Μιας και μπήκα λίγο αργά στη συζήτηση ας κάνω μια σούμα των επιχειρημάτων με τις προσωπικές μου απόψεις. Σορρυ, ακολουθεί σεντόνι:
Το να κατηγορήται εσείς όμως τον χριστιανισμό για τα εκγλήματα των σταυροφόρων, το κάψιμο των μαγισών κτλ, είναι το ίδιο με το να κατηγορούμε τον μάρξ και την κομμουνιστική θεωρεία, για τα εγκλήματα του στάλιν, και των βορειοκορεατών.
Ο Χριστιανισμός είναι κατακριτέος επειδή στην προσπάθειά του να δώσει νομιμοποίηση στη νέα θεότητα που εισήγαγε ενστερνίστηκε ένα βίαιο και βάρβαρο βιβλίο. Αν ο Χριστιανισμός είχε ακολουθήσει την πορεία των Μαρκιωνιτών π.χ. (που απέρριπταν την ΠΔ ως έργα ενός κακού και κατώτερου θεού) είναι ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ πιθανό αυτά που αναφέρεις να μη είχαν συμβεί ποτέ (αφου η νομιμοποίηση του κυνηγιού μαγισσών βρίσκεται αποκλειστικά στην ΠΔ) Αφού διάλαξε το δρόμο της Τριαδικής Θεολογίας και του συμβιβασμού ΠΔ και ΚΔ (βιβλίων ελάχιστα συμβατών), ας υποστεί τις συνέπειες.
ο ιησούς μιλούσε μπροστά σε ιουδαίους. και οι ιουδαίοι εκείνη την εποχή είχαν τον νόμο ώς χρυσό κανόνα. επομένως ο οποιοςδήποτε ήθελε να τους διδάξει θα έπρεπε να πατήσει κάπου και να βασιστεί σε κάτι που ήδη έχουν ιωθετήσει.
Μέγα σφάλμα αυτό. Ο Ιησούς, ως Αγία Τριάδα, ήταν αυτός που δημιούργησε το Νόμο εξ αρχής. Αν ευθύνεται, λοιπόν, κάποιος για το ότι δεν είχε καλό αρχικό υλικό να δουλέψει και έπρεπε να συμβιβαστεί με τον "κακό" εβραϊκό μωσαϊκό νόμο, επειδή μιλούσε σε Εβραίους,ποιος φταίει γι'αυτό; Εκτός κι αν πούμε ότι ο μωσαϊκός νόμος δεν ήταν θεόπνευστος, οπότε δεν υπήρχε πρόβλημα κατάργησής του.
στην παλαιά διαθήκη υπάρχουν και ωράια πράγματα όπως οι προφήτες, οι ύμνοι του δαυήδ
Δεν κρατηθήκαν όμως μόνο τα ωραία. Ήρθαν τσουβαλιαστά όλα μαζί. Άλλωστε και από την αθεϊστική κοινότητα λίγους θα βρεις να σου πουν ότι η Βίβλος δεν έχει λογοτεχνική αξία. Έχει και παραέχει. Αλλά και το Meine Kampf μπορεί να έχει λογοτεχνική αξία, αλλά ελάχιστοι το διαβάζουν σήμερα για καθοδήγηση.
ο μάρκος είχε μαρτυρικό θάνατο στην αίγυπτο
ο λουκάς μαρτύρησε στην ελλάδα
ο ανδρέας μαρτύρησε στην αχαία της πελοπονήσου
ο ιάκωβος στην ιερουσαλήμ
ο φίλιππος στην Ιεράπολη της Φρυγίας
ο θωμάς στην ινδία
ο πάυλος και ο πέτρος στην ρώμη.
άν κύρηταν ψέματα και δέν πίστευαν αυτά που έλεγαν, δέν θα έδιναν την ζωή τους για αυτά.
Πρώτα-πρώτα οι θάνατοι που αναφέρεις δεν αναφέρονται μέσα στη Βίβλο. Ακόμα και η ίδια η Εκκλησία τα θεωρεί αυτά μέρος της Παράδοσης. Ούτε και γράφει η Βίβλος αν πέθανε ή όχι ο Ιωάννης. Αλλά δεν είναι αυτό το ζητούμενο. Πριν από 10-15 χρόνια δεν ήταν που αυτοκτόνησαν τόσα και τόσα μέλη της οργάνωσης Ναούμ-Σιν-Ρικύο επειδή νόμιζαν ότι ο κομήτης Χιακουτάκε έφερνε μαζί του ένα διαστημόπλοιο που θα μετέφερε τις ψυχές τους στον πλανήτη των εξωγήινων; Με τη λογική σου, αν ήταν ψέματα, θα έδιναν τη ζωή τους γι'αυτό;!
Και σκέψουν και αυτό: Είσαι ένας κομπιναδόρος στη Ρώμη και με μπαρμπούτσαλα τρως λεφτά από τον κόσμο, ωθώντας τους ταυτόχρονα να αποκηρύξουν τους πατρώους θεούς. Σε πιάνει η φρουρά, σε πάει στη φυλακή και εσύ τους λες: "Ψέματα ήταν, μια κομπίνα όλη κι όλη. Δεν τα πιστεύω αυτά!" Νομίζεις ότι θα σε άφηναν να φύγεις επειδή δεν τα πίστευες στ'αλήθεια; Πάλι θα σε καθάριζαν. Δηλαδή, το ότι η παράδοση αποδίδει μαρτυρικούς θανάτους σε αποστόλους, δε σημαίνει ότι οι επιλογές τους ήταν "Ή παραμένεις χριστιανός και πεθαίνεις ή τα αποκυρρήσεις και σ'αφήνουμε να ζήσεις" Αυτό το έκαναν για τους Ρωμαίους που εκχριστιανίζονταν. Σιγά να μην άφηναν την ευκαιρία οι Ρωμαίοι να βγάλουν απ'τη μέση μερικούς Εβραίους που γυρνοβολούσαν στην Αυτοκρατορία και διέδιδαν καινά δαιμόνια (μέγα σφάλμα τελικά, αφού τους έκαναν μάρτυρες, αλλά εκείνη την περίοδο οι Ρωμαίοι δε φαίνεται να είχαν και πολύ νιονιό.)
Για τα θαύματα δεν αναφέρθηκε κάτι, αλλα να σημειώσω εδώ (και μάλλον θα συμφωνήσει και ο Andrameleh) ότι και στην ΠΔ και στην ΚΔ, τα θαύματα δεν σημαίνουν ΠΟΤΕ θεϊκή φύση του θαυματοποιού. Ούτε και θα πειθόταν κάποιος στο Ισραήλ του 1ου αιώνα ότι επειδή ο Ιησούς έκανε θαύματα ήταν και θεός. Σημειώνω άλλους θαυματοποιούς: Μωυσής, Ηλίας, Ελισαίος και ο πιο σύγχρονος του Ιησού, ο Χονί ο κυκλοποιός (διάσημος βροχοποιός που μάλιστα κατσάδιαζε το Θεό όταν δεν έστελνε το είδος της βροχής που επιθυμούσε). Κι αυτοί κάνανε θαύματα, αλλά δεν πιστεύει κανείς ότι είχαν θεϊκή υπόσταση. Βέβαια, η χριστιανική διδασκαλία σκόπιμα αποφεύγει να αναφέρθεί π.χ. στη διάβαση της Ερθυράς ως θαύμα. Η λέξη θαύμα φαίνεται να χρησιμοποιείται αποκλειστικά για τις ενέργειες του Ιησού, παρότι δεν έχουν κάποια ποιοτική διαφορά με τα θαύματα των αλλωνών.
Και ένα σχόλιο στον Geysser:
Geysser έγραψε:SinneRΑυτό μου θυμίζει λίγο τον Oliver Twist που παρακαλάει "Please Sir, could I have some more?".Είναι βασικά ένα ερώτημα που πολλοί, κι εγώ μαζί, έχουν θέσει εκατομμύρια φορές: γιατί ολόκληρος Θεός να έχει ανάγκη την πίστη μας;
Μη λες μπαρούφες. Η πίστη χρειάζεται στο Χριστιανισμό να την έχουμε για να σωθούμε εμείς. Ο Θεός προφανώς δεν έχει ανάγκη από καμιά πίστη. Όταν η πίστη δε λειτουργεί σαν sprinkler για τις φωτιές τις κολάσεως, λειτουργεί ως τηλέφωνο για τον παράδεισο.
Αυτά από μένα και μην ξεχνάτε:
Η Πίθτη Θώδη