Θίγεις πολλά και ενδιαφέροντα θέματα. Πιστεύω πως πρέπει να υπάρξει διαχωρισμός κράτους-εκκλησίας. Ο Χριστός κήρυξε την ελευθερία: Όστις θέλει οπίσω μου ελθείν. Κανένας δεν έπρεπε να είναι υποχρεωμένος να πληρώνει φόρο για να στηρίζονται οι λειτουργοί διαφόρων θρησκειών και δογμάτων. Τα περί περιορισμών μην τα ρίχνεις στη θρησκεία, αλλά και στην κοινωνία. Δεν νομίζω ότι η μη αποδοχή ζευγραιών του ιδίου φύλου πολεμείται μόνο από την Εκκλησία, αλλά και από την κοινωνία ολόκληρη (στην Ελλάδα τουλάχιστον). Και δεν σημαίνει πως ένας άθρησκος είναι οπωσδήποτε και υπέρ των ομοφυλοφίλων.apeleytheros έγραψε:Ο άθεος επηρεάζεται πάρα πολύ όταν όλοι γύρω του πιστεύουν. Πρώτο και καλύτερο οι φόροι που του επιβάλλονται για να στηρίζονται οι λειτουργοί διαφόρων δογμάτων, δεύτερον οι περιορισμοί που του ΕΠΙΒΑΛΛΟΝΤΑΙ με βάση τα πιστεύω των πιστών, βλέπε την παντελή έλλειψη δυνατότητας ισότιμης αναγνώρισης των ζευγαριών ιδίου φύλου, στην ελλάδα.Nikolaos έγραψε:Δεν με κατάλαβες. Σύμφωνα με τη λογική μου, αδιαφορούμε για ότι δεν υπάρχει.
Η, την καταδίκη επιστημονικών κεκτημένων, όπως της θεωρίας της εξέλιξης, και την πάλη της εκκλησίας να παραγκωνιστεί η διδασκαλία της στα σχολεία, που στο παρελθόν κατέληξε μέχρι και στην ολοκληρωτική απόσυρση βιβλίων βιολογίας.
Η θρησκεία καλλιεργεί την έλλειψη ορθολογισμού στην πολιτική ζωή που επηρεάζει άμεσα τον άθεο: βλέπε διάφορα φυντάνια πολιτικούς που το μόνο που προμοτάρουν είναι την πίστη τους, όχι τη δυνατότητα τους να λύσουν προβλήματα.
Η θρησκεία καλλιεργεί τη δεισιδαιμονία και έχει προεκτάσεις εν δυνάμει καταστροφικές. Το χειρότερο πράγμα για ένα πρόβλημα είναι να πιστεύεις ότι θα σου το διορθώσει κάποιος άλλος: από την πείνα στον τρίτο κόσμο που οι ιεραποστολές μοιράζουν αγίες γραφές σε σκελετωμένα παιδάκια αντί ψωμί, μέχρι την πλήρη αδιαφορία που δείχνει μερίδα του πληθυσμού στην καταστροφή του περιβάλλοντος (θα μας σώσει ο θεός κλπ).. Η ιστορία είναι γεμάτη παραδείγματα όπου η πίστη στην ανώτερη δύναμη δεν έσωσε κανέναν.
Για τους πολιτικούς που προμοτάρουν την πίστη τους για λόγους ψηφοθηρίας βεβαίως βεβαίως, δεν ευθύνεται η θρησκεία, αλλά ο καπιταλισμός και η πολιτική του έκφραση η αστική κοινοβουλευτική δημοκρατία, στην οποία οι ζητιάνοι των ψήφων πολιτικοί μεταμορφώνονται σε οτιδήποτε προς άγραν ψήφων. Για αυτό κάθε έννοια θρησκείας, κοινότητας, οικογένειας, ανθρωπισμού, αξιοκρατίας και κάθε άλλης ανθρώπινης αξίας στον καπιταλισμό παραμορφώνεται και γίνεται μισητή.
Επίσης για τα περί θρησκείας πρέπει να αποφεύγουμε τις γενικεύσεις. Υπάρχουν ειδών ειδών θρησκείας, αλλά η αλήθεια είναι μία.