Η αθεΐα είναι θρησκεία;

[Θάνος]

Διερωτάμαι αν είμαι ο μόνος άθεος που θεωρεί ότι αθεϊα είναι θρησκεία όπως όλες οι φιλοσοφικές, πνευματικές,υπαρξιακές πεποιθήσεις.
Είμαι άθεος όχι γιατί δεν πιστεύω σε θεό,αλλά γιατί πιστεύω ότι δεν υπάρχει θεός. Καταλάβαίνω ότι για πολλούς άθεους δεν υπάρχει θέμα πίστης, αλλά αυτό πού τους έκανι άθεους είναι η έλλειψη στοιχείων και δεδομένων που σε συνδυασμό με επαγωγική σκέψη θα τούς οδηγούσε σε κάποια θεότητα. Στο ίδιο αποτέλεσμα μπορούμε να καταλήξουμε και με τη μέθοδο της ‘είς άτοπον απαγωγής’. Αν υποθέσουμε ότι υπάρχει θεότητα οδηγούμαστε σε συμπεράσματα πού είναι αντίθετα με την αρχική μας υπόθεση, άρα η αρχική μας υπόθεση είναι εσφαλμένη.
Ανεάρτητα της μεθόδου με την οποία καταλήγουμε στο ίδιο συμπέρασμα της μη ύπαρξης κάποιας θεότητας, το αποτέλεσμα παραμένει να είναι προϊον ανθρωπινής σκέψης και είναι μία πεποίθηση ή «πιστεύω». Γιατί λοιπόν να έχουμε τη θρησκεία σαν ταμπού και απαιχθή έννοια;
Σαν άθεοι προσπαθούμε να κατοχυρώσουμε τη θρησκευτική μας ελευθερία με το διαχωρισμό εκκλησίας και κράτους. Ο διαχωρισμός αυτός είναι αναγκαίος, αλλά όχι αρκετός. Ευχής έργον θα ήταν η αθεϊα να ήταν αναγνωρισμένη θρησκεία, ισότιμη με όλες τις άλλες αναγνωρισμένες θρησκείες.
Κάνω λάθος;

[kapages]

η αποψη και το συμπερασμα δεν ισοδυναμει με πιστη και η πιστη δεν ισοδυναμει με θρησκεια. Οποτε...

Επισης...
"Αν υποθέσουμε ότι υπάρχει θεότητα οδηγούμαστε σε συμπεράσματα πού είναι αντίθετα με την αρχική μας υπόθεση, άρα η αρχική μας υπόθεση είναι εσφαλμένη"
μακαρι να ισχυε αυτο, αλλα η θεοτητα ειναι γενικη εννοια η οποια μπορει να αλλαζει τοσο ωστε να μην υπαρχει αντιφαση.

[nik_korosis]

για μενα το ολο ζητημα ειναι καθαρα καρδιακο. δηλαδη πως σου βγαινει. ουτε πολλες αναλυσεις ουτε πολυς ορθολογισμος. 2-3 πραγματακια και τι λεει η καρδια σου. σ' ενα κοσμο που δεν τον φτιαξαμε εμεις μην περιμενεις και διεξοδικες αναλυσεις.
απο την αλλη οπως το εχω ξαναγραψει αθεος δεν ειναι αυτος που θεωρει οτι δεν υπαρχει θεος. αθεος ειναι αυτος που δεν βρισκει κανενα νοημα να μιλα για θεο γιατι η λεξη "θεος" ειναι κενη περιεχομενου, δεν εχει νοημα. οποτε για πιο λογο να σχολεισαι με κατι που δεν εχει περιεχομενο??
η λεξη "αθεος" ειναι μια γλωσσικη συμβαση και τιποτα παραπανω. αν δεν υπήρχαν ενθεοι κανενας αθεος δεν θα ειχε την αναγκη να χαρακτηρισει τον εαυτο του αθεο.

[vesid]

Όχι γιατί η θρησκεία εξ ορισμού προϋποθέτει την πίστη σε κάτι υπερβατικό (και όχι μόνο).
http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%98%CF% ... E.B1.CF.82

Οπότε αφού ο όρος είναι "κατειλημμένος" πρέπει (αν το θεωρείς τόσο σημαντικό) να βρεις κάποιον άλλον ώστε να εκφράσεις το σύνολο των κοσμοθεωριών που έχουν το κοινό στοιχείο που αναφέρεις (το οποίο αν κατάλαβα καλά είναι το να πιστεύεις ή να μην πιστεύεις σε θεό/θεούς αφού σου έχει τεθεί το ερώτημα αν υπάρχει ή όχι. Δηλ. εξαιρούνται τα μικρά παιδιά τα ζώα κλπ).

Το κατά πόσο μας συμφέρει το να θεωρείται νομικά η αθεΐα θρησκεία είναι διαφορετικό ερώτημα.

[AoratiMelani]

Η αθεΐα δεν είναι θρησκεία, διότι δεν περιλαμβάνει πίστη στο υπερβατικό, ούτε τελετουργικό, ούτε ηθικούς κανόνες, ούτε σύνδεση με την παράδοση και τα κοινωνικά δρώμενα, ούτε κανένα άλλο χαρακτηριστικό της θρησκείας.

Το γεγονός ότι η λέξη "πιστεύω" ως ουσιαστικό (τα πιστεύω μου) χρησιμοποιείται για να δηλώσεις τις πεποιθήσεις δεν πρέπει να μας μπερδεύει. Πολλές λέξεις έχουν περισσότερες της μίας σημασίες.

Η αθεϊα είναι μια φιλοσοφική θέση, δεν είναι μία θρησκευτική πίστη.

Ως τέτοια αναγνωρίζεται νομικά σε ορισμένα κράτη ως ισοδύναμη των θρησκευτικών πεποιθήσεων, με τις αντίστοιχες συνέπειες σε ό,τι αφορά π.χ. χρηματοδότηση (στο Βέλγιο και αλλού). Ως τέτοια μπορούμε αν θέλουμε κι εμείς να διεκδικήσουμε την νομική αναγνώριση - αν θεωρούμε ότι μας ωφελεί σε κάτι.

Προσωπικά αυτό που επιδιώκω είναι να πάψει τελείως η ενασχόληση με τις θρησκευτικές και φιλοσοφικές πεποιθήσεις των πολιτών σε θεσμικό επίπεδο, δηλαδή να μην παίζει κανένα ρόλο για το κράτος το αν πιστεύεις ή όχι και σε τι πιστεύεις, και φυσικά να μην καταγράφεται πουθενά το θρήσκευμα ή η απουσία θρησκεύματος.

[Comte de Toulouse]

Η Αθεϊα δεν είναι "θρησκεία", ακριβώς όπως η φαλάκρα δεν είναι "χρώμα μαλλιών".

[truleysi]

Το γεγονός ότι η λέξη "πιστεύω" ως ουσιαστικό (τα πιστεύω μου) χρησιμοποιείται για να δηλώσεις τις πεποιθήσεις δεν πρέπει να μας μπερδεύει. Πολλές λέξεις έχουν περισσότερες της μίας σημασίες.

Σωστή παρατήρηση. Ως και η πιστωτική κάρτα, την πίστη έχει μέσα της ως ρίζα (η πίστη, εκτός των άλλων, είναι και οικονομικός όρος).

[Θάνος]

Ευχαριστώ όλους για τις απαντήσεις σας.
Αυτό πού με έκανε να αποκηρύξω τον χριστιανισμό ήταν όταν συνειδητοποίησα τι αποδεχόμουν με το «πιστεύω» πού είναι η διακύρηξη της πίστης των χριστιανών. Με τον δικό μου τρόπο σκέψης έφτασα στο να πιστέυω το αντίθετο αυτού πού πιστεύουν οι χριστιανοί (και ακόπουθοι άλλων θρησκειών) ότι δηλαδή δεν υπάρχει θεός. Το δικό μου «πιστεύω» βασίζεται στη προσωπική μου σκέψη και όχι σε δογματική προσέγγιση και το θεωρώ φιλοσοφική θέση αλλά και θρησκευτική πίστη.

Η αθεϊα είναι μια φιλοσοφική θέση, δεν είναι μία θρησκευτική πίστη.

Δεν νομίζω ότι μιά φιλοσοφική θέση και μια θρησκευτική πίστη δεν μπορούν να συνυπάρχουν... η μία έννοια δεν αποκλείει την άλλη.

η θρησκεία εξ ορισμού προϋποθέτει την πίστη σε κάτι υπερβατικό (και όχι μόνο).

Η Βικιπαιδεία ορίζει τη θρησκεία σαν τη σχέση του ανθρώπου με το θείο και όχι κατ’ ανάγκη σαν μιά σχέση πού προϋποθέτει πίστη σε κάτι υπερβατικό. Μια τέτοια σχέση μπορεί να είναι και ή άρνηση (αντί αποδοχής) ύπαρξης οιουδήποτε θείου ή υπερβατικού. Κατ’ εμέ θρησκεία είναι οτιδήποτε εκφράζει τις φιλοσοφικές πεποιθήσεις, θέσεις, ή πιστεύω ενός ανθρώπου.
Εν πάσει περιπτώσει, ευχαριστώ και πάλι για τις απαντήσεις σας. Επιτρέψτε μου να προσθέσω στη πολυφωνία του forum λέγοντας ότι υπάρχει τουλάχιστον ένας άθεος που πιστεύει ότι η αθεϊα είναι θρησκεία.

[AoratiMelani]

εν νομίζω ότι μιά φιλοσοφική θέση και μια θρησκευτική πίστη δεν μπορούν να συνυπάρχουν... η μία έννοια δεν αποκλείει την άλλη.

Μπορούν να συνυπάρχουν αλλά όχι να ταυτίζονται.

Η φιλοσοφική θέση αφορά την αξιολόγησή μας για την πίστη: θεωρούμε την πίστη αξία ή όχι;
Έχουμε δύο επιλογές:

1. Θεωρώ την πίστη αξία.
Μετά προχωρώ στην υιοθέτηση μιας συγκεκριμένης πεποίθησης. Εφόσον δέχτηκα να επιλέξω με βάση την πίστη, τα κριτήρια επιλογής της πεποίθησης θα είναι συγκινησιακά (τι με κάνει να νιώθω καλύτερα, τόσο προσωπικά όσο και κοινωνικά, και όχι τι συμπεραίνω λογικά ότι είναι σωστό με βάση τα τεκμήρια) και μη διαπραγματεύσιμα (δεν πρόκειται ποτέ να πεισθώ ότι δεν έιναι σωστή η πεποίθησή μου, διότι δεν κατέληξα σε αυτήν βάσει συλλογισμού, άρα δεν υπόκειται σε επεξεργασία βάσει συλλογισμών).
Αν υιοθετήσω την πεποίθηση "υπάρχει θεός" είμαι θεϊστής.
Αν υιοθετήσω την πεποίθηση "δεν υπάρχει θεός" είμαι αθεϊστής.
Και στις δύο περιπτώσεις, είμαι αδιάλλακτος, δεν επανεξετάζω τις θέσεις μου: πιστεύω σε αυτές και τέρμα.
Με την έννοια αυτή, μπορείς να τα ονομάσεις θρησκευτική πίστη και τα δύο, αν θες.

Πρώτα όμως έχεις πάρει μια φιλοσοφική θέση, και μετά ίσως να αποκτήσεις θρησκευτική πίστη - ίσως και όχι, αν πας στο σημείο 2.

2. Δεν θεωρώ την πίστη αξία. Επομένως δεν επιλέγω τις πεποιθήσεις μου με βάση αυτήν.
Μετά προχωρώ στο επόμενο βήμα: τι θεωρώ αξία; Πώς θα επιλέξω τις πεποιθήσεις μου;
Αν θεωρώ αξία τη λογική επαγωγή, αναζητώ τεκμήρια και τα αναλύω λογικά για να καταλήξω σε συμπέρασμα.
Εδώ δεν έχω θρησκευτική πίστη, έχω απόψεις, οι οποίες είναι διαπραγματεύσιμες και διαλλακτικές.

Τώρα αν εσύ θες να θεωρήσεις ότι όλοι λειτουργούμε όπως στο 1, τι να σου πω, το θεωρώ άστοχο.

Η Βικιπαιδεία ορίζει τη θρησκεία σαν τη σχέση του ανθρώπου με το θείο και όχι κατ’ ανάγκη σαν μιά σχέση πού προϋποθέτει πίστη σε κάτι υπερβατικό. Μια τέτοια σχέση μπορεί να είναι και ή άρνηση (αντί αποδοχής) ύπαρξης οιουδήποτε θείου ή υπερβατικού.

Αν όντως αρνείσαι εκ προοιμίου την ύπαρξη θεού, τότε μάλλον έχεις δίκιο: είναι μια σχέση με το θείο.

Αν όμως έχεις απορρίψει την πίστη (την άνευ λογικής επεξεργασίας αποδοχή) ως αξία γενικώς, τότε δεν έχεις σχέση με το θείο: έχεις μια φιλοσοφική θέση η οποία κατ' αρχάς δεν συνδέεται με το θείο ούτε με καμία άλλη έννοια. Η απόρριψη της πίστης στη συνέχεια σε οδηγεί να αναζητήσεις άλλους τρόπους απόκτησης γνώσης. Και αναζητώντας την γνώση με άλλους τρόπους, απλώς δεν βρίσκεις πουθενά καμία απόδειξη ύπαρξης του θείου. Αυτό δεν είναι σχέση με το θείο, όπως δεν είναι σχέση με τους μονόκερους ή με τους Ιλλουμινάτι: είναι μια αρχή, μια αξία, μια θέση ως προς τη γνώση, όχι ως προς επιμέρους έννοιες ή υποθέσεις.

Κατ’ εμέ θρησκεία είναι οτιδήποτε εκφράζει τις φιλοσοφικές πεποιθήσεις, θέσεις, ή πιστεύω ενός ανθρώπου.

Α οκέι, αν δίνεις δικό σου προσωπικό ορισμό, πάω πάσω. Κατ' εμέ καλό είναι να ακολουθούμε μέσες άκρες τον ορισμό που δίνουν οι περισσότεροι, για να συνεννοούμεθα. Διαφορετικά μιλάει καθένας δική του γλώσσα.

Επιτρέψτε μου να προσθέσω στη πολυφωνία του forum λέγοντας ότι υπάρχει τουλάχιστον ένας άθεος που πιστεύει ότι η αθεϊα είναι θρησκεία.

Από εμένα ελεύθερα, αν έτσι νιώθεις καλύτερα... ελπίζω πάντως ότι το "πιστεύω" εδώ το χρησιμοποιείς με την έννοια του "νομίζω" ή "έχω την άποψη".

[vesid]

Θάνο η βικιπέδια τη σχέση με το θείο την εξηγεί παρακάτω αναφέροντάς την ως εμπιστοσύνη προς αυτό. Όπως και να χει, η διαφωνία μας έχει να κάνει απλά με τον ορισμό και όχι με το νόημα οπότε δεν έχει ιδιαίτερη σημασία.

[AoratiMelani]

Μα για να νιώθεις εμπιστοσύνη προς το θείο πρέπει να νιώθεις βέβαιος ότι υπάρχει θείο.

Τα έχω ξανακούσει τα περί εμπιστοσύνης (από θεϊστές φυσικά) και η απάντησή μου είναι ότι εμπιστοσύνη νιώθεις προς ένα υπαρκτό πρόσωπο, όχι προς μία έννοια. Αν νιώθεις εμπιστοσύνη, αυτό σημαίνει ότι έχεις ήδη βεβαιωθεί μέσα σου για την πραγματικότητα της ύπαρξης που εκφράζει αυτή η έννοια (δηλαδή έχεις πιστέψει, έχεις υιοθετήσει την ύπαρξη της έννοιας ως αδιαπραγμάτευτη πεποίθηση).

Αν μου πεις ότι η εμπιστοσύνη είναι πίστη, τότε πια διαστρεβλώνουμε τη σημασία των λέξεων, και δεν μπορούμε να συνεννοηθούμε.

[vesid]

Μελάνη δεν διαφωνώ, ακριβώς αυτό που λες λέω.

[Θεόφιλος]

Η άποψη η δική μου για το αν η αθεια είναι θρησκεία, είναι η εξής. δεν υπάρχει άνθρωπος που να μην έχει πίστη σε κάποιες αξίες ακόμη και ο χειρότερος άνθρωπος έχει τα πιστεύω του. (έχω διαβάσει ένα σχετικό βιβλίο για την πίστη των άθεων όχι όμως με την θρησκευτική έννοια, άλλα με την πεποίθηση πως η φιλοσοφική θέση ενός ανθρώπου που δεν πιστεύει στο θεό, είναι ότι πιστεύει πως ο θεός είναι μια πλάνη. αυτό όμως δεν είναι θρησκεία. εκτός και μόνον εκτός, το άτομο αυτό αναζητά κάτι αντίστοιχο αυτού που εγκατέλειψε, και το ονομάζει θρησκεία. είναι τα συμπτώματα της στέρησης του φύλακα πατέρα που ένοιωθε στις δύσκολες στιγμές του.
είναι δύσκολο να ξεριζώσεις από μέσα σου πράγματα που το μεγαλύτερο μέρος της κοινωνίας τα θεωρεί αυτονόητα.
έγω έχω περάσει από αυτό το στάδιο . δηλαδή να αντικαταστήσω την θρησκεία με την αθρησκεία, τον (θεό) με την αοριστία της ανώτερης δύναμης, και από την πίστη σε αυτόν, στην πίστη πώς δεν υπάρχει,.
σήμερα δεν υπάρχει λόγος να πιστεύω πως υπάρχει η δεν υπάρχει το μόνο που βλέπω είναι η τυφλή πίστη σε όσους πιστεύουν το α η το β χωρίς να λαμβάνουν υπόψιν τους τα επιχειρήματα που τεκμηριώνουν μια τέτοια θέση.
ο φίλος μας ο θάνος έχει εν μέρει δίκιο, τουλάχιστον για κάποιους που μπερδεύουν την πίστη στον άνθρωπο και την κοινωνία με την πίστη σε μια απρόσωπη θρησκευτική αθεια.
ο φανατισμός είναι θρησκεία η απόλυτη άποψη είναι θρησκεία, και ο αγώνας ενάντια σε καθιερωμένα αξιώματα θρησκευτικής φύσεως είναι αντιθρησκεία.

[Σίμων Resurrected]

Η αθεΐα δεν είναι θρησκεία, αλλά θα έπρεπε να ήταν περισσότερο αντί-θρησκεία από ότι είναι.
Δηλαδή οι άθεοι θα έπρεπε να είναι πιο ριζοσπάστες, πιο οργανωμένοι για την αντιμετώπιση και την εξάλειψη των θρησκειών.
Ειδικά εναντίον ορισμένων ακραίων και επικινδύνων θρησκειών όπως το Ισλάμ. (από κάπου πρέπει να αρχίσουμε)

[Θάνος]

Ελπίζω να μη συγχέουμε τις έννοιες άθεος, άθρησκος, αντίθρησκος, αγνωστικιστής, αδιάφορος.

Δεν έχω κανένα πρόβλημα να δηλώνω ότι το θρήσκευμα μου είναι άθεος, και ποτέ δεν θα έλεγα ότι είμαι άνευ θρησκεύματος. Το θέμα με ενδιαφέρει, το σκέφτηκα, και κετέληξα να πιστεύω αυτό πού πιστεύω.

Εκεί πού έχω μεγάλο πρόβλημα είναι όταν η πολιτεία ζητάει από μένα να της δηλώσω αν έχω θρήσκευμα και τι μπορεί να είναι αυτό. Επίσης έχω μεγάλο πρόβλημα όταν η πολιτεία επιτρέπει σε μία κοινωνική της ομάδα, όσο μεγάλη και αν είναι αυτή, να επιβάλλει (άμεσα ή έμεσα) ή να διατυμπανίζει τις απόψεις της (π.χ κωδωνοκρουσίες) σε έστω και ένα μέλος της.

Κακά τα ψέματα, ανα τον κόσμο οι άθεοι, άθρησκοι, αγνωστικιστές, και αδιάφοροι, αποτελούν μία μειονότητα της οποίας τα ανθρώπινα δικαιώματα καταπατώνται αλλού περισσότερο και αλλού λιγότερο. Στις χώρες πού υπάρχει μία σαφής πλειονότητα η καταπάτηση αυτή είναι εντονότερη.

Επανέρχομαι στην αρχική μου σκέψη, ότι για λόγους ισοπολιτείας, οι άθεοι, άθρησκοι, αγνωστικιστές θα έπρεπε να κατοχυρωθούν με ίσα ανθρώπινα δικαιώματα όπως αυτοί πού ακοπουθούν αναγνωρισμένες θρησκείες. Αν δεχτούμε ακόμα και την αθρησκεία σαν θρησκεία για λόγους κοινωνικής οργάνωσης, θα ήταν μια κάποια λύση.

[Ευθύμης]

Μα αυτό ήδη γίνεται νομικά. Η αθεΐα, ο αγνωστικισμός, η αθρησκεία κτλ. θεωρούνται όλα "θρησκευτικές πεποιθήσεις" στις σχετικές διατυπώσεις των νόμων και των κανονισμών παρότι ειπώθηκε ήδη παραπάνω γιατί τα παραπάνω δεν εντάσσονται στον ορισμό της θρησκείας. Όσο για οργάνωση των αθέων, αυτή τη στιγμή γράφουμε στο φόρουμ μίας από αυτές τις οργανώσεις.

[nik_korosis]

ειχαν δοκιμασει στην αγγλο-αμερικη να κανουν την εκκλησια των αθεων. ξερετε κυριακατικη λειτουργια για εμας τους αθεους, κυρηγμα απο τον αθεο ιερεα κλπ.
εφαγαν μεγαλο κραξιμο απο τους αλλους αθεους. περα απο τα τυπικα το να λες οτι η αθεϊα ειναι θρησκεια ειναι σα να λες οτι βραστο κουνουπιδι ειναι το πιο μυρωδατο λαχανικο.

[AoratiMelani]

Ελπίζω να μη συγχέουμε τις έννοιες άθεος, άθρησκος, αντίθρησκος, αγνωστικιστής, αδιάφορος. [...]

Επανέρχομαι στην αρχική μου σκέψη, ότι για λόγους ισοπολιτείας, οι άθεοι, άθρησκοι, αγνωστικιστές θα έπρεπε να κατοχυρωθούν με ίσα ανθρώπινα δικαιώματα όπως αυτοί πού ακοπουθούν αναγνωρισμένες θρησκείες. Αν δεχτούμε ακόμα και την αθρησκεία σαν θρησκεία για λόγους κοινωνικής οργάνωσης, θα ήταν μια κάποια λύση.

Εγώ να είσαι σίγουρος ότι δεν τις μπερδεύω τις έννοιες, είμαι λίγο μανιακή της ακριβολογίας και διαρκώς καταβάλλω προσπάθεια να ξεδιαλύνω αυτές τις έννοιες στο μυαλό του κόσμου.

Όσο για την τελευταία σου σκέψη, είναι πολύ σωστή βεβαίως, ωστόσο δεν απαιτείται να ονομαστεί η αθεϊα "θρησκεία" για να έχουν οι άθεοι ισότιμη αντιμετώπιση με τους θρησκευόμενους. Αρκεί να αναγνωριστεί ως θέση ισότιμη του θεϊσμού όσον αφορά το θρησκευτικό ζήτημα - πράγμα που ήδη συμβαίνει, όπως σωστά προειπώθηκε.

Στο Βέλγιο, λόγου χάρη, στο άρθρο 181 του Συντάγματοςστην παράγραφο 2 αναφέρονται ως "οργανισμοί αναγνωρισμένοι από τον νόμο, οι οποίοι προσφέρον ηθική συμπαράσταση βάσει μιας μη ομολογιακής φιλοσοφικής πεποίθησης (organisations reconnues par la loi qui offrent une assistance morale selon une conception philosophique non confessionnelle)" και προβλέπεται χρηματοδότησή τους στο ίδιο πλαίσιο με την χρηματοδότηση των θρησκευτικών λειτουργών που αναφέρονται στην παράγραφο 1 του άρθρου.
Η ορολογία εδώ λοιπόν είναι "μη ομολογιακή φιλοσφική πεποίθηση" και θεωρώ ότι είναι όχι μόνον πολιτικώς αλλά και ουσιαστικώς ορθή η διατύπωση, για τους λόγους που ήδη ανέπτυξα σε προηγούμενα σχόλιά μου.

Ακόμη και στην Ελλάδα πάντως, ασχέτως ορολογίας, μπορείς να πας στο ληξιαρχείο και να δηλώσεις "άθεος" ή "αγνωστικιστής" ή "άθρησκος" και θα το καταχωρήσουν στο πεδίο "θρήσκευμα", διότι θεωρείται μια πεποίθηση περί τα θρησκευτικά ζητήματα. Τώρα αν δε θες να την πεις "φιλοσοφική" και θες να την πεις "θρησκευτική" πεποίθηση μπορείς να το κάνεις βέβαια, αλλά κατά τη γνώμη μου αυτό δημιουργεί έδαφος παρεξηγήσεων και σύγχυσης των πεποιθήσεων αυτών με τις ομολογιακές θεϊστικές πεποιθήσεις, και επιπλέον δεν αντικατοπτρίζει επακριβώς το πνεύμα των πεποιθήσεων αυτών.

Διυλίζουμε τον κώνωπα βεβαίως κατά μία έννοια, αλλά δεν πειράζει, κουβέντα να γίνεται.

[parfe]

[youtube]aQ9VqUxhtgI[/youtube]

[επικουρειος]

Η θρησκεια εκτος απο το δογμα ειναι ενα συνολο κανονων,εθιμων και τελετουργικων τα οποια ομαδοποιουν τους ανθρωπους αναλογα με τη συμπεριφορα τους ωστε να ειναι διαφορετικοι απο τους υπολοιπους.

Για να μετατραπει η αθεια σε θρησκεια αυτο ακριβως χρειαζεται,την κωδικοποιηση συμπεριφορων.Αν οι μεν θα απαγγελουν ιερα εδαφια απο τον Ντωκινς θα βρεθουν καποιοι αλλοι να κανουν κατι διαφορετικο και οι μεν για τους δε θα ειναι πλεον αιρετικοι.

Εαν ομως αντικατασταθει η προσωποποιημενη εννοια ενος θεου με καποια αλλη ανωτερη υπαρξη εκει υπαρχει δογματισμος και αναγκαστικα θα υπαρχει και επικληση προς αυτην την ανωτεροτητα.

Ειδαλλως η καθαρη αθεια ειναι η παντελης ελλειψη οποιασδηποτε υπερφυσικης η εγκοσμιας ιδεας περι καθε λογης αυθεντιας και οτιδηποτε του μυστικιστικου και οδηγει στην χειραφετηση του ατομου,δηλαδη την Δημοκρατια,ητοι κοινωνια δικαιου υπευθυνων πολιτων.