Υποχρεωτικό τελικά το μάθημα των θρησκευτικών στο Νέο Λύκειο

[tasos_didymoteicho]

Αυξάνονται και πληθύνονται οι ώρες των Θρησκευτικών στο Νέο ΕΠΑΛ

Spoiler: Εμφάνιση

Published 29 Αυγούστου 2013 | By Press

Κατατέθηκε το νομοσχέδιο για το νέο Λύκειο
Το νομοσχέδιο με τίτλο «Αναδιάρθρωση Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης και λοιπές διατάξεις», παραπέμπεται προς επεξεργασία και συζήτηση στην αρμόδια κοινοβουλευτική επιτροπή και αναμένεται να ψηφιστεί από το Θερινό Τμήμα την προσεχή εβδομάδα.ο κείμενο του σχεδίου νόμου περιέχει αρκετές αλλαγές σε σχέση με εκείνο που είχε τεθεί σε διαβούλευση.

Αναφορικώς με το θρησκευτικό μάθημα, αυτό παραμένει 2ωρο στην Α΄ και Β΄ Γενικού Λυκείου και μονόωρο στην Γ΄ Γενικού Λυκείου, ενώ θετική εξέλιξη υπήρξε η εισαγωγή του σ΄ όλες τις τάξεις των ΕΠΑΛ (A’, B” και Γ’), ως μονόωρο (ενώ μέχρι πρότινος εδιδάσκετο μόνο στη Β΄ και τη Γ΄ τάξη (στο αρχικό δε σχέδιο που είχε τεθεί προς διαβούλευση επροβλέπετο ο περιορισμός του ως μονόωρου μόνο στην Α” τάξη των ΕΠΑΛ).

Οι άλλες αλλαγές είναι ότι εισάγεται στη Γ΄ Λυκείο ως 2ωρο το μάθημα της Πληροφορικής («Εισαγωγή στις αρχές της Επιστήμης των Η/Υ). ενώ το μάθημα της Ερευνητικής Εργασίας («Project») παραμένει δίωρο στην Α΄ Γενικού και Επαγγελματικού Λυκείου, μετατρέπεται όμως σε μονόωρο στη Β΄ Γενικού Λυκείου.


* Διαβάστε ΕΔΩ το νομοσχέδιο, όπως αυτό κατετέθη στη Βουλή

Off Topic

Το δημοσίευσα κι εδώ (Ευρετήριο Δ. Συζήτησης » Ένωση Άθεων » Ομάδες εργασίας » Ομάδα εργασίας: θρησκευτικά στην παιδεία » προσχέδια επιστολών για θρησκευτικά στην παιδεία)

[tasos_didymoteicho]

Η Ρεπούση ζητά να καταργηθεί το μάθημα των Θρησκευτικών

Spoiler: Εμφάνιση

Σε διαφορετική περίπτωση, προτείνει να αλλάξει η ύλη του συγκεκριμένου μαθήματος και από Θρησκευτικά να γίνει «θρησκειολογία, όπως ήταν σε παλαιότερα σχέδια επί υπουργίας της Άννας Διαμαντοπούλου»

Να γίνει προαιρετική η διδασκαλία των θρησκευτικών στα ελληνικά σχολεία και να σταματήσει η «ορθόδοξη κατήχηση» των μαθητών ζητά η βουλευτής της ΔΗΜΑΡ Μαρία Ρεπούση. Σε διαφορετική περίπτωση, προτείνει να αλλάξει η ύλη του συγκεκριμένου μαθήματος και από Θρησκευτικά να γίνει «θρησκειολογία όπως ήταν σε παλαιότερα σχέδια επι υπουργίας της Άννας Διαμαντοπούλου».

Η νέα «παρέμβαση» της βουλευτού που αναμένεται να προκαλέσει σφοδρές αντιδράσεις έγινε στην επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων της Βουλής κατά την συζήτηση του νομοσχεδίου για την δομή των νέων Γενικών και Τεχνικών Λυκείων.

Πιο αναλυτικά, η κυρία Ρεπούση υποστήριξε ότι η έννοια του σύγχρονου Λυκείου δεν συνάδει με την διδασκαλία των θρησκευτικών. Συγκεκριμένα ανέφερε πως «στην Β και Γ των Επαγγελματικών Λυκείων δεν υπάρχει η ιστορία. Αυτοί θα γίνουν πολίτες του κράτους. Και διδάσκονται ιστορία μόνο στην Α Λυκείου. Αντίθετα, διδάσκονται τα Θρησκευτικά και αναρωτιέμαι: γιατί ενώ θέλετε να κάνετε ένα νέο σύγχρονο Λύκειο, επιμένετε στην αντίληψή σας για τα Θρησκευτικά που δεν είναι καν θρησκειολογία όπως ήταν σε παλαιότερα σχέδια επι της υπουργίας της Αννας Διαμαντοπούλου;».

Υποστήριξε πως «Όλη η σύγχρονη εκπαίδευση δεν πιστεύει πια στην θρησκευτική κατήχηση, παρά την επαφή των παιδιών με τις θρησκείες μέσα από ένα μάθημα ιστορικό, κοινωνιολογικό, για το ρόλο που έπαιξαν οι θρησκείες στην πορεία της ανθρωπότητας, και δέχομαι ότι έπαιξαν πάρα πολύ σημαντικό ρόλο. Τα θρησκευτικά με την έννοια της ορθόδοξης κατήχησης, κατά την γνώμη μας, δεν έχουν θέση στο σύγχρονο Λύκειο. Εσείς όχι μόνο δεν τα κάνετε προαιρετικά ή δεν τα αλλάζετε, αλλά επιμένετε σε μια κυρίαρχη θέση η οποία αποτυπώνεται και στο πρόγραμμα Σπουδών του Επαγγελματικού Λυκείου, αλλά και στα υποχρεωτικά μαθήματα που δίνουν εξετάσεις τα παιδιά για να πάρουν το απολυτήριό τους. Εξάλλου δεν νομίζω ότι όσο περισσότερη ορθόδοξη κατήχηση κάνουν τα παιδιά στα σχολεία τόσο καλύτεροι χριστιανοί θα γίνουν. Αντίθετα υποβαθμίζονται οι Φυσικές Επιστήμες και η Βιολογία που είναι βασική επιστήμη και δεν ξέρω πως μπορούν σε μια σειρά από ειδικότητες να απουσιάζει η Βιολογία ή να υποβαθμίζονται οι Φυσικές Επιστήμες».

[tasos_didymoteicho]

Σκεπτόμενοι ή θρήσκοι;
Αλέκος Λασκαράτος

Spoiler: Εμφάνιση

Στην επιτροπή μορφωτικών υποθέσεων της Βουλής, όπου συζητείται το νομοσχέδιο για το νέο Λύκειο, η βουλευτής της ΔΗΜΑΡ κα Ρεπούση τόνισε ότι η έννοια του σύγχρονου Λυκείου «δεν συνάδει» με τη διδασκαλία των θρησκευτικών. Ζήτησε επίσης ή να καταργηθεί το μάθημα αυτό τελείως ή να αντικατασταθεί με ένα μάθημα ιστορικό, κοινωνιολογικό, για τον ρόλο που έπαιξαν οι θρησκείες στην πορεία της ανθρωπότητας, αναγνωρίζοντας όπως είπε, ότι έπαιξαν «πάρα πολύ σημαντικό ρόλο».

Είναι φανερό, ότι οι απόψεις αυτές της κας Ρεπούση δεν θα εισακουστούν και ότι, στο τελικό νομοσχέδιο που θα ψηφιστεί, το μάθημα των θρησκευτικών θα συνεχίσει να υπάρχει, με την μορφή που το προτείνει η κυβερνητική πλειοψηφία, δηλαδή με τη μορφή που το γνωρίσαμε όλοι στο σχολείο. Με άλλα λόγια ως μάθημα κατήχησης της χριστιανικής θρησκείας και ειδικότερα της ορθόδοξης. Να σημειωθεί ότι σε παλαιότερα σχέδια επί υπουργίας Άννας Διαμαντοπούλου το μάθημα των θρησκευτικών προβλεπόταν να αντικατασταθεί με μάθημα «θρησκειολογίας».

Αξίζει να δούμε, έστω και περιληπτικά, ποιο είναι το νόημα της διδασκαλίας στα σχολεία μας του μαθήματος των θρησκευτικών, όπως όλοι το γνωρίζουμε. Πρόκειται, βασικά, για μάθημα κατήχησης στην ορθόδοξη χριστιανική πίστη. Αναφέρονται, βέβαια, και οι άλλες θρησκείες και δόγματα, επιγραμματικά, χωρίς βέβαια να τους αποδίδεται η σημασία και η σπουδαιότητα που αποδίδεται στην ορθοδοξία.

Ας δούμε όμως κάποια στατιστικά στοιχεία. Σύμφωνα με τις τελευταίες απογραφές, ο πληθυσμός της Γης ανέρχεται στα 7.021.836.029 άτομα (Ιούλιος του 2012). Από αυτά το 31.59% είναι Χριστιανοί (από αυτούς το 18.85% είναι Ρωμαιοκαθολικοί, το 8.15% Διαμαρτυρόμενοι, το 4.96% Ορθόδοξοι και το 1.26% Αγγλικανοί), το 23.2% Μωαμεθανοί, το 15.0% Ινδουιστές, το 7.1% Βουδιστές, το 0.35% Σιχ, το 0.22% Εβραίοι, άλλες θρησκείες το 10.95%, και τέλος, μη-θρησκευόμενοι (άθρησκοι) το 9.66% και άθεοι το 2.01%.

Με άλλα λόγια οι ορθόδοξοι αποτελούν το ένα έκτο των χριστιανών και το ένα εικοστό (5%) του παγκόσμιου πληθυσμού. Παρά τα μικρά αυτά ποσοστά, η ορθοδοξία έπαιξε πολύ σημαντικό ιστορικό ρόλο στις χώρες όπου κυριάρχησε, όπως άλλωστε και οι άλλες θρησκείες σε αντίστοιχες χώρες. Αντί λοιπόν το μάθημα των θρησκευτικών να είναι κατήχηση που να δείχνει το «ορθόν της ορθόδοξης πίστης» έναντι των άλλων θρησκειών, θα έπρεπε να τονίζεται και να εξετάζεται ο γενικός ρόλος των θρησκειών στην ιστορία της ανθρωπότητας και ειδικότερα ο ρόλος της ορθοδοξίας στην ιστορία του ελληνικού έθνους. Θα έπρεπε να τονίζεται ο ιστορικός ρόλος και όχι ο ρόλος της θρησκείας ως πίστης. Είναι φανερό ότι λόγοι γεωγραφικοί και ιστορικοί έφεραν την ορθοδοξία στην περιοχή μας. Θα μπορούσαμε να φανταστούμε ότι κάλλιστα, πάλι για λόγους ιστορικούς και γεωγραφικούς, θα μπορούσε να έχει επικρατήσει η μωαμεθανική θρησκεία στην περιοχή μας. Τι θα κάναμε τότε; Θα διδάσκαμε την ισλαμική πίστη ως την καλύτερη έναντι των άλλων;

Αν θέλουμε να διαμορφώσουμε σκεπτόμενους πολίτες με ευρύτητα στο πώς βλέπουν και κρίνουν τα πράγματα γύρω τους θα πρέπει να πάψουμε να διδάσκουμε τη θρησκεία ως πίστη και να διδάσκουμε τη θρησκεία ως ανθρώπινο ιστορικό γεγονός. Θα πρέπει να απαλλαγούμε από το σύμπλεγμα ότι η ορθόδοξη πίστη είναι η «καλύτερη» γιατί απλά τυχαίνει να είναι η δική μας (αυτό μου θυμίζει το, τον καλύτερο μουσακά τον έφτιαχνε η μαμά μου(!)), και ας αφήσουμε την πίστη στη σκέψη ή στο συναίσθημα όσων την ασπάζονται.

[tasos_didymoteicho]

Και μια αντίθετη άποψη.
Τα Θρησκευτικά στο νέο Λύκειο. Η αναζωπύρωση της έριδας και η υπέρβαση της διελκυστίνδας – του Σταύρου Γιαγκάζογλου*
[Πρώτη δημοσίευση. Ο Σταύρος Γιαγκάζογλου είναι σύμβουλος του Υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων / Ινστιτούτου Εκπαιδευτικής Πολιτικής. Το έργο είναι του Αλέκου Κυραρίνη.]

Spoiler: Εμφάνιση

Με αφορμή τη συζήτηση στη Βουλή για το νέο πρόγραμμα του Λυκείου, ήρθε και πάλι στο προσκήνιο της δημοσιότητας το ζήτημα του μαθήματος των Θρησκευτικών. Πρόκειται για μία πεπαλαιωμένη ιδεολογική έριδα μεταξύ «προοδευτικών» και «παραδοσιακών» στη χώρα μας, από την οποία απουσιάζει η σε βάθος προσέγγιση του προβλήματος. Έτσι το μάθημα των Θρησκευτικών συχνά εγκαλείται για δογματικό κατηχητισμό και ως εκ τούτου υποστηρίζεται ότι δεν έχει θέση στο σύγχρονο σχολείο. Μια σειρά άλλων γνωστικών αντικειμένων θα άξιζε στο όνομα του «εκσυγχρονισμού» της εκπαίδευσης να καταλάβουν τις διδακτικές ώρες αυτού του μαθήματος. Η μόνη περίπτωση που το μάθημα αυτό θα ήταν ανεκτό σχετίζεται με την σαφή προαιρετικότητα και την αλλαγή του χαρακτήρα του από ομολογιακό σε θρησκειολογικό. Στον ορίζοντα αυτής της διαμάχης δεν φαίνεται να υπάρχουν άλλα πιο ποιοτικά στοιχεία, ούτε καν η διαχρονική σχέση της ορθόδοξης παράδοσης με τον ελληνικό πολιτισμό, ούτε βέβαια η προσέγγιση και η διαχείριση θεμάτων διαπολιτισμικής αγωγής, θρησκευτικού φονταμενταλισμού, αποδοχής της θρησκευτικής ετερότητας, ηθικής ανάπτυξης και συμπεριφοράς κ.ά.; Έτσι, όμως, η Πολιτεία, εν μέσω κρίσεως, η οποία δεν είναι μονοσήμαντα οικονομική, πιέζεται να απεμπολεί την ευθύνη της για σοβαρή και υπεύθυνη θρησκευτική αγωγή. Πώς όμως θα διαχειριστεί το θρησκευτικό φαινόμενο στην πολυείδεια και πολυπλοκότητά του, όταν οι πολίτες δεν θα γνωρίζουν έγκυρα τις πραγματικές διαστάσεις του, ποια θα είναι η σχέση της ελληνικής κοινωνίας με την παράδοση και τον πολιτισμό της Ορθοδοξίας, όταν από τον δημόσιο χώρο η ορθόδοξη παράδοση συνωθείται βίαια και παραμερίζεται απλώς στην ιδιωτική σφαίρα; Εν τέλει, το σχολείο είναι κοινότητα ολόπλευρης ζωής και γνώσης, εστία κοινωνικοποίησης ή απλώς φροντιστήριο και πεδίο εντατικής προετοιμασίας για την επιχειρηματική και οικονομική ανταγωνιστικότητα; Το σύγχρονο σχολείο δεν χρειάζεται να εμπεριέχει ελεύθερα και μιαν ερμηνευτική αναζήτηση νοήματος του βίου, να δίνει ιδιαίτερη έμφαση στην ανάλυση της φύσης του νοήματος αυτού, στα μορφωτικά αγαθά που πρέπει να διερευνήσουν και να ανακαλύψουν οι μαθητές ως απαραίτητη υποδομή για την ίδια τους τη ζωή;

Είναι χαρακτηριστικό ότι τόσο οι επικριτές όσο και οι υποστηρικτές της υποχρεωτικής διδασκαλίας των Θρησκευτικών συνήθως θεωρούν δεδομένο τον στενά ομολογιακό και κατηχητικό χαρακτήρα του μαθήματος αυτού. Η πραγματικότητα αυτή προκαλεί εντάσεις που αποκαλύπτουν συχνά εκ διαμέτρου αντιτιθέμενες ιδεολογικές θέσεις για τη θρησκευτική εκπαίδευση στο δημόσιο σχολείο. Θεωρούμε, πάντως, ότι είναι καιρός τα Θρησκευτικά στο Νέο Λύκειο να προσλάβουν έναν πιο ανοικτό και πλουραλιστικό χαρακτήρα. Έτσι διατηρώντας και επεκτείνοντας τον γνωσιακό και παιδαγωγικό χαρακτήρα του το μάθημα αυτό μπορεί να ανταποκριθεί στις σύγχρονες μορφωτικές ανάγκες των μαθητών, υπηρετώντας έναν «θρησκευτικό γραμματισμό», ο οποίος με τη σειρά του εντάσσεται σε έναν ευρύτερο πολιτισμικό εγκλιματισμό στην σύγχρονη κοινωνική πραγματικότητα. Πρόκειται για μία καίρια διάσταση της θρησκευτικής αγωγής, που συμβάλλει στη δημιουργία θρησκευτικά συνειδητοποιημένων και διαλεγόμενων πολιτών.

Η εναλλακτική αυτή θεώρηση των Θρησκευτικών στο Νέο Λύκειο ασφαλώς θα ξεκινά και θα έχει επίκεντρο τη θρησκευτική παράδοση του τόπου, όπως αυτή σαρκώθηκε στη ζωή και αποτυπώθηκε στα μνημεία του πολιτισμού της Ορθοδοξίας. Ο κάθε μαθητής ή μαθήτρια είναι χρήσιμο και πολύτιμο να γνωρίζει τη θρησκευτική παράδοση του τόπου και συνάμα μπορεί να γνωρίζει και να διαλέγεται με τις χριστιανικές παραδόσεις που υπάρχουν στην Ευρώπη και γενικότερα στον κόσμο, αλλά και με τα μεγάλα θρησκεύματα και ιδίως όσα ενδιαφέρουν ιδιαίτερα την ελληνική κοινωνία. Η διευρυμένη αυτή θρησκευτική εκπαίδευση θα εξετάζει με ερευνητικό, κριτικό και διαλεκτικό τρόπο τι συνεισέφερε στην ιστορία και στον πολιτισμό η κάθε θρησκευτική παράδοση, αποβλέποντας στον θρησκευτικό γραμματισμό, αλλά και στην ευαισθητοποίηση και στον αναστοχασμό των μαθητών απέναντι στο δικό τους θρησκευτικό και ηθικό προβληματισμό. Το εγχείρημα αυτό δεν είναι θεωρητικό ή νεφελώδες, αλλά ήδη έγινε πραγματικότητα στο νέο Πρόγραμμα Σπουδών στα Θρησκευτικά Δημοτικού και Γυμνασίου, το οποίο από το 2011 είναι σε φάση πιλοτικής εφαρμογής σε ορισμένα σχολεία.

Ένα τέτοιο μάθημα Θρησκευτικών μπορεί να είναι ζήτημα επιλογής; Τι σημαίνει επιλέγω για έναν έφηβο 15-17 ετών σε ένα Λύκειο προθάλαμο της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης; Ποιο μάθημα θα συζητά τα ηθικά και υπαρξιακά ερωτήματα των μαθητών του Λυκείου ως ερμηνευτική αναζήτηση του νοήματος, ως υποδομή για την ίδια τη ζωή;

Σε ένα σχολείο όπου τα Θρησκευτικά μπορεί και να μη διδάσκονται στο υποχρεωτικό πρόγραμμα πώς θα αντιμετωπιστούν θέματα διαπολιτισμικής αγωγής, θρησκευτικού φονταμενταλισμού, αποδοχής της θρησκευτικής ετερότητας, ηθικής ανάπτυξης και συμπεριφοράς κ.ά.; Η Ελληνική Πολιτεία έχει ευθύνη για μια σύγχρονη, σοβαρή και υπεύθυνη θρησκευτική αγωγή. Για να μπορεί να διαχειριστεί το θρησκευτικό φαινόμενο στην πολυείδεια και πολυπλοκότητά του, είναι ανάγκη οι πολίτες να γνωρίζουν έγκυρα τις πραγματικές διαστάσεις του. Έχουμε σκεφθεί σοβαρά ότι στην ελληνική και ανθρωπιστική μας παιδεία το μάθημα των Θρησκευτικών, όπως άλλωστε και το επιστητό της θεολογίας, μπορεί να έχει τη δική του σοβαρή και υπεύθυνη θέση, πέρα από επίπλαστες ιδεολογικές αγκυλώσεις;

[Ατίθασος Γιός]

[tasos_didymoteicho]

Για όσους δεν τους αρέσει η Ρεπούση, απολαύστε εναλλακτικά τη Σταυρούλα Ξουλίδου.

Αφήστε ανέγγιχτα τα ΙΕΡΑ ΚΑΙ ΟΣΙΑ των Ελλήνων

Τετάρτη, 04 Σεπτέμβριος 2013
«Έλεος πια, κα Ρεπούση, βρείτε άλλο τρόπο να προκαλείτε, κι αφήστε ανέγγιχτα τα ΙΕΡΑ ΚΑΙ ΟΣΙΑ των Ελλήνων»

Spoiler: Εμφάνιση

ΔΗΛΩΣΗ
Η Βουλευτής Β’ Θεσσαλονίκης των Ανεξάρτητων Ελλήνων, Σταυρούλα Ξουλίδου, υπεύθυνη του Τομέα Κοινοβουλευτικής Ευθύνης Παιδείας και Θρησκευμάτων, Πολιτισμού και Αθλητισμού, προέβη στην ακόλουθη δήλωση σχετικά με τα όσα υποστήριξε η κα Ρεπούση περί κατάργησης του μαθήματος των Θρησκευτικών.
«Τα όσα τραγελαφικά υποστήριξε η κα Ρεπούση στην Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων στη Βουλή για κατάργηση του μαθήματος των Θρησκευτικών στη Β΄ και Γ΄ τάξη του Επαγγελματικού Λυκείου, μόνο θυμηδίες προκαλούν.
Προφανώς, δεν έχει ιδέα από την ύλη των βιβλίων των Θρησκευτικών, που διδάσκονται στο Λύκειο και ξεστομίζει ασυναρτησίες περί «θρησκευτικής κατήχησης», που καμία σχέση δεν έχουν με την πραγματικότητα.
Προς ενημέρωσή σας, λοιπόν, κα Ρεπούση, το μάθημα των Θρησκευτικών:
Είναι ένα ανθρωπιστικό μάθημα και έχει ως στόχο την επαφή των παιδιών με τις αρχές και τις αξίες του Χριστιανισμού, που είναι, ταυτόχρονα, και πανανθρώπινες αξίες.
Προάγει το ήθος και τον ανθρωπισμό, μέσα από το σεβασμό των άλλων, απαραίτητο εφόδιο για τη ζωή και την προσωπική εξέλιξη του καθενός. Έξαλλου, επιστήμη χωρίς ήθος και ανθρωποκεντρικό χαρακτήρα μπορεί να αποβεί επικίνδυνη.
Η υλη του μαθήματος ορίζεται από ομάδα επιστημόνων θεολόγων και επίσης, διδάσκεται στα σχολεία από επιστήμονες θεολόγους. Θα σας θυμίσω ότι σε μια αντίστοιχη επιστημονική ομάδα ανήκατε κι εσείς, με αξιοθαύμαστα αποτελέσματα! Μήπως υποτιμάτε τους επιστήμονες συναδέρφους σας; Μήπως θα προτείνετε και την κατάργηση της Θεολογίας, ως επιστήμης, γιατί δεν σας «κάνει»;
Ενδεικτικά, στη Β΄ Τάξη του Λυκείου διδάσκεται το βιβλίο "Χριστιανισμός και Θρησκεύματα" και σκοπός του μαθήματος είναι –σύμφωνα με το ΥΠΠΑΙΘ- οι μαθητές:
Να γνωρίσουν υπεύθυνα και από κάθε δυνατή πλευρά τη Θρησκεία ως πανανθρώπινο φαινόμενο.
Να μελετήσουν κατά τρόπο συστηματικό, και πάντοτε σε σχέση με τα όποια υπαρξιακά και κοινωνικά προβλήματα τους, τα καίρια και ουσιώδη στοιχεία του Χριστιανισμού, ιδιαίτερα της ορθοδοξίας, και να εμβαθύνουν χωριστά στο δυναμικό, απελευθερωτικό και μεταμορφωτικό χαρακτήρα.
Να τους δοθεί η ευκαιρία να ενημερωθούν για την κριτική, την αμφισβήτηση ή και την άρνηση της χριστιανικής πίστης, καθώς και πως αυτές αντιμετωπίζονται με αντικειμενικότητα, τιμιότητα και πνεύμα αυτοκριτικής.
Να αποκτήσουν μία κατά το δυνατόν σφαιρική εικόνα για την αξία και προσφορά του Χριστιανισμού και -επαρκώς ενήμερωμένοι, ελεύθερα και ενσυνείδητα – να πάρουν απέναντι του, αν το θελήσουν, υπεύθυνη προσωπική θέση.
Τέλος να πληροφορηθούν έγκυρα για τα κυριότερα μη χριστιανικά θρησκεύματα, να τα συγκρίνουν στοιχειωδώς με το Χριστιανισμό, να επισημάνουν σ' αυτά αναζητήσεις και απαντήσεις ζωής, να εκτιμήσουν το βαθμό και τα όρια επάρκειάς τους ή μη, και να μάθουν να σέβονται τις θρησκευτικές δοξασίες των άλλων.
Στη Γ΄ Τάξη του Λυκείου διδάσκεται το βιβλίο «Θέματα χριστιανικής Ηθικής» και σκοπός του μαθήματος είναι οι μαθητές:
Να γνωρίσουν την ηθική διάσταση της ανθρώπινης ζωής.
Να κατανοήσουν την ορθόδοξη χριστιανική ηθική ως απαύγασμα της εν Χριστώ λυτρωτικής εμπειρίας της Εκκλησίας και όχι ως συστηματική ανάλυση νομικών κανόνων Ηθικής (Θεωρητική Ηθική - Δεοντολογία).
Να βοηθήσουν να προσεγγίσουν την αλήθεια, ότι η ορθόδοξη ηθική ζωή είναι ζωή ανάκτησης της ελευθερίας, της ακεραιότητας του προσώπου, ζωή επανεύρεσης του αληθινού «εαυτού» μας, και όχι ζωή υποταγής σε «αλλότριο» θέλημα.
Να κατανοήσουν τη χριστιανική ηθική ζωή ως αποκατάσταση της «κοινωνίας» μεταξύ Θεού και ανθρώπου, μεταξύ των ανθρώπων, και ανθρώπου και φύσης.
Να βιώσουν τη χριστιανική ηθική ζωή όχι ως παραίτηση από τα δεινά του κόσμου και φυγή στην απραξία, αλλά ως συμμετοχή σε κάθε καλό αγώνα για ελευθερία, αξιοπρέπεια, παιδεία, ειρήνη, δικαιοσύνη και συναδέλφωση των λαών.
Φαίνεται ότι μετά την προσπάθεια επιβολής ιστορικής πλάνης και λήθης , με το νέο ανθελληνικό κρεσέντο της, η κα Ρεπούση θέλει να προκαλέσει το εθνικό αίσθημα των Ελλήνων, βάλλοντας κατά των αξιών, των ηθών και των παραδόσεων, που αποτελούν τους συνεκτικούς δεσμούς της κοινωνίας και της ταυτότητας των Ελλήνων, σε καιρούς δύσκολους και επικίνδυνους.

Γιατί , ακόμα και αν δεν αρέσει στην κα Ρεπούση, ο Χριστιανισμός ήταν , είναι και θα συνεχίσει να είναι αναπόσπαστο κομμάτι της ελληνικής ψυχής».

[Θεόφιλος]

Υποστήριξε πως «Όλη η σύγχρονη εκπαίδευση δεν πιστεύει πια στην θρησκευτική κατήχηση, παρά την επαφή των παιδιών με τις θρησκείες μέσα από ένα μάθημα ιστορικό, κοινωνιολογικό, για το ρόλο που έπαιξαν οι θρησκείες στην πορεία της ανθρωπότητας, και δέχομαι ότι έπαιξαν πάρα πολύ σημαντικό ρόλο.

Ακριβώς έτσι είναι, οι θρησκείες έπαιξαν, και συνεχίζουν να παίζουν σημαντικό ρόλο τόσο στην ελληνική κοινωνία όσο και παγκόσμια, από την άλλη η κυρία ρεπούση έχει επίσης δίκιο πως το να προσπαθείς να δώσεις σαν εκπαιδευτικός ένα μάθημα σαν κατήχηση αντί μιας ιστορικής αναδρομής για τον ρόλο που έπαιξαν οι θρησκείες στις κατά τόπους κοινωνίες που υπήρξαν όπου είναι και το ζητούμενο, δεν θεωρείσαι εκπαιδευτικός αλλά πνευματικός.

Τα θρησκευτικά με την έννοια της ορθόδοξης κατήχησης, κατά την γνώμη μας, δεν έχουν θέση στο σύγχρονο Λύκειο. Εσείς όχι μόνο δεν τα κάνετε προαιρετικά ή δεν τα αλλάζετε, αλλά επιμένετε σε μια κυρίαρχη θέση η οποία αποτυπώνεται και στο πρόγραμμα Σπουδών του Επαγγελματικού Λυκείου, αλλά και στα υποχρεωτικά μαθήματα που δίνουν εξετάσεις τα παιδιά για να πάρουν το απολυτήριό τους. Εξάλλου δεν νομίζω ότι όσο περισσότερη ορθόδοξη κατήχηση κάνουν τα παιδιά στα σχολεία τόσο καλύτεροι χριστιανοί θα γίνουν. Αντίθετα υποβαθμίζονται οι Φυσικές Επιστήμες και η Βιολογία που είναι βασική επιστήμη και δεν ξέρω πως μπορούν σε μια σειρά από ειδικότητες να απουσιάζει η Βιολογία ή να υποβαθμίζονται οι Φυσικές Επιστήμες».[/quote][/spoiler][/quote]
τα θρησκευτικά ΄έχουν θέση σαν κυρίαρχη θρησκεία και μέχρι την Α γυμνασίου μετά μέχρι την Γ πρέπει να αντικατασταθεί με την θρησκειολογία, και από την Α λυκείου να καταργηθεί οριστικά και να αντικατασταθεί με την κοινωνιολογία.
υπάρχει η δυνατότητα για όσους ενδιαφέρονται να συνεχίσουν τα θρησκευτικά ως διδασκαλία και ως κατήχηση να πάνε να εγγραφούν σε εκκλησιαστικά λύκεια.
το ζήτημα δεν είναι ούτε πολιτικό η θρησκευτικό, αλλά καθαρά πρακτικό και εκπαιδευτικό.
γιατί να χάνονται ώρες από τα παιδιά εφόσον δεν υπάρχει διάθεση και ενδιαφέρον και ιδίως επαγγελματική προοπτική; έχει απόλυτο δίκιο η κυρία ρεπούση και μπράβο της.

[csar]

Όλοι παραπονιούνται για την αύξηση των ωρών των Θρησκευτικών και ο Παππάς για τη μείωσή τους...

Αριθμός: 1044
Τύπος: Ερώτηση
Σύνοδος/Περίοδος: (Β΄ Τμήμα Διακοπής Εργασιών Βουλής Θέρους 2013) ΙΕ΄ ΠΕΡΙΟΔΟΣ (ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΜΕΝΗΣ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ)
Θέμα: Κατάργηση της διδασκαλίας του μαθήματος των Θρησκευτικών στα σχολεία
Κόμμα: ΛΑΪΚΟΣ ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ - ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ
Ημερομηνία: 28/08/2013
Ημ. τελευτ. τροποπ.: 29/08/2013
Καταθέτων: Παππάς Ηλία Χρήστος
Υπουργός: Αρβανιτόπουλος Κωνσταντίνος (Υπουργός Παιδείας και Θρησκευμάτων)

Περίληψη ερώτησης
Σύμφωνα με το νέο νομοσχέδιο του Υπ. Παιδείας οι διδακτικές ώρες των Θρησκευτικών μειώνονται ως και καταργούνται (κατάργηση μίας ώρας στη Β' Λυκείου στα τεχνικά λύκεια), κάτι που αποτελεί βαρύ πλήγμα για τα ελληνόπουλα, αφού θεσμοθετείται η μείωση της αξίας της Ορθοδοξίας και η δημιουργία άθρησκων μαθητών.
α. Για ποιο λόγο προωθείται η κατάργηση των Θρησκευτικών στο Τεχνικό Λύκειο;
β. Ποια τα οφέλη από την εξοικονόμηση ενός 40λέπτου για τους μαθητές;
γ. Θα αναστείλετε την εφαρμογή της διάταξης που ορίζει την κατάργηση του μαθήματος των Θρησκευτικών στη Β' Τεχνικού Λυκείου;
δ. Θα ενεργήσετε άμεσα ώστε να προστατευτεί αλλά και ενισχυθεί η διδασκαλία του μαθήματος;

Περίληψη απάντησης
Στα ΕΠΑΛ δεν έγινε καμία αλλαγή στο μάθημα των Θρησκευτικών (παρέμεινε μία ώρα στην Α΄ και μία ώρα στη Β΄ Λυκείου. Κατά τ΄άλλα ο Ν. 4186/2013 (Αναδιάρθρωση της Β’ Βάθμιας εκπαίδευσης κ.ά. διατάξεις) είναι αποτέλεσμα διαλόγου και καθιστά την εκπαιδευτική διαδικασία πιο λειτουργική και αποδοτική.

[Γιατρος Του Ικα]

Τα θρησκευτικά διδάσκονται στη μέση εκπαίδευση περισσότερο από την βιολογία και την πληροφορική. End of discussion.

[aristotelis_1]

να γινει δημοψηφισμα ειστε υπερ η κατα του να διδασκονται τα θρησκευτικα δε παιζει μαλλον ε?

[Ιοκάστη]

Δε νομίζω πως έχει νόημα να γίνει δημοψήφισμα για κάτι τέτοιο. Ειδικά αυτή τη στιγμή ο κόσμος δεν αντιλαμβάνεται τη σημασία της παιδείας οπότε οι αποφάσεις που θα πάρει θα είναι μάλλον λανθασμένες (πολλοί άνθρωποι θα ψήφιζαν να μην υπάρχουν μαθηματικά πχ). Άσε που πολλοί μετριοπαθείς Χριστιανοί ξαφνικά γίνονται φανατικοί όταν νιώθουν ότι η πίστη τους απειλείται.... Η πολιτεία οφείλει να παρέχει στους πολίτες γνώση για κάποια πράγματα που θα τους βοηθήσουν αργότερα να είναι πιο συνειδητοποιημένοι άνθρωποι. H γνώση αυτή θα πρέπει να είναι επιστημονική, αντικειμενική κλπ, καμία σχέση με τα θρησκευτικά δηλαδή :p

Όχι ότι το κάνει σωστά αυτή τη στιγμή βέβαια αλλά ας προσπαθήσουμε για κάτι καλύτερο κι όχι χειρότερο (παρακολουθώ ένα μάθημα λογικής τώρα σε ένα online πρόγραμμα και θεωρώ πως αυτό πχ θα έπρεπε να διδάσκεται από το δημοτικό :p)

[csar]

Τα θρησκευτικά διδάσκονται στη μέση εκπαίδευση περισσότερο από την βιολογία και την πληροφορική.

τη βιολογία και την πληροφορική μαζί (είμαι σίγουρος ότι αυτό εννοούσες, γιατρέ).

[Γιατρος Του Ικα]

να γινει δημοψηφισμα ειστε υπερ η κατα του να διδασκονται τα θρησκευτικα δε παιζει μαλλον ε?

Αν πρότεινα να γίνει δημοψήφισμα για το αν θα διδάσκονται τα ρήματα της β συζυγίας τι θα έλεγες;

[aristotelis_1]

ποιανης τα ρηματα?

θεωρω πως αφου οι πολλοι λεμε κατι οτι ειναι το σωστο αρα εχουμε δικαιο γιατι να μην το κανουμε ερωτιση να το αποφασισουν
θελετε να υπαρχει το συγκεκριμενο μαθημα ναι η οχι?

βεβαια καταλαβαινω πως σε μια τετοια ψηφοφορια θα πεσει πολυ προπαγανδα απο την αλλη πλευρα μονο σε αυτο σε νιωθω γιατι να μην το θες

παντος τα δημοψηφισματα ειναι η γιορτη της δημοκρατιας

[xarxar]

Συμφωνώ. Εγώ θα προτείνω να μπει μάθημα Αθλητισμού - θεωρητικό. Να γίνει υποχρεωτικό από την Α' δημοτικού (ίσως και στο νηπιαγωγείο). Σε αυτό μάθημα θα μαθαίνουμε τα πάντα γύρω από τον Ολυμπιακό και όλα τα τμήματα υποδομής του, τη σύνθεση των ομάδων όλων των βαθμίδων και σε όλα τα αθλήματα, τους προέδρους και τους μεγάλους αθλητές του παρελθόντος, την αξία και τη σημασία του Ολυμπιακού αλλά και τη συμβολή του στη διαμόρφωση του σύγχρονου ελληνικού αθλητισμού και πολιτισμού. Ειδική μνεία θα γίνεται στα επιτεύγματα και της κατακτήσεις της θρυλικής ομάδας σε εθνικό και διεθνές επίπεδο. Θα υπογραμμίζει τις αρχές και την ιστορία του συλλόγου - θρησκεία, της δημοφιλέστερης και επικρατέστερης ελληνικής ομάδας, αρχές με τις οποίες πρέπει να ανατραφούν όλοι οι Έλληνες. Σε μεγαλύτερες τάξεις θα εισάγονται και τεχνικές λεπτομέρειες όπως η οργάνωση των ακαδημιών, το marketing, τα σύμβολα και οι φανέλες, οι χορηγοί και οι οπαδικές οργανώσεις του Θρύλου. Στο Λύκειο όταν οι μαθητές θα έχουν ωριμάσει, θα υπάρχει σύντομη αναφορά στις υπόλοιπες ομάδες της Ελλάδας και του κόσμου, σε διακριτική σύγκριση με την προφανή ανωτερότητα του Ολυμπιακού. Παράλληλα, κατά την πρωινή προσέλευση στο σχολείο, όλοι οι μαθητές θα απαγγέλλουν δημόσια γηπεδικά συνθήματα της ομάδας, ενώ σε προγραμματισμένες θρυλικές επετείους (ίδρυση ομάδας, κατάκτηση triple crown στο μπάσκετ, συντριβή του ΠΑΟ στη Ριζούπολη) θα πραγματοποιούνται δημόσιες εκδηλώσεις και εκδρομές σε μπουτίκ, γήπεδα και εγκαταστάσεις του ΟΣΦΠ. Θα μπορούσα να επεκταθώ και εκτός σχολείου αλλά ένα - ένα τα βήματα.

Όλα τα παραπάνω θα περάσουν από δημοψήφισμα φυσικά διότι έχουμε δημοκρατία και το δημοψήφισμα είναι γιορτή της δημοκρατίας. Τυπικά βέβαια, αφού ο καθένας θα καλείται να επιλέξει ποια ομάδα θα μπορούσε να αντικαταστήσει τον Ολυμπιακό αφού πρώτα εφαρμόσουμε το σύστημα μερικά χρόνια, οπότε καλώς τα παιδιά... Τι λες Αρίστο;

[aristotelis_1]

απο μπλα μπλα καλα το πας οπως και απο ειρωνια συνεχισε και αλλο

[xarxar]

Μπα, δε σου άρεσε; Λες να βγει ο Άρης; Αλήθεια θα σου άρεσε κάτι τέτοιο με τον Άρη αντί του Ολυμπιακού στο παραπάνω παράδειγμα;

[aristotelis_1]

συνεχιζεις να λες ασχετα λες και ηταν ποτε τα αθλητικα μαθημα

στο ξανα λεω ιδου η ροδος ιδου και το πηδημα 1 θελουμε να καταργηθει το μαθημα? ναι ασ το πρωτεινουμε και ασ αποφασισει η πλειοψηφια

[xarxar]

Γιατί υπεκφεύγεις; Δημοψήφισμα το ένα, δημοψήφισμα και το άλλο. Αν θες να σου απαντούν σε ό,τι σου κατεβαίνει, τότε πρέπει να απαντάς και συ κάπου-κάπου...

[aristotelis_1]

εχω απαντησει σε ολες της ερωτισεις που με κανανε εσυ τωρα με ρωτας κατι εντελος ασχετο γιατι δε μπορει να γινει αυτο ποτε
μακαρι να διδασκοτανε παντου το μαθημα του αθλητισμου αλλα αφου δεν θα γινει τι το λεμε καν