Σελίδα 5 από 21

Re: Πώς και γιατί γίνατε άθεοι;

Δημοσιεύτηκε: 20 Μάιος 2009 15:06
από aneraidistos
Όσο θυμάμαι τον εαυτό μου ήμουν άθεος εξαιτίας του οικογενειακού περιβάλλοντος.Όχι ότι με πίεζαν προς αυτή την κατεύθυνση αλλά συνέχεια τόνιζαν ότι πρέπει να ψάχνω να αμφισβητώ κτλ.Έτσι κατέληξα φυσιολογικά εκει που κάθε ελεύθερος άνθρωπος θα έφτανε αν μεγάλωνε σε περιβάλλον μη δογματικο χωρίς κανένα είδος προσυλητισμού.Να είμαι άθεος ορθολογιστής σκεπτόμενος άνθρωπος.

Re: Πώς και γιατί γίνατε άθεοι;

Δημοσιεύτηκε: 20 Μάιος 2009 21:25
από Γιώργος
Έιναι γεγονός ότι αυτό που με προβλημάτιζε είναι η ύπαρξη πολλών θρησκειών που η καθεμία διατείνεται ως του μοναδικού αληθινού θεού και όλες οι άλλες είναι απλά πλάνη ή του διαβόλου. Αναρωτιόμουν, για ποιο λόγο εγώ να είμαι στη σωστή;
Από ότι φαίνεται είναι αυτό είναι από τα πρώτα πράγματα που αναρωτιέται κάποιος που μεγάλωσε σε ένα θρησκευτικό περιβάλλον.

Re: Πώς και γιατί γίνατε άθεοι;

Δημοσιεύτηκε: 21 Μάιος 2009 01:35
από EmilofCrete
Η αρχή έγινε όταν υποψιάστηκα (και στη συνέχεια βεβαιώθηκα) ότι τα ζώδια δεν είναι και τόσο ...σωστά. Όταν έμαθα ότι παρ' όλο που στηρίζονται σε πλανήτες που είναι υπαρκτοί και αστερισμούς που είναι ορατοί, ουδεμία ακτινοβολία από αυτούς μπορεί να επηρεάσει την ζωή ή την τύχη μας...
Τότε, στράφηκα στη θρησκεία!
Σκέφτηκα, εδώ υπάρχει ένας θεός (τουλάχιστον).
Πανάγαθος.
Πανταχού παρών.
Υπάρχουν εκκλησίες παντού.
Παπάδες.
Εύκολη πρόσβαση, σωτηρία, ακόμα και μετά θάνατον ζωή και παράδεισος!
...
:?
:pray:
:think:
:doh:
Για να μην σας κουράζω, όταν είδα τι γίνεται με την προσευχή (τίποτα!), τους παπάδες (χαμός...) τις Γραφές (δε βγαίνει νόημα), την ιστορία (πόλεμοι, σφαγές), συνειδητοποίησα ότι μπροστά στη θρησκεία, τα ζώδια είναι πολύ καλύτερα!
Επιστήμη λέμε...
Άσε που μία στο τόσο (30% περίπου), θα πέσει μέσα!
12 ζώδια επί τόσα χαρακτηριστικά το καθένα, πού θα πάει; Κάτι κοινό δεν θα βρεις;
Τότε λοιπόν μπήκε ο σπόρος της αμφιβολίας μέσα μου και φύτρωσε το δέντρο της λογικής...
:clap: :clap: :clap:

Πέρα από την πλάκα, νομίζω πως ήμουν τυχερός που δεν μεγάλωσα με γονείς κολλημένους, γιατί ήδη το πρώτο παραμύθι με τους πρωτόπλαστους μου φαινόταν υπερβολικό... Έως και υπέρ βολικό!
Επίσης, σκεφτόμουν από μικρός ότι δεν είναι και πολύ λογικό να γεννιέσαι στην Ελλάδα και να γίνεσαι χριστιανός, ενώ αν γεννηθείς αλλού να γίνεσαι κάτι άλλο, μου φαινόταν ακραίο...
Και, φυσικά, στην συνέχεια, ότι μάθαινα ενίσχυε την αμφισβήτησή μου στις θρησκείες γενικότερα, όπως και την προτίμησή μου σε κάθε τι λογικό, επιστημονικό και ρεαλιστικό.
Τόσο δε με κέρδισε η έρευνα, που αντέστρεψα το γνωστό ρητό και το έκανα:
"Ερεύνα και μη πίστευε!'' ;)

Re: Πώς και γιατί γίνατε άθεοι;

Δημοσιεύτηκε: 21 Μάιος 2009 21:36
από FivosRazor1
εγώ όταν ήμουν μικρός η γιαγιά μου η οποία ήταν πωρωμένη θεούσα με είχε κάνει ένα μαμμόθρεφτο που προσευχόταν όλη την ώρα στο θεούλη και στην παναγίτσα.Μεγαλώνοντας άρχισα να μην καταλαβαίνω τι νόημα είχε να προσεύχομαι,να σηκώνομαι για να ξανακάτσω στη θεία λειτουργία και όλα αυτά περί θεού δεν τα έβρισκα λογικά.Από το δημοτικό ακόμα βαθιά μέσα μου δεν πίστευα σε κανέναν θεό και ας έλεγα ότι υπάρχει επειδή έτσι έλεγαν και όλοι οι άλλοι.Στο δημοτικό θυμάμαι που πήγαινα κατηχητικό θυμάμαι όταν μας έλεγαν διάφορα εγώ έλεγα "Καλά τι μαλακίες λένε αυτοί;;;"
θυμάμαι που με τους φίλους μου βριζόμασταν και όταν περνούσαμε μπροστά από εκκλησία σταματούσαν ενώ εγώ συνέχιζα.Μου έλεγαν "Σταμάτα ρε,είσαι μπροστά από εκκλησία!!!" και εγώ απαντούσα "Ε,και;;;Εσείς λέτε ότι ο θεός βρίσκεται παντού,οπότε όταν σταματάτε να βρίζετε μπροστά από εκκλησία δεν είναι σαν να τον κοροϊδεύετε μιας και όλη τη άλλη ώρα βρίζετε;;;Δεν είναι σαν όλη την άλλη ώρα να τον γράφετε στα αρχίδια σας;;;"
Και όλα αυτά ήταν γύρω στην πέμπτη με έκτη δημοτικού!!!Τότε δεν χαρακτήριζα τον εαυτό μου άθεο και έλεγα ότι υπάρχει θεός όμως τώρα ξέρω ότι στην πραγματικότητα δεν πίστευα.Δεν τα έβρισκα λογικά όλα αυτά.Μόλις μπήκα στο γυμνάσιο άρχισα να αποκαλώ τον εαυτό μου άθεο μιας και έβλεπα τη γελοιότητα του-όπως είπε κάποιος-να κάνεις φυσική και αμέσως μετά θρησκευτικά.Σταμάτησα να κάνω το σταυρό μου και να μπαίνω να παρακολουθώ τη λειτουργία όποτε πηγαίναμε εκκλησία με το σχολείο(αν και στην αρχή συνέχιζα να κάνω την προσευχή μου χωρίς όμως να νιώθω τίποτα).Τώρα είμαι 15 και πάω τρίτη γυμνασίου έχω μάθει για πολλές θρησκείες και τις έχω απορρίψει όλες.Λέω τώρα να διαβάσω το ευαγγέλιο,το κοράνι και λίγο για τον βουδισμό.Όχι ότι ψάχνω κάποια θρησκεία στην οποία θα πιστέψω,απλά μου αρέσει να μαθαίνω καινούργια πράγματα,έστω και γελοία,για να μπορώ και αργότερα να επιχειρηματολογήσω περί αυτών.Πιστεύω ότι ο άνθρωπος έφτιαξε το Θεό και όχι ο Θεός τον άνθρωπο,για πολλούς και διάφορους λόγους,ανάμεσα τους και ανάγκη για εξουσία(μιας ένας κύριος λόγος για τον οποίο οι θρησκείες υπάρχουν είναι για να κρατάνε κοιμισμένο το λαό και για να τον κάνουνε ότι θέλουνε με πρόσχημα τη θρησκεία)

Re: Πώς και γιατί γίνατε άθεοι;

Δημοσιεύτηκε: 18 Αύγ 2009 10:36
από Ευθύμης
Γεννήθηκα και μεγάλωσα σε χριστιανικό περιβάλλον. Χαλαρά πράγματα βέβαια, δε με πήγαν ποτέ κατηχητικό ούτε με υποχρέωναν να νηστεύω αλλά θεωρούσα τον εαυτό μου χριστιανό.

Την περίοδο του Γυμνασίου άρχισα να ψάχνω πιο πολύ το θέμα. Στην αρχή προσπάθησα να εφαρμόσω το χριστιανικό τρόπο ζωής αλλά είδα ότι οδηγεί σε αδιέξοδο, σε συνεχή ενοχή και αγωνία μην πεις και κάνεις κάτι λάθος. Όταν η Καινή Διαθήκη σού γράφει "καλύτερα να μπεις με ένα μάτι ή ένα χέρι στον Παράδεισο παρά να πεταχτείς ολόκληρος στη γέενα του πυρός", δεν είναι παράξενο... να αγχώνεσαι.

Στο Λύκειο άρχισα να διαβάζω κριτικές για το χριστιανισμό από διαφορετικές σκοπιές η καθεμιά. Άρχισα να μαθαίνω πράγματα και για άλλες θρησκείες. Ήταν γενικά μια περίοδος αναζήτησης όπου μπορώ να πω ότι δεν είχα ξεκαθαρισμένη ιδέα μέσα μου περί του τι είμαι. Ακόμα και στη Γ Λυκείου όπου οι Πανελλαδικές επισκιάζουν τα πάντα, δε σταμάτησα να ψάχνω.

Το καλοκαίρι μεταξύ Λυκείου και Πανεπιστημίου ήταν η εποχή που καταστάλαξα οριστικά: Η ύπαρξη του Θεού δεν αποδεικνύεται λογικά, όπως και η ανυπαρξία του. Ο κόσμος όμως δουλεύει μια χαρά και χωρίς αυτόν, επομένως ποιος ο λόγος να πιστέψω σε έναν Θεό "τύπου Α" που θα έχει απαιτήσεις από τη ζωή μου και θα με γεμίζει ενοχές όταν δεν τις ικανοποιώ ενώ οι "απεσταλμένοι" του είναι πανέτοιμοι να με "ευλογήσουν" με το αζημίωτο; Ποιος ο λόγος να πιστέψω σε ένα Θεό "τύπου Β" που δε νοιάζεται για την ανθρωπότητα άρα δεν επηρεάζει τις ζωές μας; Το θεωρώ περιττό. Επομένως μόνο μια άποψη πάνω στο ζήτημα μού ταίριαζε, η αθεΐα.

Re: Πώς και γιατί γίνατε άθεοι;

Δημοσιεύτηκε: 18 Αύγ 2009 11:21
από dtango
God (A or B) is a Joke, Ευθύμη. Καλώς ήρθες!

Re: Πώς και γιατί γίνατε άθεοι;

Δημοσιεύτηκε: 18 Αύγ 2009 11:28
από Ευθύμης
Καλώς σας βρήκα (αν και έχω το δικό μου θρεντ για καλωσόρισμα :lol: :lol: :lol: )

ΟΚ δε σπαμάρω άλλο. :mrgreen:

Re: Πώς και γιατί γίνατε άθεοι;

Δημοσιεύτηκε: 18 Αύγ 2009 13:23
από tactical
dtango έγραψε:God (A or B) is a Joke, Ευθύμη. Καλώς ήρθες!
Η πλάκα είναι ότι και η ζωή μπορεί να θεωρηθεί ως joke, τουλάχιστον σύμφωνα με την οπτική πλευρά του Comedian από την ταινία Watchmen:

l heard joke once. Man goes to doctor, says he's depressed. Life seems harsh and cruel. Says he feels all alone in threatening world. Doctor says treatment is simple. "The great clown Pagliacci is in town. Go see him. That should pick you up." Man bursts into tears. ''But doctor,'' he says. ''l am Pagliacci.''
:D

Re: Πώς και γιατί γίνατε άθεοι;

Δημοσιεύτηκε: 18 Αύγ 2009 14:39
από MariaEvri
δεν είχα θρησκόληπτη οικογένεια. Απλώς τα σηνηθισμένα... εκκλησία κάθε πάσχα... και βαφρτίσια κτλ. Μικρή πίστευα, αλλά όσο μεγάλωνα, και αννακάλυψα την επιστήμη και το national geographic, άρχισα να βλέπω ότι όλα εξηγούνται επιστημονικά. Πέρασα απο μια περίοδο αγνωστικισμού, μέχρι πιου έγινα 100% άθεη όταν πήγα κολλέγιο.
Αποφάσισα να λέω ότι είμαι άθεη όταν με ρωτούσαν μετά τον θάνατο της μητέρας μου, μόνο επηδή ανακάλυψα ότι δεν είμαι η μόνη. Δυστιχώς μερικοί νομίζουν ότι δσεν πιστεύω επηδή η μάνα μου πέθανε.

Re: Πώς και γιατί γίνατε άθεοι;

Δημοσιεύτηκε: 18 Αύγ 2009 16:36
από Πιστός
-

Re: Πώς και γιατί γίνατε άθεοι;

Δημοσιεύτηκε: 18 Αύγ 2009 16:39
από punky
Πιστός έγραψε:Διάβασα λίγο τους τελεύταίους. Είναι αυτοί πραγματικοί λόγοι για να γίνετε άθεοι; Σοβαρεφτείτε λίγο.
Θες να μου δώσεις έναν πραγματικό λόγο για να γίνω άθεος;

Re: Πώς και γιατί γίνατε άθεοι;

Δημοσιεύτηκε: 18 Αύγ 2009 16:42
από Ευθύμης
Εγώ προτείνω να μας πει ο Πιστός πώς και γιατί έγινε πιστός τότε να αρχίσουμε κι εμείς να λέμε "μα είναι λόγος αυτός;". :mrgreen:

Re: Πώς και γιατί γίνατε άθεοι;

Δημοσιεύτηκε: 18 Αύγ 2009 16:45
από Πιστός
-

Re: Πώς και γιατί γίνατε άθεοι;

Δημοσιεύτηκε: 18 Αύγ 2009 16:46
από Πιστός
-

Re: Πώς και γιατί γίνατε άθεοι;

Δημοσιεύτηκε: 18 Αύγ 2009 16:47
από Γιατρος Του Ικα
Μιά χαρά λειτουργούν οι άθεοι.Οι περισσότεροι άθεοι που γνωρίζω είναι απείρως ηθικότεροι από τους λεγόμενους πιστούς.

Re: Πώς και γιατί γίνατε άθεοι;

Δημοσιεύτηκε: 18 Αύγ 2009 16:48
από punky
Πιστός έγραψε:Γιατί στις πράξεις υπήρχαν και υπάρχουν πολλές φορές που λειτουργώ ως άθεος ή χειρότερα απο άθεος.
Ναι, αλλά άμα σου σερβίρει καμιά παναγία ο tactical για αυτό που έγραψες, αυτή τη φορά θα είμαι μαζί του.

Re: Πώς και γιατί γίνατε άθεοι;

Δημοσιεύτηκε: 18 Αύγ 2009 16:51
από Ευθύμης
Να γιατί δεν μπορούμε να συνεννοηθούμε. Θεωρείς ότι άθεος = ανήθικος. Μα είναι λόγος αυτός (ΤΜ Πιστός, δείτε πιο πανω) να είσαι πιστός;

Re: Πώς και γιατί γίνατε άθεοι;

Δημοσιεύτηκε: 18 Αύγ 2009 16:52
από Πιστός
-

Re: Πώς και γιατί γίνατε άθεοι;

Δημοσιεύτηκε: 18 Αύγ 2009 16:54
από Πιστός
-

Re: Πώς και γιατί γίνατε άθεοι;

Δημοσιεύτηκε: 18 Αύγ 2009 16:59
από punky
Ευθύμης έγραψε:Να γιατί δεν μπορούμε να συνεννοηθούμε. Θεωρείς ότι άθεος = ανήθικος. Μα είναι λόγος αυτός (ΤΜ Πιστός, δείτε πιο πανω) να είσαι πιστός;
Να την βράσω την ηθική τους.
Πάντα από το αγαπημένο μου site ηλιθιοτήτων, 55 αμαρτήματα: http://www.geocities.com/kostasrokas/text-4.html

Το αγαπημένο μου είναι αυτό:
20) Αν κάνεις έρωτα όταν η σύζυγος έχει περίοδο ή είναι έγκυος ή αν δεν έχει ακόμα σαραντήσει και απογαλακτήσει, ή ακόμη τα Σάββατα, τις Κυριακές και τις Μεγάλες Εορτές, τρεις ημέρες πριν να Κοινωνήσεις, την ημέρα που Κοινώνησες, όπως επίσης και κατά τις ημέρες των Νηστειών.
Θες λυσάρι, για να βρεις πότε μπορείς να πηδήξεις.