Μεγάλη αλήθεια.noxteryn έγραψε:Το να παραιτείσαι από το διάλογο επειδή η αληθότητα μιας ιδέας θίγει τα συναισθήματα του άλλου είναι εξαιρετικά αλαζονικό και συγκαταβατικό.
Θα το διατύπωνα κάπως διαφορετικά ίσως: το να παραιτείσαι από τον διάλογο επειδή νομίζεις ότι η άποψή σου θα θίξει τα συναισθήματα του άλλου - ασχέτως δηλαδή αν η άποψή σου είναι ή όχι αληθής. Φυσικά εσύ κατά πάσα πιθανότητα νομίζεις ότι είναι αληθής, μπορεί όμως και να μην είσαι σίγουρος: ακόμη και τότε όμως οφείλεις να την πεις, αν θέλεις να έχεις μια σχέση ισοτιμίας και επικοινωνίας. Και οφείλεις να την πεις όχι επειδή είναι ή νομίζεις ότι είναι αληθής, αλλά επειδή είναι η γνώμη σου και είναι σημαντική για σένα και θα πρέπει αυτό να είναι σημαντικό και για τον άλλον και θα πρέπει να μπορεί και να θέλει να την ακούσει.
Εφόσον μιλάμε για ουσιαστική συντροφικότητα και όχι για μια συμβατική σχέση γεμάτη συμβιβασμούς (όπως δυστυχώς είναι οι περισσότερες, και δεν βγάζω τον εαυτό μου απ' έξω).