Το αν ενας θεός δημιουργήθηκε κατ' εικόνα χυδαίων ή αγνών επιθυμιών δεν έχει μεγάλη σημασία. Η διαφορά δείχναι απλώς ότι κάθε λαός δημιούργησε τους θεούς που μπορούσε να συλλάβει. Πίσω απο όλες τις συλλήψεις τους χάσκει η άβυσσος της άγνοιας. Δεν υπάρχει αξιοπιστο τεκμήριο για την απόλυτη ύπαρξη ενός θεού.
CARL VAN DOREN απο το βιβλίο "η βίβλος του ΑΘΕΟΥ"
γιατι είμαι άπιστος
- AoratiMelani
- Δημοσιεύσεις: 16164
- Εγγραφή: 27 Φεβ 2009 16:19
- Όνομα Ιστότοπου: Αόρατη Μελάνη
- Επικοινωνία:
Δεν είμαι σίγουρη ότι καταλαβαίνω το κείμενο. Τι εννοεί "απόλυτη ύπαρξη"; Δηλαδή υπάρχει και "σχετική" ύπαρξη; Εσύ πώς το αντιλαμβάνεσαι;
Η θρησκευτική γλώσσα είναι μια μεταφορά. Το πρόβλημα είναι όταν παρασύρεται κανείς από τη μεταφορά κι αρχίζει να τη βλέπει σαν κυριολεξία. Rebbecca Goldstein
- noxteryn
- Δημοσιεύσεις: 2210
- Εγγραφή: 02 Απρ 2010 15:40
- Όνομα Ιστότοπου: noxteryn
- Τοποθεσία: Αργυρούπολη
- Επικοινωνία:
Μπορεί να το εννοεί με την κβαντομηχανική έννοια, όπου η ύπαρξη εξαρτάται από τον παρατηρητή.
![Think :think:](./images/smilies/eusa/think.gif)
![Think :think:](./images/smilies/eusa/think.gif)
"The irony of the Information Age is that it has given new respectability to uninformed opinion."
- Τεμπελόσκυλο
- Δημοσιεύσεις: 9867
- Εγγραφή: 03 Μαρ 2009 21:27
- Όνομα Ιστότοπου: Τεμπέλικες Σκέψεις...
- Τοποθεσία: Sun City
- Επικοινωνία:
Είναι λίγο πλεοναστικό κτγμ, κάτι ή υπάρχει ή δεν υπάρχει, δεν έχει μέση οδό. Υποπτέυομαι ότι θέλει να πει "αντικειμενικά αποδεδειγμένη ύπαρξη πέραν πάσης αμφιβολίας" και όχι "ύπαρξη μόνο στο κεφάλι των πιστών", απλά το λέει πιο διπλωματικά.
It is by will alone I set my mind in motion.
-
- Δημοσιεύσεις: 277
- Εγγραφή: 18 Οκτ 2012 10:17
- Όνομα Ιστότοπου: -
Είναι σαφώς πλεοναστικό, μπορεί να είναι αυτό που λέει το τεμπελόσκυλο, μπορεί να είναι και λάθος του ίδιου του συγγραφέα, μεταφραστικό ή και εκτυπωτικό? Δεν ξέρω, θα παραθέσω όμως τις προηγούμενες φράσεις μήπως έτσι βγει νόημα.
"Στην περίπτωση ενός θεού που επιβιώνει μετά από αιώνες κριτικού ελέγχου, ας σημειωθεί ότι αυτό που επιβιώνει τελικά είναι μόνο το όνομα. Οι ιδιότητές του έχουν υποστεί τόσο ριζική αναθεώρηση, που είναι πια αγνώριστος¨και το επιχείρημα ότι η έννοια του θεού εξευγενίζεται ενώ η ουσία του παραμένει, δεν στέκει. Μόνο η έννοια μπορεί να μελετηθεί, η ουσία είναι ασύλληπτη για τον ανθρώπινο νου. Από τους διάφορους θεούς θα προτιμούσα εκείνον που έχει απαλλαγεί από αυτά που θεωρώ μη θεία στοιχεία, αλλά προφανώς η προτίμησή μου καθορίζεται από αρχές που διαμόρφωσα παρατηρώντας την ανθρώπινη συμπεριφορά."
Και συνεχίζει με το απόσπασμα που έβαλε ο Βαγγέλης.
Είναι αρκετά καλή η επιλογή στο ανθολόγιο αυτό ουσιαστικά του βαν Ντόρεν, ασχολείται περισσότερο στο επιλεγμένο κείμενο με το γνωστό πως δίχως πίστη σε θεό δεν μπορεί να υπάρχει "θεμελίωση της ηθικής" και έχει μία ωραία αντιστροφή/παιχνίδι με τις έννοιες πίστη/απιστία, όπου εξηγεί γιατί κατά τον ίδιο το αρνητικό πρόσημο της απιστίας είναι καταναγκαστικό, αφού το θετικό πρόσημο κρατήθηκε εξαρχής από την πίστη. Διαβάστε αυτό "Η πίστη,όντας η πρώτη που κατέβηκε στο πεδίο, ήταν φυσικό να κρατήσει έναν θετικό όρο για τον εαυτό της και να δώσει έναν αρνητικό όρο στην απιστία. Συνεπώς, ως άπιστος είμαι υποχρεωμένος να φαίνομαι απλώς ότι είμαι αντίθετος στους πιστούς, ασχέτως αν είμαι ή όχι κάτι περισσότερο."
"Στην περίπτωση ενός θεού που επιβιώνει μετά από αιώνες κριτικού ελέγχου, ας σημειωθεί ότι αυτό που επιβιώνει τελικά είναι μόνο το όνομα. Οι ιδιότητές του έχουν υποστεί τόσο ριζική αναθεώρηση, που είναι πια αγνώριστος¨και το επιχείρημα ότι η έννοια του θεού εξευγενίζεται ενώ η ουσία του παραμένει, δεν στέκει. Μόνο η έννοια μπορεί να μελετηθεί, η ουσία είναι ασύλληπτη για τον ανθρώπινο νου. Από τους διάφορους θεούς θα προτιμούσα εκείνον που έχει απαλλαγεί από αυτά που θεωρώ μη θεία στοιχεία, αλλά προφανώς η προτίμησή μου καθορίζεται από αρχές που διαμόρφωσα παρατηρώντας την ανθρώπινη συμπεριφορά."
Και συνεχίζει με το απόσπασμα που έβαλε ο Βαγγέλης.
Είναι αρκετά καλή η επιλογή στο ανθολόγιο αυτό ουσιαστικά του βαν Ντόρεν, ασχολείται περισσότερο στο επιλεγμένο κείμενο με το γνωστό πως δίχως πίστη σε θεό δεν μπορεί να υπάρχει "θεμελίωση της ηθικής" και έχει μία ωραία αντιστροφή/παιχνίδι με τις έννοιες πίστη/απιστία, όπου εξηγεί γιατί κατά τον ίδιο το αρνητικό πρόσημο της απιστίας είναι καταναγκαστικό, αφού το θετικό πρόσημο κρατήθηκε εξαρχής από την πίστη. Διαβάστε αυτό "Η πίστη,όντας η πρώτη που κατέβηκε στο πεδίο, ήταν φυσικό να κρατήσει έναν θετικό όρο για τον εαυτό της και να δώσει έναν αρνητικό όρο στην απιστία. Συνεπώς, ως άπιστος είμαι υποχρεωμένος να φαίνομαι απλώς ότι είμαι αντίθετος στους πιστούς, ασχέτως αν είμαι ή όχι κάτι περισσότερο."
Do you want to know to what an extend we love the beautiful things that you revere?
Know then that we love them so much that we are both angry and tired at seeing them hanging,
out of reach, from your idealistic sky.
Mikhail Bakunin
Know then that we love them so much that we are both angry and tired at seeing them hanging,
out of reach, from your idealistic sky.
Mikhail Bakunin
ας πάρουμε τον δικό μας λαό στην αρχαιότητα που δημιούργησε τους θεούς του, την φιλοσοφία, του την δημοκρατία του,θα πρέπει να αναζητούμε τεκμήριο για όλα τα παραπάνω;νομίζω πώς όχι, γιατί το καθένα έχει τον δικό του σκοπό.βαγγέλης έγραψε:Το αν ενας θεός δημιουργήθηκε κατ' εικόνα χυδαίων ή αγνών επιθυμιών δεν έχει μεγάλη σημασία. Η διαφορά δείχναι απλώς ότι κάθε λαός δημιούργησε τους θεούς που μπορούσε να συλλάβει. Πίσω απο όλες τις συλλήψεις τους χάσκει η άβυσσος της άγνοιας. Δεν υπάρχει αξιοπιστο τεκμήριο για την απόλυτη ύπαρξη ενός θεού.
CARL VAN DOREN απο το βιβλίο "η βίβλος του ΑΘΕΟΥ"
Off Topic
Συγνωμη που βγαινω οφτοπικ , αλλα στην κβαντομηχανικη η θεση και οχι η υπαρξη δεν εξαρταται απο την παρατηρηση;noxteryn έγραψε:Μπορεί να το εννοεί με την κβαντομηχανική έννοια, όπου η ύπαρξη εξαρτάται από τον παρατηρητή.
Η εφαρμογη της λογικης στη θρησκεια οδηγει στον αθεισμο.
Η εφαρμογη της λογικης στην πολιτικη οδηγει στον κομμουνισμο.
Η εφαρμογη της λογικης στη διατροφη, οδηγει στο σουβλακι.
Η εφαρμογη της λογικης στην πολιτικη οδηγει στον κομμουνισμο.
Η εφαρμογη της λογικης στη διατροφη, οδηγει στο σουβλακι.