Υπάρχει Θεός;

[Diabolicus]

Προσωπικά αν και βετεράνος άθεος διαφωνώ σε μερικά σημεία.
Αν και από οικογένεια χριστιανών, έγινα άθεος χωρίς να χρειαστεί να μου πει κανείς κάτι. Απλά διάβασα και έμαθα και κατάφερα να αναγνωρίσω τι έιναι ψέμα και τι αλήθεια κατά την προσωπική μου λογική (άρα κατι χρειάστηκε να σου πει κάποιος έστω και γραπτώς, που να είναι αποδεκτό απο την προσωπική λογική σου). Δεν νομίζω ότι χρειάζεται να βγούμε στους δρόμους και να διαδίδουμε τα πιστεύω μας (χρειάζεται όμως να συνεννοούμαστε με τους άλλους και προυπόθεση είναι η "προσωπική" να γίνει "κοινή" ως κώδικας).
Σε μια τέτοια περίπτωση σε τι θα διαφέρουμε από τους προσηλυτιστές των πιστών. Η αθεΐα σημαίνει κατά κάποιον τρόπο ελευθερία σκέψης και έκφρασης (οτι δλδ μπορώ να τα σκέφτομαι ΟΛΑ και να εκφράζομαι συγκεκριμένα. Σωστά;) Αν πέσουμε στο επίπεδο να κάνουμε ότι και αυτοί (τί δλδ; να θέλουμε να μας καταλάβουν οι άλλοι;) τότε δεν θα σημαίνει πια το ίδιο (δλδ οι άθεοι δεν θέλουν να τους καταλαβαίνουν; Αρκούνται στο οτι ξέρουν, αυτά που νομίζουν οτι ξέρουν οι ίδιοι; δεν νομίζω). Ο ελεύθερος νους, δε χρειάζεται "οδηγούς" για να τον βγάλουν από το αδιέξοδο (αν δεν έχει αδιέξοδο, σίγουρα. Αν έχει όμως; τι χρειάζεται τότε;).
Ταπεινή μου άποψη και πάλι.

Ένας κοινός μας γνωστός με του Γιατρού είχε πει:
Σκέφτεσαι καλύτερα όταν σκέφτεσαι εναντίον. Οτι δλδ, όταν ξέρεις για ποιό πράγμα σκέφτεσαι και γιατί.
Με αυτή τη λογική, προσωπικά, τρελαίνομαι για προσυλητιστικές απόπειρες (αρκεί να μην είναι ΒΑΡΕΤΕΣ). Μου δείχνει τι καπνό φουμάρω και αν είναι να πάρω κανα καλύτερο για να τη βρίσκω καλύτερα.

Υ.Γ. προς τάνγκο (κυρίως). Τα παιδιά μαθαίνουν να σκέφτονται (επειδή είναι σε ανάπτυξη τα γνωστικά του όργανα). Δλδ τρόπο σκέψης (συνειρμούς), οχι περιεχόμενο (που θα το ξεχάσουν και κάποια στιγμή). Για να μπορέσει το "κατι που έμαθα" να γίνει μέρος του τρόπου σκέψης πρέπει να βιωθεί. Στις σχολικές ηλικίες, τα βιώματα (που κατοχυρώνουν ή οχι τα "κατι" που μαθαίνουν) έρχονται απο το σπίτι οχι απο το σχολείο. Έκτος αν στο τελευταίο έχουμε ξεφορτώσει την ευθύνη του βιώματος (όπως στον πατέρα μου π.χ. που ήταν ορφανός απο κούνια με αποχή απο τον πατέρα του στο μεγάλωμα του)

[Cenobite]

Ο ελεύθερος νους, δε χρειάζεται "οδηγούς" για να τον βγάλουν από το αδιέξοδο (αν δεν έχει αδιέξοδο, σίγουρα. Αν έχει όμως; τι χρειάζεται τότε;).
Ταπεινή μου άποψη και πάλι.

Χρειάζεται να σκεφτεί λίγο παραπάνω... Τώρα για τον αν θέλουμε οι άλλοι να μας καταλάβουν.... Όταν εσύ τα χεις καλά μάυτό που είσαι δεν πιστεύω ότι έχεις την ανάγκη να σε καταλάβει κανένας...
Και ως αναφορά τον Αθεϊσμό θα επιμείνω στο ότι δεν έχεις ανάγκη κανένα να στο πει... Είναι καθαρά θέμα ορθολογισμού. Σε αντίθετη περίπτωση που το κάνεις επειδή στο έμαθε κάποιος άλλος δεν είναι πλέον ελευθερία βούλησης αλλά άλλη μια θρησκεία που ασπάστηκες επειδή σε έπεισαν άλλοι γιάυτό. Το θέμα με τον Αθεϊσμό είναι να το καταλάβεις μόνος σου.
Συμφωνώ όμως 200% στο εξίς. Είναι έγκλημα! να προσηλυτίζουν τα παιδιά, που δεν έχουν μια ολοκληρωμένη εικόνα των πραγμάτων, σε οποιαδήποτε θρησκεία μέσω της εκπαίδευσης και ναι, η πλύση εγκεφάλου στα σχολεία και μέσα στην οικογένεια πρέπει να σταματήσει.

[earthian]

Εγω παντως δεν καταλαβαινω το 'δεν με νοιαζει τι σκεφτονται οι αλλοι'..
Υποτιθεται οτι ζουμε σε δημοκρατικη κοινωνια και λογικα θα επρεπε να μας νοιαζει τι σκεφτονται οι αλλοι..

Το καλυτερο ειναι αυτο που κανουμε ηδη: Ανταλλαγη αποψεων.
Οπως ειπε και η διαχειριστρια.. Τι να κανουμε δηλαδη σε ενα φορουμ? Να μουγκριζουμε?

Φυσικα και ολοι θελουμε να επιρεασουμε και να επιρεαστουμε.

Οι προβληματισμοι που διατυπωνονται σε αυτο το φορουμ την εποχη που ζουμε ειναι ευλογοι, οποιος δε γουσταρει στο facebook..

[Cenobite]

Εγω παντως δεν καταλαβαινω το 'δεν με νοιαζει τι σκεφτονται οι αλλοι'..
Υποτιθεται οτι ζουμε σε δημοκρατικη κοινωνια και λογικα θα επρεπε να μας νοιαζει τι σκεφτονται οι αλλοι..

Αυτό το ανέφερα και έχει να κάνει με το τι πιστεύει ο καθένας σε σχέση με ανύπαρκτα όντα όπως ο θεός... Θέλοντας σε ευρύτερή κλίμακα να πω πως... ¨αν αυτό που πιστεύει κάποιος τον κάνει να νιώθει καλά με τον εαυτό του, δε νομίζω ότι πρέπει να με απασχολεί 'αν και εφόσον δεν επηρεάζει εμένα ή τον κύκλο μου με οποιονδήποτε τρόπο.

Οι προβληματισμοι που διατυπωνονται σε αυτο το φορουμ την εποχη που ζουμε ειναι ευλογοι, οποιος δε γουσταρει στο facebook..

Για να είμαι εδώ και να ποστάρω πάει να πει ότι γουστάρω και κατά κάποιον τρόπο με το διάλογο που κάνουμε προσπαθώ και εγώ να σας πείσω για κάτι ;0)
Αναδιατύπωση λοιπόν... Δε με νοιάζει τι σκέφτονται (και τι κάνουν) οι άλλοι, όσο αυτό δε με αφορά ή δε μου επιβάλλεται.

[Νικήτας]

Cenobite
Γιατι πάρ'το πρακτικά... Αν ο πιστός αγαπούσε αληθινά τα πάντα γύρω του δεν θα έπρεπε να τρώει για να μην αφαιρεί τη ζωή από το ζώο ή χόρτο το οποίο πρέπει να αγαπά γιατί είναι δημιούργημα του Θεού και ΖΕΙ... μη σου πώ ουτε καν να περπατάει για να μην πατήσει τη μυρμηγκοφωλιά στα σκαλιά του...
Και επί του παρόντος θυμάμαι μια φορά κάτι μοναχούς στη τοπική μονή να γδέρνουν ζωντανά γουρούνια και να γελάνε παρατηρώντας τα. Άγιοι πατέρες της εκκλησίας μας.

Ο ΓΕΡΩΝ ΑΜΦΙΛΟΧΙΟΣ ΜΑΚΡΗΣ
Οι Γέροντες, όπως είναι γνωστό, μας μεταφέρουν στην παραδείσια προπτωτική κατάσταση, όταν ο άνθρωπος βρισκόταν σε τέλεια κοινωνία, σε πλήρη αρμονία, με τα ζώα, με τα φυτά, με όλη την Κτίση. Έτσι και ο Γέρων Αμφιλόχιος Μακρής είχε μεγάλη αγάπη για τα δέντρα. Πρώτος αυτός πήρε πεύκα και τα φύτεψε στην ξηρή νήσο Πάτμο. Και τα πνευματικά του παιδιά, που εξομολογούντο κοντά του, τα συμβούλευε να φυτέψει ο καθένας κι από ένα δέντρο. Έτσι, μ' αυτές τις προσπάθειες του Γέροντος, πρασίνισε η Πάτμος.
Ο ίδιος είχε φυτέψει ένα πανύψηλο πεύκο έξω από το ασκητήριό του κι έλεγε με χάρη γι' αυτό το δέντρο: «Αυτός είναι ο πρωτογιός μου και του έχω βάλει κι ένα σταυρό παράσημο». Κι ένα θαυμαστό γεγονός' το 1970, με την κοίμηση του Γέροντος Αμφιλοχίου, το πεύκο αυτό έγειρε και ξεράθηκε. Όταν το 1986 επισκεφθήκαμε ξανά την Πάτμο, είδαμε το δέντρο αυτό πεσμένο έξω από το κελλί του Γέροντος" το άφησαν εκεί, έτσι όπως έπεσε.
Τα πουλιά ήταν οι αγαπημένοι του φίλοι. Όταν τον είδαμε για πρώτη φορά, μας είπε:
-Εδώ το χειμώνα έχουμε οικοτροφείο.
Και μας έδειξε τους γύρω βράχους. Οι μοναχές μας εξήγησαν ότι όλο το χειμώνα ο Γέρων Αμφιλόχιος κρατούσε ένα σακουλάκι με σιτάρι, γύριζε στους βράχους κι άφηνε σπόρους σιταριού, για να τρώνε τα πουλιά. Το δε καλοκαίρι κρατούσε ένα κανάτι με νερό κι όπου έβρισκε κατάλληλο χώρο στους βράχους, έριχνε νερό για να πίνουν τα πουλιά.

[Cenobite]

Οι μοναχές μας εξήγησαν ότι όλο το χειμώνα ο Γέρων Αμφιλόχιος κρατούσε ένα σακουλάκι με σιτάρι, γύριζε στους βράχους κι άφηνε σπόρους σιταριού, για να τρώνε τα πουλιά. Το δε καλοκαίρι κρατούσε ένα κανάτι με νερό κι όπου έβρισκε κατάλληλο χώρο στους βράχους, έριχνε νερό για να πίνουν τα πουλιά.

Δεν αντιλέγω σ'αυτό Νικήτα και εδώ που τα λέμε δε χρειάζεται να σαι μοναχός για να τα κάνεις αυτά... Η καλή καρδιά αρκεί. Αυτό που λέω είναι ότι και ο μοναχός αυτός για να ζήσει έτρωγε... Κ αν όχι ζώα σίγουρα φυτικούς οργανισμούς ή παράγωγα αυτών που αν και δεν το παραδεχόμαστε μερικοί, και αυτά έχουν ζωή... Άρα βάση των "αγαπάτε αλλήλους" και αν ο χριστιανισμός δεν είναι ανθρωποκεντρικός και εννοεί όλες τις υπάρξεις, τότε ο μοναχός αυτός διέπρατε αμάρτημα διότι "σκότωνε" κάτι άλλο για να ζήσει αυτός....
Και επαναλμβάνω πάλι το προηγούμενο ερώτημά μου. Πώς είναι δυνατόν στη φύση η οποία θεωρείται ως δημιούργημα του θεού από το χριστιανισμό, να κυριαρχούν όλα τα συναισθήματα και ο θεός να προτείνει στον άνθρωπο μόνο την αγάπη... αυτό και μόνο σαν κουβέντα έρχεται αμέσως αμέσως σε αντίθεση με την ίδια τη φύση...

[Νικήτας]

Cenobite έχω ήδη αποδεχθεί πως στο πρόβλημα του κακού δεν υπάρχει απάντηση. Αν θέλεις ψάξε λίγο στα Αγγλικά "the problem of evil" και θα διαπιστώσεις ότι υπάρχει ατέλειωτη σχετική βιβλιογραφία.
Ο ίδιος έμεινα για 10 περίπου χρόνια εκτός Εκκλησίας εξ αιτίας ανάλογων προβληματισμών.

Ο μητροπολίτης Νικόλαος Μεσογαίας και Λαυρεωτικής προσεγγίζει όμορφα το θέμα στο βιβλίο του :
Άνθρωπος μεθόριος:
Από τα αναπάντητα διλήμματα στα περάσματα της άλλης λογικής
Εκδοτικός Οίκος: ΕΝ ΠΛΩ, Αθήνα, 2005

[earthian]

Δε με νοιάζει τι σκέφτονται (και τι κάνουν) οι άλλοι, όσο αυτό δε με αφορά ή δε μου επιβάλλεται.

Συμφωνω μαζι σου, αν και τα περισσοτερα απο αυτα τα 'προσωπικα' που σκεφτεται η πλειοψηφια μας επιβαλλονται και μας αφορουν.

Πολιτικη, θρησκειες, τηλεοπτικα προγραμματα, μουσικη με την εννοια οτι τα τρωμε στη μαπα.
Δημοκρατικος ειμαι αλλα θεωρω οτι ως πολιτες πρεπει να ειμαστε ενημερωμενοι και up to date οσο περισσοτερο γινεται αλλιως τη γαμησαμε αμα οι περισσοτεροι ειμαστε ζωντοβολα.

Ο ενας προτεινει ενα βιντεο ενας αλλος λεει κατι που δεν το ειχες σκεφτει κτλ, δημιουργικος ελευθερος χρονος.

[Νικήτας]

Από τους πρώτους μοναχούς που είχα την τύχη να συνομιλήσω στο Άγιο Όρος
ήταν ο ποητής και ζωγράφος μοναχός Συμεών de la Jara από τη Λίμα του Περού



«Μ᾿ ἀρέσει ἡ προσευχή,
αὐτὸ τὸ κέντημα τοῦ χρόνου
ποὺ καταφέρνει ὥστε ὁ χρόνος
ποὺ γεννάει τὸ θάνατό μας
νὰ παύει νὰ εἶναι ὁ ἐχθρός,
καὶ νὰ πλημμυρίζει τὴν καρδιά μας
ἡ ἀγάπη γιὰ νὰ μὴ στεγνώσουμε...»

Αν θέλετε ρίξτε μια ματιά σε αυτό το δικτυακό τόπο που έχει ένα αφιέρωμα στον π. Συμεών
έτσι για να δείτε κάτι διαφορετικό στο χώρο της Εκκλησίας
http://www.phys.uoa.gr/~nektar/orthodox ... /index.htm

[SinneR]

Πώς είναι δυνατόν στη φύση η οποία θεωρείται ως δημιούργημα του θεού από το χριστιανισμό, να κυριαρχούν όλα τα συναισθήματα και ο θεός να προτείνει στον άνθρωπο μόνο την αγάπη... αυτό και μόνο σαν κουβέντα έρχεται αμέσως αμέσως σε αντίθεση με την ίδια τη φύση...

αυτό γίνεται γιατί εκτός από το καλό υπάρχει και το κακό σε αυτόν τον κόσμο,
''άρχοντας αυτού του κόσμου είναι ο διάβολος''
ο εκπεσών άγγελος είναι και αυτός δημιούργημα του θεού αλλά έπεσε. και αυτός είναι ο κυρίαρχος του κόσμου σήμερα.
αυτό φαίνεται και στο σημείο όπου προσφέρει στον Ιησού όλα τα βασίλεια της γης, και ο Ιησούς τα αρνείται
επομένως όλα τα βασίλεια και τα συστήματα που κυριαρχούν στην γη ανήκουν στον διάβολο.

εμείς είμαστε αυτοί που θα επιλέξουμε αν θα ακολουθήσουμε το σκοτάδι που κυριαρχεί ή το φως

ιωαννη 3,16
16 Γιατί τόσο αγάπησε ο Θεός τον κόσμο, ώστε έδωσε τον Υιό του το μονογενή, για να μη χαθεί καθένας που πιστεύει σε αυτόν, αλλά να έχει ζωή αιώνια. 17 Γιατί ο Θεός δεν απέστειλε τον Υιό στον κόσμο, για να κρίνει τον κόσμο, αλλά για να σωθεί ο κόσμος μέσω αυτού. 18 Όποιος πιστεύει σε αυτόν δεν κρίνεται. Όποιος όμως δεν πιστεύει ήδη έχει κριθεί ένοχος, γιατί δεν έχει πιστέψει στο όνομα του μονογενούς Υιού του Θεού. 19 Και αυτή είναι η κατηγορία για την κρίση: ότι το φως έχει έρθει στον κόσμο, αλλά οι άνθρωποι αγάπησαν περισσότερο το σκοτάδι παρά το φως. γιατί τα έργα τους ήταν κακά. 20 Γιατί καθένας που πράττει κακά μισεί το φως και δεν έρχεται προς το φως, για να μην ελεγχτούν τα έργα του. 21 Αυτός όμως που εφαρμόζει την αλήθεια έρχεται προς το φως, για να φανερωθούν τα έργα του ότι έχουν γίνει μέσα στο θέλημα του Θεού»


ωστόσο μετα την δευτέρα παρουσία και την κρίση το καλό θα κυριαρχήσει και πάλυ στον κόσμο.

Θα υπάρχει ειρήνη ανάμεσα στους ανθρώπους και στα ζώα. Τα άγρια ζώα και τα οικιακά θα τρώνε μαζί. Ακόμα και ένα μικρό παιδί δεν θα έχει τίποτα να φοβηθεί από ζώα που τώρα είναι επικίνδυνα.—Ησαΐας 11:6-9· 65:25.

22 Οι αρρώστιες θα εκλείψουν. Ως Άρχοντας της ουράνιας Βασιλείας του Θεού, ο Ιησούς θα κάνει θεραπείες σε πολύ μεγαλύτερη κλίμακα από ό,τι έκανε όταν ήταν στη γη. (Ματθαίος 9:35· Μάρκος 1:40-42· Ιωάννης 5:5-9) Τότε «κανένας κάτοικος δεν θα λέει: “Είμαι άρρωστος”».—Ησαΐας 33:24· 35:5, 6.

23 Τα αγαπημένα μας πρόσωπα που έχουν πεθάνει θα επανέλθουν στη ζωή με την προοπτική να μην πεθάνουν ποτέ. Όλοι όσοι κοιμούνται τον ύπνο του θανάτου και είναι στη μνήμη του Θεού θα επανέλθουν στη ζωή. Στην πραγματικότητα, «πρόκειται να γίνει ανάσταση δικαίων και αδίκων».—Πράξεις 24:15· Ιωάννης 5:28, 29.

[EvanT]

Μερικά λιτά σχόλια:

Θα υπάρχει ειρήνη ανάμεσα στους ανθρώπους και στα ζώα. Τα άγρια ζώα και τα οικιακά θα τρώνε μαζί. Ακόμα και ένα μικρό παιδί δεν θα έχει τίποτα να φοβηθεί από ζώα που τώρα είναι επικίνδυνα.—Ησαΐας 11:6-9· 65:25.

Τα λιοντάρια, αρκούδες και λοιπά σαρκοβόρα τι θα τρώνε; Κούμαρα;

22 Οι αρρώστιες θα εκλείψουν. Ως Άρχοντας της ουράνιας Βασιλείας του Θεού, ο Ιησούς θα κάνει θεραπείες σε πολύ μεγαλύτερη κλίμακα από ό,τι έκανε όταν ήταν στη γη. (Ματθαίος 9:35· Μάρκος 1:40-42· Ιωάννης 5:5-9) Τότε «κανένας κάτοικος δεν θα λέει: “Είμαι άρρωστος”».—Ησαΐας 33:24· 35:5, 6.

Αυτό το χωρίο υπονοεί επίγεια υλική ζωή. Υπερπληθυσμός anyone;

23 Τα αγαπημένα μας πρόσωπα που έχουν πεθάνει θα επανέλθουν στη ζωή με την προοπτική να μην πεθάνουν ποτέ. Όλοι όσοι κοιμούνται τον ύπνο του θανάτου και είναι στη μνήμη του Θεού θα επανέλθουν στη ζωή. Στην πραγματικότητα, «πρόκειται να γίνει ανάσταση δικαίων και αδίκων».—Πράξεις 24:15· Ιωάννης 5:28, 29.

Κλασσικό. Πάντα είχα την απορία πόσο παραδείσια θα μπορούσε να είναι η δική σου ύπαρξη στην βασιλεία του Θεού, SinneR, γνωρίζοντας ότι ένα αγαπημένο σου πρόσωπο (π.χ. μητέρα, αδερφός) είναι στην Κόλαση και ξεροψήνεται.

[Νικήτας]

Τα ορθόδοξα κείμενα που με βοηθούν στην πίστη δεν αφορούν στην ορθόδοξη θεολογία αλλά στην νηπτική εμπειρία και ζωή.
Παραθέτω ένα τέτοιο απόσπασμα για να δείξω στους συνομιλητές τι εκτιμώ στην Εκκλησία:

"Από το Βίο του αγίου Ιωάννου του ελεήμονος

Όταν ήρθε δηλαδή στην πόλη ο γέροντας - ήταν ήδη πάνω από εξήντα χρόνων -, βάλθηκε να καταγράφει με επιμέλεια όλες τις πόρνες των διαφθορείων! Συνάμα έπιασε δουλειά (κάπου), και συμφώνησε να παίρνει μεροκάματο δώδεκα οβολούς. Με τον έναν άπ' αυτούς αγόραζε λούπινα και τα έτρωγε μετά τη δύση του ήλιου. Τους υπόλοιπους πήγαινε κάθε νύχτα και τους έδινε σε κάποια πόρνη, λέγοντας της:
Πάρε τούτα (τα χρήματα), και φυλάξου αυτή τη νύχτα αμόλυντη για χάρη μου.

Και μετά άπ' αυτό, έμενε όρθιος ολόκληρη τη νύχτα σε μια γωνιά του πορνείου της γυναίκας εκείνης, κάνοντας μετάνοιες, ψελλίζοντας ακατάπαυστα ψαλμούς Και υψώνοντας ικετευτικά τα χέρια στο Θεό γι' αυτήν. Έφευγε με την αυγή, αφού πρώτα την έβαζε να δεσμευθεί ότι δεν θα φανέρωνε σε κανέναν αυτό (πού είχε γίνει)."

[SinneR]

Κλασσικό. Πάντα είχα την απορία πόσο παραδείσια θα μπορούσε να είναι η δική σου ύπαρξη στην βασιλεία του Θεού, SinneR, γνωρίζοντας ότι ένα αγαπημένο σου πρόσωπο (π.χ. μητέρα, αδερφός) είναι στην Κόλαση και ξεροψήνεται.

στην άλλη ζωή οι δεσμοί αίματος δέν θα έχουν καμία σημασία, οι έγνοιες και οι ευθήνες αυτής της ζωής δέν θα υπάρχουν.
ο κάθε άνθρωπος θα είναι μια αγγελική οντότητα και θα ζεί στην παρουσία του θεού.


υπάρχει και ένα άλλο χωρίο που λέει: "Πίστευσον εις τον Κύριον Ιησούν Χριστόν και θέλεις σωθή συ και ο οίκος σου"

[Νικήτας]

ΕΝΑΣ ΑΓΙΟΣ Γέροντας είδε μια μέρα με τα μάτια του κάποιον αδελφό να πέφτη σε βαρύ αμάρτημα, κι’ όχι μόνο δεν τον κατέκρινε, αλλά έκλαψε και είπε:
"Αυτός έπεσε σήμερα κι’ εγώ εξάπαντος αύριο.
Κι’ αυτός μεν χωρίς άλλο θα μετανοήση,
ενώ εγώ δεν είμαι βέβαιος γι’ αυτό".

[Comte de Toulouse]

ωστόσο μετα την δευτέρα παρουσία και την κρίση το καλό θα κυριαρχήσει και πάλυ στον κόσμο.
Θα υπάρχει ειρήνη ανάμεσα στους ανθρώπους και στα ζώα. Τα άγρια ζώα και τα οικιακά θα τρώνε μαζί. Ακόμα και ένα μικρό παιδί δεν θα έχει τίποτα να φοβηθεί από ζώα που τώρα είναι επικίνδυνα.—Ησαΐας 11:6-9· 65:25.
22 Οι αρρώστιες θα εκλείψουν. Ως Άρχοντας της ουράνιας Βασιλείας του Θεού, ο Ιησούς θα κάνει θεραπείες σε πολύ μεγαλύτερη κλίμακα από ό,τι έκανε όταν ήταν στη γη. (Ματθαίος 9:35· Μάρκος 1:40-42· Ιωάννης 5:5-9) Τότε «κανένας κάτοικος δεν θα λέει: “Είμαι άρρωστος”».—Ησαΐας 33:24· 35:5, 6.
23 Τα αγαπημένα μας πρόσωπα που έχουν πεθάνει θα επανέλθουν στη ζωή με την προοπτική να μην πεθάνουν ποτέ. Όλοι όσοι κοιμούνται τον ύπνο του θανάτου και είναι στη μνήμη του Θεού θα επανέλθουν στη ζωή. Στην πραγματικότητα, «πρόκειται να γίνει ανάσταση δικαίων και αδίκων».—Πράξεις 24:15· Ιωάννης 5:28, 29.

Το συγκεκριμένο πακέτο το έχω ακούσει από Μάρτυρες του Ιεχωβά σε μια προσπάθεια προσυλιτισμού.
Αγαπητέ SinneR, μήπως η αμαρτία σου είναι η απομάκρυνσις από τας αγκάλας της μόνης αλήθειας, του Ορθόδοξου Χριστιανισμού πού μόνον της δέσποτα εκφραστήν έχει τον Αρχιεπίσκοπον Αθηνών και πάσης Ελλάδος, πρώτον μεταξύ ίσως είς την Διαρκή Ιεράν Σύνοδον ήτις εκφράζει (μόνη, ξανατονίζω) την βούλησιν και την Χάριν του Κυρίου;
Μήπως συνετάχθης μετά των αιρετικών ήτινες πλέον των αθέων εισίν τρισκατάρατοι; Λέγω, μήπως;

[Λοξίας]

Ο ΓΕΡΩΝ ΑΜΦΙΛΟΧΙΟΣ ΜΑΚΡΗΣ
Οι Γέροντες, όπως είναι γνωστό, μας μεταφέρουν στην παραδείσια προπτωτική κατάσταση, όταν ο άνθρωπος βρισκόταν σε τέλεια κοινωνία, σε πλήρη αρμονία, με τα ζώα, με τα φυτά, με όλη την Κτίση.

Από πού ακριβώς "είναι γνωστό" Νικήτα; πως προκύπτει κάτι τέτοιο;

Έτσι και ο Γέρων Αμφιλόχιος Μακρής είχε μεγάλη αγάπη για τα δέντρα. Πρώτος αυτός πήρε πεύκα και τα φύτεψε στην ξηρή νήσο Πάτμο. Και τα πνευματικά του παιδιά, που εξομολογούντο κοντά του, τα συμβούλευε να φυτέψει ο καθένας κι από ένα δέντρο. Έτσι, μ' αυτές τις προσπάθειες του Γέροντος, πρασίνισε η Πάτμος.

Η Πάτμος είναι κουρούπα Νικήτα. Μόνον κάτι ξερικιές συκιές έχει (με τα καλύτερα σύκα που έχω φάει ποτέ!), μερικά αχαμνά πεύκα και κάμποσα αλμυρίκια στις παραλίες. Για "χάρη" του γέροντα Αμφιλόχιου, θα μπορούσε πιθανώς ο θεός να έχει όντως πρασινίσει την άνυδρη Πάτμο, μιας και εκεί κατέληξε ο Ιωάννης επίσης.

Κι ένα θαυμαστό γεγονός' το 1970, με την κοίμηση του Γέροντος Αμφιλοχίου, το πεύκο αυτό έγειρε και ξεράθηκε. Όταν το 1986 επισκεφθήκαμε ξανά την Πάτμο, είδαμε το δέντρο αυτό πεσμένο έξω από το κελλί του Γέροντος" το άφησαν εκεί, έτσι όπως έπεσε.

Κάτι είπαμε για θαύματα αυτού του είδους, μια δυο σελίδες πίσω Νικήτα. Ποιό θαύμα; ίδιο με το σκίσιμο του βράχου στην σπηλιά όπου υποτίθεται πως έγραψε ο Ιωάννης...ξέρεις πόσι βράχοι έχουν σκισίματα σε όλες τις σπηλιές; και πόσα επίσης δέντρα έχουν πέσει νεκρά; ποιός βεβαιώνει λοιπόν ότι ήταν "θαύμα"; η εκκλησία και οι συν αυτοίς βεβαίως. Καμμία καλύτερη απόδειξη;

Τα πουλιά ήταν οι αγαπημένοι του φίλοι. Όταν τον είδαμε για πρώτη φορά, μας είπε:
-Εδώ το χειμώνα έχουμε οικοτροφείο.
Και μας έδειξε τους γύρω βράχους. Οι μοναχές μας εξήγησαν ότι όλο το χειμώνα ο Γέρων Αμφιλόχιος κρατούσε ένα σακουλάκι με σιτάρι, γύριζε στους βράχους κι άφηνε σπόρους σιταριού, για να τρώνε τα πουλιά. Το δε καλοκαίρι κρατούσε ένα κανάτι με νερό κι όπου έβρισκε κατάλληλο χώρο στους βράχους, έριχνε νερό για να πίνουν τα πουλιά.

Όπως είπε και ο cenobite καλή καρδιά και μόνον χρειάζεται για κάτι τέτοιο. Προσωπικά γνωρίζω δεκάδες ανθρώπους που έχουν πάρει υπό την προστασία τους τα ζωάκια της περιοχής και τα φροντίζουν, χωρίς ν' αξιώνουν συνομιλίες με τον θεό.

[Cenobite]

Συγχωρήστε με ρε παιδιά αλλά μετά από αυτά που διάβασα οφείλω να κάνω αποχή τουλάχιστον από το συγκεκριμένο thread γιατί δεν θέλω να χάσω τα μαλλιά μου.
Αν πέσει η τιμή της εμφύτευσης μαλλιών ώστε να μην ανησυχώ για τυχών απώλειά τους η αν αποφασιστεί να μιλήσουμε λογικά θα επανέλθω. xD
Θα πουλήσω τη γάτα της κοπέλας μου και θα πάρω μια λέαινα να είμαι προετοιμασμένος για τη δευτέρα παρουσία βρε αδερφέ.

[Λοξίας]

Και κάτι τελευταίο σχετικό με την περίφημη "παραδείσια προπτωτική κατάσταση, όταν ο άνθρωπος βρισκόταν σε τέλεια κοινωνία, σε πλήρη αρμονία, με τα ζώα, με τα φυτά, με όλη την Κτίση."
Ως γνωστόν (εδώ ταιριάζει απόλυτα), ο θεός είπε στους πρωτόπλαστους: "από κάθε δένδρο του Παραδείσου μπορείς να κόψεις και να φάγεις. Από το δένδρο όμως της γνώσης του καλού και του κακού δεν θα φάγετε, γιατί την ημέρα που θα φάγετε από αυτό θα πεθάνετε από θάνατο» (Γέν. 2:10)"

Συνεπώς οι πρωτόπλαστοι ακόμα και ΠΡΙΝ αμαρτήσουν έτρωγαν Νικήτα. Πράγμα που σημαίνει ότι και τα υπόλοιπα πλάσματα έτρωγαν επίσης! διότι είναι αδιανόητο να έχει προικίσει ο θεός όλα τ' άλλα ζώα με το χάρισμα του να ζουν χωρίς τροφή, αλλά το στέρησε από τον άνθρωπο. Την κορωνίδα της δημιουργίας του.
Συνεπώς έχουμε δύο ερωτήματα:

1. Γιατί ο θεός δεν έπλασε τον άνθρωπο (και τα υπόλοιπα ζώα φυσικά) ευθύς εξ αρχής χωρίς την ανάγκη τροφής, αλλά θα το κάνει αυτό μετά την β' παρουσία;

2. Με τί ετρέφοντο τα άλλα ζώα στον παράδεισο; τί έτρωγε το πρόβατο και τί ο λύκος;

[Γιατρος Του Ικα]

Ωραία όλα αυτά τα σχεδόν καυλωτικά (απ'την πολλή ΑΓΑΠΗ) και δακρύβρεχτα με τους υπερταπεινούς καλόγερους,θα θελα όμως να ξερα τι θα πεί στην κουμπάρα μου ο πνευματικός της (ναι έχει και τέτοιον) τώρα (χτές)που διαγνώστηκε ότι το 4 μηνών έμβρυό της πάσχει από σύνδρομο Edwards.

Προσευχή:Σταμάτα να μας αγαπάς τόσο πολύ Κύριε,τσούζει ο κώλος μας.Άι σιχτίρι με την αγάπη του θεού σας.

[apostaths]

Μα φυσικά θα είναι έγκλημα η άμβλωση, αφαίρεση μιας ζωής Γιατρέ... Μα καλά ρε χριστιανά ο θεός σας, η πλήρης ενσάρκωση της αγάπης, αφήνει να γεννηθούν τέτοια παιδιά, που θα υποφέρουν στην όποια ζωή θα έχουν, και μετά τον (αναμενόμενα σύντομο) θάνατό τους να υποφέρουν ΚΑΙ οι δικοί τους; Και καλά οι γονείς και οι συγγενείς ενός τέτοιου παιδιού, έστω ότι είναι οι μεγαλύτεροι αμαρτωλοί και πρέπει να υποφέρουν για να τιμωρηθούν για τις αμαρτίες τους. Το καημένο το παιδί, (που όπως διδάσκει Η ΔΙΚΗ ΣΑΣ η θρησκεία είναι αθώο την στιγμή που θα γεννηθεί) τι χρωστάει και πρέπει να ταλαιπωρηθεί σε τέτοιο βαθμό; Που είναι η υποτιθέμενη αγάπη του υποτιθέμενου θεού σας; Λύστε μου τις απορίες...