H ψυχολογική πλευρά της θρησκευτικής εμπειρίας

[tyxkatmal]

="Leo21"]tyxkalmat>>>>
εεεε? καταρχάς κάθε σημαντική θρησκευτική εμπειρία είναι κατα βάση ιδιαίτερη, ανάλογα με τον καθένα που τη βιώνει, και άρα και κατα τα άλλα η χριστιανική θρησκευτική εμπειρία δεν είναι κάτι το ίδιαίτερο σε αυτό, εκτός απο τις δικές της ιστορίες και δόγμα, τα οποία όμως, όταν βρίσκεσαι 'εκεί', είναι εντελώς δευτερεύοντα.

Η ιδιαιτερότητα της έγκειται στο ότι είναι πολύ πιο προσιτή σε εμάς απο τις υπόλοιπές και αυτό την κάνει αν θέλεις και λόγω βιώματος πιο κατανοητή χωρίς να θέλω να μειώσω τις άλλες μου είναι πολύ πιο οικεία,

εεεεε??????????
ανώτερη απο τις άλλες; why the heck would you say that?

εδώ χρειάζεται μετάφραση

εγώ θα έλεγα οτι είναι πολύ κατώτερη απο τις άλλες, διότι δεν εμπεριέχει τις διαδικασίες τεχνικές που ευκολότερα θα έκαναν τον πιστό να φτάσει στην υπερβαση.
Για το "εμπεριέχει μέσα της όλες τις άλλες" τι να πω;
Οτι είναι παντελώς άκυρο, μιας και η χριστιανική θρησκεία είναι κατά πολύ νεώτερη άλλες, ιστορικά και σε επίπεδα ενόρασης και υπερβασης βρίσκεται περίπου στις 3 χειρότερες [μαζί με τις υπόλοιπες μονοθεϊστικές?]

Σεβαστή η άποψη σου αν και διαφορετική, αλλά δεν νομίζω να έχει σχέση η ηλικία κάποιας θρησκείας, για να βιώσει κανείς κάποιου είδους θρησκευτική εμπειρία, σε μικρότερο βαθμό απο κάποιον που η θρησκεία του είναι μεγαλύτερης ηλικίας, και τελειώνοντας θα ήθελα να τονίσω και πάλι τη ανωτερότητα της χριστιανικής θρησκείας έναντι των σαμάνων, της ψυχεδέλειας, και του διαλογισμού.

Προφανώς tyxkalmat, δεν έχεις καταλάβει τι εννοώ/εννούμε θρησκευτική εμπειρία και μάλιστα υπερβατική θρησκευτική εμπειρία, κάτι που φαίνεται απο το οτι μιλάς π.χ. για την ηθική επίπτωση/επίδραση της θρησκείας ως θρησκευτική εμπειρία.

[/quote][/quote]

Πράγματι, με τον όρο ''υπερβατική'' θρησκευτική εμπειρία δεν μπορώ να καταλάβω και πολλά [η θρησκευτική εμπειρία έχει αναφορά στο υπερβατικό,] αλλά την ''υπερβατική θρησκευτική εμπειρία'' δεν την καταλαβαίνω, εκτός αν εννοείς αυτό που λέω εντός των αγκυλών, τότε σε αυτή την περίπτωση έχουμε αναφορά στο υπερβατικό μέσω της θρησκευτικής εμπειρίας αλλά σε καμία περίπτωση δεν μπορούμε να θεωρίσουμε την ίδια θρησκευτική εμπειρία σαν υπερβατική, με άλλα λόγια υπερβατικό είναι αυτό που προσεγγίζεις και όχι ο τρόπος που το κάνεις,
Και για την ηθική επίπτωση/επίδραση της θρησκείας σαν θρησκευτική εμπειρία, αυτό είναι κάτι ξεχωριστό, σίγουρα η ηθική ανάταση που δέχεται απο την θρησκεία και που είναι ήδη προυπάρχουσα στο άτομο που στρέφεται προς την θρησκεία, δεν έχει να κάνει με την θρησκευτική εμπειρία αυτήν μπορεί να την νιώσει και άτομο χωρίς η με περιορισμένες ηθικές αρχές.

[traiasca]

Δεν νομίζω ότι τα ήθη (και τα έθιμα) δεν περιέχουν και μιαν κάποιου τυπου ηθική.
Το "σεντόνι στο μπαλκόνι" την πρώτη νύχτα του γάμου ήταν ένα έθιμο που ήταν απόρροια … ηθών . Πίσω του όμως έκρυβε μιαν περιρρέουσα κοινωνική ... ηθική Την παρθενία.
Για το προσωπικό σου παράδειγμα έχω μόνο να πω ότι μάλλον ήσουν από τα μικράτα σου αντιδραστικό "μαύρο πρόβατο" εξαίρεση στο κανόνα της "σιωπής των αμνών", κι αυτό σε συνοδεύει ως σήμερα. και αυτή την «δική σου ηθική» κάπου την κονόμησες (συνειδητά ή ασυνείδητα, ανεξάρτητα θρησκεύματος) από που δεν μπορώ να σου πω εγώ...

[Leo21]

why the heck would you say that = γιατι στον κόρακα θα το έλεγες [έλεγε κανείς] αυτό;

tyxkalmat

ομολογώ οτι δεν έχω διαβάσει όλα σου τα ποστ, αλλα απο την αρχή μου άρεσε ο διαφορετικός [σχεδόν προβοκατόρικος] τρόπος που έχεις προσεγγίσει μερικά απο τα πιο σημαντικά φιλοσοφικά ζητήματα που άπτονται της θρησκείας

στην αρχή σε είχα κόψει για φιλοχριστιανό αγνωστικιστή ή για παμπόνηρο κρυφοχριστιανό

αλλα στην πορεία σε είδα και να δηλώνεις πολλάκις άθεος και να εκφράζεις ωραίες και μετριοπαθείς άθεες απόψεις, όμως η τωρινή σου στάση με μπερδεύει.

γιατί ένας άθεος αραγε θα χαρακτήριζε τη χριστιανική θρησκεία ανώτερη απο αλλες θρησκείες, αλλά και τεχνικές & μεθόδους [διαλογισμός], καταστάσεις μυαλού [ψυχεδέλεια] που δεν είναι καν θρησκείες??

θα ήθελα να ακούσω την απάντηση σου, μια δικαιολόγηση, με επιχειρήματα...

όσο για την υπερβατική κατάσταση μυαλού
ναι μάλλον δεν την έχεις καταλάβει,

αλλά πριν προέχει το άλλο που ανέφερα

[tyxkatmal]

tyxkalmat

στην αρχή σε είχα κόψει για φιλοχριστιανό αγνωστικιστή ή για παμπόνηρο κρυφοχριστιανό

αλλα στην πορεία σε είδα και να δηλώνεις πολλάκις άθεος και να εκφράζεις ωραίες και μετριοπαθείς άθεες απόψεις, όμως η τωρινή σου στάση με μπερδεύει.

γιατί ένας άθεος αραγε θα χαρακτήριζε τη χριστιανική θρησκεία ανώτερη απο αλλες θρησκείες, αλλά και τεχνικές & μεθόδους [διαλογισμός], καταστάσεις μυαλού [ψυχεδέλεια] που δεν είναι καν θρησκείες??
θα ήθελα να ακούσω την απάντηση σου, μια δικαιολόγηση, με επιχειρήματα...

Ti σε μπερδεύει? το ότι είμαι και δηλώνω άθεος,δεν σημαίνει πως αυτό με φανατίζει και δεν μπορώ να έχω μιαν αντικειμενική άποψη για τον ρόλο που έπαιξε ο χριστιανισμός στην ιστορία του παγκόσμιου πολιτισμού , εξάλου έχω γράψει και σχετικό θέμα για αυτήν την άποψή μου με τίτλο, ''ο χριστιανισμός ως αιτία της εξόδου απο την θρησκεία'' αν δεν το βρείς η δεν το καταλάβεις είμαι πρόθυμος να αναπτύξουμε ένα μακρύ διάλογο με ερωτοαπαντήσεις ξάνα για αυτό το θέμα γιατί παρόλο που έγινε σχετική συζήτηση για μένα ποτέ δεν εξαντλήθηκε και απαντά κατά μεγάλο μέρος στην ερώτηση σου για την ανωτερότητα η αν θές για την καινοτομία του χριστιανισμού έναντι των άλλων θρησκειών, το μόνο που μπορώ να σου πω για την ανωτερότητα του χριστιανισμού περιληπτικά είναι το εξής, κάθησε και δες την πρόοδο του δυτικού χριστιανού ανθρώπου, στη ελευθερία, την δημοκρατία , το δίκαιο, και την πολιτική , έναντι του ανατολίτη μη χριστιανού ανθρώπου στα παραπάνω που ανέφερα, αυτά όσο αφορά τους ορθολογιστές για τους θρήσκους είναι πιο απλά τα πράγματα είναι ανώτερος γιατί ιδρυτής του είναι ο ίδιος ο θεός , ένας θεός που τα βέλη των άθεων συμπεριλαμβανομένου και εμού στρέφονται κυρίως σάυτόν και μόνο σάυτόν γιατί άραγε; απαντώ, γιατί αυτός θεωρείται και απο τους άθεους ο κύριος αντίπαλος, άρα και ο ανώτερος, μαζί με την θρησκεία που τον εκπροσωπεί.

[tyxkatmal]

Δεν νομίζω ότι τα ήθη (και τα έθιμα) δεν περιέχουν και μιαν κάποιου τυπου ηθική.
Το "σεντόνι στο μπαλκόνι" την πρώτη νύχτα του γάμου ήταν ένα έθιμο που ήταν απόρροια … ηθών . Πίσω του όμως έκρυβε μιαν περιρρέουσα κοινωνική ... ηθική Την παρθενία.
Για το προσωπικό σου παράδειγμα έχω μόνο να πω ότι μάλλον ήσουν από τα μικράτα σου αντιδραστικό "μαύρο πρόβατο" εξαίρεση στο κανόνα της "σιωπής των αμνών", κι αυτό σε συνοδεύει ως σήμερα. και αυτή την «δική σου ηθική» κάπου την κονόμησες (συνειδητά ή ασυνείδητα, ανεξάρτητα θρησκεύματος) από που δεν μπορώ να σου πω εγώ...

Συγνώμη αλλά πάλι νομίζω πως μπερδεύεις τα έθιμα που πολλές φορές κακώς συνδέονται με την ηθική που έχει να κάνει με το κοινό αίσθημα περί δικαίου αλλά δεν είναι θέμα του κοινού αλλα του του ατόμου, όπως λαθεμένα τόνιζε και ο αριστοτέλης πως, ''ότι είναι νόμιμο είναι και ηθικό'' και που σήμερα διαψεύδεται πρώτα πρώτα απο τους πολιτικούς μας, που πολλοί απο δαύτους είναι νόμιμοι αλλά δεν είναι ηθικοί. το προσωπικό μου παράδειγμα το ανάφερα για να δείξω πως η ηθική είναι προσωπικό θέμα του καθενός και η δύναμή της φαίνεται στο κατά πόσο την στηρίζουμε όταν παρουσιαστεί η κατάληλη γι'αυτήν στιγμή.

[traiasca]

Μπορεί να κάνω και λάθος,
αλλά ακομα και αυτό που εσυ ονομάζεις προσωπική ηθική και κοινό περί δικαίου αίσθημα είναι κάτι αυστηρά "χτισμένο" αφορά περισσότερους του "ενος" ανθρώπους και δεν ειναι ... βασικό ένστικτο.
Και οι κοινωνικές συμπεριφορές (ήθη -έθιμα) επιμένω οτι εμπεριέχουν κάποιου είδους ηθική στην οποια η θρησκεια εχει βάλει "το μακρύ χέρι της, χωρίς άλλο.

[Μάκης]

Το ότι ο Ησίοδος έκανε φιλοσοφία με την Κοσμογονία, ας πούμε, με βρίσκει σύμφωνο: ο μύθος είναι το φορίο της νόησης στην αναζήτηση του σπόρου της γενέσεως· ευελπιστώ, όμως, ότι δε νομίζεις πως όλοι οι μύθοι έχουν τέτοιες πτυχές.

Τα Ορφικά και Ομηρικά έπη, καθώς και πολλές από τις ιστορίες του Αίσωπου τι είναι?

[tyxkatmal]

Μπορεί να κάνω και λάθος,
αλλά ακομα και αυτό που εσυ ονομάζεις προσωπική ηθική και κοινό περί δικαίου αίσθημα είναι κάτι αυστηρά "χτισμένο" αφορά περισσότερους του "ενος" ανθρώπους και δεν ειναι ... βασικό ένστικτο.

Νομίζω πως αυτό το ξεκαθάρισα στο προηγούμενο κείμενο μου, στο παραθέτω πάλι,

'' Συγνώμη αλλά πάλι νομίζω πως μπερδεύεις τα έθιμα που πολλές φορές κακώς συνδέονται με την ηθική που έχει να κάνει με το κοινό αίσθημα περί δικαίου αλλά δεν είναι θέμα του κοινού αλλα του του ατόμου,''

Η ηθική, έχει αναφορά στο κοινό αίσθημα περί δικαίου, γιατί το άτομο ζεί μέσα σε κοινότητες αλλά καμία κοινότητα δεν μπορεί να του επιβάλλει αυτό το αίσθημα που λέγεται ηθική, είναι κάτι εντελώς προσωπικό, αλλά συνδέεται πάντα με το κοινό αίσθημα περί δικαίου.
Κι' εγώ δεν νομίζω πως η ηθική είναι βασικό ένστικτο, είναι κάτι το οποίο δημιουργείται από γεγονότα που συμβαίνουν στην ζωή του καθενός, που τα λαμβάνει μέσω των αισθήσεων και τα καταχωρεί σαν συναισθήματα στην συνείδησή του επεξεργασμένα με τον δικό του ιδιαίτερο προσωπικό ψυχοσυνθετικό του υπολογισμό, και γίνεται ψυχικό κτήμα του, δεν του το χαρίζει κανείς, ούτε είναι θείο δώρο.

Και οι κοινωνικές συμπεριφορές (ήθη -έθιμα) επιμένω οτι εμπεριέχουν κάποιου είδους ηθική στην οποια η θρησκεια εχει βάλει "το μακρύ χέρι της, χωρίς άλλο.

Η θρησκεία σίγουρα έχει σχέση με την ηθική, αν και η τελευταία δεν εξαρτάται απο την πρώτη, την ισχυροποιεί χρησιμέυοντας ως βάση σε μια ήδη διαμορφωμένη ηθική που έχει την θρησκεία σαν ένα ενισχυτικό συμπλήρωμα, αλλά ο βασικός κορμός είναι η ίδια η ηθική του με απλά λόγια ''ήταν καλός δεν τον έκανε καλό η θρησκεία, και σε αυτή την περίπτωση μάλλον ωφελείται περισσότερο η θρησκεία παρά αυτός'',
Όσο για την σύνδεση που πας να κάνεις των ηθών και των εθίμων ίσως να έχουν κάποιο είδος ηθικής ,πάντως οχι αυτήν που έχω εγώ κατά νού,

[RaspK]

Το ότι ο Ησίοδος έκανε φιλοσοφία με την Κοσμογονία, ας πούμε, με βρίσκει σύμφωνο: ο μύθος είναι το φορίο της νόησης στην αναζήτηση του σπόρου της γενέσεως· ευελπιστώ, όμως, ότι δε νομίζεις πως όλοι οι μύθοι έχουν τέτοιες πτυχές.

Τα Ορφικά και Ομηρικά έπη, καθώς και πολλές από τις ιστορίες του Αίσωπου τι είναι?

Για τα ορφικά κείμενα, μπορούμε να πούμε ότι, όπως και η Θεογονία (συγγνώμη για το πρότερο λάθος), αποτελούν μία εν μέρει φιλοσοφική διανόηση. Εν αντιθέσει με τη Θεογονία του Ησιόδου, όμως, τα Ορφικά προβαίνουν και σε θεολογικές και μεταφυσικές τοποθετήσεις, με σαφή θρησκευτική υπόσταση.

Εάν πιστεύεις τουναντίον, θα πρέπει να εξηγήσεις διάφορα αποσπάσματα...

Όποιος πει ότι ξέρει την αλήθεια για τα ομηρικά έργα είναι εντελώς πεποισμένος για την αυθεντία του και ανίκανος να κρίνει λογικά το προκείμενο θέμα...

Καλόν είναι να μην ξεχνάμε, όπως λέει ορθολογικώς η σύντροφός μου, την ανθρωπολογική μελέτη και εξέλιξη του ίδιου του πολιτισμού· πολλές φορές κάνω συζητήσεις για την υπόσταση του μεταφυσικού στη διανόηση του ανθρώπου ανά τους αιώνες, και είναι προφανές ότι η αντίληψη του N.O.MA. Principle — "Non Overlapping Magisteria" (σημαίνοντος τις υποτιθέμενες μη συνδεόμενες υπάρξεις του φυσικού και του μεταφυσικού, εν αντιθέσει με την αρχαϊκή αντίληψη) — έχει αλλοιώσει ακόμα και τον τρόπο αντίληψης των ανθρώπων που λένε ότι δεν πέφτουν σε αυτήν ακριβώς την πλάνη!

Όσον αφορά τα κείμενα του Αισώπου, η φράση "didactic poetry" που χρησιμοποιεί ο Eliot λέει πολλά (αλλά όχι όπως εσύ νομίζεις).

[traiasca]

Tyxkatmal Είπες:
'' Συγνώμη αλλά πάλι νομίζω πως μπερδεύεις τα έθιμα που πολλές φορές κακώς συνδέονται με την ηθική που έχει να κάνει με το κοινό αίσθημα περί δικαίου αλλά δεν είναι θέμα του κοινού αλλά του ατόμου,....Η ηθική, έχει αναφορά στο κοινό αίσθημα περί δικαίου, γιατί το άτομο ζεί μέσα σε κοινότητες αλλά καμία κοινότητα δεν μπορεί να του επιβάλλει αυτό το αίσθημα που λέγεται ηθική, είναι κάτι εντελώς προσωπικό, αλλά συνδέεται πάντα με το κοινό αίσθημα περί δικαίου.
''
Το συγκεκριμένο που αναφέρεις έχω την εντύπωση ότι έρχεται σε αντίθεση με το ακριβώς επόμενό σου ...
"...Κι' εγώ δεν νομίζω πως η ηθική είναι βασικό ένστικτο, είναι κάτι το οποίο δημιουργείται από γεγονότα που συμβαίνουν στην ζωή του καθενός,..." Το δεύτερο με βρίσκει σύμφωνο, το αναφέρω ήδη.
Η κοινότητα μέσα στην οποία διαμορφώνεται κατ ουσία το πλαίσιο της ηθικής ( η οικογένεια παίζει το ρόλο της αναμφισβήτητα, και η... "ανάγκη" ή "χρεία " υπερ.. πάντων επίσης...

Off Topic

(Αν κάποιος δεν έχει να φάει και θα κλέψει και θα σκοτώσει και θα ...εκπορνευτει και ..και ..και... )

, διαμορφώνει αποδεκτούς κοινά ηθικούς κανόνες. Αν το άτομο ως μονάδα διαμορφώσει άλλη ηθική (με θετικό ή αρνητικό πρόσημο για τα δικά μας γούστα), γίνεται η εξαίρεση στο κανόνα. Συνήθως ...εξοστρακίζεται, λοιδορείται, φυλακίζεται, η εξανδραποδίζεται, καίγεται στη πυρά αν υπερβεί τα.. εσκαμμένα.
Και πάλι όμως αυτή η διαφορετική ατομική «αιρετική» ηθική είναι ..επίκτητη και έχει συγκεκριμένα ή γενικά σημεία αναφοράς και αν δούμε την κοινότητα ως κάτι γενικότερο και πλατύτερο, σίγουρα θα δούμε αυτή την «αιρετική ηθική» να επαναλαμβάνεται σε περισσότερα του ενός άτομα, που έχουν κατά κανόνα κοινά στοιχεία, πρόσκαιρα ή μονιμότερα. Αυτά τα δεδομένα διαμορφώνουν την ... ομάδα, την... άλλη ...κοινότητα με διαφορετικά συγκεκριμένα χαρακτηριστικά , ώστε αυτή να αποκτήσει ισχύ και να γλυτώσει απ αυτά που αναφέρω ότι συμβαίνουν στο μεμονωμένο άτομο ...
Εδω ο ρόλος των θρησκειών, ιδεολογιών, ταξικών αναφορών αποκτά καθοριστικό χαρακτήρα..... Αυτό το μανιπουλάρισμα της «ηθικής» της κοινωνίας κατά κανόνα συμβαίνει από την εξ απαλών ονύχων ηλικία του ατόμου μέσα στην ομάδα- την κοινωνία, δια της επανάληψης, της μίμησης, της εκπαίδευσης , των φαρμάκων ενίοτε, (όπως συμβαίνει με τους …σκύλους, πειθαρχία- επιβράβευση). Αν και όταν το άτομο έλθει στη ηλικία να κρίνει από μόνο του τα πράγματα , έχουν ήδη διαμορφωθεί και εδραιωθεί καθοριστικά τα βασικά χαρακτηριστικά του τι είναι «καλό κ’ αγαθό» για την ομάδα ή τη κοινωνία που κινείται και δρα. Η ..άλλη " ηθική συμπεριφορά", η ...αιρετική ή έξοδος απ το κοπάδι, γίνεται επίπονη εσωτερική και εξωτερική ατομική διαδικασία με σοβαρές συνέπειες για την ισορροπία του άτομου σ' όλες τις εκφάνσεις της ζωής του....
Κούρασα;

[tyxkatmal]

Κούρασα;

Οχι αλλά νομίζω πως επαναλαμβάνουμε τις διαφωνίες μας που είναι οι παρακάτω , αλλά πριν πάω σε αυτές, θα ήθελα να τονίσω πως καταρχήν συμφωνούμε στο ότι, η ηθική δεν είναι κάτι ξεκομένο απο την κοινωνία έχει σχέση με τους κανόνες της κοινωνικής συμπεριφοράς του καθενός προς τους άλλους και αυτές οι σχέσεις είναι που κρίνουν το τι είναι ηθικό και τι ανήθικο.
Οι διαφωνίες μας, εσύ υποστηρίζεις πως η ηθική και η βάση της αναπτύσεται μέσα απο την οικογένεια,την θρησκεία , τα ήθη και τα έθιμα, και γενικότερα απο το κοινωνικό περιβάλλον, και έτσι είναι, αλλά η τελική διαμόρφωση της γίνεται εσωτερικά απο τον ιδιαίτερο ατομικό χαρακτήρα του ατόμου, έχω άλλα τρία αδέρφια η ηθική συμπεριφορά του καθενός μας είναι πολύ διαφορετική είτε προς το καλύτερο είτε προς το χειρότερο, και ας έχουμε πάρει τις ίδιες ηθικές αρχές απο την οικογένεια μας, εδώ εντοπίζω την διαφωνία μας, η ηθική αναπτύσεται σε κοινωνικό περιβάλλον αλλα δεν σταματά σε αυτό αλλά διαμορφώνεται η αν θέλεις ολοκληρώνεται απο τον καθένα μας προσωπικά.

[traiasca]

Τώρα συμφωνούμε !
Η απορία σου όσον αφόρα το συγκεκριμένο παράδειγμα που αναφέρεις, και δεν έχεις άδικο ότι αυτά τα φαινόμενα είναι συνήθη, έχει ασφαλώς την εξήγησή του. Ξέρω χωρίς να είμαι καθόλου ειδικός, ότι τα παιδιά της ίδιας οικογενείας αναπτύσσουν διαφορετικούς κώδικες συμπεριφοράς και ως εκ τούτου και κωδικές ..ηθικής. Κι αυτό έχει σχέση με την ...σειρά που γεννηθήκαν, τον ρόλο που είχαν στην οικογένεια και την συμπεριφορά των γονέων, (πρωτότοκος διαφορετική σχέση με τον πατέρα , η αδελφή άλλο ρόλο, ο Βενιαμίν της οικογενείας άλλο ρόλο κλπ, η μεγάλη διάφορα ηλικιών παίζει το ρόλο της...).
Μπορεί εσύ να λες ότι "..πήραμε τις ίδιες αρχές αλλά έχουμε διαφορετική ηθική πορεία", αλλά είμαι σίγουρος αν κάποιος "ειδικός ψυχολόγος" αρχίσει να σε ρωτά πολύ συγκεκριμένα πράγματα περί αυτού, θα μπεις στη διαδικασία να κατανοήσεις ότι οι συμπεριφορές των γονιών, μαζί ή χωριστά ο καθένας, ποτέ δεν είναι οι ίδιες σ' όλα τα παιδιά. απλώς τα παιδιά στην ηλικία που βρίσκονται δεν κατανοούν συνειδητά αυτή τη... διαφορετική ..συμπεριφορά των γονιών. Έτσι κάποια αντιδρούν ασυνήδητα , και ενώ τους .."παρέχονται" οι "αρχές", αυτές δεν ευδοκιμούν ή απορρίπτονται επειδή δεν έρχονται από …πλήρως αποδεκτά πρότυπα γι αύτα.
Ως εκ τούτου οι ..."αρχές" που πήρατε απ την οικογένεια, μην είσαι σίγουρος ότι βρήκαν σ’ όλους το ίδιο έδαφος για να ευδοκιμήσουν.
Βεβαίως και ο.. "χαρακτήρας" (βάζω.. εισαγωγικά) παίζει ένα ...ρόλο, όσο αυτός βρίσκεται υπό διαμόρφωση κάτω απ τη ομογενειακή ή την κοινωνική ομπρέλα.
Αν όμως ρωτήσεις όλους σας βασικά πράγματα ηθική αυτά που "διδαχτήκατε" όλοι σας , (ας πούμε : έγκλημα, τιμωρία, ισότητα, ελευθερία κλπ), θα δεις ότι στα περισσότερα απ αυτά υπάρχει κοινός τόπος , ανεξάρτητα αν αυτός ο κοινός τόπος είναι σωστός ή λάθος....

Off Topic

Γι αυτό για την καλή πορεία των κοινωνιών παίζουν ή θα ‘πρεπε να παίζουν πιο καθοριστικό ρόλο οι «δάσκαλοι»….

Off Topic

ΔΑΣΚΑΛΟΙ! Αυτοί ως ειδικοί παιδαγωγοί υπακούουν στη επιστήμη και σε συγκεκριμένους κανόνες για να διαμορφώνουν αυτή την.. κοινωνική ηθική στις νέες γενιές . Η οικογένεια παρά την δεδομένη αγάπη στα μέλη της και με δεδομένη την τρεχάλα για τον καθημερινό επιούσιο και την λειψή ή καθόλου παιδαγωγική γνώση δεν μπορεί να έχει το ρόλο του επαΐοντα ….

Off Topic

Λήξης Συναγερμού!

[tyxkatmal]

Τώρα συμφωνούμε ! [/offtopic]

Off Topic

Λήξης Συναγερμού!

Ναι νομίζω πως συμφωνούμε, αν και το παράδειγμα με τα αδέρφια μου ήθελε να δείξει την γενικότερη εικόνα της κοινωνίας και όχι κάποιον στενό οικογενειακό κύκλο στον οποίο αναπτύσεται συνήθως πιο περιορισμένης μορφής ηθική αλλά πολύ σημαντική σαν βάση για την παραπέρα ανάπτυξη της .
Λήξη.

[traiasca]

OK.

Off Topic

Οταν αναφέρθηκα στο προσωπικό σου παράδειγμα κατ' ουσίαν σχολίασα επ ..αφορμή και γενικότερα... Είπαμε δεν είμαστε αυστηρά " κοινωνικές μονάδες" αλλά πολλές φορές "σκόρπια υποσύνολα"...και ακούνε και κάποιοι... άλλοι (αν ακούνε)...

[Rictor]

Η θεία της μάνας μου, παλιά δεν μπορούσε να κάνει παιδιά και μόλις ο άντρας της είδε και καλά έναν άγγελο, τότε γκαστρώθηκε και έκανε παιδί.
Επίσης μια θεία μου, είδε την αγία Ειρήνη την χρυσοβαλάντου και μάλιστα έκαναν και ολόκληρο διάλογο μαζί. Μεταξύ άλλων, η αγία της είπε να μην ανησυχεί, γιατί θα περνούσε όλα τα μαθήματα της σχολής της.

Τώρα εγώ, πώς να της πω, αν μου το προσάψει ως επιχείρημα, ότι είναι διαταραγμένη ή ότι θέλει βρεγμένη σανίδα στον κώλο της..;

[aristotelis_1]

στο μυαλο του ο καθε ενας ρικτορ μου μπορει να πιστευει οτι θελει

αλλος την ειδε με την θρησκεια αλλος με το κομμα αλλος με της σχεσεις γενικα ολοι απο κατι χρειαζομαστε

[egore]

Το αίσθημα του θεού είναι ένας μηχανισμός του νευρικού συστήματος (ΝΣ).

Σε κατάσταση άγχους η συνείδηση αναζητά λύσεις, τόσο από το περιβάλλον όσο και από την μνήμη.
Συσχετισμοί και συλλογισμοί που θα απορρίπτονταν υπό άλλες συνθήκες, γίνονται πιο αποδεκτοί.
Οποιοσδήποτε γνωρίζει την έννοια του μη-αισθητού προστάτη που ονομάζεται θεός, είναι πιθανό να καταφύγει σε αυτήν.
Η ανακούφιση της αποδεκτής λύσης δίνει και την αποφασιστικότητα πως υπήρξε "βίωμα".

Αδρεναλίνη, το φυσικό διεγερτικό του ΝΣ, που εκλύεται όταν αγχωνόμαστε και δίνει δύναμη και γρήγορη σκέψη.
Σεροτονίνη, το φυσικό αγχολυτικό του ΝΣ, που ανεβάζει την διάθεση και την συντροφικότητα.

Και τα δύο μαζί, η ψευδαίσθηση του παντοδύναμου, παντογνώστη και πανάγαθου.

[επικουρειος]

Η πιο συγκεκριμενα θα ηταν,"η αποκλειστικα ψυχολογικη πλευρα της θρησκευτικης εμπειριας και μονον".
Το ψυχολογικο βιωμα καποιου εαν δεν ειναι ενας εντελως υποκριτης τοτε ειναι περα για περα αληθινο και τα συναισθηματα που αυτος νιωθει ειναι πραγματικα.
Οι αιτιες ομως που γεννουν αυτα τα συναισθηματα βασιζονται στην αντιληψη του ατομου και στην γνωση.
Με λιγα λογια οσα λιγοτερα γνωριζεις τοσα περισσοτερα πιστευεις,κι ειδικα το θεμα της θρησκειας ειναι καθαρα αποτελεσμα του φοβου και της αμαθειας.
Οποτε και τα συναισθηματα τα οποια γεννουνται μεσω της θρησκειας,οπως αυτα της ψυχικης ευφοριας,η των προσδοκιων ειναι αποτελεσμα των λανθασμενων ανθρωπινων αντιληψεων περι του θεου.

Η ψυχοτροπη δραση αυτων των συναισθηματων ειναι μεν υπαρκτη,αλλα εντελως εσφαλμενη.

[egore]

Η ψυχοτροπη δραση αυτων των συναισθηματων ειναι μεν υπαρκτη,αλλα εντελως εσφαλμενη.

Εσφαλμένη ως προς τι;
Είναι ή όχι η συναισθηματική εκφόρτιση μέσω της επίκλησης στον θεό η πιο κοινή θρησκευτική πρακτική στη ζωή των περισσότερων ορθοδόξων χριστιανών που γνωρίζεις;

[επικουρειος]

Τα συναισθηματα οπως ειπα ειναι υπαρκτα,αλλα προερχονται μεσα απο εσφαλμενες αντιληψεις περι θεου.
Δηλαδη της λογω αγνοιας και του φοβου που γενναει η ιδεα ενος θεου στο μυαλο των ανθρωπων.Η ικανοποιηση του θρησκευτικου συναισθηματος προκυπτει μεσα απο τον εξευμενισμο,την παρακληση η τις ευχαριστιες προς εναν θεο,αλλα σε καθε περιπτωση αναγορευει τον ανθρωπο σε ενα δουλικο κι ανικανο πλασμα που περιμενει σε καθε βημα της φοβισμενης ζωης του κι απο μια θεικη επιβεβαιωση.
Σκεψου τοτε τι ειδους ζωη περιμενει εναν τετοιον ανθρωπο.