viewtopic.php?f=7&t=2413#p48353
Οι θρησκευτικοί θεοπατέρες είναι οι πιο οργανωμένοι έμποροι, έχουν συνταγματική κάλυψη και ευλογία, πωλούν ψεύτικα και ανύπαρκτα προϊόντα και έχουν εξασφαλισμένη ισοβιότητα στο πλούσιο και ανέξοδο φαγοπότι.
Προς το σκοπό αυτό, διαθέτουν το πιο αποτελεσματικό μάρκετινγκ, ρητορική δεινότητα, τις πιο μελωδικές, φαντασμαγορικές και πολύ φωτισμένες μυστηριακές βιτρίνες στους εκκλησιαστικούς χώρους. Με τα μαγευτικά αυτά εργαλεία προβάλλουν και επιβάλλουν τις αόρατες, ανύπαρκτες ασώματες θεϊκές οντότητες που μαγεύουν και αιχμαλωτίζουν τις διψασμένες για λύτρωση «αμαρτωλές ψυχές» των πιστών, μολυσμένες από την κατάρα του προπατορικού ολισθήματος των πρωτόπλαστων.
Έχουμε δηλαδή ένα οργανωμένο ακαταμάχητο και αλάνθαστο σύστημα αλιείας αφελών αμνών που σχηματίζουν παμμέγιστα ποίμνια που από τον φόβο του θανάτου, νηστεύουν, προσεύχονται, εκλιπαρούν και προσμένουν με λαχτάρα να αποσπάσουν, με τη βοήθεια του Αγίου Πνεύματος και την μεγαλοθυμία του σταυρωθέντα Χριστού, την ποθητή σωτηρία, στη μετά θάνατο συνέχιση της ζωής.
Από τα παραπάνω συμπεραίνουμε ότι οι εκκλησιές προσελκύουν τα ποίμνια και τα ποίμνια κτίζουν εκκλησιές.
Εκείνο που ενεργοποιεί την διάθεση, για όποιο κόστος-θυσία του πιστού, δεν είναι ο φόβος του θανάτου. Γιατί τον θάνατο τον θεωρεί αναπόφευκτο. Εκείνο που τον τρομάζει είναι η τιμωρία, για τα όποια λάθη-αμαρτήματα διέπραξε, ενάντια στον κώδικα εντολών του επουράνιου θυμωσιάρη Πατέρα Θεού την ημέρα της κρίσης. Τον πείσανε ότι συνεχίζεται η ζωή, ότι η ψυχή είναι αθάνατη και έχει τη δυνατότητα, με τη χάρη και την ευσπλαχνία του πατέρα Θεού, τη συνηγορία Αγίου Πνεύματος Θεού και Υιού Θεού, να αναστηθεί και να ζήσει αιωνίως στην Ουράνια Βασιλεία.
Η αθεΐα, της οποίας οπαδοί είναι αυτοί που από διαφορετικούς λόγους και αιτίες, αφυπνίστηκαν και έπαυσαν, να πιστεύουν στη παραπάνω διαδικασία προσηλυτισμού, εξαπάτησης και εκμετάλλευσης των γονιών, αδελφών, συγγενών μας και ανθρώπων της διπλανής πόρτας, κατά τη γνώμη μου αποτελεί ένα ξεχωριστό κομμάτι των συμπολιτών μας που στηρίζει την μελλοντική ελπίδα, για την θρησκευτική απελευθέρωση.
Ο άθεος δεν έχει λόγους, να φοβηθεί τον θάνατο. Γνωρίζει ότι δεν μπορεί να ξεπεράσει τους βιολογικούς νόμους της μητέρας Φύση που δεν δημιουργήθηκε από κανέναν προαιώνιο και αυθύπαρκτο θεό και ότι τη συνέχεια της ζωής του, θα την επιτελέσουν οι απόγονοί του, για τους οποίους πρέπει να αγωνισθεί, για την εξασφάλιση καλλίτερων όρων ζωής, ενάντια όλων εκείνων που επιμένουν να κρατούν σε όποια ατιμωτική ομηρία τον άνθρωπο.
Νοιώθω την ανάγκη να σας εκμυστηρευθώ, ότι στη παιδική ηλικία της γενιάς μου, δεν είχαμε σινεμάδες, καφετέριες και άλλα θεάματα. Η ψυχαγωγία μας, εκτός από τ’ ασύλληπτα σε ξεφαντώματα ποικίλα παιχνίδια, μια άλλη μεγάλη απόλαυση ήταν, όταν στις ατέλειωτες χειμωνιάτικες νύχτες περιμέναμε με προσμονή, τις αφηγήσεις πανέμορφων ατελείωτων παραμυθιών, από γονείς, παπούδες και μεγαλύτερα αδέλφια.
Μέχρις εδώ καλά. Αλλά μας τρόμαζαν με αφηγήσεις φαντασμάτων, δαιμόνων και αρχαγγέλων που τιμωρούσαν βασάνιζαν και έπαιρναν ψυχές. Μέχρι και τα πενήντα μου χρόνια δεν ένοιωθα άνετος να κυκλοφορώ τη νύχτα μοναχός ή να μένω σπίτι τα βράδια. Όταν συνειδητοποίησα, ότι δεν υπάρχουν θεοί και δαίμονες, έχω απαλλαγεί από τα σύνδρομα όποιας φοβίας.
Ο μέντοράς μου Επίκουρος έλεγε ότι δεν πρέπει να μας τρομάζει ο θάνατος, γιατί όσο ζούμε απουσιάζει και όταν έρχεται απουσιάζουμ’ εμείς.
Συμφωνώ ότι ο νικητής χριστιανισμός επί του δωδεκάθεου, κακοποίησε, κατέστρεψε και διαστρέβλωσε θέσεις, απόψεις που αντιστρατεύονταν και ενοχλούσαν τη χριστιανική μεθοδολογία και επιδίωξη, όπως και οι νικητές αυτοκράτορες.
Ο Θουκυδίδης μιλά για το δίκαιο των νικητών.
Αποδεκτές και σωστές οι αναφορές και οι αναλύεις επί του θέματος του εισηγητού Πάτροκλου, του Dtango, του Ευθύμη, του Evant. Τα ξανά λέμε.
