Radical έγραψε:
Άθεος είναι εκείνος που μπορεί με τις 5 αισθήσεις του να βλέπει και να δείχνει το όλον σε όλους. Η ηθική που ακολουθεί είναι εκείνη η οποία του επιτρέπει να το κάνει συνέχεια.
Μάλλον αυτό είναι που λέγεται υλισμός, και προφανώς δικαίως έχει μια αρνητική χροια.....Το όλον σίγουρα δεν περιγράφεται, καθορίζεται, περιορίζεται από τις 5 αισθήσεις μας. Πραγματικά αν με αφή, όσφρηση, όραση, ακοή και γεύση αντιλαμβάνεσαι το όλον και μπορείς να το δείξεις σε όλους τους άλλους, τότε λυπάμαι που θα σε στεναχωρήσω, αλλά δε μιλάς για το 'όλον', αλλά για ένα κακέκτυπο του 'όλου', τη δική σου οπτική για την πραγματικότητα, που προφανέστατα δεν έχει κατανοήσει την έννοια του όλου.
Αν πραγματικότητα είναι οτι υπάρχει γύρω μας, τότε περιοριζόμαστε να τη δεί ένας μόνος, γιατί δεν μπορεί να είναι πανταχού παρών. Αν όμως σε κάθε σημείο του γύρω μας υπάρχουν ανθρώπινα μάτια που έχουν συνενοηθεί να βλέπουν (οτι βλέπουν) και να το "αναφέρουν" μεταξύ τους χωρίς ερμηνείες (δλδ τη γνώμη τους) τότε όλοι θα τα βλέπουμε όλα. Ο άθεος λοιπόν λέει "τί βλέπεις", του λένε, το λέει σε άλλον κοκ. Αυτό συμβαίνει (μπορεί να) επειδή σε οτι υπάρχει, ισχύει η ίδια αρχή λειτουργίας.
Δεν μπορείς απο τη μια να λές οτι είναι υλιστικό (που είναι) και απο την άλλη να περιμένεις να εννοώ οτι ΕΝΑΣ κάθεται και στοχάζεται με ινδικά κεριά και βλέπει οράματα. Όλα οσα έχω αναφέρει αφορούν κατεγραμμένα ιστορικά συμβάντα ή επιστημονικά ευρήματα (που έχουν δεί όλοι). Δεν ήμουν εκεί, δεν τα ανακάλυψα ούτε τα ερμήνευσα. Απλά μου τα είπανε (διάβασα), τα κατάλαβα και αφού τα ξε-ερμήνευσα τα κατέθεσα και επειδή πράγματι το όλον είναι τεράστιο, ευελπιστούσα (και ευελπιστώ) να ξεκαψουρευτεί και κανας άλλος για να δω/ουμε περισσότερα (μέσα απο τα μάτια του).
Αλλά η καψούρα είναι η μεγαλύτερη πρέζα που έχει εφευρεθεί ποτέ. Για αυτο και έγραψα...
"Έτσι αποδεικνύεται οτι ο όρος είναι θεωρητικός μιας και αποδεδειγμένα δεν είναι δυνατόν να υπάρχει συναισθάνων άνθρωπος να μπορεί να διαβάζει και να δείχνει το Όλον σε όλους, πλέον"
Αυτό που δεν έχεις καταλάβει δλδ είναι οτι η "υποκειμενικότητα σου" εδράζεται στο "αυθαίρετο" σετ ηθικής σου, που πηγάζει απο την αποκλειστική υφή των δικών σου συναισθημάτων (γουστάρεις να βλέπεις οτι σε συναισθηματίζει).
Όταν φύγεις απο την καψούρα τότε ίσως καταλάβεις και συ την αρχή "βλέπω το όλον και το λέω και στους άλλους" δλδ βλέπω τη δομή, το δέντρο οχι τα φύλλα (που είναι αισθητικά πιο "ενδιαφέρον" απο τον "ξερό" κορμό) ούτε τα επιμέρους περιεχόμενα που με βολεύουν συναισθηματικά να βλέπω.
Αλλά όπως λες και συμφωνώ εχω γίνει αρκετά βαρετός πλέον επαναλαμβάνοντας τα ίδια και τα ίδια στους καψούρηδες (γινόμενος και "κακός" επειδή γουστάρουν να συνεχίσουν να είναι καψούρηδες-άρα "ενοχλούνται").
Radical έγραψε:αυτό είναι περισσότερο για μυθιστόρημα παρά για ορθολογιστική επιχειρηματολογία...
Για "μυθιστόρημα" γράφω, δεν επιχειρηματολογώ για τίποτα. Εσύ αναζητείς ορθολογιστικές ερμηνείες για την καψούρα σου (που δεν βλέπεις απο μένα) και για αυτο και δεν έχει να σου δώσει τιποτα εκτός απο βαρεμάρα.
“My legacy will be like cash, which is distributed to many heirs, each transforming his portion into a profit that conforms to his nature: this profit will no longer reveal its derivation from my legacy.” — Georg Simmel (1918)