Διελκυστίνδα έγραψε:Ακόμη και το ίδιο το ιερό βιβλίο των χριστιανών φάσκει και αντι φάσκει σε αυτό το θέμα. Καθόλου παράλογο αν αναλογιστεί κάποιος πόσες αντιφάσεις υπάρχουν σε αυτό το θέσφατο ουρανοκατέβατο ιερό γραπτό. Έχουμε δύο εκδοχές εκ των οποίων η εκκλησία επέλεξε την πιο βολική.
Το πρόβλημα της ασυμβατότητας των ιερών κειμένων δεν εντοπίζεται ακριβώς εκεί...
Πρώτον, αξίζει να περιλάβουμε το πρόβλημα της κατά Ματθαίον αφηγήσεως: έστω ότι κάπως ο ρημαδιασμένος (πώς;!) έμαθε ότι κάτι τέτοιο ισχύει (λέτε η «Παναγία» να είπε σε κανά-δύο συγκεκριμένους μαθητές ότι ο Σήφης δεν πρόλαβε να σηκώσει τη... χλαμίδα του πρωτού γκαστρωθεί με τον κανακάρη της;
)... Και πάλι, σε αυτό το κείμενο, λέγεται, επί λέξει, ότι η προφητεία εκπληρώθηκε — έλα μου, όμως, που η προκείμενη προφητεία του Ισαΐα (7:14) δεν εκπληρώθηκε κατά το ίδιο κείμενο του Ματθαίου!
Συγκεκριμένα: η προφητεία της ΠΔ αναφέρεται στο πρωτότυπο ως «νεανίς» — ενώ η λέξη «παρθένα» είναι αυτή που αποδόθηκε, αλλά αξίζει να σημειωθεί ότι είχε και αυτήν την έννοια, της νεανίδος, στην ελληνική της περιόδου· χαρακτηριστικότατα, το μεταφρασμένο στα ελληνικά κείμενο της ΠΔ, η μετάφραση των «Εβδομήκοντα,» κάνει ακριβέστατα τη χρήση της ίδιας λέξης, «παρθένος,» σε διάφορες πτώσεις για να αναφερθεί σε γυναίκες που έχουν απολύτως σίγουρα συνουσιασθεί ή βιαστεί, οπότε και είναι σαφές ότι δε γίνεται λόγος για το τι συνέβηκε ανάμεσα στα σκέλια τους...
Επίσης, η συγκεκριμένη προφητεία είχε ήδη εκπληρωθεί, βάσει της ΠΔ, αφού μία γυναίκα μικρής ηλικίας ήταν όντως έγκυος και εμφανίστηκε όντως στο βασιλιά όπως ο προφήτης έταξε σ' αυτόν (παρά τη θέλησή του, αφού είπε ότι δεν ήθελε να προκαλέσει «Τον Κύριο»). Άλλωστε, τι σκατά σημάδι θα έστελνε «Ο Θεός» μερικούς αιώνες αργότερα για να μάθει ένας βασιλιάς στην αρχαιότητα ότι όλα θα πήγαιναν καλά — αναδρομικό;!
Τέλος, το απόσπασμα που αφορά τη σαρκική επαφή, έχουμε το θέμα της διαδοχής από τη Μαριάμ και το Γιοζέφ μαζί, και τις διαφορές στην αλληλουχία και τον αριθμό των γενεών... Αλλά δεν προκαλείται πρόβλημα από το ίδιο το γεγονός ότι υποτίθεται ότι κατάγεται (έστω από τη Μαριάμ) από το γένος του Δαβίδ.
Σίμων Resurrected έγραψε:Η αλήθεια είναι ότι σε πολλούς άθεους υπάρχει μια σχεδόν υποσυνείδητη αποδοχή της ιστορικότητας του Χριστού και του υπόλοιπου
μυθικού θιάσου του 
Υποσυνείδητη;
Γιατί, βρε παιδιά, δε μελετάτε;
Πρώτον, υπάρχει το θέμα ότι πολλά από τα πράγματα που αναφέρονται στα κείμενα της ΚΔ δεν είναι θετικά για το Γιεσού με κανένα βλέμμα. Είναι χαρακτηριστικό το απόσπασμα όπου ο Γιεσούα παρουσιάζεται να τα κάνει γυαλιά-καρφιά μπροστά στο ναό. Κι ενώ είναι εξ ίσου χαρακτηριστικό πρόβλημα η αναφορά «γεγονότων» που προφανώς κανείς δεν είχε πάρει χαμπάρι πέραν από τους «Ευαγγελιστές» (βλέπε και «Παρέλαση Αγίων Ζόμπυ στην Ιερουσαλήμ»), εν τούτοις αυτά αποτελούν τυπικά στοιχεία όπου ο αφηγητής αναφέρει κάτι που κατά πάσα πιθανότητα όντως έλαβε χώρα και είναι αναγκαίο να ενταχθεί κάπου-κάπως στα μάτια των πιστών.
Πολλά από τα σημεία που υποδεικνύουν ότι δεν υπήρξε πραγματικά «Χριστός» υποδεικνύουν επίσης ότι υπήρξε Γιεσούα.
Σίμων Resurrected έγραψε:Ο Ευημερισμός είναι μια παγίδα που πολλοί πέφτουν μέσα χωρίς καν να το υποψιαστούν , ας όψεται το κοινωνικό conditioning που λειτουργεί σε πολλά επίπεδα.
Από την άλλη, υπάρχουν και οι σοβαρές μελέτες που αντίκεινται στο πρόβλημα του conditioning και βρίσκουν ζητήματα σε ανύπαρκτο Γιεσούα...
Αξίζει να σημειωθεί ότι σε άλλο κείμενο, περιγελάται η υποθετική παρθενοσύλληψη της Μαριάμ, αφού το Άγιο Πνεύμα σε αυτήν την παράδοση είχε θήλυ χαρακτήρα, και (όπως λέει στο σχετικό κείμενο) μία γυναίκα δεν μπορεί να γκαστρώσει μιαν άλλη! Αυτό το κείμενο, φυσικά, θεωρείται ανυπόστατο από την Εκκλησία (γιατί άραγε)...
Σίμων Resurrected έγραψε:Πολύ σωστή η διαπίστωση για τα στοιχεία συγκρητισμού , αν και δεν νομίζω οι πρώτοι χριστιανοί να γνώριζαν για την ύπαρξη Παναγίας (παρθένας ή μη) ούτε καν για την ύπαρξη κάποιου Εβραίου μαραγκού .....
Μπορεί σε πολλούς να φανεί παράξενο ίσως και παράδοξο αλλά αυτοί οι μύθοι ενσωματώθηκαν στην νέα θρησκεία στο τέλος του πρώτου και στις αρχές του δεύτερου αιώνα.
Εάν εννοείς το γεγονός ότι δεν έχουμε λόγο να πιστεύουμε ότι υπήρξαν κείμενα με αυτές τις παραδόσεις προ αυτής της περιόδοου, να σε διορθώσω με την παρατήρηση ότι έχουμε ικανούς λόγους να πιστεύουμε ότι τα κείμενα αυτά μάλλον είχαν ήδη υπάρξει από τα τέλη του 1ου Αιώνα. Ισχύει, πάντως, ότι τα κείμενα είναι αποτέλεσμα διαφορετικών παραδόσεων (με κάποιες διασταυρώσεις να είναι προφανείς, αλλά όχι ακόμα απολύτως διασαφηνισμένες), τρίτο-τέταρτο χέρι και βάλε.
Σίμων Resurrected έγραψε:AoratiMelani έγραψε:Διελκυστίνδα έγραψε:Εκδοχή πρώτη (η βολική) ... Εκδοχή Δεύτερη (η άβολη)
Βασικά εγώ βρίσκω άβολη την πρώτη, και βολική την δεύτερη, διότι
ποιος να πιστέψει τέτοιο παραμύθι;
Μπα μη το λες αυτό ....
Credo quia absurdum. Τερτυλλιανός, 155-222 μ.Χ. μτφρ: πιστεύω διότι είναι παράλογο.
Ο ίδιος έκανε μαλακία εν προκειμένω, αλλά η αρχή έχει βάση: μία ιστορία που είναι εν μέρει αδιανόητη έχει πολύ σημαντικότερη πιθανότητα να βασίζεται σε κάτι το πραγματικό με μεγάλο βαθμό μετασχηματισμού, παρά να είναι ολοσδιόλου φανταστική. Είναι μερικώς χρήσιμη στην εξέταση κειμένων για να βρούμε πιθανώς ιστορικά στοιχεία.
Προς αποφυγίν παρανοήσεων: αυτό αφορά, ας πούμε, σημεία που ένας λογικός πλαστογράφος θα απέφευγα να συμπεριλάβει, επειδή θα προκαλούσαν πρόβλημα στο παραμυθάκι του (π.χ. την περίπτωση «χούλιγκαν Χριστού»).
Ισχύει, πάντως, ότι οι άνθρωποι πιστεύουν συχνά εντελώς παράλογα πράγματα.
- Υ.Γ.: Η Μελάνη μου θύμισε ένα ανέκδοτο:
Μάνα και κόρη επισκέπτονται το γυναικολόγο για να εξετάσει την έφηβη. Ο γιατρός λέει: «Η κόρη σας είναι έγκυος.»
Αλαφιασμένη η μάνα, βάζει φωνές: «Πώς τολμάτε; Η κόρη μου δεν ξέρει από άντρες!»
Σηκώνοντας τους ώμους, ο γιατρός πηγαίνει μέχρι το παράθυρο και κοιτά τον ουρανό.
Η κόρη ρωτά: «Τι κάνετε, γιατρέ;» κι αυτός απαντά: «Περιμένω να δω το Άστρο.»
