tasos_didymoteicho έγραψε:Είναι καλό να ξέρει το σχολείο και να διευθετεί απ' την αρχή της χρονιάς τέτοια ζητήματα.
Συμφωνώ, γι αυτό άλλωστε έθεσα ως ένα αποδεκτό όριο τις 3 πρώτες εβδομάδες. Αν υπάρχουν 4-5 μαθητές που πρέπει να απασχοληθούν εναλλακτικά και το πρόγραμμα προσαρμοστεί καταλλήλως, μετά είναι εύκολο να γίνουν 6-7.
Φυσικά το σχολείο πρέπει να έχει ένα τρόπο να το προβλέψει και να το οργανώσει.
Όταν όμως το έχει κάνει από την αρχή της χρονιάς, πόσο δύσκολο είναι να προσθέσει ένα μαθητή ή δύο ακόμα;
Γενικώς θα είναι λίγοι αυτοί που το κάνουν στη μέση της χρονιάς και αν γίνουν πολλοί τότε αυτό έχει άλλο καταλυτικό ρόλο για την αλλαγή του προγράμματος.
Ένα θέμα που με απασχολεί εδώ είναι το πως οργανώνεται η εναλλακτική απασχόληση εκείνη την ώρα.
Π.χ. αν μου λέγανε στο σχολείο να παρακολουθήσω μια έξτρα ώρα αρχαία ή μαθηματικά αντί για θρησκευτικά μπορεί να μην το έκανα.
Ακόμα και όταν πίστευα, δεν αποδεχόμουν το δόγμα όπως εκφράζεται μέσα από το μάθημα αυτό. Αλλά ειδικά στο λύκειο που δεν έχει σημασία στις τελικές εξετάσεις ήταν η ώρα του παιδιού. Από την άλλη πολλοί μαθητές των Β,Γ Λυκείου είναι πολύ πιθανό να επιλέξουν μια ώρα παραπάνω από σημαντικά μαθήματα (για τις εξετάσεις) ενώ πολλοί άλλοι θα προτιμήσουν μια ώρα που θα γράψουν τον δάσκαλο εκεί που δεν πιάνει μελάνι και θα χαλαρώσουν.
“The fact that we live at the bottom of a deep gravity well, on the surface of a gas covered planet going around a nuclear fireball 90 million miles away and think this to be normal is obviously some indication of how skewed our perspective tends to be.” ― Douglas Adams.