Θα προσπαθήσω να αποφύγω τις περιττές συστάσεις.
Ίσως παρόλα αυτά να αξίζει να αναφέρω μερικές λεπτομέρειες του -ασήμαντου κατά τα λοιπά- "βιογραφικού" μου, ιδίως τη δωδεκαετή φοίτησή μου σε εκπαιδευτικό ίδρυμα των Αθηνών του του οποίου η διεύθυνση ήτο στα χέρια καθολικών μοναχών (του τάγματος των Μαριανών αδερφών συγκεκριμένα). Αξέχαστες αναμνήσεις περιλαμβάνουν υποχρεωτικές εξομολογήσεις και εκκλησιασμούς (ναι, υπήρχε εκκλησιαστική αίθουσα εντός του σχολείου), εξομολογήσεις σε ιερείς άνευ αμαρτιών, τρελούς θεολόγους που άφησαν εποχή με ρήσεις του τύπου "οι μουσουλμάνοι βρωμάνε γιατί είναι αβάπτιστοι" και ενδελεχή μελέτη του κατάπτυστου -κατ' εμέ πάντοτε- ιουδαιοχριστιανικού βιβλίου, από ιδία βούληση (και έναν ιδιότυπο μαζοχισμό), επειδή η γράφουσα αρέσκεται στο να είναι σε θέση να γνωρίζει τα προς επίλυση προβλήματα πάσης φύσεως όσο το δυνατόν καλύτερα.
Τέκνο άθεου πατρός (όπως ανακάλυψα αρκετά αργότερα), είχα τη μεγάλη τύχη να έχω ερεθίσματα από αρκετά νωρίς ώστε να μη "μολυνθώ" από το κατά Ντώκινς "μικρόβιο της θρησκείας", σε αντιδιαστολή με μια γιαγιά υπέροχη αλλά θρησκόληπτη και μητέρα κατά παράδοση ΧΟ.
Φλυαρώ ασκόπως ενώ δε θα έπρεπε.
Την καλησπέρα μου και πάλι. Αναμένω πολλές ευχάριστες συζητήσεις.
Φιλικά
Babylon (εκ του "Πόρνη της Βαβυλώνας" διά τους γνωρίζοντες την Αποκάλυψη)
