Arkana1900 έγραψε:
''Αν δηλαδή η ευτυχία ενός η πολλών είναι αντίθετη προς την ευτυχία των άλλων; Αν η ευτυχία αυτή καλεί στο κακό των άλλων; Μια σειρά από σκέψεις ακυρώνουν αυτή την γενική άστοχη φράση'' αυτό είναι η ουσία όλων όσων έγραψα και δεν μου απάντησες.Οσοι έκαναν την γενοκτονία της Βανδέας θεωρούσαν ότι η εξόντωση των κατοίκων της Βανδέας θα έκανε καλό στην ανθρωπότητα και θα την απάλλαζε από άτομα σαν τους κατοίκους της Βανδέας που ήθελαν να την βλάψουν.
Απάντησα, αλλά ίσως να μην το έκανα ξεκάθαρα: Μιλάμε για τη συνολική ευημερία. Όλων των ανθρώπων που επηρεάζονται από μία πράξη με οποιονδήποτε τρόπο.
Οι γενοκτονίες γενικά, δε συμβάλλουν και πολύ στην ευημερία των νεκρών και των οικογενειών τους. Το συνολικό κακό είναι τέτοιου μεγέθους που δύσκολα θα ισοσκελιστεί από κάποιο καλό που θα προκύψει από αυτό.
Από κει και πέρα καθε περίπτωση είναι ξεχωριστή και πρέπει να κριθεί με ένα και μόνο κριτήριο: το κοινό καλό (τη μέγιστη κοινή ευημερία). Φυσικά η απάντηση δεν είναι πάντα εύκολη ή κόμα κι εφικτή σε πραγματικά ηθικά διλήμματα που οι συνέπειες των πράξεων ειναι δύσκολο να υπολογιστούν, αλλά δεν γνωρίζουμε καλύτερο τρόπο να ζούμε. Εσύ που διαφωνείς και που υπστηρίζεις τη θρησκευτική ηθική θα ήθελα να μου πεις ΓΙΑΤΙ είναι ανώτερη. Εγώ το εξήγησα.
Arkana1900 έγραψε:
Όσον αφορά την ηθική των δέκα εντολών νομίζω είναι η νομοθεσία που παραδόθηκε στους ανθρώπους και αυτή την νομθεσία δεν γνωρίζω κανέναν σόφρων άνθρωπο να την απορρίπτει.Αν διαφωνείς με κάτι από τις δέκα εντολές ή αντιπροτείνεις κάτι άλλο πρέπει να το παραθέσεις.
Οι δέκα εντολές είναι το λιγότερο αστείες αλλά αφού επιμένεις...
Πάμε στις 4 εντελώς άχρηστες από άποψη ηθικής:
1. Ἐγώ εἰμι Κύριος ὁ Θεός σου, οὐκ ἔσονται σοὶ θεοὶ ἕτεροι πλὴν ἑμοῦ.
2. Οὐ ποιήσεις σεαυτῷ εἴδωλον, οὐδὲ παντὸς ὁμοίωμα, ὅσα ἐν τῷ οὐρανῷ ἄνω καὶ ὅσα ἐν τῇ γῇ κάτω καὶ ὅσα ἐν τοῖς ὕδασιν ὑποκάτω τῆς γῆς.
3. Οὐ λήψει τὸ ὄνομα τοῦ Κυρίου τοῦ Θεοῦ σου ἐπὶ ματαίῳ.
4. Ἓξ ἡμέρας ἔργα καὶ ποιήσεις πάντα τὰ ἔργα σου. Τῇ δὲ ἡμέρᾳ τῇ ἑβδόμῃ σάββατα Κυρίῳ τῷ Θεῷ σου.
αν λέει κάτι "ηθικό", που κάνει τη ζωή μας καλύτερη δηλαδη, εδώ παρακαλώ να μου το υποδείξεις.
5. Τίμα τὸν πατέρα σου καὶ τὴν μητέρα σου, ἵνα εὖ σοι γένηται καὶ ἵνα μακροχρόνιος γένῃ ἐπὶ τῆς γῆς.
Καλή οδηγία γενικά, αλλά τι γίνεται αν π.χ. ο πατέρας σου σε βιάζει; αν η μητέρα σου σε εκπορνεύει; Αυτό είναι το πρόβλημα της καντιανικής ηθικής. Οι πράξεις πρέπει να κρίνονται από τα αποτελέσμτα που αναμένουμε και όχι καθεαυτές.
6. Οὐ μοιχεύσεις.
7. Οὐ κλέψεις.
8. Οὐ φονεύσεις.
και πάλι καλές γενικές αρχές αλλά δεν είναι απόλυτες. Ειδικά το "ου κλεψεις" γνωρίζουμε περιστάσεις στος οποίες είναι ηθικότατο να κλέψεις.
Παράδειγμα: θύματα της πυρκαγιας που έχουν αφήσει τα πάντα πίσω τους συναντούν κλειστό περίπτρο. Σπάνε το ψυγείο και κλέβουν νερό.
Επίσης όταν είσαι σε αυτοάμυνα δικαιούσαι ηθικά και νομικά να σώσεις τη ζωη σου αφαιρώντας τη ζωή αυτού που σε απειλεί.
9. Οὐ ψευδομαρτυρήσεις κατὰ τοῦ πλησίον σου μαρτυρίαν ψευδῆ.
Οι 5-9 αν δεν παρθούν σαν απόλυτοι ηθικοί κανόνες είναι καλές οδηγίες σε γενικές γραμμές. Αλλά σίγουρα δεν περιμέναμε τις εντολές για να μάθουμε ότι δεν είναι καό να σκοτώνεις και να είσαι άπιστος ή ανέντιμος.
10.Ουκ επιθυμήσεις πάντα όσα τω πλησίον σου εστί, ουκ επιθυμήσεις την οικίαν του πλησίον σου, ούτε τον αγρόν αυτού, ούτε τον παίδα αυτού, ούτε την παιδίσκην αυτού, ούτε του βοός αυτού, ουτε του υποζυγίου αυτού, ούτε παντός κτήνους αυτού, ούτε όσα τω πλησίον σου εστίν.
Αααααα μάλιστα εντολή που ποινικοποιεί την επιθυμία. Δεν είμαστε υπεύθυνοι για τις επιθυμίες μας ούτε τις ελέγχουμε. Ελέγχουμε τις
πράξεις μας οπότε αφού θες και αντιπροτάσεις πως θα σου φαινόταν το "επιθύμησε ό,τι γουστάρεις, αλλά μην κάνεις κακό στους άλους για να το αποκτήσεις";
Arkana1900 έγραψε:
Επιμένω...ο κοσμικός ανθρωπισμός τι παραπάνω όρισε;Δηλαδή πριν την Γαλλική επανάσταση και τον κοσμικό ανθρωπισμό οι άνθρωποι δεν ήθελαν η ανθρωπότητα να ευημερεί;Ήθελαν να καταστραφεί;Τι παραπάνω έφερε ο κοσμικός ανθρωπισμός;Πώς έκανε καλύτερο τον κόσμο(ΑΝ τον έκανε καλύτερο);
Παλιότερα οι άνθρωποι έβαζαν την ευημερία των κοινωνικών τους ομάδων πάνω από το κοινό καλό. Δεν είχαν οικουμενική ανίληψη του ανθρώπινου είδους. Κατα τη θησκευτική ηθική οι άνθρωποι θεωρούσαν ηθικό ό,τι ικανοποιεί τον εκάστοτε θεό τους. Δεν τους ενδιεφερε τόσο η ευημερία του ανθρώπου σε αυτήν τη ζωή οσο μία μεταθανάτια "σωτηρία της ψυχής". Ο ανθρωπισμός εστίασε το ηθικό σε ό,τι συμβάλλει στη
γενική ευημερία των ανθρώπων σε αυτή τη ζωή. Αυτό το καινούριο έφερε. Δεν είναι πλέον κριτήριο η θέληση ενός θεού "γιατί έτσι". Όλοι οι κανόνες περνάνε από λογικό φίλτρο με το προαναφερθέν κριτήριο.
Ελπίζω να μην χρειαστεί να ξαναπώ τα ίδια