Δημήτρη καλώς ήλθες και συγχαρητήρια για την πρωτοβουλία!
Εγώ θα πρότεινα μια ανάλυση του τι σημαίνει άθεος και αθεϊα, με μια μίνι ιστορική αναδρομή. Μπορείς να γράψεις ότι η λέξη άθεος υπάρχει από την αρχαιότητα, αλλά η σημασία της έχει αλλάξει στους αιώνες. Στην αρχαία Ελλάδα σήμαινε τον ασεβή, κατά τον Μεσαίωνα σήμαινε αυτόν που αρνείται την ύπαρξη θεού (την οποία το κατεστημένο θεωρούσε δεδομένη) ενώ σήμερα σημαίνει αυτόν που δεν πιστεύει στον θεό (δηλαδή θέλει αποδείξεις της ύπαρξης αυτής, δεν την δέχεται αναπόδεικτα, όπως ο πιστός). Άθεοι με αυτήν την έννοια, δηλαδή άνθρωποι που δεν πίστευαν στην ύπαρξη θεών, υπήρχαν ήδη από την αρχαιότητα. Ο Πρωταγόρας είχε πει "Για τους θεούς δεν μπορώ να γνωρίζω τίποτα: ούτε ότι υπάρχουν, ούτε ότι δεν υπάρχουν, ούτε τι λογής μορφή έχουν. Γιατί είναι πολλά τα όσα εμποδίζουν να γνωρίζουμε. Από τη μία το άδηλο του ζητήματος και από την άλλη η συντομία της ανθρώπινης ζωής" ("Περί μεν Θεών ουκ έχω ειδέναι, ουθ' ως εισίν ουθ' ως ουκ εισίν ουθ' οποιοί τινές ιδέαν, πολλά γαρ τα κωλύοντα ειδέναι ή τ' αδηλότης και βραχύς ών ο βίος του ανθρώπου".). Αυτή η θέση χαρακτηρίζεται ως αγνωστικισμός, επειδή δηλώνει ότι κατά τη γνώμη του δεν μπορούμε να ξέρουμε αν υπάρχουν θεοί, ταυτόχρονα όμως είναι και αθεϊσμός, επειδή δεν πιστεύει, δεν δέχεται δηλαδή εκ προοιμίου και χωρίς αποδείξεις την ύπαρξη θεών, όπως κάνουν τα διάφορα θρησκευτικά δόγματα. Οι Επικούρειοι έλεγαν "Έχει ο Θεός τη βούληση να εμποδίσει το Κακό αλλά δεν μπορεί; Άρα δεν είναι Παντοδύναμος. Μπορεί αλλά δεν θέλει; Τότε δεν είναι Πανάγαθος. Έχει τόσο τη βούληση, όσο και τη δύναμη να το εμποδίσει; Τότε από πού προέρχεται το Κακό; Δεν έχει ούτε τη βούληση ούτε τη δύναμη; Τότε γιατί τον λέμε Θεό;". Ο Επίχαρμος έλεγε "Νήφε και μέμνησ' απιστείν", δηλαδή να παραμένεις νηφάλιος και να θυμάσαι να αμφισβητείς.
Στην πορεία της ιστορίας η λέξη φορτίστηκε αρνητικά, όμως αυτό έχει πλέον αλλάξει. Από τον Διαφωτισμό και μετά η αθεϊα έγινε σαφές ότι είναι απόρροια της ελεύθερης σκέψης, η οποία τολμά να αμφισβητήσει τα δόγματα και αναζητά επιχειρήματα για την ύπαρξη θεού. Ο αθεϊσμός αποτελεί κομμάτι του ανθρωπισμού (ουμανισμού), της φιλοσοφίας που τοποθετεί τον άνθρωπο στο κέντρο της. Πολλοί μεγάλοι σύγχρονοι στοχαστές ήταν άθεοι, όπως π.χ. ο
Μπέρτραντ Ράσσελ και ο
Στήβεν Χώκινγκ.
Η αθεϊα έχει λανθασμένα συσχετιστεί με την ανηθικότητα, επειδή οι περισσότερες θρησκείες δίνουν και ηθικούς κανόνες. Όμως οι ηθικοί κανόνες δεν χρειάζονται θρησκείες για να υπάρξουν. Υπάρχουν σε όλες τις κοινωνίες, και φυσικά οι άθεοι έχουν ηθική, απλώς η δική τους ηθική δεν υπαγορεύεται από κάποια θρησκεία, αλλά από την ίδια την συνείδησή τους. Υπάρχουν έρευνες που δείχνουν ότι στις φυλακές τα ποσοστά των θρήσκων είναι μεγαλύτερα παρά έξω, καθώς επίσης και ότι στα πιο προηγμένα πολιτιστικά κράτη τα ποσοστά άθεων είναι μεγαλύτερα.
Αυτά σαν γενικές ιδέες, μπορείς να ψάξεις για στοιχεία και να τα εμπλουτίσεις, αν σου αρέσει η ιδέα.
Off Topic
Βλέπω ότι ποστάρισες στις 2 τα ξημερώματα. Δεν ρίχνεις λίγο ύπνο βρε παιδάκι μου; Πάνω στην ανάπτυξη είσαι ακόμη!
![Very Happy :D](./images/smilies/icon/biggrin.gif)