Άθεοι σε κοινωνίες ένθεων

[sceptic]

Καλησπέρα,

Ως άθεη, είναι ένα ζήτημα που με προβληματίζει αρκετά. Όπως όλοι μας, έχω φίλους και γνωστούς διαφόρων θρησκειών, με αρκετούς χριστιανούς. Πολλές φορές ανακύπτουν οι παρακάτω προβληματισμοί και θα με ενδιέφερε να δω πως το αντιμετωπίζουν άλλοι, μήπως ψειρίζω εγώ πολύ τα πράγματα.

1) Τι κάνετε σε γάμους/βαφτίσια/κηδείες; Πηγαίνετε κανονικά στην εκκλησία ή μόνο στο μετέπειτα γλέντι; Δεν υποτίθεται ότι αυτές οι τελετές αφορούν μόνο πιστούς της συγκεκριμένης θρησκείας; Δεν ενισχύουμε την οργανωμένη θρησκεία και ειδικά το φασισμό του βαπτίσματος με την παρουσία μας, έστω και λίγο; Τι γίνεται αν σας προτείνουν να έχετε και κάποιο πιο ουσιαστικό ρόλο (νονός, κουμπάρος κτλ); Δέχεστε;

2) Τι κάνετε τη μέρα της ονομαστικής σας εορτής; Τη γιορτάζετε; Δέχεστε χρόνια πολλά;

3) Τα χριστούγεννα; Το πάσχα;

Γενικά, πόσες υποχωρήσεις κάνετε χάριν κοινωνικότητας και παραδόσεων;

[noxteryn]

1) Γένικα, δεν έχω φίλους, οπότε δε μπαίνω σε τέτοιο δίλημμα, αλλά φαντάζομαι δε θα πήγαινα. Όχι λόγω ιδεολογίας, αλλά επειδή αυτά τα βρίσκω πολύ βαρετά. Αν μου ζητήσουν να συμμετάσχω ενεργά, θα απαιτούσα χρηματική αμοιβή or something.

2) Δεν έχω ονομαστική γιορτή. Παρ'όλα αυτά, πολλοί νομίζουν ότι έχω, και με παίρνουν τηλέφωνο τα Χριστούγεννα, και γίνεται λίγο κουραστικό να εξηγώ την ετυμολογία του ονόματός μου όλη την ώρα. Προσπαθώ να μη γκρινιάζω, όμως.

3) Τα Χριστούγεννα είναι η αγαπημένη μου γιορτή μετά το Halloween και τα Lupercalia, και πάντα τη γιορτάζω. Το Πάσχα είναι βαρετό, οπότε δεν κάνω τίποτα ιδιαίτερο.

Από πλευράς παραδόσεων και κοινωνικότητας, δεν κάνω απολύτως καμμία υποχώρηση, και σου συνιστώ να μην κάνεις ούτε εσύ.

[Περιπλανόμενος Γατοβοσκός]

1. Μόνο στα events συγγενών Α' βαθμού. Ναι, πηγαίνω στην εκκλησία και δεν με ενοχλεί -δεν νιώθω καμιά διαφορά από το αν στέκομαι σε στάση αστικού, σε εκκλησία ή στις τουαλέτες ενός σταθμού τρένων. Στις εκκλησίες τουλάχιστον έχει air condition. Μιας και οι τελετές είναι βαρετές, συνήθως συναναστρέφομαι με κομψά ντυμένες κορασίδες.

Ο κύκλος συναναστροφών μου είναι πολύ περιορισμένος και οι πλειοψηφία έχει παρόμοιες με μένα πεποιθήσεις, επομένως κανείς δεν πρόκειται να μου ζητήσει να έχω κάποιο "ουσιαστικό" ρόλο. Αν μου ζητούσαν πάντως, δεν θα δεχόμουν.

2. Ακριβώς ότι έκανα μια μέρα πριν και μία μέρα μετά. Δεν με θυμούνται πολλοί, είναι η αλήθεια, και έτσι έχω μια στοιχειώδη ησυχία.

3. Τα παραπάνω ισχύουν και για τα Χριστούγεννα και το Πάσχα. Πολλές φορές τα χρησιμοποιώ ως άλλοθι για να επικοινωνήσω με αντικείμενο πόθου της κάθε περιόδου.

Αποφεύγω να κάνω υποχωρήσεις ή να προβαίνω σε ανούσιες τυπικότητες. Οι καταστάσεις στις οποίες βρίσκομαι συνήθως, δεν το απαιτούν.

[Eon]

1) Στους γάμους φωνάζω "Εγώ ενίσταμαι", όταν ο ιερέας κάνει την αντίστοιχη ερώτηση, έχοντας καταστρώσει ένα υπέροχα κατασκευασμένο ψέμμα σχετικά με την ιστορία μου με την νύφη. Στα βαφτίσια ρίχνω κόκκινη βαφή για τροφές, στην κολυμπήθρα, βάζοντας στην playlist του υπολογιστή της εκκλησίας το soundtrack του exorcist. Στις κηδείες φωνάζω και ορκίζομαι κλαίγοντας πως είδα το χώμα να μετακινείται.

2) Την μέρα της γιορτής χώνω update στο facebook και στο twitter μου: "Διαγνώστηκα με κακοήθη όγκο, οι ελάχιστες μέρες που μου μένουν ας είναι όσο πιο έντονες της ζωής μου ".
Κανείς δεν μου λέει χρόνια πολλά.

3) Τα χριστούγεννα έχει πολύ ωραία χρώματα και φώτα η πόλη οπότε δεν βγάζω άχνα. Το πάσχα χώνω blending in ανάμεσα σε κόσμο στις μεγάλες μαζώξεις των εκκλησιών την μεγάλη εβδομάδα, τους ακουμπώ σε ευαίσθητα σημεία και εξαφανίζομαι στις σκιές.

[cyrus]

Όλα αυτά που αναφέρεις είναι κοινωνικές εκδηλώσεις. Αν διατηρείς καλές και στενές σχέσεις με τα άτομα που τις οργανώνουν, δεν βλέπω πού είναι το πρόβλημα να παρευρεθείς. Δεν πρόκειται για υποχώρηση, ούτε για συμβιβασμό ― πρόκειται για συμμετοχή στη χαρά (ή τη λύπη) ανθρώπων που αγαπάς.

Όσο για τα Χριστούγεννα, αυτά είναι ήδη κοσμική γιορτή, και γιορτάζονται σε όλο τον κόσμο από ανθρώπους διαφόρων θρησκειών. Ουσιαστικά είναι αφορμή για ανταλλαγή δώρων. Το Πάσχα είναι εκ φύσεως πιο θρησκευτικό, γι' αυτό και ο κόσμος δεν του πολυδίνει σημασία, παρά μόνο όταν αυτό σημαίνει μερικές παραπάνω αργίες.

Οι υπάρχουσες κοινωνικές συμβάσεις δεν θα αλλάξουν με το να φερθείς άσχημα στους φίλους σου ― θα αλλάξουν με συλλογική πίεση και με τη σταδιακή αντικατάστασή τους από άλλες, μη θρησκευτικές, κοινωνικές συμβάσεις.

[Darkchilde]

Καλησπέρα,

Ως άθεη, είναι ένα ζήτημα που με προβληματίζει αρκετά. Όπως όλοι μας, έχω φίλους και γνωστούς διαφόρων θρησκειών, με αρκετούς χριστιανούς. Πολλές φορές ανακύπτουν οι παρακάτω προβληματισμοί και θα με ενδιέφερε να δω πως το αντιμετωπίζουν άλλοι, μήπως ψειρίζω εγώ πολύ τα πράγματα.

1) Τι κάνετε σε γάμους/βαφτίσια/κηδείες; Πηγαίνετε κανονικά στην εκκλησία ή μόνο στο μετέπειτα γλέντι; Δεν υποτίθεται ότι αυτές οι τελετές αφορούν μόνο πιστούς της συγκεκριμένης θρησκείας; Δεν ενισχύουμε την οργανωμένη θρησκεία και ειδικά το φασισμό του βαπτίσματος με την παρουσία μας, έστω και λίγο; Τι γίνεται αν σας προτείνουν να έχετε και κάποιο πιο ουσιαστικό ρόλο (νονός, κουμπάρος κτλ); Δέχεστε;

Για τέτοιες εκδηλώσεις, για να πάω, θα πρέπει να είναι ένα πολύ αγαπημένο μου πρόσωπο. Γενικά τα αποφεύγω, ΙΔΙΩΣ το μετέπειτα γλέντι. Αλλά αν είναι ένα δικό μου πρόσωπο τότε θα πάω, απλά θα βαρεθώ στην εκκλησία. Σε κάποιον γάμο εγώ και μία φίλη είχαμε πιάσει συζήτηση περί Κθούλου και άλλα τέτοια κατά την διάρκεια της τελετής.

Εαν μου πρότειναν να γινω νονά π.χ. θα αρνιόμουν. Για κουμπάρα σε γάμο θα το σκεφτόμουν με την προϋπόθεση να γνωρίζουν όλοι οι εμπλεκόμενοι ακόμα και ο παπάς ότι είμαι άθεη, και ότι το θεωρώ απλά μία τελετή. Και ότι την ορθόδοξη τελετή την θεωρώ κακάσχημη, βαρετή και ανούσια.

2) Τι κάνετε τη μέρα της ονομαστικής σας εορτής; Τη γιορτάζετε; Δέχεστε χρόνια πολλά;

Ναι, τα δέχομαι. Αρκετοί γνωστοί/συγγενείς δεν ξέρουν ότι είμαι άθεη, και δεν έχει κανένα νόημα να κάθομαι να τους εξηγάω κλπ. κλπ. Ακόμα και γνωστοί που ξέρουν ότι δεν πιστεύω, δεν τους έχω ποτέ πεί ότι δεν γιορτάζω. Πραγματικά δεν με πειράζει το συγκεκριμένο και ιδιαίτερα.

3) Τα χριστούγεννα; Το πάσχα;

Γενικά, πόσες υποχωρήσεις κάνετε χάριν κοινωνικότητας και παραδόσεων;

Τα Χριστούγεννα δεν είναι πιά θρησκευτική εορτή. Είναι μιά γιορτή για την οικογένεια, και για τον ίδιο μας τον εαυτό. Μία γιορτή της αγάπης, ένα έναυσμα για να δούμε τι κάναμε και τι θέλουμε να κάνουμε τον επόμενο χρόνο. Να κάνουμε έναν απολογισμό του εαυτού μας, να κάτσουμε λίγο να σκεφτούμε, να δούμε πως μπορούμε να καλλιτερέψουμε σαν άνθρωποι, τι μπορούμε να κάνουμε.

Όσο για το Πάσχα, δεν το γιορτάζω προσωπικά, απλά λέω Χρόνια Πολλά σε όποιον μου πεί Χριστός Ανέστη. Αλλά επειδή το γιορτάζουν κάποιοι άλλοι, μπορεί να αναγκαστώ να πάω σε κανένα πασχαλιάτικο τραπέζι.

Χάριν κοινωνικότητας πολύ λιγες υποχωρήσεις και συνήθως σε άτομα που εκτιμάω και αγαπάω. Για ξένους δεν κάνω. Για παραδόσεις, μόνο και εφόσον μου αρέσει η συγκεκριμένη παράδοση, συνήθως.

Αλλά πάντα έχει σχέση και με τους άλλους. Με τα αγαπημένα μου πρόσωπα, με τις συγκεκριμένες συνθήκες. Μερικές φορές χρειάζεται να κάνεις και ορισμένες υποχωρήσεις. Τα παραπάνω δεν είναι απόλυτα για μένα, αλλά γενικά είναι αυτό που κάνω.

Εκκλησία πάω μόνο για γάμους κλπ. και εαν η μητέρα μου θέλει το Πάσχα να πάμε. Φέτος δεν ήθελε οπότε δεν πήγαμε.

[patroklos]

1)
γαμους =αλλων? ποτέ στην εκκλησία, αρκετες φορες στο γλεντι
δικος μου?
θα αστιευεστε, κοινωνικη πολιτικη συμβαση, και αν, δηλαδη ουτε! διαφωνω με την ιδεα, ειναι σκοτωστρα του αισθηματος
αισθηση σιγουριας για κατι φευγαλεο, το κανει φευγατο
εδω και τωρα οσο αντεχεις στριφογυριζε το πιατο

βαφτισια = παιδιων αλλων? δεν θυμαμαι να πηγα, α ναι μια φορα στο γλεντι, ηταν σε νησι χορευαμε σε εναν ελαιωνα
του δικου μου?
εγινε στον κηπο μου, o παπας δεχθηκε να τον "αγιασει", τρεις νεραιδες με ξυλοποδαρα και κορδελες γυναστικης ευχηθηκαν στο μωρο, επισης ενας ωραιος τυπας εκανε ακροβατικα και φυσαγε φλογες με βενζινη, οι γεροι διασκεδασαν αν και παραξενευτηκαν λιγο (εκτος και αν με γνωριζαν προσωπικα), οι νεοι επιναν/οργιαζαν στα κρυφα δωματια και mingled with the crowd σε τακτα διαστηματα, ο παπας εφριξε και εφυγε τρεχοντας, ολοι περασαν πολυ ωραια ακομα και το μωρο μου που βαφτιστηκε με το ονομα ενος γεωλογικου/βιολογικου φαινομενου με τρεις νονους, ενα γκει ζευγαρακι πολυ αγαπητο και μια femme fatale φευγατη

πως το κανεις ισως και οχι τί
το επομενο μωρο δεν θα το βαφτισω, δεν χρειαζετε πια, το χρεος εξετελεσθη, οι γεροι πεθαινουν σιγα-σιγα

κηδεια
μου κοστισε η εμπλοκη της εκκλησιας, αν και επαιζα bach και faure με ενα γκετομπλαστερ, οπως μου ειχε ζητησει...
οι γνωστοι θα με μαυριζαν αν δεν εκανα την πεπατημενη οδο, οχι οτι μπορεις αλλιως κιολας... ετσι εχουν μαθει να θρηνουν, δεν ειχα δικαιωμα να τους την "χαλάσω"

σε φιλους και πιο μακρινους συγγενεις πηγα οταν τους εβαζαν στο χωμα, αν νοιαζεσαι, τελικα αδιαφορεις στην στιγμη για τους ρασοφορους καρακιοζηδες.
μετα αρχιζει το μενος, οταν καταλαγιασουν τα δακρυα


2) καποιες φορες την γιορτασα, αλλες οχι, οταν γιορταζω δεν κερναω κοσμικα, οχι, ξεφαντωνω περισσοτερο. καμμια δικαιολογια δεν ειναι κακια! λεω ευχαριστω σε οσους με θυμηθηκαν. το χρειαζομαι , δεν τα παω καλα με την διπλωματια για να μπορω να εχω αποψη που δεσμευει την ευαισθητη κοινωνικοτητα μου. με χαλαει το κερασμα που πρεπει και εγω να κανω στην δουλεια- το κανω γιατι τρωω των αλλων. αλλα ολο γλυκα ρε γαμωτο! μια φορα εφερα αραβικες πιτουλες, και μιαν αλλη ρουμι και καλαμοζαχαροζουμο και πολλα μικρα πλαστικα ποτηρακια

3) το sol invictus και την εαρινη ισημερια τα γιορταζω με ειδικα ταξιδια
βρισκω την εννοια των χριστουγεννων και το παραμυθι δωρων αγαπης και οικογενειας εμετικα ψεματα
ο αη βασιλης ηταν σιβηριανος σαμανος και η ιστορια του σε καγκελωνει με σεβασμο και φοβο.
επιπλεον πιο εμπορικη εκπορνευση απο αυτη των φωτων του χειμωνα και της μεγαλης νυχτας δεν υπάρχει
γελοια εκτρωματικη και πορνο-υποκρισια η θεωρια/πρακτικη ψυχολογια των χριστουγεννων
τα φωτα και διακοσμησεις γινονται εντυπωσιακες,..στην αγγλια, στην ελβετια και αλλου
εδω γιορτασε τα αποκαιδια της παρνηθας χριστουγεννα
τα παιδακια παιρνουν δωρα, ο σκουπιδοτενεκες γεμιζει

το πασχα με συγκινησαν οι εκρηξεις και οι σαρκοβορες μετα οινου υπερβολες,

τωρα ομως φτιαχνω καντονεζικη παπια ή κανενα πρασινο ται καρυ σε πικνικ σε δασος μακρια απο ολους τους "αγαπητους" τσολιαδες και τα κλαρινα τους


γενικα κανω οσες υποχωρησεις χρειαζονται για να καλυφθει η κοινωνικοτητα στις δικες μου αναγκες

με τις παραδοσεις δεν τα παω καλα. αξιολογω τα επιμερους στοιχεια, ειναι καλη η μουσικη, ειναι ευχαριστη η εμπειρια, ειναι σωστο το φαι, ειναι καταλληλη η διαθεση μου? δεν εχει σημασια αν ηταν παραδοση η οχι

αλλα ετσι ειμαι εγω και οσοι μπορουν να χορεψουν με το θορυβο ενος τζετ αεροπλανου και το κελαηδισμα των πουλιων

[L3o ΧΞΣ]

1.)Το ρωτάς?Τζάμπα φαΐ.

2.)Με το όνομα που έχω,ο κόσμος εκπλήσσεται και μόνο που μαθαίνει ότι υπάρχει τέτοια γιορτή.Παλιότερα αυτό με πείραζε,αλλά από τότε που αποκύρηξα τις θρησκείες με βόλεψε.

3.)α)Χριστούγεννα:Try sex beside the X-mas tree.It will bring all the X-mas experience up to a new level.
β)Το Πάσχα είναι απίστευτα βαρετό.Plus,σιχαίνομαι το κατσίκι.Τα 3 τελευταία χρόνια πάντως,έχω κάνει παράδοση το βράδυ της Ανάστασης να μην πηγαίνω εκκλησία και να γίνομαι ντίρλα.

[Zitanier]

1) Τι κάνετε σε γάμους/βαφτίσια/κηδείες; Πηγαίνετε κανονικά στην εκκλησία ή μόνο στο μετέπειτα γλέντι; Δεν υποτίθεται ότι αυτές οι τελετές αφορούν μόνο πιστούς της συγκεκριμένης θρησκείας; Δεν ενισχύουμε την οργανωμένη θρησκεία και ειδικά το φασισμό του βαπτίσματος με την παρουσία μας, έστω και λίγο; Τι γίνεται αν σας προτείνουν να έχετε και κάποιο πιο ουσιαστικό ρόλο (νονός, κουμπάρος κτλ); Δέχεστε;

2) Τι κάνετε τη μέρα της ονομαστικής σας εορτής; Τη γιορτάζετε; Δέχεστε χρόνια πολλά;

3) Τα χριστούγεννα; Το πάσχα;

Γενικά, πόσες υποχωρήσεις κάνετε χάριν κοινωνικότητας και παραδόσεων;

1) Οι γαμοι και τα βαφτησια που πηγαινω ειναι κατι παραπανω απο θρησκευτικες εκδηλωσεις. Ειναι ευκαιριες να βρεθεις με τους συγγενεις σου (καθε φορα ανακαλυπτω και καινουργιους!) και μια πολυ καλη ευκαιρια να φας τον αγλαιωρα.

2) Προσπαθω να μην την γιορτασω και ολοι μου σπανε τα νευρα.

3) Τα χριστουγεννα ειναι βαρετα, μου αρεσει μονο η πρωτοχρονια. Το Πασχα ειναι πολυ ωραιο, ψηνουμε αρνια, τρωμε αβγα και δεν παμε εκκλησια.

[Τεμπελόσκυλο]

1. Πηγαίνω σε γάμους/βαφτίσια, αλλά συνήθως κάθομαι έξω από την εκκλησία. Τα θεωρώ μια πολύ καλή ευκαιρία κοινωνικοποίησης.
   Πάντρεψα φέτος τον κολλητό μου, ο οποίος ξέρει τις απόψεις μου και με τον οποίο είχαμε υποσχεθεί την κουμπαριά από 15 χρονών (πριν γίνω 100% άθεος). Δεν νομίζω όμως ότι θα έκανα την υποχώρηση για άλλον άνθρωπο. Μου ζητάει να του βαφτίσω και το πρώτο παιδί του, αλλά δεν έχω αποφασίσει ακόμα. Ας γεννηθεί το παιδί με το καλό και βλέπουμε.
2. Δεν έχω ονομαστική εορτή, δεν υπάρχει άγιος με το όνομά μου. Και να υπάρχει δεν τον ξέρω και δεν γιόρτασα ποτέ στη ζωή μου.
3. Τα Χριστούγεννα μου αρέσει η όλη εορταστική διάθεση που υπάρχει, φωτάκια, στολίδια, δώρα κλπ. Σπίτι μου δεν τα γιορτάζαμε ποτέ "θρησκευτικά" με εκκλησίες κλπ, και δώρα αλλάζουμε την πρωτοχρονιά. Όπως είπαν κι άλλοι πριν, τα Χ έχουν πλέον καταντήσει αρκετά κοσμική γιορτή. Να προσθέσω ότι μου την σπάνε απεριόριστα τα κάλαντα γιατί με ξυπνάνε από τα χαράματα.
   Το Πάσχα αν είμαι στον τόπο μου με τους δικούς μου θα πάω στην ανάσταση σαν κλασσικός έλληνας, δηλαδή 11.50 με 12.05, και πάλι για κοινωνικοποίηση γιατί η ανάσταση γίνεται στην κεντρική πλατεία και βλέπω κόσμο που έχω να δω χρόνια. Αν είμαι μόνος μου, χέστηκα... Νηστείες και τέτοια, με την καμία. Το φαΐ είναι ιερό πράμα!

[Giorugosu]

1) Γάμους βαφτίσια πηγαίνω κυρίως για το γεμάτο κλισέ γλέντι που ακολουθεί.
Κάθομαι έξω από την εκκλησία κατά τη διάρκεια, σε κοντινό καφέ if possible.
Εκτός και αν έχω την κάμερα μαζί μου, οπότε βιντεοσκοπώ τα highlights του γάμου, για να τα δώσω μετά στο ζευγάρι.
Έχω αρνηθεί να βαφτίσω το παιδί των κουμπάρων μου, κυρίως λόγω θρησκείας.
Δεν παίζει να έλεγα το Πιστεύω και όλες τις άλλες μπούρδες που λέει ο νονός.

2) Δέχομαι τα χρόνια πολλά, γιατί απλά μου εύχονται λίγοι κοντινοί συγγενείς μου.
Αν πάρω ευχές από κάποιον ξεχασμένο δεν απαντώ.

3) Χριστούγεννα δεν θυμάμαι κάτι συγκεκριμένο... οπότε μάλλον είναι μία μέρα σαν όλες τις άλλες με ελαφρώς καλύτερο φαγητό στο τραπέζι. Ούτε ευχές ούτε τίποτα.
Το Πάσχα εδώ και χρόνια προσπαθώ να το ξεκόψω εντελώς, κυρίως στην Ανάσταση, αλλά έτσι κι αλλιώς οικογενειακώς πάμε 5' πριν τα μεσάνυχτα και φεύγουμε 2' μετά... τρώμε και αυγά!
Και την επόμενη μέρα εννοείται τσακίζουμε τα αμνοερίφια του ποιμένα Χριστούλη!

[Άρατος ο Σολεύς]

1. Σε γάμους βαφτίσια πάω και λέω σε όσους δεν το γνωρίζουν ότι είμαι άθεος ! Ότι η αθεΐα είναι η μόνη σωστή επιλογή για τα παιδιά τους και τους ίδιους! Ότι οι παπάδες είναι δημόσιοι υπάλληλοι και είναι γελοίο να σε παντρεύει ή βαφτίζει ένας δημόσιος υπάλληλος παίρνοντας μίζα! Ότι είναι πολύ πιο απλό και αξιοπρεπές να παντρεύεσαι στο Δημαρχείο και να δηλώνεις το όνομα του παιδιού σου στον δήμο! Ότι είναι γελοίο και αναχρονιστικό να παντρεύεσαι για να σε δει η κάθε κατίνα πεθερά "νυφούλα στην εκκλησία".

2. Στην ονομαστική μου εορτή δέχομαι τα χρόνια πολλά. Εαν ερωτηθώ εάν γιορτάζω απαντώ βεβαίως και γιορτάζω στα γενέθλιά μου διότι είμαι άθεος. Είναι τιμή μου να με θυμάται κάποιος στην γιορτή μου!

3. Στις 25 Δεκεμβρίου εόρταζαν οι Ρωμαίοι την γιορτή της γέννησης του ακατανίκητου Ήλιου. Ύστερα από πρόταση του Ιωάννη του Χρυσόστομου η εκκλησία όρισε την 25η Δεκεμβρίου ως την μέρα γιορτής της γέννησης του Ιησού για ευνόητους λόγους. Προσωπικά τρώω και γιορτάζω μέχρι σκασμού!
Το Πάσχα που αντιστοιχεί στην αρχαία ελληνική γιορτή της αναγέννησης της φύσης, το γιορτάζω με μεγαλοπρέπεια ψήνοντας αρνί με φίλους και γνωστούς!

[Γκρινιάρης]

1) Πηγαίνω κανονικά στην εκκλησία και βγάζω φωτογραφίες (από το ζευγάρι μέχρι τα τάματα), κάνω ενδυματολογικό (οπτικό) έλεγχο (κυρίως στις παραβρισκόμενες) και γενικώς βρίσκω τρόπους να περάσω την ώρα μου ευχάριστα!
2) Δεν γιορτάζω την ημέρα αλλά είναι πιο εύκολο και σύντομο να κεράσω στη δουλειά ένα φερέρο ροσέ (σε όσους έρθουν να μου ευχηθούν) και να απαντήσω ένα ευχαριστώ στο χρόνια πολλά. Όταν πάλι με ρωτήσουν πότε γιορτάζω (τους εξηγώ ότι δεν γιορτάζω).
3) Τα χριστούγεννα περνάμε ωραία γιατί ο «μικρός» είναι ακόμα μικρός, οπότε έχουμε το χαβαλέ των δέντρων και των δώρων. Το πάσχα είναι μια ωραία δικαιολογία για να βρεθεί όλη η οικογένεια μαζί στο σπίτι (μιας και είμαστε σκορπισμένοι στην Ελλάδα), και να φάει ο καθένας τον αγλέορα. Εκκλησίες και τα σχετικά δεν πηγαίναμε ανέκαθεν και το κλασσικό ελληνικό πεντάλεπτο της ανάστασης το έχω κόψει περίπου 6 χρόνια τώρα (απ' ότι θυμάμαι).

Το να πας στην κοινωνική εκδήλωση δεν είναι υποχώρηση, είναι υποχρέωση. Να λάβεις μέρος στο λατρευτικό μέρος της είναι η υποχώρηση. Όταν λόγου χάρη έχει παναΐρι (όπως λένε στα μέρη μου) η εκκλησία τάδε, δε θα πάω γιατί γιορτάζει ο άγιος τάδε; και να χάσω τα σουβλάκια και τα παϊδάκια;
[attachment=0]bezedakou.jpg[/attachment]
Δυστυχώς στην Ελλάδα, σχεδόν τα πάντα έχουν και ένα άγιο από πίσω τους. Δεν έχω σκοπό να κλειστώ στο σπίτι μου μη τυχόν και μου προσάψουν ότι είμαι πιστός.
Φυσικά δε θα παντρέψω-βαπτίσω αν δε δεχθεί το ζευγάρι - παπάς ότι είμαι άθεος. Αν αυτούς τους φτάνει, εμένα μου περισσεύει.

[Γιατρος Του Ικα]

Χαχαχα.
Nox και eon χέστε μας ρε!

[AoratiMelani]

1) Αστειεύεσαι; όπου γάμος και χαρά, η Μελάνη πρώτη!

Το αν θα πάω σε γάμο, βάφτιση, κηδεία κλπ δεν εξαρτάται από το αν είναι πολιτικός ή θρησκευτικός και ποιας θρησκείας, αλλά από τη σχέση που έχω με τα άτομα που κάνουν την εκδήλωση. (Φυσικά και θα πάω σε γάμο αν είναι φίλων μου και τους αγαπώ, στα βαφτίσια της μικρανεψιάς μου δεν θα πάω γιατί έχω να τους δω πεντακόσια χρονια και δεν έχω καμμιά σχέση μαζί τους πλέον και θεωρώ την πρόσκληση τυπικότητα, κ.ο.κ.)

Το αν θα συμμετέχω ενεργά στην τελετή (ως κουμπάρα, νονά κλπ) είναι αλλουνού παπά ευαγγέλιο (sic). Προσωπικά δεν θια έκανα κάτι τέτοιο. Αν μου το ζητούσαν, θα εξηγούσα ότι δεν είμαι χριστιανή, και ευχαρίστως θα γίνω μάρτυρας σε πολιτικό γάμο ή νονά σε πολιτική ονοματοδοσία, αλλά όχι σε θρησκευτική τελετή.

2) Τη γιορτή μου λίγοι την ξέρουν κι ακόμη λιγότεροι τη θυμούνται. Όταν μου λένε χρόνια πολλά πάντως, οι περισσότεροι με ρωτούν και αν γιορτάζω, επειδή ξέρουν ότι είμαι άθεη. Απαντώ "οι ευχές είναι πάντα ευπρόσδεκτες". Αν μου πουν απλώς "χρόνια πολλά" απαντώ "επίσης". Γελάνε και με ρωτάνε "γιατί;" και απαντώ "γιατί όχι; δε θες να ζήσεις πολλά χρόνια;".

3) Χριστούγεννα, Πάσχα και λοιπά τα γιορτάζω διότι βρίσκω μίζερο να γιορτάζουν όλοι γύρω κι εγώ να σφυρίζω αδιάφορα. Τα μετονομάζω σε "γιορτή του χειμώνα" και "γιορτή της άνοιξης" (χάριν του παιδιού αυτά, για τον εαυτό μου δεν χρειάζομαι δικαιολογία) και στολίζω κανονικά, κάνω δώρα, μαγειρεύω παραδοσιακά εδέσματα κλπ.

Τα έθιμα, ακόμη και τα θρησκευτικά, έχουν να κάνουν περισσότερο με την παράδοση ενός λαού και λιγότερο με την πίστη σε θεό. Σιγά μην χάσω εγώ το πανηγύρι επειδή δεν πιστεύω στο θεό! Και πάσχα και ραμαζάνι θα κάνω, όχι τι!

[noxteryn]

Χαχαχα.
Nox και eon χέστε μας ρε!

Δεν ξέρω τι υπονοείς, εγώ απάντησα σοβαρά.

[Ιοκάστη]

Γενικά, πόσες υποχωρήσεις κάνετε χάριν κοινωνικότητας και παραδόσεων;

Δεν τις βλέπω σαν υποχωρήσεις. Όταν πρόκειται για άτομα που αγαπάω θέλω να μοιράζομαι τις στιγμές τους και δεν με πειράζει να συμμετέχω στις τελετές τους. Για κουμπαριές και τέτοια δεν ξέρω, δεν μου έχει τύχει από όταν σταμάτησα να πιστεύω. Μάλλον όχι θα έλεγα. Να μου λένε χρόνια πολλά μ’αρέσει. Αν μπορούσα να τα χιλιάσω όντως θα μου άρεσε ακόμα περισσότερο. Τα χριστούγεννα είναι τέλεια, τα φωτάκια με τρελαίνουν. Το πάσχα μέτριο, μ’αρέσουν τα αυγά όμως.

[Γιατρος Του Ικα]

Δεν ξέρω τι υπονοείς, εγώ απάντησα σοβαρά.

Γένικα, δεν έχω φίλους

Yeah,right....

[noxteryn]

Μα δεν έχω.
Ρώτα και την Ιοκάστη.

[kmellos]

Μεγαλώνουν και πληθαίνουν γιατρέ, βρες antivirus