Σκέψεις πάνω στην Αθεία

[standman]

Καταρχήν καλημέρα και καλώς σας βρήκα. Είμαι καινούριο μέλος αν και σας διαβάζω συχνότατα. Δηλώνω αγνωστικιστής-άθεος με περισσότερη τάση στο άθεος αλλά αυτά θα τα πούμε κάποια στιγμή στο 'αυτοσυστηθείτε'.

Έχω κάποιες σκέψεις οι οποίες μέχρι τώρα δεν έχουν πολυσυζητηθεί και γι αυτό θα ήθελα να τις αναλύσουμε σ'αυτή τη συζήτηση.


Φαντάζομαι πως οι περισσότεροι από μας κάποια στιγμή της ζωής μας, είδαμε πως κάποια πράγματα που ήταν αυτονόητα, τελικά δεν είναι. Έτσι με ψάξιμο, κριτική σκέψη, συζητήσεις, καταλήξαμε στην αθεία (παρεπιπτόντως κάποιος να μου πει πως μπαίνουν τα διαλυτικά!!). Επίσης, υπάρχει η τάση μέσα στο φόρουμ να 'κατηγορούνται' οι ένθεοι πως τουλάχιστον στο θέμα της θρησκείας είναι κολλημένοι.

Πρόθεσή μου είναι να καταλάβουμε και να συζητήσουμε για ποιο λόγο έχουμε δώσει τόσο μεγάλη σημασία στην αθεία σε σχέση με άλλα πράγματα τα οποία επίσης δεν είναι καθόλου αυτονόητα αλλά εμείς οι άθεοι τα πιστεύουμε.
Απαριθμώ δύο από αυτά:

1. Έρωτας: Υπάρχει απόδειξη ότι υπάρχει ή έτσι μάθαμε; Για ποιό λόγο ένας άθεος να δηλώνει ερωτευμένος. Μήπως είμαστε κλειστόμυαλοι στο θέμα του έρωτα; Μήπως χρησιμοποιούμε την λέξη 'έρωτας' για να εκφράσουμε κάτι άλλο; Μήπως είμαστε πλανεμένοι;

2. Ρούχα (ειδικά το καλοκαίρι): υπάρχει έμφυτη ντροπή στον άνθρωπο για τα γεννητικά του όργανα; Γιατί δεν κάνουμε αγώνα αποποινικοποίησης της προσβολής της δημοσίας αιδούς αλλά πασχίζουμε για την ανεξιθρησκεία;

Θεωρώ πως κάποια πράγματα στη ζωή μας είναι ενστικτώδη και κάποια άλλα φτιαχτά. Ο μιμιτισμός και η αφομοίωση αυτών γίνεται κατα τη γνώμη μου για να μη διαφέρουμε από το σύνολο, να μην αυτοεξοστρακιστουμε αλλά πιθανόν και για άλλους λόγους.

Γνώμη μου λοιπον είναι πως την επόμενη φορά που

θα φορέσουμε το μαγιώ μας στην παραλία και ΔΕΝ δυσφορήσουμε,

που θα μας κερατώσουν και θα χωρίσουμε,

που θα μας προτείνουν παρτούζα και θα αρνηθούμε ή θα την χαρακτηρίσουμε ανωμαλία...

την επόμενη φορα που θα πιούμε για να ξεχάσουμε,

που θα μας χωρίσουν και θα κλάψουμε,

που θα δηλώνουμε με θέρμη πως είμαστε μονογαμικοί

.... Να καθίσουμε λίγο και να αναλογιστούμε πως κάποιος μας τα έχει μάθει όλα αυτά, όπως και κάποιοι μάθανε στον ένθεο να πιστεύει στον Θεό...

Έχω και μερικά άλλα θέματα προς συζήτηση τα οποιά θα τα θίξω κάποια άλλη μέρα.

Καλώς σας βρήκα και πάλι

[noxteryn]

Πολύ ενδιαφέρουσες σκέψεις, και είναι όντως καλό θέμα για συζήτηση.

Εγώ λέω ότι υπάρχει ο έρωτας (δηλαδή είναι κάποια βιολογική λειτουργία, όχι πλασματική/κοινωνική), γιατί βλέπουμε τις συνέπειές του στον άνθρωπο. Ο έρωτας προκαλεί όχι μόνο μη-ορατές χημικές αντιδράσεις όπως την έκκριση ντοπαμίνης, ενδορφίνης, και οξυτοκίνης, αλλά και αισθητές όπως η αλλαγή του heart-rate, η διαστολή των αιμοφόρων αγγείων, κτλ.

Άλλωστε, έχει και εξελικτική σημασία, και αποτελεί πολύ χρήσιμη λειτουργία. Όταν ένας άνδρας ερωτεύεται, είναι πιθανότερο να προσφέρει σε μια γυναίκα φροντίδα και τα σχετικά, ώστε εκείνη να τον επιλέξει ως σύντροφο. Όταν μια γυναίκα ερωτεύεται, γίνεται προσωρινά μονογαμική, και άρα προσφέρει συνεχόμενο sex σε ένα συγκεκριμένο άνδρα. Με αυτό το συμβιωτικό μηχανισμό, διασφαλίζουν ο καθένας την αναπαραγωγή του. Με άλλα λόγια, men provide love to get sex, women provide sex to get love.

Για το θέμα δημοσίας αιδούς, συμφωνώ απόλυτα, και θεωρώ ότι αν κάποιος θέλει να κυκλοφορεί γυμνός, ας το κάνει. Πάντα με ενοχλούσαν αόριστες και υποκειμενικές λέξεις όπως "αισχρότητα" ή "χυδαιότητα" σε νομικά κείμενα. Εγώ, πάντως, δε θέλω καθόλου να κυκλοφορώ γυμνός. (Ήδη σιχαίνομαι το καλοκαίρι επειδή λιγότερα ρούχα σημαίνει λιγότερες τσέπες. Πού θα βάζω τα πράγματά μου?) Γυμνό μπάνιο σε θάλασσα έχω κάνει, και ομολογώ ότι ήταν πολύ πιο ευχάριστο από ό,τι περίμενα.

Όσον αφορά στη διαχείριση συναισθημάτων, συμφωνώ ότι δεν έχει καμμία απολύτως χρησιμότητα να είσαι στενοχωρημένος και να κλαις για σχέσεις κτλ. Με τη μονογαμία, όμως, ξέρω ότι θα φάω κράξιμο, αλλά είμαι θερμός υποστηρικτής της.


Off-Topic:

παρεμπιπτόντως κάποιος να μου πει πως μπαίνουν τα διαλυτικά!!

Shift + ; => ¨
Shift + w => ΅

[cafeeine]

Καταρχήν καλημέρα και καλώς σας βρήκα. Είμαι καινούριο μέλος αν και σας διαβάζω συχνότατα. Δηλώνω αγνωστικιστής-άθεος με περισσότερη τάση στο άθεος αλλά αυτά θα τα πούμε κάποια στιγμή στο 'αυτοσυστηθείτε'.

Έχω κάποιες σκέψεις οι οποίες μέχρι τώρα δεν έχουν πολυσυζητηθεί και γι αυτό θα ήθελα να τις αναλύσουμε σ'αυτή τη συζήτηση.
[...]

Καλώς μας βρήκες, και οντως ωραίο θέμα.

Υπάρχουν δυο λαθος δρόμοι που μπορεί κατα τη γνώμη μου κανεις να ακολουθήσει οταν φτάσει στην αθεΐα απο θρησκευτικό περιβάλλον. Ο πρώτος είναι να μην αλλάξει την συμπεριφορά του σε κανένα αλλο θέμα, ακόμα και αν είναι πλέον παράλογο. Αυτό κάνουν αρκετοί που απο συνήθεια ή για κοινωνικούς λόγους συνεχίζουν ακόμα και να πηγαίνουν τακτικά στην εκκλησία. Ο άλλος είναι να απορρίψει σπασμωδικά ότι είχε έστω και την παραμικρή επαφή με την θρησκεία. (Αυτός είναι ουσιαστικά και ο μπαμπούλας που πασάρεται στους πιστούς, οτι ο άθεος έχει απορρίψει το Θεο, και μαζί του κάθε έννοια καλοσύνης και ανθρωπιάς)

Η καλύτερη κινηση είναι να εξετασει κανεις όλα τα σημεία που πιστεύει και να δει αν πραγματικά υπάρχουν βάσιμα στοιχεία ότι είναι καλά και αν όχι τι πρέπει να αλλάξει. Δεν είναι απαραίτητο κάθε τι που μαθαμε ως παιδιά να είναι λάθος μονο επειδή οι θεοί ήταν.

Ο έρωτας είναι σύνθετη έννοια και σύνθετο συναίσθημα. Σίγουρα το συναίσθημα του έρωτα που νοιώθουμε εναντι σε κάποιο πρόσωπο είναι αληθινό. Αυτό που μάλλον δεν έχει βάση είναι το παραμύθι του έρωτα, πως το άλλο σου μισό σε περιμένει να το βρεις , πως ο "πραγματικός" έρωτας είναι στιγμιαίος και ανεξέλεγκτος, ο 'ερωτας με την πρώτη ματιά' κλπ. Το πιο μεγάλο παραμύθι είναι οτι ο έρωτας (δηλ. ο "πραγματικός" έρωτας) είναι κάτι υπερφύσικό, ενα αγνό άγγιγμα ψυχής που δεν το ακουμπάνε χυδαια πράγματα όπως το σεξ. Ο έρωτας είναι κατα τη δική μου εμπειρία το σύνολο των συναισθημάτων της στενης σχέσης που έχεις με ενα άλλο άτομο που θεωρείς ταίρι σου.

Οσο για τα ρούχα, το ζήτημα είναι περίπλοκο. Είναι γεγονός οτι το τι είναι επιτρεπτό εχει αλλάξει κατα κόρον (πριν απο εκατό χρόνια δεν υφίσταται μονοκίνι ας πούμε). Πιστεύω ότι η ιδέα οτι μερικά σημεία του σώματος είναι "ταμπού" θα εξαλειφθει. Ειναι ενδιαφέρον ότι υπάρχουν κινήματα που μάχονται για το δικαιωμα των γυναικών να κυκλοφορούν γυμνες απο τη μέση και πάνω σε περιστάσεις ότι επιτρέπεται στους άνδρες. (βλ. http://www.tera.ca/) Οσο για το λόγο που η ανεξιθρησκεία είναι πιο σημαντικη απο την προσπάθεια αποποινικοποίησης της προσβολής της δημοσίας αιδούς, κατα τη γνώμη μου η πρώτη ειναι προυπόθεση για την δεύτερη.

Δεν θα αναφερθώ σε κάθε απο τα άλλα παραδείγματα αλλά θέλω να σχολιάσω το παρακάτω αποσπασμα:

Θεωρώ πως κάποια πράγματα στη ζωή μας είναι ενστικτώδη και κάποια άλλα φτιαχτά. Ο μιμιτισμός και η αφομοίωση αυτών γίνεται κατα τη γνώμη μου για να μη διαφέρουμε από το σύνολο, να μην αυτοεξοστρακιστουμε αλλά πιθανόν και για άλλους λόγους.

Διακρίνω οτι κάνεις ενα διαχωρισμο μεταξύ καλών (ενστικτωδών) και κακών (φτιαχτών) στοιχείων. Αν κάνω λάθος γράψε άκυρο, αλλά αν ναι διαφωνώ πλήρως.

Για αρχή ο άνθρωπος είναι κοινωνικό ζώο. Η τάση να ενώνεται σε κοινωνικά σύνολα, και να δημιουργει εσωτερικές συμβάσεις μέσα σ' αυτά τα σύνολα είναι οσο βασικό όσο καθε άλλο ένστικτο. οπότε οι τάσεις του μιμητισμου και της αφομοίωσης που αναφέρεις δεν είναι καθόλου φτιαχτα, ακόμα κι αν η συμπεριφορά που μιμείται είναι.

Πέραν αυτού όμως, τα ¨φτιαχτά"¨είναι το αποτέλεσμα της προόδου μας σαν ανθρωπότητα. Η δημοκρατία φτιαχτή είναι, και μάλιστα ενάντια στα ένστικτα μας. Το ίδιο και η τεχνολογία, όπως και ότιδήποτε περιλαμβάνει μακροπρόθεσμο σχεδιασμό. Βεβαια δεν είναι καθε δημιούργημα αξιο να παραμείνει. Το ζητούμενο δεν είναι να απορρίπτουμε καθετι φτιαχτό (και πάλι, δεν υποννοώ οτι σιγουρά αυτό εννοείς) αλλά να κρίνουμε με λογική σκέψη τι είναι καλό και τι όχι.

[Κόκκινη Τζιχάντ]

που θα μας προτείνουν παρτούζα και θα αρνηθούμε ή θα την χαρακτηρίσουμε ανωμαλία...

Ας μας την προτείνουν και μη φοβάσαι εσύ

[Γιατρος Του Ικα]

Για να μπούν διαλυτικά πατάς shift και αυτό που είναι δεξιά του L ταυτόχρονα,τα αφήνεις και μετά πατάς το ι ή το υ.Για να μπούν διαλυτικά με τόνο πατάς shift και w ταυτόχρονα,τα αφήνεις και μετά πατάς ι ή υ.Θα βγεί ΐ ή ΰ.Όλα αυτά σε ελληνικό πληκτρολόγιο.

Στα υπόλοιπα τώρα.Ναι είναι γεγονός πως η ανθρώπινη συμπεριφορά συγκροτείται σε μεγάλο βαθμό από τυποποιημένες νόρμες που επιβάλλονται στο άτομο από την κοινωνία.Μην κάνεις όμως το (κατά τη γνώμη μου) λάθος να τις θεωρήσεις γι'αυτό φτιαχτές ή ψεύτικες.Το κοινωνικό στον άνθρωπο είναι το φυσικό.

Εγώ τουλάχιστον δεν αμφισβητώ τη θρησκεία επειδή είναι αφύσικη ή επειδή επιβάλλεται κοινωνικά αλλά επειδή είναι λάθος,επειδή συνιστά εμπόδιο γι'αυτό που εγώ θεωρώ πρόοδο και κυρίως επειδή όντας επεκτατική και απόλυτη από τη φύση της έχει την αξίωση της μοναδικότητας,της καθολικότητας και απαιτεί προνομιακή θέση στην κοινωνία.

Στην τελική ανάλυση είναι ένας αγώνας,μιά αντιπαράθεση νοοτροπιών,αντιλήψεων,συμπεριφορών και πρακτικών.

[standman]

Εγώ τουλάχιστον δεν αμφισβητώ τη θρησκεία επειδή είναι αφύσικη ή επειδή επιβάλλεται κοινωνικά αλλά επειδή είναι λάθος,επειδή συνιστά εμπόδιο γι'αυτό που εγώ θεωρώ πρόοδο και κυρίως επειδή όντας επεκτατική και απόλυτη από τη φύση της έχει την αξίωση της μοναδικότητας,της καθολικότητας και απαιτεί προνομιακή θέση στην κοινωνία.

Γιατρέ δεν έχω κανένα λόγο να διαφωνήσω με τα λεγόμενά σου. Όμως τα παραπάνω επιχειρήματα σου αφορούν την αμφισβήτηση της θρησκείας και όχι του θεού. Έχω μια υποψία ότι ή πίστη απλά στην έννοια του θεού δεν εμποδίζει απαραίτητα την πρόοδο ούτε ειναι αναγκαστικά επεκτατική, ούτε απαιτεί προνομιακή θέση στην κοινωνία. Όλα αυτα τα κάνουν οι θρησκείες με τις θέσφατες απόψεις τους περί θεών. Και τουλάχιστον για μένα, είμαι άθεος επειδή θεωρώ αφύσικη την ύπαρξη του θεού και κοινωνικά επιβεβλημένη, όπως και την ντροπή. Παρ'ολ'αυτά, ενώ παραδέχομαι με θέρμη την αθεΐα μου και πολεμάω γι'αυτήν, δέν βγαίνω έξω γυμνός γιατί αισθάνομαι πως ντρέπομαι. Η ντροπή μου είναι αληθινό συναίσθημα όπως κάποιος πραγματικός πιστός αληθινά πιστεύει. Είναι όμως φτιαχτό συναίσθημα που δεν έχω το θάροος να το καταπολεμήσω.
Στην ουσία, άνοιξα αυτό το θέμα για να αναλογιστώ-ούμε πως ενώ πολεμάμε τις αφύσικες θρησκείες και τους παράλογους θεούς, και προσπαθούμε ή καταφέραμε να ζούμε χωρίς αυτές, σε άλλα θέματα που είναι εξίσου παράλογα ή αφύσικα, δεν κάνουμε απολύτως τίποτα και σε πολλές περιπτώσεις έχουμε χριστιανίζουσες συμπεριφορές.

που θα μας προτείνουν παρτούζα και θα αρνηθούμε ή θα την χαρακτηρίσουμε ανωμαλία...

Ας μας την προτείνουν και μη φοβάσαι εσύ

Εννοείται κράτα θέση

Υπάρχουν δυο λαθος δρόμοι που μπορεί κατα τη γνώμη μου κανεις να ακολουθήσει οταν φτάσει στην αθεΐα απο θρησκευτικό περιβάλλον. Ο πρώτος είναι να μην αλλάξει την συμπεριφορά του σε κανένα αλλο θέμα, ακόμα και αν είναι πλέον παράλογο. Αυτό κάνουν αρκετοί που απο συνήθεια ή για κοινωνικούς λόγους συνεχίζουν ακόμα και να πηγαίνουν τακτικά στην εκκλησία. Ο άλλος είναι να απορρίψει σπασμωδικά ότι είχε έστω και την παραμικρή επαφή με την θρησκεία. (Αυτός είναι ουσιαστικά και ο μπαμπούλας που πασάρεται στους πιστούς, οτι ο άθεος έχει απορρίψει το Θεο, και μαζί του κάθε έννοια καλοσύνης και ανθρωπιάς)

Συμφωνώ και γιάυτό το λόγο νιώθω την αθεΐα πιο πολύ ως τρόπο ζωής και στεναχωριέμαι όταν ακούω δίαφορες φωνές να ισχυρίζονται πως άθεος μπορεί να είναι ο καθένας. Θεωρώ πως υπάρχει κοινή ιδεολογική βάση σε κάποια τουλάχιστον θέματα.

Ο έρωτας είναι σύνθετη έννοια και σύνθετο συναίσθημα. Σίγουρα το συναίσθημα του έρωτα που νοιώθουμε εναντι σε κάποιο πρόσωπο είναι αληθινό. Αυτό που μάλλον δεν έχει βάση είναι το παραμύθι του έρωτα, πως το άλλο σου μισό σε περιμένει να το βρεις , πως ο "πραγματικός" έρωτας είναι στιγμιαίος και ανεξέλεγκτος, ο 'ερωτας με την πρώτη ματιά' κλπ. Το πιο μεγάλο παραμύθι είναι οτι ο έρωτας (δηλ. ο "πραγματικός" έρωτας) είναι κάτι υπερφύσικό, ενα αγνό άγγιγμα ψυχής που δεν το ακουμπάνε χυδαια πράγματα όπως το σεξ. Ο έρωτας είναι κατα τη δική μου εμπειρία το σύνολο των συναισθημάτων της στενης σχέσης που έχεις με ενα άλλο άτομο που θεωρείς ταίρι σου.

Όπως λέει και η αόρατη μελάνη στα περί θεού, θα έπρεπε πρώτα να ορίσουμε 'τί είναι' ο έρωτας. Αν έρωτα ονομάζουμε την φυσική έλξη γιατί να την ονομάσουμε έρωτα και όχι φυσική έλξη
Εγώ πιο πολύ το πήγαινα στο παραμυθάκι του έρωτα σε σχέση με τις θρησκείες.

Δηλ. Θεός (δημιουργός)-->θρησκείες (παραμυθάκια για τον Θεό)
Ερωτας( φυσική έλξη)--> δεν ζω χωρίς εσένα(παραμυθάκι για τον έρωτα).

Διακρίνω οτι κάνεις ενα διαχωρισμο μεταξύ καλών (ενστικτωδών) και κακών (φτιαχτών) στοιχείων. Αν κάνω λάθος γράψε άκυρο, αλλά αν ναι διαφωνώ πλήρως.

Καλά έκανες και το διευκρίνησες!! Και συμφωνώ μαζί σου. Δεν εννοούσα τα φτιαχτά στοιχεία ανγκαστικά σαν κάτι κακό ούτε το αντίθετο. Απλώς έχω ένα προσωπικό 'κόλλημα' ακόμα κι αν κάτι το βρίσκω όμορφο οπως οι εκφράσεις του έρωτα, να προσπαθώ να καταλάβω αν είναι κάτι αυθεντικό ή με έχει 'αναγκάσει' η κοινωνία να εκφράζομαι έτσι. πχ, γιατί πιάνω το στήθος της κοπέλας μου και την φιλάω στο στόμα αντί να χοροπηδάω γύρω της χτυπώντας παλαμάκια και τσιμπώντας της το αυτί

Όσον αφορά στη διαχείριση συναισθημάτων, συμφωνώ ότι δεν έχει καμμία απολύτως χρησιμότητα να είσαι στενοχωρημένος και να κλαις για σχέσεις κτλ. Με τη μονογαμία, όμως, ξέρω ότι θα φάω κράξιμο, αλλά είμαι θερμός υποστηρικτής της.

Δεν πρόκειται να φας κράξιμο, τουλάχιστον από μένα
Όμως τουλάχιστον πρέπει να καταλάβεις πως όπως ο χριστιανός συνανθρωπός σου αν γεννιότανε στην Τουρκία θα ήταν μουσουλμάνος, έτσι κι εσύ αν γεννίοσουν σε άλλο περιβάλον θα είσουν πολυγαμικός. Προσωπικά παρόλο που είμαι επίσης υποστηριχτής της μονογαμίας, νιώθω πως είναι 'τρυπάκι' και μου φαίνεται τόσο παράλογη όσο για παράδειγμα η 'δεκατριογαμία'.

[αμόρφωτη γκόμενα]

Για να μπούν διαλυτικά πατάς shift και αυτό που είναι δεξιά του L ταυτόχρονα,τα αφήνεις και μετά πατάς το ι ή το υ.

που θα μας προτείνουν παρτούζα και θα αρνηθούμε ή θα την χαρακτηρίσουμε ανωμαλία...

Ας μας την προτείνουν και μη φοβάσαι εσύ

Τώρα που μάθαμε για τα διαλυτικά, μπορεί κάποιος να μου πει τί πατάμε για να στείλουμε πμ?

[cafeeine]

Συμφωνώ και γιάυτό το λόγο νιώθω την αθεΐα πιο πολύ ως τρόπο ζωής και στεναχωριέμαι όταν ακούω δίαφορες φωνές να ισχυρίζονται πως άθεος μπορεί να είναι ο καθένας. Θεωρώ πως υπάρχει κοινή ιδεολογική βάση σε κάποια τουλάχιστον θέματα.

Εδώ πάλι θα διαφωνήσω. Μπορείς κάλλιστα να ορίσεις οτι οι standmanικοί π.χ. είναι μια ομάδα άθεων που επιπλέον τους χαρακτηρίζει κοινή ιδεολογική βάση, αλλά η αθεΐα περιγράφει την έλλειψη πίστης σε θεότητες και αυτό δεν περιέχει κανένα ιδεολογικό στοιχείο. Αντιθετα, είναι συμβατό με κάθε ιδεολογία που να μην προυποθέτει την πίστη σε θεότητες. Υπάρχουν άθεοι δεξιοί, αριστεροί, κεντρώοι, χορτοφάγοι, κρεατοφάγοι, φασίστες και αναρχικοί. Αν επιχειρίσεις να δέσεις την αθεΐα σε κάποια ιδεολογική βάση κινδυνεύεις να υποπέσεις στο λογικο σφάλμα του "αθεος είναι όποιος συμφωνεί μαζί μου" και στην αδιαλλαξία

Όπως λέει και η αόρατη μελάνη στα περί θεού, θα έπρεπε πρώτα να ορίσουμε 'τί είναι' ο έρωτας. Αν έρωτα ονομάζουμε την φυσική έλξη γιατί να την ονομάσουμε έρωτα και όχι φυσική έλξη
Εγώ πιο πολύ το πήγαινα στο παραμυθάκι του έρωτα σε σχέση με τις θρησκείες.

Δηλ. Θεός (δημιουργός)-->θρησκείες (παραμυθάκια για τον Θεό)
Ερωτας( φυσική έλξη)--> δεν ζω χωρίς εσένα(παραμυθάκι για τον έρωτα).

Επιπλέον, δεν είπα οτι ο έρωτας είναι μόνο η φυσική έλξη. Είναι και η ψυχολογική σχέση με το άλλο άτομο, οι κοινές εμπειρίες και τα κοινά ενδιαφέροντα. Απο κει και πέρα θολώνει λίγο το πράγμα γιατί σαν άτομα με ανεπτυγμένες νοητικές ικανότητες και διακριτές προσωπικότητες, το σημείο επαφής διαφέρει ανάλογα με το άτομο. Για μερικά άτομα μπορεί το συναίσθημα του έρωτα να είναι εφικτο άνετα, για άλλα αδύνατο, για άλλα είναι μακροχρόνιο ενω για άλλα όχι. Για να θολώσει ακόμη πιο πολύ το τοπίο, έχουμε την τηλεόραση, τα άρλεκιν, τις τσόντες και τα περιοδικά λαιφστάιλ να προωθούν στρεβλά πρότυπα σχέσεων σε κάθε φύλο ώστε να έχουν ανεφάρμοστες απαιτήσεις ο ένας απο τον άλλο.

Η διαφορά με το Θεό είναι ότι στον έρωτα έχουμε ένα υπαρκτό φαινόμενο μεταξύ δυο (ή παραπάνω) ατόμων που μπορεί να ερευνηθει απο την κοινωνιολογία, την ανθρωπολογία, την ιστορία, την φιλοσοφία κλπ. Το οτι έχει περάσει σε αυτό και ενα υπερφυσικό προφίλ δεν σημαίνει ότι μπορούμε να το απορρίψουμε εξαρχής σαν μυθο

Καλά έκανες και το διευκρίνησες!! Και συμφωνώ μαζί σου. Δεν εννοούσα τα φτιαχτά στοιχεία ανγκαστικά σαν κάτι κακό ούτε το αντίθετο. Απλώς έχω ένα προσωπικό 'κόλλημα' ακόμα κι αν κάτι το βρίσκω όμορφο οπως οι εκφράσεις του έρωτα, να προσπαθώ να καταλάβω αν είναι κάτι αυθεντικό ή με έχει 'αναγκάσει' η κοινωνία να εκφράζομαι έτσι. πχ, γιατί πιάνω το στήθος της κοπέλας μου και την φιλάω στο στόμα αντί να χοροπηδάω γύρω της χτυπώντας παλαμάκια και τσιμπώντας της το αυτί

Και η περιέργεια είναι καλό πράγμα. Επίσης καλό είναι να ξέρουμε να λέμε "δεν ξέρω...ακόμη" και να μην τρελαινόμαστε . Η εκούσια άγνοια είναι κακό, αλλά η άγνοια σε κάποια πράγματα είναι και θα είναι αναπόφευκτη, τουλάχιστον για τις ερχόμενες γενιές. Για το φιλί που ανέφερες ας πούμε δεν έχω ιδέα, και δεν τυχαίνει να είναι αμεση προτεραιότητά μου να μάθω. Μπορείς όμως να κοιτάξεις να δεις αν έχει γίνει καμια έρευνα ή ακόμα και να την ξεκινησεις εσύ. Ο μεγάλος κινδυνος σε αυτές τις περιπτώσεις είναι να διαλέγουμε τις 'ευκολες λύσεις'

Δεν πρόκειται να φας κράξιμο, τουλάχιστον από μένα
Όμως τουλάχιστον πρέπει να καταλάβεις πως όπως ο χριστιανός συνανθρωπός σου αν γεννιότανε στην Τουρκία θα ήταν μουσουλμάνος, έτσι κι εσύ αν γεννίοσουν σε άλλο περιβάλον θα είσουν πολυγαμικός. Προσωπικά παρόλο που είμαι επίσης υποστηριχτής της μονογαμίας, νιώθω πως είναι 'τρυπάκι' και μου φαίνεται τόσο παράλογη όσο για παράδειγμα η 'δεκατριογαμία'.

Είμαστε κατα μεγάλο μέρος προιόντα της κοινωνίας που μας έκατσε. Το οτι κάποιες απο τις συνήθειες που μας κληροδότησε είναι αυθαίρετες, δεν σημαίνει οτι είναι και αναγκαστικα προβληματικές, ούτε πως δεν είναι.

Τώρα που μάθαμε για τα διαλυτικά, μπορεί κάποιος να μου πει τί πατάμε για να στείλουμε πμ?

Για δες καιρό που διάλεξα να φύγω για τα ξένα...

[Πυθέας]

Πρόθεσή μου είναι να καταλάβουμε και να συζητήσουμε για ποιο λόγο έχουμε δώσει τόσο μεγάλη σημασία στην αθεία σε σχέση με άλλα πράγματα τα οποία επίσης δεν είναι καθόλου αυτονόητα αλλά εμείς οι άθεοι τα πιστεύουμε.
Απαριθμώ δύο από αυτά:
1. Έρωτας: Υπάρχει απόδειξη ότι υπάρχει ή έτσι μάθαμε; Για ποιό λόγο ένας άθεος να δηλώνει ερωτευμένος. Μήπως είμαστε κλειστόμυαλοι στο θέμα του έρωτα; Μήπως χρησιμοποιούμε την λέξη 'έρωτας' για να εκφράσουμε κάτι άλλο; Μήπως είμαστε πλανεμένοι;

2. Ρούχα (ειδικά το καλοκαίρι): υπάρχει έμφυτη ντροπή στον άνθρωπο για τα γεννητικά του όργανα; Γιατί δεν κάνουμε αγώνα αποποινικοποίησης της προσβολής της δημοσίας αιδούς αλλά πασχίζουμε για την ανεξιθρησκεία;

Θεωρώ πως κάποια πράγματα στη ζωή μας είναι ενστικτώδη και κάποια άλλα φτιαχτά. Ο μιμιτισμός και η αφομοίωση αυτών γίνεται κατα τη γνώμη μου για να .....

Γεια σου standman,

η δική μου γωνία στην συζήτηση εχει να κάνει με το υποκείμενο=

"εχουμε δώσει μεγάλη σημασία" -ποιοί ?
-εγώ, εσύ, ατομικά και για προσωπική κατανάλωση?
-οι συμμετέχοντες στο φόρουμ? οι απρόσωποι χρήστες που ευκαιριακά γραφουν ως πασατέμπο για να περνα η ωρα?
-η κοινωνία που μας ( ατομικα και εν τω φορουμ) μας περιέχει? οι διαπροσωπικές κοινωνικές σχέσεις?

στο ατομικό επίπεδο η αθεία ΔΕΝ εχει καμμιά σημασια για όλες τις εννοιες θέματα που ανέφερες και σε απασχολούν. Η σημασία της έγκειται στο ότι επίσης δεν έχουν καμμια αντικειμενική επιρροή και δεν δίνουν καμμια εξήγηση, βάση ή δομη, οι όποιες θειστικες θεωρίες οσον αφορα ΤΑ ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ. Και μιλάω για ηθική, καλο-κακο, συναισθήματα, σχέσεις, ανάγκες και "θέλω"


στο φόρουμ εδώ έχει τόση σημασία όση όρεξη έχουν οι συμμετέχοντες. Ειναι το theme του νήματος. Αν ηταν για χεβυ μεταλ θα συνδέαμε αυτο με τα διάφορα άλλα γεγονοτα στην ζωή μας. arbitrary ενδιαφέρον, arbitrary σημασια

στην κοινωνία ειναι το ζουμί. Διαπροσωπικές σχέσεις με όλους τους άλλους.

[Πυθέας]

1. Έρωτας: Υπάρχει απόδειξη ότι υπάρχει ή έτσι μάθαμε;
2. Ρούχα (ειδικά το καλοκαίρι): υπάρχει έμφυτη ντροπή στον άνθρωπο για τα γεννητικά του όργανα; ;

Θεωρώ πως κάποια πράγματα στη ζωή μας είναι ενστικτώδη και κάποια άλλα φτιαχτά. Ο μιμιτισμός και η αφομοίωση αυτών γίνεται κατα τη γνώμη μου για να μη διαφέρουμε από το σύνολο, να μην αυτοεξοστρακιστουμε αλλά πιθανόν και για άλλους λόγους.

'ερωτας = συγκεκριμένη και αντικειμενικά υπαρκτή ανθρώπινη κατάσταση. βλέπε ποιηματα Σαπφώ.
οι μόνες αποριες που υπάρχουν πραγματικά συνοψιζονται στο

"γιατί δεν μου έχει τύχει ακόμα?"

ρούχα=
εκτος απο βιολογικα= ομοιοστασια θερμοκρασια προστασια ( βασικη ανάγκη προστασια απο την έκθεση- σπιτι ρουχα)
εκτος απο κοινωνιολογια/βιο-οικολογια? = κοινωνική ετικετα/social display πως εχουν τα παγώνια φτερά πολύχρωμα? πως εκφράζονται συναισθηματα με σηκωμα χαίτης, κοκκινισμα περιοχών, φουσκωμα άλλων σε ζώα, εμεις εχουμε ρούχα.

υπάρχει και η επίκτητη ντροπή, το φτιαχτό-τύπου-ψευτικο πρόβλημα με την γύμνια, που δημιουργήθηκε για τον έλεγχο του πατριάρχη

στην παραλια γυμνιστών δεν εκφυλίζονται συνηθως οι ανθρωποι με δημόσιες πράξεις "ασέλγειας"- αν και υποβόσκει cruising για γκευ σε μερικές.

σε κοινοτητα γυμνων αμαζονιων ιθαγενών δεν εκφυλίζονται ποτέ οι άνθρωποι με δημόσιες πράξεις ασέλγειας.

οι δημόσιες πραξεις ασέλγειας, και η φαντασία τους ειναι αποτέλεσμα αντίδρασης στην καταπίεση που έχουμε υποστεί.

κρατα το απλό,
εγω προτιμω να κανω μπανιο γυμνος, όπου μπορω, ακόμα και αν δεν μπορω.
εγώ δεν θα ηθελα να δω γυμνες καποιες γιαγιαδες και καποιους παππουδες.

Υπάρχει δημόσια αιδώ?
ειναι κοινη για όλους?
τους περισσότερους?
ενα μεριδιο του συνόλου που καταπιεζει τους υπόλοιπους?

[noxteryn]

Όμως τουλάχιστον πρέπει να καταλάβεις πως όπως ο χριστιανός συνανθρωπός σου αν γεννιότανε στην Τουρκία θα ήταν μουσουλμάνος, έτσι κι εσύ αν γεννίοσουν σε άλλο περιβάλον θα είσουν πολυγαμικός. Προσωπικά παρόλο που είμαι επίσης υποστηριχτής της μονογαμίας, νιώθω πως είναι 'τρυπάκι' και μου φαίνεται τόσο παράλογη όσο για παράδειγμα η 'δεκατριογαμία'.

Δε θα πω πολλά για να μην εκτροχιάσω το θέμα, αλλά έχει να κάνει με το πώς αντιλαμβάνομαι το companionship, όχι το πώς μεγάλωσα. Δε θεωρώ υπερβολικό το να υπάρχει ένας άνθρωπος ο οποίος σε γνωρίζει και σε καταλαβαίνει περισσότερο από όλους τους άλλους. Πιστεύω ότι ο λόγος που η μονογαμία έχει τόσο "κακή φήμη" είναι επειδή τα περισσότερα ζευγάρια κάνουν περισσότερους συμβιβασμούς από όσους μπορούν να συντηρήσουν.

Τώρα που μάθαμε για τα διαλυτικά, μπορεί κάποιος να μου πει τί πατάμε για να στείλουμε πμ?

Όντως, μη γίνει παρτούζα και δε συμμετάσχεις εσύ...

[Comte de Toulouse]

Κανένας μήπως ξέρει πως μπορεί να στείλουμε μαζικά πμ;

Spoiler: Εμφάνιση

Το ξεσκίσαμε το τόπικ...

Ως -ζωδίου διδυμου- συντονιστής, κάνω παρατήρηση στον Κόμη και στους λοιπούς να επανέλθουν στην τάξη

[Ιοκάστη]

Θα επαναφέρω εγώ την τάξη Κόμη (έτσι είναι αλλού την φέρνω κι αλλού την χαλάω )

@standman

Καταρχήν καλημέρα και καλώς σας βρήκα.

Καλώς ήρθες!

Πρόθεσή μου είναι να καταλάβουμε και να συζητήσουμε για ποιο λόγο έχουμε δώσει τόσο μεγάλη σημασία στην αθεία σε σχέση με άλλα πράγματα τα οποία επίσης δεν είναι καθόλου αυτονόητα αλλά εμείς οι άθεοι τα πιστεύουμε.

Θα ήθελα να παρατηρήσω πως αυτό είναι μια παρανόηση που ακούω συχνά: γιατί δεν δίνουμε σημασία σ’αυτό, είναι σημαντικό, γιατί δεν δίνουμε σημασία σ’εκείνο, είναι σημαντικό. Βασικά δεν μπορούμε να ξέρουμε τι κάνει ο καθένας εκτός forum. Απλά μιας και το θέμα του forum είναι η αθεΐα, εδώ συζητάμε περισσότερο αυτό (θεωρητικά τουλάχιστον)…

1. Έρωτας: Υπάρχει απόδειξη ότι υπάρχει ή έτσι μάθαμε;

Υπάρχει γιατί το νιώθουμε, όταν καρδιοχτυπάς και σου κόβονται τα γόνατα κάπως πρέπει να το πεις.

Για ποιό λόγο ένας άθεος να δηλώνει ερωτευμένος.Μήπως είμαστε κλειστόμυαλοι στο θέμα του έρωτα; Μήπως χρησιμοποιούμε την λέξη 'έρωτας' για να εκφράσουμε κάτι άλλο; Μήπως είμαστε πλανεμένοι;

Σίγουρα διαφορετικοί άνθρωποι ερμηνεύουν διαφορετικά τον έρωτα κι άλλοι χρησιμοποιούν την λέξη πιο εύκολα, άλλοι πιο δύσκολα κλπ. Όμως ας μην το πάμε και στο άλλο άκρο, γιατί τότε ακόμα και για την καρέκλα μπορεί να πει κανείς πως είμαστε πλανεμένοι και θέλουμε να πούμε κάτι άλλο…

2. Ρούχα (ειδικά το καλοκαίρι): υπάρχει έμφυτη ντροπή στον άνθρωπο για τα γεννητικά του όργανα; Γιατί δεν κάνουμε αγώνα αποποινικοποίησης της προσβολής της δημοσίας αιδούς αλλά πασχίζουμε για την ανεξιθρησκεία;

Νομίζω πως δεν είναι έμφυτη η ντροπή στον άνθρωπο. Βέβαια στην ψυχολογία που έδινα την προηγούμενη βδομάδα έλεγε πως είναι, πως στην ηλικία που το παιδί αρχίζει να ανακαλύπτει την σεξουαλικότητά του αρχίζει και να ντρέπεται, όμως δεν ξέρω κατά πόσο αυτό είναι αποτέλεσμα του περιβάλλοντος.

Τώρα όσον αφορά το για τι θα επιλέξει να πασχίσει ο καθένας αφενός είναι προσωπικό ζήτημα κι αφετέρου το ότι προσπαθείς το ένα δεν σημαίνει ότι δεν προσπαθείς και το άλλο. Επίσης μερικά πράγματα είναι αλυσίδες. Εγώ πχ πιστεύω πως μεγάλο μέρος της ντροπής για το ανθρώπινο σώμα οφείλεται στην θρησκεία. Αν ο κόσμος αρχίσει να βλέπει πιο κριτικά τα όσα λέει η θρησκεία θα αρχίσει να αμφισβητεί και το θέμα της ντροπής…

θα φορέσουμε το μαγιώ μας στην παραλία και ΔΕΝ δυσφορήσουμε,

Μα ποτέ δεν με πιάνει δυσφορία για το μαγιό! Αν δεν θέλω δεν το βάζω…

που θα μας προτείνουν παρτούζα και θα αρνηθούμε ή θα την χαρακτηρίσουμε ανωμαλία...

Το να αρνηθείς από το να την χαρακτηρίζεις ανωμαλία απέχει πάρα πολύ. Το 1ο μπορεί να γίνει και λόγω συνθηκών, γούστου ή διάθεσης την δεδομένη περίοδο..

την επόμενη φορα που θα πιούμε για να ξεχάσουμε,

Άμα πιούμε γιατί μας αρέσει;

που θα μας χωρίσουν και θα κλάψουμε,

Αυτό ειδικά δεν νομίζω πως είναι θέμα του τι σου έχουν μάθει. Δεν είναι παράλογο να στεναχωριέσαι για κάτι που τελειώνει χωρίς να το θες.

που θα δηλώνουμε με θέρμη πως είμαστε μονογαμικοί

Κι αυτό είναι θέμα χαρακτήρα νομίζω. Κάποιοι προτιμούν την μονογαμία, άλλοι όχι, δεν θεωρώ πως κάποια από τις 2 επιλογές είναι κατακριτέα (αρκεί πάντα να υπάρχει ειλικρίνεια).

Γιατρέ δεν έχω κανένα λόγο να διαφωνήσω με τα λεγόμενά σου. Όμως τα παραπάνω επιχειρήματα σου αφορούν την αμφισβήτηση της θρησκείας και όχι του θεού. Έχω μια υποψία ότι ή πίστη απλά στην έννοια του θεού δεν εμποδίζει απαραίτητα την πρόοδο ούτε ειναι αναγκαστικά επεκτατική, ούτε απαιτεί προνομιακή θέση στην κοινωνία.

Ναι έτσι θα έπρεπε να ήταν αλλά για κάποιον λόγο πολλοί από αυτούς που πιστεύουν σε κάποιο θεό θεωρούν λογικό να είναι και σε κάποια οργανωμένη θρησκεία η οποία πρέπει να καθορίζει όχι μόνο την ζωή τους αλλά και την ζωή των άλλων. Και γενικά είναι πιο «ευάλωτοι» στην εκμετάλλευση (για την σωτηρία της ψυχής τους).

Παρ'ολ'αυτά, ενώ παραδέχομαι με θέρμη την αθεΐα μου και πολεμάω γι'αυτήν, δέν βγαίνω έξω γυμνός γιατί αισθάνομαι πως ντρέπομαι.

Ε εντάξει εκεί παίζει ρόλο και η αντίδραση των άλλων, τα κοινωνικά πρότυπα για το σώμα κλπ. Αν βγεις στον δρόμο γυμνός θα σε κοιτάνε όλοι, θα πέσει κριτική και μπαίνει το θέμα του κατά πόσο δεν σε πειράζει αυτό. Αν βγεις γυμνός μαζί με άλλους 1000 ίσως να νιώθεις πιο άνετα.

Συμφωνώ και γιάυτό το λόγο νιώθω την αθεΐα πιο πολύ ως τρόπο ζωής και στεναχωριέμαι όταν ακούω δίαφορες φωνές να ισχυρίζονται πως άθεος μπορεί να είναι ο καθένας. Θεωρώ πως υπάρχει κοινή ιδεολογική βάση σε κάποια τουλάχιστον θέματα.

Έλα βρε που στεναχωριέσαι. Κι όμως άθεος μπορεί να είναι ο καθένας τελικά, τι να κάνουμε τώρα; Όσο περισσότερους άθεους γνωρίζει κανείς τόσο περισσότερο επιβεβαιώνεται αυτό…

Αν έρωτα ονομάζουμε την φυσική έλξη γιατί να την ονομάσουμε έρωτα και όχι φυσική έλξη

Γιατί δεν είναι το ίδιο. Φυσική έλξη μπορεί να νιώθεις για κάποιον χωρίς τα υπόλοιπα συναισθήματα που προκαλεί ο έρωτας.

@Caffeine

Δεν είναι απαραίτητο κάθε τι που μαθαμε ως παιδιά να είναι λάθος μονο επειδή οι θεοί ήταν.

Σωστός!

[AoratiMelani]

Άποψή μου είναι ότι ο έρωτας υπάρχει, γιατί μπορεί να περιγραφεί και να παρατηρηθεί. Αν πρέπει να δώσω ορισμό, θα έλεγα ότι είναι μια συγκεκριμένη διανοητική-συναισθηματική κατάσταση (βλέπε: νευρολογική-ορμονική κατάσταση), ένα σύνδρομο αν θέλετε, ή καλύτερα ένα φυσιολογικό φαινόμενο (με την έννοια του physiological, δηλαδή μια εκδήλωση της ανθρώπινης φυσιολογίας). Τα συμπτώματά του είναι γνωστά σε όλους μας λίγο πολύ.

Από εκεί και πέρα, είναι γεγονός ότι η έννοια του έρωτα έχει γίνει λάστιχο ανά τους αιώνες μέσα από την τέχνη και τη λαϊκή παράδοση. Κυκλοφορούν άπειρα μυθεύματα γύρω από τον έρωτα, και κυρίως γύρω από τη σημασί απου θα έπρεπε να του αποδοθεί. Αυτά τα μυθεύματα είναι όντως τεχνητά, σε αντίθεση με το καθαυτό φαινόμενο του έρωτα που είναι φυσικό.

Αυτό που έχουμε να κάνουμε λοιπόν κατά τη γνώμη μου είναι να ξεχωρίσουμε τα μεν από τα δε - να κατανοήσουμε δηλαδή ότι οι καρδούλες και τα πουλάκια του αγίου βαλεντίνου και ο μύθος του ρωμαίου και της ιουλιέτας ουδεμία σχέση έχουν με την πραγματικότητα. Μπορούμε να απολαύσουμε τον έρωτα ξέροντας ακριβώς τι είναι και για αυτό ακριβώς που είναι, χωρίς να νομίζουμε ότι υπάρχει περίπτωση να κρατήσει για πάντα (τρία χρόνια μάξιμουμ του δίνω εγώ, και πολύ σας λέω) ή ότι σημαίνει κάτι περισσότερο από μια σφοδρή ανεξέλεγκτη έλξη για ένα συγκεκριμένο πρόσωπο (μπορεί να αποδειχθεί ο άνθρωπος της ζωής μας, μπορεί να αποδειχθεί και ο κόπανος του αιώνα, και δεν υπάρχει συνταγή για να το ξέρεις από πριν).


Σχετικά με το γυμνό τώρα, νομίζω ότι είναι ένα καθαρά τεχνητό και κοινωνικά επιβεβλημένο ταμπού. Εικάζω ότι εμφανίστηκε αφού οι άνθρωποι είχαν ήδη αρχίσει να φοράνε ρούχα και όχι το αντίστροφο (ότι ντύθηκαν δηλαδή για ν απροστατευτούν από το κρύο, παρεμπιπτόντως έτσι καλύφθηκε μεγάλο μέρος του σώματός τους, το γεγονός ότι έτσι έγινε αόρατο μέρος του σώματος το κατέστησε λιγότερο προσιτό, η περιστασιακή του έκθεση άρχισε να αποκτά μεγαλύτερη σημασία απ' όσο πριν που ήταν διαρκώς εκτεθειμένο, και κάποιοι σκέφτηκαν ότι ήταν επικίνδυνο να το εκθέτουν, και κάπου εκεί άρχισε η προκατάληψη).

Δεν βλέπω να εξυπηρετεί απολύτως τίποτε, ούτε καν τον έλεγχο της σεξουαλικότητας. Η εμπειρία μου από παραλίες γυμνιστών δείχνει πως όταν όλοι κυκλοφορούν ολημερίς γυμνοί, το αποτέλεσμα δεν είναι μια διαρκής παρτούζα, αλλά μάλλον το αντίθετο: γρήγορα συνηθίζεις τη γύμνια και δεν την προσέχεις, το γυμνό παύει να προκαλεί και το σεξ παραμένει μια περιστασιακή ιδιωτική δραστηριότητα.

Έχω πει εμμέσως πλην σαφώς τη γνώμη μου για το ταμπού της γύμνιας σε ένα άρθρο μου για τη μπούρκα. Ως "προοδευτικοί" και "πολιτισμένοι" θεωρούμε οπισθοδρομική τη μπούρκα και το τσαντόρ, μας φαίνεται γελοίο το γεγονός ότι σε κάποιες κουλτούρες "είναι ντροπή" να φανεί το πρόσωπο, ενώ ταυτόχρονα θεωρούμε απόλυτα φυσικό να καλύπτουμε το σώμα μας με ρούχα γιατί "είναι ντροπή" να φανεί το γυναικείο στήθος ή τα οπίσθια. "Μα αυτό προκαλεί σεξουαλικά!" θα πουν ορισμένοι. Κι όμως, όχι. Προκαλεί μόνο όσους ήδη έχουν το μυαλό τους εκεί και το πουλί στο χέρι, αυτούς που δεν περιμένουν τη γύμνια για να προκληθούν. Εξάλλου οι μουσουλμάνοι θεωρούν ότι και το ακάλυπτο κεφάλι προκαλεί σεξουαλικά και το καλύπτουν κι αυτό. Μην την ψάχνετε, δεν υπάρχει λογική.

[noxteryn]

Έχω δύο πραγματάκια να σχολιάσω πάνω στο post της AoratiMelani.

Παρ'όλο που ο έρωτας όντως έχει θεοποιηθεί ως ένα βαθμό από τις τέχνες, βρίσκω πολύ ενδιαφέρον το γεγονός ότι ο ίδιος ο άνθρωπος έχει τέτοιο fascination με αυτόν. Διαιωνίζουμε μυθολογίες για υπερβατικούς έρωτες περί Romeo & Juliet, Μενελάου & Ελένης, Ορφέος & Ευρυδίκης, και δε νομίζω ότι πρόκειται για κάποια εξωτερική νόρμα η οποία επιβάλλεται πάνω μας, αλλά για κάποια έμφυτη τάση να εξιδανικεύουμε τον έρωτα. Γι'αυτό το λόγο, άλλωστε, αρέσει σε τόσους ανθρώπους να ακούν τέτοιες ιστορίες σε χαζοταινίες του Hollywood. By the way, συμφωνώ ότι ο έρωτας είναι αδύνατο να κρατήσει για πάντα (forever is such a long time), αλλά διαφωνώ με το φραγμό των 3 χρόνων, γιατί θεωρώ ότι εξαρτάται από τα άτομα. Υπο κατάλληλες συνθήκες, θα μπορούσε κάλλιστα να κρατήσει μια ζωή.

Η υπόθεση σχετικά με την προέλευση της ντροπής ακούγεται λογική, αλλά υπάρχουν φυλές στην Αφρική (πχ Bushmen) όπου κάνει κωλόζεστη, οι οποίες φορούν βρακιά (συγκεκριμένα, καλύπτουν το μπροστινό μέρος με δέρμα και το δένουν πίσω με ένα σχοινί). Αποκλείται να το κάνουν για κάποιο άλλο λόγω πέραν του να κρυψουν τα γενετικά τους όργανα. Το μόνο που μπορώ εγώ να σκεφτώ είναι κάποιου είδους πίεσης σχετικά με τη σεξουαλική κτητικότητα. Δηλαδή, μπορεί ένας άνδρας να μη θέλει να βλέπουν άλλοι άνδρες το αιδοίο της γυναίκας του, ή το αντίστροφο. Αυτό, όμως, δεν εξηγεί το γεγονός ότι και τα παιδιά είναι ντυμένα.

[tyxkatmal]

Γειά σας

Από τις μέχρι τώρα εμπειρίες μου από τον κόσμο έχω διαπιστώσει πως όλοι είναι άθεοι απλά δεν το ξέρουν η καλύτερα δεν θέλουν να το παραδεχτούν.Η συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων δηλώνουν Χριστιανοί Ορθόδοξοι.Η Εκκλησία θεωρεί τις απόκριες ως ειδωλολατρικό έθιμο και αναβίωση της παλαιάς θρησκείας συνεπώς ο Χριστιανός θα πρέπει να αποφύγει όλες τις αποκριάτικες εκδηλώσεις .Αντι αυτού όμως βλέπουμε την περίοδο των αποκριών παντού στις αποκριάτικες εκδηλώσεις λαοθάλασσες .Ακόμη και οι τηλεοράσεις έχουν εορταστικά προγράμματα,στις πλατείες έχουν διάφορες εκδηλώσεις κ.τ.λ.
Μάλιστα πολλές φορές συμμετέχουν και ιερείς σε αποκριάτικες εκδηλώσεις.Γιατί τόσο πολύς κόσμος αγνοεί τις εντολές της Εκλησσίας;Τις Κυριακές οι Εκλησσίες είναι άδειες. Επίσης η Εκλησσία απαγορεύει τις προγαμιαίες σχέσεις ..........................
καταλαβαίνετε.Παρ' όλα αυτά δηλώνουν Χριστιανοί Ορθόδοξοι και κάποιον που δεν πιστεύει τον αντιμετωπίζουν πολλές φορές χλευαστικά , υποτιμιτικά η ειρωνικά. Όμως πολλές φορές και τους ζηλωτές αντιμετωπίζουν με τον ίδιο τρόπο.
Η Θρησκεία σήμερα κανέναν δεν ενδιαφέρει πραγματικά απλά είναι μέρος της πολιτισμικής μας παράδοσης ,ίσως και της εθνικής μας παράδοσης .Κανείς δεν πιστεύει πραγματικά στην Αγία Γραφή αλλά για κάποιους λόγους δεν θέλουν να πάνε και κόντρα στην παράδοση και να παραδεχτούν ότι είναι άθεοι .

[noxteryn]

Cafeteria Christianity