Θλιμμένος Μπούφος έγραψε:Αγαπητέ Πάτροκλε,
δεν ξέρω γιατί, αλλά επιμένεις να μην διαβάζεις αυτά που σου γράφω και επιμένεις να μου στέλνεις προσκλήσεις από συμπόσια ψυχολογίας και κείμενα περιοδικών ποικίλης ύλης.. (είπαμε υπάρχει πρόβλημα συντονισμού, αλλά με λίγη καλή θέληση θα το λύσουμε).
Εάν διαβάσεις προσεκτικά την προηγούμενή μου δημοσίευση, θα δεις ότι αναφέρομαι όχι στις ορμόνες που παράγονται ως αποτέλεσμα του συναισθήματος (μάλιστα σου τόνισα να μην αναφερθείς σε αυτό..!), αλλά στο ενδεχόμενο να έχουμε τις κωδικοποιημένες περιοχές του DNA (δηλαδή τα γονίδια) που είναι το αίτιο του συναισθήματος. (Όχι το αποτέλεσμα, αλλά το αίτιο).
Ψιτ, «φίλος» — ξέρεις εκείνο το περίεργο φαινόμενο που έχουμε ανακαλύψει, όπου τα γονίδια εκφράζονται με βάση τις περιβαλλοντικές συνθήκες, και δίνουν μία σειρά από αποτελέσματα, όπως σωματότυπος κι εμφάνιση, ιδιαιτερότητες του χαρακτήρα, οσμή, και άλλα;
Παραδόξως, δεν ξέρω γιατί ακριβώς, μυστήριο πράγμα, αλλά αν βάλεις δύο ή περισσότερους μηχανισμούς που αντιδρούν σε εξωτερικά ερεθίσματα και προσαρμόζονται σε αυτά αναλόγως και οι οποίοι φέρουν υποσυστήματα που έχουν σα σκοπό τη διάδραση μεταξύ ομοίων τέτοιων μηχανισμών, γενικά τείνουν να αρχίζουν την όποια αλληλεπίδραση, με μία σειρά πιθανών αποτελεσμάτων... Κοίτα να δεις!
Θα περίμενε κανείς ένα... «φανατικό ετεροφυλόφιλο» να ξέρει τι πάει να πει αυτό... Α, ναι, ξέχασα, και Χριστιανός...
Θλιμμένος Μπούφος έγραψε:Και εν πάσει περιπτώσει, επειδή βαριέμαι γρήγορα τους διαλόγους που διακατέχονται από μόνιμες παρεξηγήσεις, εσκεμμένες ή μη, εάν σε ενδιαφέρει μια πιο ειδική πρόσφατη (2008) μελέτη, σε παραπέμπω στο άρθρο του Δημήτρη Κουγιουμτζή, ενός εξαιρετικού και πολύ ταπεινού επιστήμονα.
http://users.auth.gr/~dkugiu/
(Πηγαίνεις στο Publications, κατεβαίνεις στο Journals και επιλέγεις το 14 και μόνο το arXiv:
D. Kugiumtzis and A. Provata, “Statistical analysis of Gene and Intergenic DNA Sequences”, Physica A, Vol 342, No 3-4, pp 623 -638, 2004 [arXiv:q-bio/0404024]
Κατέβασε το PDF αρχείο πάνω δεξιά. Οι σελίδες 15-18 είναι όλο το ενδιαφέρον..Καλό κουράγιο..)
Ή, απλούστατα, πηγαίνεις απ' ευθείας εδώ:
http://www.sciencedirect.com/science?_o ... archtype=a
Για να δούμε...
(Σημειωτέον, θα μπορούσες να αποσπάσεις και κάτι πιο συγκεκριμένο, για όσους δεν έχουν πρόσβαση.)
Αλήθεια, ελπίζω ότι δεν προσπαθείς να εκφράσεις την πεποίθηση ότι η υποθετική ψυχή... «παίρνει μυρωδιά» τα γονίδια των άλλων!
Θλιμμένος Μπούφος έγραψε:Φίλτατε κομτεντετουλουζ,
δεν μπορώ φυσικά να γνωρίζω ο καθένας τι πιστεύει ή τι επιθυμεί να πιστεύει.
Απλά έκανα μια επισφαλή εκτίμηση και αποδέχομαι την παρατήρησή σου ως πιο έμπειρου με τα μέλη του φόρουμ.
Εξάλλου, στο θέμα της πίστης έχουμε βιώσει και βιώνουμε τις πιο απίθανες ανατροπές..
Καλή μου αόρατημελάνι,
εύχομαι κάποτε να αποκτήσω ένα μόνο κλάσμα πίστεως στο Θεό, από την πίστη που έχεις στη Χημεία.
Αχ, οι κλασσικές επιθέσεις κατά του ατόμου...
Σημειωτέον, παρότι είμαι ο πρώτος που δηλώνει ευθαρσώς, θα έλεγα ακόμα, ότι η αντίληψη του κόσμου διακατέχεται από πίστη (εξ ου και η εμπιστοσύνη — δείχνεις πίστη), υπάρχει μια υπέροχη ειρωνία...
Πρώτον, η πίστη δεν είναι πάντα τυφλή: οι άνθρωποι δείχνουν πίστη με διαφορετικά επίπεδα κριτηρίων σε πράγματα που βιώνουν με διαφορετικής εγκυρότητας παρατηρήσεις. Στον επιστημονικό τομέα, η εγκυρότητα των παρατηρήσεων είναι τεράστια, η επαναληψιμότητα και η ακρίβεια των δοκιμών στην κορυφή του ανθρωπίνου δυναμικού, και απολύτως βάσιμη.
Για να αμφισβητήσεις την επιστήμη και τη λογική, πρέπει να αμφισβητήσεις τα πάντα — απολύτως τα πάντα να σου είναι συζητήσιμα.
Αντιθέτως, οι περισσότερες μεταφυσικές και θρησκευτικές αναζητήσεις είναι από ομιχλώδεις μέχρι μέσα στο βούρκο της θολερότητας! Δεν υπάρχει βεβαιότητα, επαναληψιμότητα, σιγουριά και βασιμότητα σε αυτήν, και η όποια πίστη είναι ολότελα αντίθετη στη λογική.
Το αστείο; Ότι ο Χριστιανισμός, ειδικά, τιμά την πίστη αυτή ως την υπέρτατη αρετή — κι ας μην έχει σχέση με την πίστη στη χημεία.
Θλιμμένος Μπούφος έγραψε:Φίλε μου ρασπκ,
ομολογώ ότι γοητεύομαι από την ενασχόλησή σου με την αποδόμηση της κάθε φράσης που διατυπώνει η ταπεινότητά μου.
Όμως αγαπητέ μου θα πρέπει (και λάθος μου που δεν το έπραξα νωρίτερα) να σου αναφέρω, πως είμαι ήδη παντρεμένος με παιδιά, και πάντοτε υπήρξα εκτός από φανατικός Παοκτσής και φανατικός ετεροφυλόφιλος.
Σιγά, ρε μάγκα, μην ήθελα να με γαμήσεις κιόλας — και το λέω αυτό με όλη την πρόθεση να υποστώ την όποια ποινή, αν αυτό επιβάλλεται.
Κατούρα και λίγο...
Πέραν αυτού, η όποια «αποδόμηση» αφορά το γεγονός ότι λες σαχλαμάρες. Τώρα, το ότι δεν το κατανοείς δε με εκπλήσσει.
Πολύ μου αρέσουν κάτι τέτοιες χαριτωμενιές από απελπισμένους Χριστιανούς, όμως, λες και σας θέλουμε όλοι με πάθος!
Α, ούτε ομοφυλόφιλος είμαι, στην περίπτωση που σε αφορούσε (τρομάρα σου). Δεν το παίζω ότι βρωμάω βαρβατίλα, όμως, κιόλας.
Θλιμμένος Μπούφος έγραψε:Τέλος, να δηλώσω ότι συμφωνώ με τα περισσότερα των προγεγραμμένων, εκτός από την υποβόσκουσα άποψη ότι η επιστήμη είναι η τελική λύση.
Θυμίζω ότι η επιστήμη συχνότατα μετατρέπεται σε πρόβλημα, και μάλιστα απάνθρωπο.
Μάλιστα, σίγα μην απέφευγες αυτήν την μπουρδολογία...
Και η θεολογία επίσης, ξέρεις.
Θλιμμένος Μπούφος έγραψε:Άλλωστε, η επιστήμη εν γένει κατακερματίζει το "όλον", γιατί εκ των πραγμάτων πλέον εξειδικεύει.
Στο Ελλαδιστάν και σε όλους τους αντιστοίχου ασχετοσύνης κύκλους, ίσως.
Στην πραγματικότητα, το μεγαλύτερο μεγαλείο της επιστήμης, για όσους ασχολούνται, κατ' εμέ, σοβαρά με αυτήν είναι ότι αποτελεί ένα δέντρο με κλάδους που είναι ουσιαστικά αλληλένδετοι κι όμως μπορούν να εξεταστούν χώρια σε κάποιο βαθμό, και μας είναι απαραίτητο να θυμόμαστε τόσο κάθε κλάδο όσο και το δέντρο. Ξέρεις πόση φυσική έχει η χημεία, πόση χημεία η βιολογία;
Θλιμμένος Μπούφος έγραψε:Μπορεί η χημεία να ερμηνεύει γιατί το χλώριο ενώνεται με το υδρογόνο και να κατατάσσει όλες τις ιδιότητες που απορρέουν από αυτήν την ένωση, αλλά δεν μπορεί να μας εξηγήσει γιατί η ίδια περι-ορίζεται από την απαγορευτική αρχή του Πάουλι,
Ξέρεις τί μεγέθους κοτσάνα πέταξες τώρα;
Μάλλον πρέπει να διαβάσεις λίγα πράγματα για τους κανόνες του Hund (και όχι «Χάουλ» — όπως για κάποιο μυστηριώδη λόγο διδάσκεται το όνομά του στα ελληνικά Λύκεια!) και το θέμα των φυσικών λόγων για τους οποίους αυτό προκύπτει...
Α, ναι, ξέχασα: ανήκεις σ' εκείνους τους ανθρώπους που κατηγορούν τους άλλους για αυτά που εκείνοι κάνουν...
Θλιμμένος Μπούφος έγραψε:ή γιατί αναδύεται στους οργανισμούς η συνείδηση.
Ήμουν σίγουρος ότι θα το έλεγες αυτό... όπως και την επόμενη κοτσάνα, αλλά κάτσε να επικεντρωθώ... πετάς και πολλές!
Πρώτον, όσον αφορά την «ανάδυση» της συνείδησης... Μπορείς να εξηγήσεις γιατί κόλλα και ξύλο «αναδύουν καρεκλοσύνη» άραγε; Ή γιατί ήχοι «αναδύουν μελωδία» στην τελική;
Επίσης, ξέρεις και τι ακριβώς είναι η συνείδηση; Μάλλον όχι... απλά είσαι φερέφωνο, όπως όλοι.
Θλιμμένος Μπούφος έγραψε:Και όσον αφορά τα μαθηματικά, νομίζω είναι η καλύτερη απόδειξη ότι ο κόσμος των ιδεών του Πλάτωνα, υπάρχει.
Και αυτό είναι ένα ακόμα μεγάλο πρόβλημα του υλισμού.
Ναι, ε;
Απλώς δεν ξέρεις πολλά, μόνον όσα σου ταΐζουν...
Εξήγησέ μου γιατί απορρέει από την ύπαρξη των μαθηματικών το πόρισμα ότι ο Κόσμος των Ιδεών υπάρχει... για να σε δω!