με το να λέει κάποιος ψέματα.)
επίσης, δεν υπάρχει άνθρωπος για μένα ψυχικά υγειής, που να μην σκέπτεται ορθολογικά. άλλο το τι πιστεύει, η νομίζει πως πιστεύει, και άλλο το τι πράττει. είναι ο τρόπος του θρησκευόμενου που χρησιμοποιεί την πίστη του στο μυθοπλαστικό για υπαρξιακούς, ψυχολογικούς, και ηθικούς για αυτόν λόγους.αν δεν τα ξεχώριζε αυτά τα δύο δηλαδή ορθολογικό, και ανορθολογικό μυθοπλαστικό θα είχαμε ένα άτομο με διχασμένη προσωπικότητα.

[nik_korosis]

εξαρταται τί εννουμε με την λεξη "ορθολογισμος". στο εξωτερικο το "ορθολογισμος" σημαινει πολυ συγκεκριμενα πραγματα. στην αγγλο-αμερικη υπαρχει ο διαχωρισμος μεταξυ ορθολογισμου και κοινης λογικης. δηλαδη μπορει καλλιστα καποιος να ειναι ορθολογιστης και να μην εχει κοινη λογικη. οποτε δεν ειναι αντιφατικο καποιος να ειναι ορθολογιστης και να πιστευει ακραδαντα στον θεο και να πλαθει μυθους. ετσι κι αλλιως ο πρωτος γνωστος ορθολογιστης ηταν καργα θεϊστης ( ο Πλατωνας )

[cakrit]

Χε χε, συμφωνώ απόλυτα με τον Θεόφιλο και ο κόσμος είναι γεμάτος σχιζοφρενείς.
Είχα γράψει πριν μερικούς μήνες το παρακάτω:

Why a Taliban is saner than a religious scientist
Most of the 21st century societies are quite schizophrenic. With the exception of certain religious fundamentalist groups, rationality and critical thinking coexist with religious and/or political dogmata, within the same groups and even within the same individuals. The two historical sources of knowledge are innately opposed to one another and impossible to coexist peacefully in a single knowledge domain, until one subdues and controls the other. Empiricism and rationality have come out as the undisputed winners in explaining much of the natural phenomena. The battle in the political and economic domain is still raging, as capitalist and socialist political dogmata resist a rational compromise. However, when one considers questions about morality and purpose, philosophy and logic have negligible effects on the lives of ordinary people.

The current state of the war between rationality and dogma gives rise to a multitude of paranoid schizophrenic societies which may value individuality and religious freedom, but resist the application of certain religious beliefs; societies that teach both Genesis and evolution in schools, awkwardly avoiding questions that link the two; societies with freedom of speech and laws against blasphemy; societies with faithful individuals, who need to be good critical thinkers at work. The 21st century U.S., the self-purported bastion of freedom of thought and inquiry is the home of creationism and obliges its presidential candidates to proclaim their belief in God. The human mind is quite malleable, but when we acknowledge the benefits or critical thinking, we find it extremely difficult to accept knowledge domains where rationality should not be applied.

The problem of dogma vs rationality in the economic/political arena is not as pronounced, partly because economic/political dogma is not as rigid as religious dogma and mainly because lies and deception are routinely utilized to make particular choices appear as rational. On the other hand, the mind of a scientist who actually believes that a book written thousands of years ago holds some kind of absolute truth can only be described as troubled. The only way for a religious scientist to reconcile the two diametrically opposed world views is to internally ignore or modify the most inconvenient parts of the religious dogma. In effect, a sane religious scientist is a scientist with a personal religion. The religious scientist understands that only two possible cures exist for the chronic schizophrenia of our societies: move towards Taliban-inspired, religious fundamentalism, or find a way to remove dogmatism from the ethical and existential domains.

[επικουρειος]

Οταν προσπαθεις μονιμως να ταιριαζεις τα αταιριαστα αργα η γρηγορα καταληγεις στον παραλογισμο.Πολλοι δηλωνουν σε συζητησεις οτι τις δοξασιες και τα εθιμα που πρεσβευει η θρησκεια αυτοι δεν τα πιστευουν,εμφανιζομενοι ως δηθεν προοδευτικοι αλλα δεν εχουν το θαρρος ομως να μην τα πραξουν γιατι εχουν να κανουν με τον κοινωνικο περιγυρο.Κι απο την στιγμη που πραττεις το οτιδηποτε ποιος μετα νοιαζεται για το τι πιστευεις.Οποτε μιλαμε ειτε για υποκρισια,ειτε για δειλια.Κι αμα ξεπαραδιαζεσαι χαριν των εθιμων και χανεις το χρονο σου ελα και πες μετα στον εαυτο σου οτι δηθεν δεν πιστευεις ολα αυτα που επραξες.

Ουτε επισης συνταιριαζεται η θρησκεια με το οτιδηποτε το εθνικο πλην των ιουδαιων και μονον.Για ολους τους υπολοιπους οι θρησκειες προεκυψαν απο πλανοδιους σαλτιμπαγκους γοητες που εξαπατουσαν την ευπιστια των αφελων μεχρι οτου εφτασαν να απεκτησουν πλουτο και ισχυ ωστε να δημιουργησουν το δικο τους καθεστως με την σιδερενια πυγμη και ενα σχιζοφρενικο δογμα.

Αυτο ακριβως το σχιζοφρενικο παραλογο δογμα ειναι το προπετασμα καπνου που κρυβονται οπισω του οι εχθροι της ανθρωπινης ευτυχιας μαζι με καθε διεφθαρμενο απατεωνα που κρυβει εκει τη γυμνια του.Αμφισβητειται το δογμα,αλλα οχι ο σαλτιμπαγκος γητευτης που πουλαει ψευτικες ελπιδες σε ευαγωγους αγαθιαρηδες κι αυτη η αμφισβητηση καθε "ιερης" βλακειας ειναι μια πρωτη ενδειξη οτι κινδυνευει η θεση του ψευτη.

Πρωτα τα ψεμματα κι επειτα ο ψευτης,κι αυτο το γνωριζει ο ψευτης πολυ καλα.