Re: Οι γονείς μας
Δημοσιεύτηκε: 05 Αύγ 2012 21:58
Ο πατερας μου εφυγε νωρις οταν ημουν 10 χρονων,αλλα θυμαμαι που και που αναφερονταν περι παπαδαριου και τραγων,η μανα μου πηγαινε καπως τακτικα στην εκκλησια οταν μεναμε στην παλια μας γειτονια κι οταν μετακομισαμε το 82 και μετα καπως αραιωσε.Αναβε στις γιορτες το καντηλι,πηγαινε ποτε ποτε στην εκκλησια,αλλα στο σπιτι δεν ημασταν καθολου προσκολλημενοι στη θρησκεια,τους τυπους και τις παραδοσεις κι ουτε με ξυπνησε ποτε με το στανιο να παω εκκλησια κυριακατικα.
Κι αυτο που εμεινε σαν αρωμα αναμνησης ηταν η πρακτικη πλευρα της αντιμετωπισης της ζωης,αρκει να ειμαστε εμεις καλα,να μη μας λειπει τιποτα,εγω να διαβαζω τα μαθηματα μου,να μαθω μια τεχνη,να ανοιξω ενα μαγαζι κι οι φιλοι μου εφοσον ηταν οι ιδιοι μια ζωη ειχα μια σταθεροτητα,κι ετσι η ζωη μας στο σπιτι δεν αγγιξε ουτε στο ελαχιστο κανενος ειδους μεταφυσικη θεωρηση των πραγματων.Ακομα και στις πιο δυσκολες στιγμες της απωλειας και της ορφανιας δεν ενιωσα την καταφρονια και την αυτολυπηση και η ζωη συνεχιζονταν κανονικα γιατι δεν επρεπε να μας παρει απο κατω με κανενα τροπο.
Κι αυτο που εμεινε σαν αρωμα αναμνησης ηταν η πρακτικη πλευρα της αντιμετωπισης της ζωης,αρκει να ειμαστε εμεις καλα,να μη μας λειπει τιποτα,εγω να διαβαζω τα μαθηματα μου,να μαθω μια τεχνη,να ανοιξω ενα μαγαζι κι οι φιλοι μου εφοσον ηταν οι ιδιοι μια ζωη ειχα μια σταθεροτητα,κι ετσι η ζωη μας στο σπιτι δεν αγγιξε ουτε στο ελαχιστο κανενος ειδους μεταφυσικη θεωρηση των πραγματων.Ακομα και στις πιο δυσκολες στιγμες της απωλειας και της ορφανιας δεν ενιωσα την καταφρονια και την αυτολυπηση και η ζωη συνεχιζονταν κανονικα γιατι δεν επρεπε να μας παρει απο κατω με κανενα τροπο.