Alexandra

[EmilofCrete]

τα φίδια δεν τα μπορώ με τίποτα. Ευτυχώς μέχρι τώρα τα αντιμετώπισα μόνο σε φωτογραφίες.

Ευτυχώς το καταραμένο δεν ζει πια...

[Λοξίας]

@Αλεξάνδρα
Εντάξει, τα μεσογειακά ψάρια και φρούτα της θάλασσας δεν συγκρίνονται με κανενός άλλου μέρους του κόσμου

Η Ελλάδα μας είναι τρομερή χώρα σε όλα της. Δεν ξέρω μόνο αν οι Έλληνες που ζουν εδώ το καταλαβαίνουν αυτό όσο πρέπει.

Όχι. Όσο ζεις εδώ μονίμως, δεν το εκτιμάς. Η πλειοψηφία τουλάχιστον.

[alexandra1987]

Ευτυχώς το καταραμένο δεν ζει πια...

Κι όμως, EmilofCrete... «ζει και βασιλεύει και τον κόσμο κυριεύει» λέγαμε σαν παιδιά.

Η Ελλάδα μας είναι τρομερή χώρα σε όλα της. Δεν ξέρω μόνο αν οι Έλληνες που ζουν εδώ το καταλαβαίνουν αυτό όσο πρέπει.

Όχι. Όσο ζεις εδώ μονίμως, δεν το εκτιμάς. Η πλειοψηφία τουλάχιστον.

Το ακούω αυτό συνεχώς, Λοξία, ειδικά εδώ στην Ελλάδα. Σ’ εμάς δε νοιώθουμε να συμβαίνει αυτό. Η κοινότητα κι η Εκκλησία είναι η μάνα μας. Νοιώθουμε ευγνωμοσύνη που έχουμε ο ένας τον άλλο κι η Εκκλησία είναι το καταφύγιό μας. Την Ελλάδα την αντιμετωπίζαμε στις κουβέντες μας μ’ ένα δέος και μια νοσταλγία, αν κι εγώ πρώτη φορά επισκέπτομαι την Πατρίδα.

[EmilofCrete]

Ευτυχώς το καταραμένο δεν ζει πια...

Κι όμως, EmilofCrete... «ζει και βασιλεύει και τον κόσμο κυριεύει» λέγαμε σαν παιδιά.

Λέγατε τέτοια πράγματα για τον κατηραμένο όφι;

[egore]

Ευτυχώς το καταραμένο δεν ζει πια...

Κι όμως, EmilofCrete... «ζει και βασιλεύει και τον κόσμο κυριεύει» λέγαμε σαν παιδιά.

Καλώς ήλθες συνονόματη, αλλά όλα κι όλα, εδώ μου τα χαλάς.
Ο μύθος είναι για την αδελφή του συνονόματου του μέγα, την Θεσσαλονίκη
που έγινε γοργόνα και ρωτούσε τους ναυτικούς με αγωνία
αν ζει ο αδελφός της.

Όταν μου εξισώνεις την Θεσσαλονίκη με τον σατανά, με βάζεις σε σκέψεις.
Λες να ζούσα στην κόλαση τόσα χρόνια και να μην το ήξερα;
Δεν είναι τόσο χάλια... σχετικά καλά περνάμε κι εδώ!

[alexandra1987]

Λέγατε τέτοια πράγματα για τον κατηραμένο όφι;

Εντάξει, το λέγαμε, όχι όμως όπως το συσχετίζει ο egore.

Καλώς ήλθες συνονόματη, αλλά όλα κι όλα, εδώ μου τα χαλάς.
Ο μύθος είναι για την αδελφή του συνονόματου του μέγα, την Θεσσαλονίκη, που έγινε γοργόνα και ρωτούσε τους ναυτικούς με αγωνία αν ζει ο αδελφός της.
Όταν μου εξισώνεις την Θεσσαλονίκη με τον σατανά, με βάζεις σε σκέψεις.
Λες να ζούσα στην κόλαση τόσα χρόνια και να μην το ήξερα;
Δεν είναι τόσο χάλια... σχετικά καλά περνάμε κι εδώ!

Η Θεσσαλονίκη είναι η πιο ωραία πόλη (η Αθήνα δεν πιάνει μπάζα μπροστά της, αν και γνώρισα μόνο τη Θεσσαλονίκη, την Αθήνα και την Κομοτηνή) με καλούς και φιλικούς ανθρώπους και τα ωραιότερα τηγανητά μύδια που έφαγα ποτέ.
Ήταν σχήμα λόγου... Κανένας συσχετισμός με τη Θεσσαλονίκη.