forum.atheia.gr

Απαντώ στο αρχικό ερώτημα.

Ο όρος άθεος προσδιορίζει εκείνον που δεν πιστεύει σε κάποιον θεό.
Υφίσταται γενικά και μας χαρακτηρίζει είτε το θέλουμε είτε όχι.

Φυσικά με ένα προσδιορισμό που αρνείται κάτι προκύπτει το ερώτημα:
«γιατί έχει νόημα και αξία να το αρνηθείς αυτό;»

Δεν αυτοπροσδιοριζόμαστε, για παράδειγμα, ως αζωδιαστές επειδή δεν πιστεύουμε στα ζώδια και την αστρολογία.

Οι λόγοι που δημιουργούν την ανάγκη να συσπειρωθούμε και να υποστηρίξουμε την αθεΐα μας είναι κυρίως η κυρίαρχη θέση που έχει η θρησκεία.
Δε θα δεις ιδιαίτερα οργανωμένους άθεους σε κοινωνίες όπως της Φινλανδίας ή της Ιαπωνίας (από τις πιο αθεϊστικές του πλανήτη).
Σε κοινωνίες που οι θρησκείες καταπιέζουν κοινωνικές ομάδες και πολεμάνε την ισότητα των ανθρώπων, σε κοινωνίες που οι θρησκείες έχουν λόγο στις πολιτικές που εφαρμόζει το κράτος κ.ο.κ. εκεί ο κοσμικός ακτιβισμός έρχεται να πολεμήσει αυτήν την αδικία και να προωθήσει το διαχωρισμό εκκλησίας-κράτους.

Η ανάγκη να βγούμε μπροστά και να πούμε ότι «είμαστε άθεοι και διεκδικούμε αυτά» πηγάζει από το γεγονός ότι πολλοί συμπολίτες μας υφίστανται αρνητικές συνέπειες από την παρουσία και λειτουργία των θρησκειών, κάτι που θεωρούμε τουλάχιστον άδικο και επιθυμούμε να αλλάξουμε.
Η αθεΐα μας είναι το βασικότερο κοινό χαρακτηριστικό μας.
Κάποιοι θα είναι αριστεροί, κάποιοι δεξιοί, κάποιοι θα είναι φαν της Ayn Rand και κάποιοι θα είναι ανθρωπιστές και αλτρουϊστές.
Από κοινού όμως θέλουμε να ξεφορτωθούμε το ζυγό της θρησκείας στη δημόσια ζωή.


Ελπίζω να απάντησα σε αυτό που πραγματικά ρωτούσε το αρχικό post. Aν το ερώτημα είναι «πώς καταλήξαμε άθεοι;» τότε η απάντηση είναι απλά πως η αντικειμενική, ορθή και ειλικρινής εφαρμογή του σκεπτικισμού οδηγεί αναγκαστικά στην αθεΐα και την αθρησκεία.

Μου φαινεται οτι εχουν στερεψει απο ιδεες τα χριστιανοτρολ

Δεν μπαίνουν συχνά πλέον.

Κρίμα, ήταν ωραία αφορμή για κουβέντα...

στο ερώτημα του fritz ποιά είναι αναγκαιότητα που κάνει κάποιον να αυτοπροσδιορίζεται ως άθεος;
παρόλο που έθεσε το ερώτημα και δεν στάθηκε να συζητήσει, θα ήθελα αν γίνεται να συνεχιστεί η συζήτηση ίσως με άλλο τίτλο. ποιά είναι η μεγαλύτερη εντύπωση που έκανε κάποιο μέλος του φόρουμ να αποφασίσει να εγκαταλείψει την θρησκεία και να δηλώνει σε όποια χρονική στιγμή αυτός νομίζει κατάλληλη άθεος, και γιατί.
θα είχε βέβαια μεγαλύτερο ενδιαφέρον για θέμα μια συζήτηση με τίτλο <<η ψυχοσύνθεση ενός χριστιανού που δεν προσπάθησε να αλλάξει τον εαυτό του>> εν πάσει περιπτώσει στο ερώτημα το φρίτζ θα ήθελα να απαντήσω ως εξής:
είναι πραγματικά για μένα αναγκαιότητα να αποκαλούμαι συγκαλυμένα άθρησκος, η ξεκάθαρα άθεος. όταν έχω μπροστά μου άτομα που είτε υποκρίνονται, είτε από άγνοια πιστεύουν σε παράλογα πράγματα και το τονίζουν επανειλλημένα με την πρώτη ευκαιρία λές και πρόκειται να το αποδεχθεί ο καθένας επειδή το έχουν πεί αυτοί.
είναι επίσης αναγκαιότητα να είμαι ειλικρινής πρώτα με τον εαυτό μου και μετά για τους άλλους π.χ. όταν έχω μπροστά μου κάποιο άτομο που μου δείχνει κάποια συμπάθεια, κι' έχει στραφεί η συζήτηση γύρω από την θρησκεία,νομίζω πως πρέπει να είμαι ειλικρινής μαζί του για το τι πραγματικά πιστεύω. αποδεδειγμένα έχω γίνει πιο συμπαθής με το να είμαι ειλικρινής ως άθεος παρά να υποκρίνομαι ως θρήσκος.
είναι πιο έντιμο για τον εαυτό μου και για τους άλλους να λέω ανοιχτά και με θάρρος τι πιστεύω. αυτό είναι μια αναγκαιότητα για τον ιδεολογικό προσδιορισμό του κάθε ανθρώπου που τον κάνει περήφανο, και όχι μόνο ενός άθεου.
οι παράγοντες που δημιούργησαν αυτήν την αναγκαιότητα είναι η ελευθερία έκφρασης που υπάρχει κατοχυρωμένη από το σύνταγμα να πιστεύει η να μην πιστεύει ο κάθε πολίτης σε ένα υπέρτατο όν, όπως θέλει ένας χριστιανός να δηλώνει ορθόδοξος, καθολικός ,μάρτυρας του ιεχωβά, πεντηκοστιανός, μορμόνος, ευαγγελιστής ,προτεστάντης και άλλος 10000 λόγους έτσι για τους ίδιους λόγους θέλει και ένας άθεος να πεί όλα αυτά δεν τον εκφράζουν γιατί δεν αποδείχνονται και σαν άνθρωπο λογικό δεν τον καλύπτουν. και θέλει να πεί από τα βάθη της συνείδησης του δεν υπάρχει για μένα ο θεός σας. είμαι άθεος.