Off Topic
Καλώς όρισες. Πέρνα, αν θέλεις, κι από εδώ (αυτοσυστηθείτε) να μας πεις δυο λόγια για σένα.
Αυτό ακριβώς "τσάκωσε" ο Κωνσταντίνος... Δεν κινδυνεύει το κράτος, ο άρχων, η εξουσία, από μία τέτοια ιδεολογία... Και την έκανε επίσημη θρησκεία της Ανατολικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας...Γιατρος Του Ικα έγραψε:...Μήπως η όλη ρητορική της αγάπης είναι όχι μόνο ανούσια αλλά και εκ του πονηρού;
..Ακυρωνοντας την μονη ισως αποδεκτη ηθικη δικαιωση εφαρμογης τετοιας ρητορικης αγαπηςΑναρχος έγραψε:Αυτό ακριβώς "τσάκωσε" ο Κωνσταντίνος... Δεν κινδυνεύει το κράτος, ο άρχων, η εξουσία, από μία τέτοια ιδεολογία... Και την έκανε επίσημη θρησκεία της Ανατολικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας...Γιατρος Του Ικα έγραψε:...Μήπως η όλη ρητορική της αγάπης είναι όχι μόνο ανούσια αλλά και εκ του πονηρού;
arpcnet έγραψε:Το δύσκολο κομμάτι ήταν και παραμένει για μένα μέχρι σήμερα να βλέπω ανθρώπους που εκτιμώ να ζούνε στο ψέμα και την ανασφάλεια.
Μου θυμίζεις τον πατέρα μου, ακριβώς τα ίδια μου λέει και αυτός για τους γονείς του, οι γονείς του βαθιά θρησκευόμενοι άνθρωποι, τίμιοι μέχρι αηδίας, θεωρούσαν πως ο δρόμος της αρετής περνάει μέσα από την πίστη στον ιησού, αρνήθηκε τα όσα του δίδαξαν οι γονείς του, είναι άθεος αλλά ποτέ δεν μου επέβαλε να πιστέψω κάτι από τα δικά του πιστεύω, φυσικά αυτό με βοήθησε να μην βλέπω την θρησκεία σαν αυθεντία σε ζητήματα ηθικής και δικαιοσύνης, αλλά επίσης με βοήθησε να αποφύγω τον αθειστικό μηδενισμό που θεωρεί την θρησκεία εντελώς κενή ηθικής διδασκαλίας, είμαι περήφανος για την ορθόδοξη μη δογματική πίστη μου εκκλησιάζομαι τακτικά και κλείνω τα αυτιά μου στους ανόητους που μιλούν για θαύματα, όπως απορίπτω και τον αθεισμό που με το ύφος του ξερόλα λέει το αυτονόητα, πώς η ύπαρξη του θεού είναι φανταστική, εδώ το θέμα δεν είναι αν είναι φανταστική κάτι που μάλλον είναι σίγουρο, αλλά αν είναι απαραίτητη για τον άνθρωπο που την επιθυμεί.fireFight έγραψε: Συνειδητοποησα (πιο πολυ) τη χειραγωγηση και την εκμεταλλευση καθως και την χρησιμοτητα/αποτελεσματικοτητα του "πιστευε και μη ερευνα". Βρηκα στην πορεια τον Dawkins/Hitchens/Chomsky/Harris, Spinoza, Russell και τωρα διαβαζω ψυχολογια (κυριως κοινωνικη ψυχολογια), αστρονομια, ιστορια, φυσικη, βιολογια κλπ για να καταλαβω τους διαφορους μηχανισμους.. και συνειδητοποιω τοσο οτι δεν μπορω να επιστρεψω στα χρονια που ημουν κοιμισμενος οσο και την αναγκη να βρισκομαι με ανθρωπους σαν κι εσας**._
* Βαθια μου πεποιθηση ειναι οτι εξισου επικινδυνο με την επιβολη, τον εξαναγκασμο, το δογματισμο, ειναι και το καλο προτυπο, το χαμογελο, η ελευθερια επιλογης (!), η πραοτητα στη φωνη στα οποια θεωρω ειμαστε ολοι ανυπερσπιστοι.. Τα ιδια μεσα χρησιμοποιουνται και στον προσηλυτισμο αλλωστε
** Και μακρυα απο ανδρεικελα, μαριονετες αμυαλων γονιων, γονεις-αναμεταδοτες σαπιων αξιων/πεποιθησεων
παρων ορθοδοξος χριστιανος,αλλα μαλλον δεν σου γεμισα το ματι παροτι ενα και ογδοντα δυο. δεν κανω ομως κυρηγμα και φυσικα υπαρχει ΘΕΟΣxarxar έγραψε:Μα, ένας, ένας, ΕΝΑΣ πραγματικός χριστιανός δε θα γραφτεί ποτέ σε αυτό το φόρουμ; Ας του το πουν οι άλλοι, που προσπαθούν ακόμα, να έρθει. Δε δαγκώνουμε πολύ. Άθεοι ζητούν σωτηρία. Μόνο σοβαρές προτάσεις - πραγματικοί χριστιανοί. Δεν υπάρχει θεός;
Αυτό το αλλιώς το μεταφράζω σαν ελεύθερος, αλλά πόσο ελεύθερος μπορεί να είναι κανείς όταν δηλώνει οπαδός του αθεϊσμού, και κατά πόσο μπορεί να αποφύγει τις απλοϊκές λογικές και μηδενιστικές απόψεις περί ανυπαρξίας του θεού, χωρίς να παίρνει υπόψιν του τις κοινωνιολογικές και ψυχολογικές παραμέτρους που κάνουν τον άνθρωπο να αναζητά την σταθερή βάση σε μιαν αναλλοίωτη ιδέα ;xcommunistx έγραψε: Αυτό... και ήθελα να είμαι πάντα "αλλιώς"...
Όταν δηλώνει οπαδός του αθεϊσμού... δεν ξέρω.Θεόφιλος έγραψε:...αλλά πόσο ελεύθερος μπορεί να είναι κανείς όταν δηλώνει οπαδός του αθεϊσμού...
Όπως όλα τα παιδάκια.arpcnet έγραψε:Σε νεαρή ηλικία, πρώτες τάξης του Δημοτικού, όταν άρχισε να αναπτύσσεται η ικανότητά μου να συγκρίνω και να βγάζω συμπεράσματα.
Και μόνον η σκέψη για ενατένιση του απείρου είναι προσευχή, δεν υπάρχει τύπος προσευχής που να καλύπτει την έννοια του θεού απόλυτα.Το πρώτο πράγμα που δεν μου κόλλαγε με τίποτα ήταν αυτή η super εξελιγμένη μορφή τηλεφωνίας που προσπαθούσε να με μάθει η μάνα μου και ο παπάς του Αγίου Ελευθερίου στου Γκύζη, την προσευχή.
Αυτό είναι το λάθος, η ιδέα του θεού δεν αναζητιέται κάτω από σεντόνια, αλλά μέσα από δίκαιο και ενάρετο βίο, πράξε το και πίστεψε με πώς δεν χρειάζεται να ζορίζεσαι κάτω από σεντόνια, θα έρθει από μόνη της χωρίς καν αν προσπαθήσεις.Έχω περάσει θυμάμαι ώρες προσπαθώντας να επικοινωνήσω με τον θεό κάτω από τα σεντόνια μου αλλά μάταια, τζίφος καμία απάντηση. Ήξερε μάλλον ο μπαγάσας από τότε με τι άνθρωπο είχε να κάνει.
Η πίεση φέρνει αντίθετα αποτελέσματα, ελπίζω μια μέρα να το καταλάβεις πώς δεν είναι οτρόπος πίστης στην ιδέα του θεού όσο ο τρόπος επιβολής από τους άλλους για αυτό που πρέπει να κάνει από μόνος του κανείς.Όταν μια μέρα ρώτησα γιατί ο θεός δεν επικοινωνεί μαζί μου τότε εκείνη μου απάντησε ότι για να επικοινωνήσει μαζί μου έπρεπε να λέω την προσευχή μου με πραγματική πίστη και δύναμη. Εκεί άρχισα να την ακούω…
Η πρώτη ερώτηση που έκανα περί θεού ήταν εάν θυμάμαι καλά στην 3η δημοτικού. Η ερώτηση ήταν γιατί ο θεός αφήνει να πεθαίνουν παιδάκια στην Αφρική και η απάντηση φυσικά που έλαβα με κάλυψε πλήρως, ακόμα την θυμάμαι.
Ήταν λέει για να δοκιμάζει την πίστη μας. Θυμάμαι ότι αμέσως ένιωσα σαν πιόνι σε επιτραπέζιο παιχνίδι.
τα ίδια ακριβώς αντιμετώπισα και εγώ στο γυμνάσιο, ευτυχώς στο λύκειο είχα θεολόγο πρός μίμηση πήρα πάρα πολλά από αυτόν τον άνθρωπο, ο οποίος με με δίδαξε την έννοια του θεού πέρα από δογματισμούς.Στην πρώτη τάξη του γυμνασίου το γλυκό ήρθε και έδεσε. Ένας καταπληκτικός καθηγητής θρησκευτικών, παπάς μάλιστα, έκανε πράξη όσα ακριβώς λένε τα ευαγγέλια. Η κομπλεξικομάρα και η κακία του έτρεχαν από τα μπατζάκια.
Η ιστορία δεν μπορεί να ασχοληθεί με την έννοια του θεού γιατί το αντικείμενο της είναι να καταγράφει τα γεγονότα, και ο θεός δεν είναι γεγονός, αλλά έννοια που μπορείς να την ατενίσεις και να την προσεγγίσεις μέσα από την προσωποποίηση της ηθικής του δικαίου και μέσα από την ψυχολογία του ανθρώπου για την ανάγκη του προστασία , αποδοχή , και επικρότηση, που χωρίς την έννοια του θεού πατέρα φαντάζει σαν ένα τέλειο εκπαιδευμένο κοινωνικό ζώο.Με βοήθησε δε εξαιρετικά η μελέτη της ανθρώπινης ιστορίας όπου εκεί υπάρχει αποτυπωμένη και πέρα κάθε αμφιβολίας η αυτοαμφισβήτηση κάθε έννοιας πίστης ή θείου απλά και μόνο διαβάζοντας τα γεγονότα και την εξέλιξή τους.
Τα υπόλοιπα ήταν εύκολα. Το δύσκολο κομμάτι ήταν και παραμένει για μένα μέχρι σήμερα να βλέπω ανθρώπους που εκτιμώ να ζούνε στο ψέμα και την ανασφάλεια.
Είναι προσωπικά δική του η απόφαση για το που θα δώσει βαρύτητα στις απόψεις του, εγώ απλώς του επισημαίνω τον κίνδυνο, πώς ακόμα και εκεί που θεωρούμε πώς έχουμε ξεφύγει από τα δεσμά της θρησκείας, να καραδοκεί ένας διαφορετικός τύπου θρησκείας. πολύ χειρότερος από τον πρώτο ο μηδενισμός.Αναρχος έγραψε:Όταν δηλώνει οπαδός του αθεϊσμού... δεν ξέρω.Θεόφιλος έγραψε:...αλλά πόσο ελεύθερος μπορεί να είναι κανείς όταν δηλώνει οπαδός του αθεϊσμού...
Όταν δεν έχει ανάγκη να "ακουμπήση" την ανασφάλειά του σε έναν θεό... ξέρω. Πολύ ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ...
Δεν ξέρω για τους άλλους αλλά ο δικός μου αθεϊσμός (και όχι βέβαια...μηδενισμός που δεν έχει σε καμία περίπτωση αναγκαία σχέση με τον αθεϊσμό) ποτέ δεν θεώρησε κάτι τέτοιο.αλλά επίσης με βοήθησε να αποφύγω τον αθειστικό μηδενισμό που θεωρεί την θρησκεία εντελώς κενή ηθικής διδασκαλίας
Θεόφιλος έγραψε:Αναρχος έγραψε:Όταν δηλώνει οπαδός του αθεϊσμού... δεν ξέρω....αλλά πόσο ελεύθερος μπορεί να είναι κανείς όταν δηλώνει οπαδός του αθεϊσμού...
Όταν δεν έχει ανάγκη να "ακουμπήση" την ανασφάλειά του σε έναν θεό... ξέρω. Πολύ ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ...Είναι προσωπικά δική του η απόφαση για το που θα δώσει βαρύτητα στις απόψεις του, εγώ απλώς του επισημαίνω τον κίνδυνο, πώς ακόμα και εκεί που θεωρούμε πώς έχουμε ξεφύγει από τα δεσμά της θρησκείας, να καραδοκεί ένας διαφορετικός τύπου θρησκείας. πολύ χειρότερος από τον πρώτο ο μηδενισμός.
ΘΕΟΦΙΛΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ, ΜΟΥ ΕΔΕΙΞΕΣ ΤΟΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ ΔΡΟΜΟ ΓΙΑ ΤΟ ΘΕΟ, ΜΟΥ ΑΝΟΙΞΕΣ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΜΟΥ ΕΚΑΝΕΣ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΚΑΝΕΝΑΣ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΚΑΤΑΦΕΡΕ ΟΥΤΕ Ο ΠΑΙΣΙΟΣ ΟΤΑΝ ΤΟΝ ΕΙΧΑ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΣΤΟ ΑΓΙΟ ΟΡΟΣ.Θεόφιλος έγραψε:Όπως όλα τα παιδάκια.arpcnet έγραψε:Σε νεαρή ηλικία, πρώτες τάξης του Δημοτικού, όταν άρχισε να αναπτύσσεται η ικανότητά μου να συγκρίνω και να βγάζω συμπεράσματα.
Και μόνον η σκέψη για ενατένιση του απείρου είναι προσευχή, δεν υπάρχει τύπος προσευχής που να καλύπτει την έννοια του θεού απόλυτα.Το πρώτο πράγμα που δεν μου κόλλαγε με τίποτα ήταν αυτή η super εξελιγμένη μορφή τηλεφωνίας που προσπαθούσε να με μάθει η μάνα μου και ο παπάς του Αγίου Ελευθερίου στου Γκύζη, την προσευχή.
Αυτό είναι το λάθος, η ιδέα του θεού δεν αναζητιέται κάτω από σεντόνια, αλλά μέσα από δίκαιο και ενάρετο βίο, πράξε το και πίστεψε με πώς δεν χρειάζεται να ζορίζεσαι κάτω από σεντόνια, θα έρθει από μόνη της χωρίς καν αν προσπαθήσεις.Έχω περάσει θυμάμαι ώρες προσπαθώντας να επικοινωνήσω με τον θεό κάτω από τα σεντόνια μου αλλά μάταια, τζίφος καμία απάντηση. Ήξερε μάλλον ο μπαγάσας από τότε με τι άνθρωπο είχε να κάνει.
Η πίεση φέρνει αντίθετα αποτελέσματα, ελπίζω μια μέρα να το καταλάβεις πώς δεν είναι οτρόπος πίστης στην ιδέα του θεού όσο ο τρόπος επιβολής από τους άλλους για αυτό που πρέπει να κάνει από μόνος του κανείς.Όταν μια μέρα ρώτησα γιατί ο θεός δεν επικοινωνεί μαζί μου τότε εκείνη μου απάντησε ότι για να επικοινωνήσει μαζί μου έπρεπε να λέω την προσευχή μου με πραγματική πίστη και δύναμη. Εκεί άρχισα να την ακούω…
Η πρώτη ερώτηση που έκανα περί θεού ήταν εάν θυμάμαι καλά στην 3η δημοτικού. Η ερώτηση ήταν γιατί ο θεός αφήνει να πεθαίνουν παιδάκια στην Αφρική και η απάντηση φυσικά που έλαβα με κάλυψε πλήρως, ακόμα την θυμάμαι.
Ήταν λέει για να δοκιμάζει την πίστη μας. Θυμάμαι ότι αμέσως ένιωσα σαν πιόνι σε επιτραπέζιο παιχνίδι.
Αυτό είναι το μεγάλο λάθος , περιμένουμε κάτι σαν ανταμοιβή για την προσευχή μας και για την πίστη μας, αλλά το μυστικό δεν είναι στην ανταμοιβή αλλά στην προσφορά, οι ιδεές δεν μπορούν να αποτρέψουν την φυσιολογική εξέλιξη της ζωής γέννηση αρρώστια θάνατος. πόσο μάλλον του θεού η ιδέα αλλά για πολλούς είναι παρηγοριά μέχρι θανάτου και αυτό πρέπει να γίνεται σεβαστό.
τα ίδια ακριβώς αντιμετώπισα και εγώ στο γυμνάσιο, ευτυχώς στο λύκειο είχα θεολόγο πρός μίμηση πήρα πάρα πολλά από αυτόν τον άνθρωπο, ο οποίος με με δίδαξε την έννοια του θεού πέρα από δογματισμούς.Στην πρώτη τάξη του γυμνασίου το γλυκό ήρθε και έδεσε. Ένας καταπληκτικός καθηγητής θρησκευτικών, παπάς μάλιστα, έκανε πράξη όσα ακριβώς λένε τα ευαγγέλια. Η κομπλεξικομάρα και η κακία του έτρεχαν από τα μπατζάκια.
Η ιστορία δεν μπορεί να ασχοληθεί με την έννοια του θεού γιατί το αντικείμενο της είναι να καταγράφει τα γεγονότα, και ο θεός δεν είναι γεγονός, αλλά έννοια που μπορείς να την ατενίσεις και να την προσεγγίσεις μέσα από την προσωποποίηση της ηθικής του δικαίου και μέσα από την ψυχολογία του ανθρώπου για την ανάγκη του προστασία , αποδοχή , και επικρότηση, που χωρίς την έννοια του θεού πατέρα φαντάζει σαν ένα τέλειο εκπαιδευμένο κοινωνικό ζώο.Με βοήθησε δε εξαιρετικά η μελέτη της ανθρώπινης ιστορίας όπου εκεί υπάρχει αποτυπωμένη και πέρα κάθε αμφιβολίας η αυτοαμφισβήτηση κάθε έννοιας πίστης ή θείου απλά και μόνο διαβάζοντας τα γεγονότα και την εξέλιξή τους.
Τα υπόλοιπα ήταν εύκολα. Το δύσκολο κομμάτι ήταν και παραμένει για μένα μέχρι σήμερα να βλέπω ανθρώπους που εκτιμώ να ζούνε στο ψέμα και την ανασφάλεια.
πίστεψέ με τίποτε δεν είναι εύκολο πάντα θα αναρωτιέσαι πώς μετά την σύντομη ζωή μας τι απομένει και δεν εννοώ την αθανασία της ψυχής, αλλά το μεγαλείο της αγάπης και της ανθρωπιάς, που σε κάνει να ξεπερνάς ακόμη και αυτήν την έννοια της αθανασίας, και που είναι ο κόσμος για πολλούς τους οποίους εσύ λυπάσαι η θεωρείς ανόητους και εξαπατημένους. κάπως έτσι τότε θα πρέπει να θεωρείς τους αναρχικούς και τους κομμουνιστές επειδή αγωνίζονται για έναν κόσμο πιο δίκαιο.
Δεν ξέρω αν σε βοήθησα, αλλά βλέπω πώς ήδη έχεις αρχίσει να θεωρείς τον εαυτό σου υπεράνω ανθρώπων που πιστεύουν, και βρήκες τον χειρότερο τρόπο για να εκφράσεις αυτήν την υπεροψία σου, ειρωνευόμενος μια απλή συζήτηση, ανοιχτός ο δρόμος για σένα, σε περιμένει πεδίο δόξης λαμπρό.arpcnet έγραψε:
ΘΕΟΦΙΛΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ, ΜΟΥ ΕΔΕΙΞΕΣ ΤΟΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ ΔΡΟΜΟ ΓΙΑ ΤΟ ΘΕΟ, ΜΟΥ ΑΝΟΙΞΕΣ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΜΟΥ ΕΚΑΝΕΣ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΚΑΝΕΝΑΣ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΚΑΤΑΦΕΡΕ ΟΥΤΕ Ο ΠΑΙΣΙΟΣ ΟΤΑΝ ΤΟΝ ΕΙΧΑ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΣΤΟ ΑΓΙΟ ΟΡΟΣ.
ΘΕΟΦΙΛΕ ΕΙΣΑΙ ΘΕΟΣ, ΕΙΜΑΙ ΜΑΖΙ ΣΟΥ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ.