Υπάρχει Θεός;

[Leo21]

εγώ κρατάω αυτό

η αποκάλυψη είναι για λίγους εκλεκτούς.

ΥΓ: τι κορυφαίο emoticon!

[Θεόφιλος]

οπότε ο θεός δημιούργησε τον κόσμο, η αποδέχεσαι την επιστημονική εξήγηση που λέει ότι ο θεός δε χρειάζεται;

Ναί. πιστεύω πώς τον κόσμο τον δημιούργησε ο Θεός, και από τότε εξελίσεται. η δουλειά της επιστήμης είναι να εξηγεί την προέλευση του κόσμου και όχι ποιός είναι ο αίτιος για αυτήν την προέλευση. αυτό είναι ρόλος της θρησκείας και της φιλοσοφίας.

[Θεόφιλος]

εγώ κρατάω αυτό

η αποκάλυψη είναι για λίγους εκλεκτούς.

ΥΓ: τι κορυφαίο emoticon!

πλάκα έκανα για τους εκλεκτούς, μην το παίρνεις στα σοβαρά, και κάνεις αστεία.

[Leo21]

πλάκα έκανα για τους εκλεκτούς, μην το παίρνεις στα σοβαρά, και κάνεις αστεία.

η ειρωνεία ειναι οτι εγώ όντως το ψιλοπιστεύω

απλά δεν ξέρω κατα ποιον τρόπο εκλεκτούς. για λίγους σίγουρα όμως.

[FarEarth]

Άρα μπράβο κατανοήσατε ότι η αγάπη δεν είναι διδακτή μέσω της γνώσης , οργανώσεων , θεωριών και δογμάτων αλλά γεννιέται και πεθαίνει στο Τώρα απόμακρη από τη σκέψη και τη συσσωρευμένη εμπειρία ...

δεν ξέρω αν συμφωνώ με αυτό

η συσσωρευμένη εμπειρία αναδεικνύει την αξια της αγάπης στις ανθρώπινες σχέσεις, στην ανθρώπινη κοινωνία, στην οικογένεια, τη φιλία κτλ κτλ

δε νομίζω δηλαδή οτι δεν ειναι καθόλου διδακτή η αγάπη. κατα κάποιο τρόπο ειναι.

αν και μπορει να έχασα το Point..

Πιο είναι το μέτρο με το οποίο αναδεικνύεται η αξία της αγάπης στις ανθρώπινες σχέσεις ;Αν είναι η συσσωρευμένη εμπειρία τότε θα αποτύχουμε στη μέτρηση ,γιατί ανήκει στο πεδίο της σκέψης και η αγάπη δεν είναι μετρήσιμο μέγεθος ή αποτέλεσμα σκέψης για να το έχουμε ως αποτέλεσμα ...

[FarEarth]

τα αισθήματα μας προέρχονται από γεγονότα και καταστάσεις που κάνουν τον άνθρωπο να νιώσει συμπόνια,αγάπη,ταπείνωση, και αντίστροφα αδιαφορία , μίσος, και περηφάνια.ο Θεός για έναν άθεο είναι αχρείαστος για τα παραπάνω, όμως για έναν θρήσκο είναι πολύ διαφορετικά, ο Θεός είναι βίωμα μέσα από τα αισθήματα που τον κάνουν να νιώθει την παρουσία του, αυτό το βίωμα του σιγά σιγά γίνεται γνώση εσωτερική. είναι μια αλήθεια εντελώς προσωπική, και δεν αφορά την αντικειμενική αλήθεια.

Μα τα γεγονότα αυτά είναι που μας δημιουργούν τις εντυπώσεις ,οι εντυπώσεις γίνονται σκέψη και η σκέψη επηρεάζει τα συναισθήματά και όλα αυτά γίνονται μνήμη , εμπειρία ,ανάμνηση κτλ...
Αυτό είναι αυθυποβολή γιατί ο κάθε πιστός βλέπει τον αλαχ το βουδα το κρισνα και άλλους , σύμφωνα με τις καταβολές του...Η εσωτερική γνώση δεν επιτυγχάνεται μέσα από την υποβολή του πιστού σε νηστείες - διαλογισμούς - υποδείξεις, αυτό είναι μια εγωκεντρική διαδικασία που δεν ελευθερώνει τον κόσμο αλλά τον κάνει χειρότερα, να νομίζει ότι συνομιλεί με αγγέλους και αγίους ενώ συνομιλεί με το περιεχόμενο της συνείδησης του ... είναι ακριβώς όπως συνομιλεί ψιθυριστά κάποιος με τον εαυτό του αλλά σε πιο υποσυνείδητη κατάσταση!

όπως είναι δύσκολο για ένα μυαλό που έχει απορρίψει την θρησκεία για διάφορους λόγους να κατανοήσει πώς με το να απαρνηθείς τον Θεό δεν μαθαίνεις κάποια αλήθεια, ούτε και αλλάζει τίποτε στην ζωή σου με το να λές πως είναι μια αυταπάτη συνεχίζεις να ζείς έτσι χωρίς πίστη και χωρίς Θεό δηλαδή μόνος. με την ψευδαίσθηση της ελευθερίας από προκαταλήψεις για θεούς .

Από μόνος του ο άνθρωπος όταν παρατηρεί βλέπει, μαθαίνει για τον εαυτό του δεν χρειάζεται δασκάλους, ερμηνευτές, σχολές για να φτάσει στη κατανόηση

Καλά πως ξέρεις ποια πράγματα έχουν νόημα για το θεό και ποια όχι ...;

δεν το ξέρω. υποθέτω. για ένα αιώνιο και αθάνατο όν, τι νόημα μπορούν να έχουν πράγματα που δεν το αγγίζουν;

καθαρά ανθρώπινη εγωκεντρική αντίληψη του άγνωστου - γνωστού θεού ...

στους θρήσκους με νηστεία και προσευχή, για τους άλλους δεν γνωρίζω.

Αυτό λέγεται έλλειψη τροφής και εξαναγκασμός στην αλήθεια των οραμάτων ...

δώσε και θα λάβεις. αυτό ξέρω να πώ. δίνεις αγάπη, παίρνεις αγάπη. δίνεις κακία, παίρνεις κακία.
γιατί να προσπαθώ να ταυτιστώ με κάτι; κάνω αυτό που θεωρώ σωστό, και αποδεκτό. δεν το κάνω για να αρέσω στους άλλους το κάνω επειδή με γεμίζει. η θρησκεία είναι σημαντικό κομμάτι στην ζωή μου, αλλά δεν είναι το πάν, υπάρχουν και αλλού καθημερινά παραδείγματα για το πώς πρέπει να ζεί και να φέρεται κανείς. και για αυτό σίγουρα ευθύνεται ξεχωριστά ο καθένας χωρίς να χρειάζεται προκατασκευασμένα πρότυπα.

Μα φυσικά αυτό είναι η αρχή της αρετής αλλά δεν έχουμε την επίγνωση για να διατηρήσουμε κάτι τέτοιο και αμέσως γκρεμίζεται από έλλειψη νοημοσύνης ...
Παραδέχεστε όμως ότι είστε μέλος μιας θρησκευτικής οργάνωσης με τα πιστεύω της και τις τελετές , έτσι δεν ισχυρίζεστε ή κάνω λάθος ; αναγκαστικά λοιπόν θα ταυτιστείτε με κάποια σύμβολα,λέξεις ,νοήματα, πράγματα μέσα από τη θρησκεία τα οποία δεν παρέχουν ελευθερία για να ανακαλύψετε αυτό που ζητάτε παρά μόνο διαίρεση και υποταγή στο δόγμα της... Η Αλήθεια είναι ένα μονοπάτι χωρίς δρόμο ,χωρίς πυξίδα με ανθρώπινες κατευθύνσεις και σας περιμένει να το ανακαλύψετε εσείς, και όχι κάποιος άλλος για εσάς ...!

η γνώση για τον Θεό, διαφέρει από την γνώση των αντικειμενικών πραγμάτων. όλοι οι άνθρωποι χρειάζονται να μάθουν τα περισσότερα γύρω από την θρησκεία τους, και από εκεί και πέρα ακολουθεί ο καθένας τον δρόμο του. αλλά η πραγματική γνώση για τον Θεό γίνεται με την καρδιά και όχι με τον νού.

Ωραία ,άρα κάποιος μπορεί να μάθει για τον εαυτό του , μέσα από τον καθρέπτη των σχέσεων που καθημερινά έρχεται σε επαφή και να έχει επίγνωση, και κατανόηση, αλλά υπάρχουν μια σειρά από προϋποθέσεις για κάτι τέτοιο ...δε φτάνει απλώς να επαναλαμβάνουμε ότι θα μάθουμε για το θεό απλά λεκτικά , χωρίς να γνωρίζουμε το περιεχόμενό μας και αυτό είναι ο δρόμος προς το καινούργιο , λέγεται και πραγματικότητα ...

ελεύθερος είναι αυτός που δεν ελπίζει και δεν φοβάται τίποτε, έλεγε ο καζαντζάκης, και συμπληρώνω και εγώ. παρά μόνο τον Θεό. και αυτόν όταν τον αγαπά, δεν χρειάζεται να τον φοβάται.

Χρειάζεται μόρφωση ο κόσμος ...και οι θρησκείες κινούνται στο παρελθόν ...δεν μπορούν να αποτελέσουν τα συστατικά για την επανάσταση του ατόμου , και της κοινωνίας ...τα περιμένουν όλα από το θεό ... μέγα λάθος !Δεν είμαστε ρομποτάκια για το θεό ... είμαστε όμως καθηλωμένοι υπεύθυνοι σύμφωνα με την κοσμοθεωρία της θρησκείας ως αμαρτωλοί.. τι στασιμότητα ! τι αναβολή του Τώρα για το Αύριο ! Ο παρατηρητής και το παρατηρούμενο σε όλο του το μεγαλείο ... !

παραθέτω μια περίληψη από το παρακάτω βιβλίο δεν μπορώ να προσθέσω τίποτε παραπάνω σε αυτό που λές
ΜΕΛΕΤΕΣ ΓΙΑ ΤΟ ΙΕΡΟ
ΤΕΡΖΑΚΗΣ ΦΩΤΗΣ
Μια σειρά μελετών οι οποίες προσπαθούν να φωτίσουν το θρησκευτικό φαινόμενο από τη σκοπιά της κοινωνικής του ιστορίας και από τη σκοπιά της θεμελιώδους δομής και λειτουργίας του. Βαθύτερη και ευρύτερη από την έννοια του «Θεού», στην οποία στηρίζονται οι περισσότερες σύγχρονες πίστεις, αλλά και από την τυπική έννοια της «θρησκείας» όπως την ορίζουν οι κοινωνικές επιστήμες, είναι η αινιγματική έννοια του «ιερού», διότι αυτή πράγματι μπορεί να περιγράψει τελετουργίες και στάσεις από τις κοινωνίες χωρίς γραφή μέχρι τον σύγχρονο εξορθολογισμένο κόσμο. Για να αναλύσει αυτή την έννοια ο συγγραφέας προσφεύγει σε μια σειρά συγκριτικών μελετών που εκτείνονται από τις «πρωτόγονες» σαμανικές τελετουργίες και τις διονυσιακού τύπου οργιαστικές τελετές μέχρι τις ανεπτυγμένες θρησκείες των νεωτέρων χρόνων. (.

Χρησιμοποιείτε την επιστήμη για την απόδειξη της ιερότητας ως κάτι το έμφυτο στον άνθρωπο και όχι κάτι το "νοερό" αυτή τη φορά ! ίσως θα πρέπει να χρησιμοποιήσετε περισσότερο την επιστήμη λοιπόν για να φωτίσετε τι γνωρίζουμε και τι όχι για το θεό ...θα ήταν περισσότερο ορθό ακόμα και για τους πολέμιους σας !
Όσο για τους πρωτόγονους δε ξέρω αλλά στη ζωή μου είναι κάτι που ξεπέρασα δια της κατανόησης του ψεύτικου ...

Άρα μπράβο κατανοήσατε ότι η αγάπη δεν είναι διδακτή μέσω της γνώσης , οργανώσεων , θεωριών και δογμάτων αλλά γεννιέται και πεθαίνει στο Τώρα απόμακρη από τη σκέψη και τη συσσωρευμένη εμπειρία ...

κάποιος πρέπει να μιλήσει σε κάποιον άλλον, αλλιώς πως θα μεταδοθεί η πληροφορία; η αποκάλυψη είναι για λίγους εκλεκτούς.

Ακριβώς οι θρησκείες μεταφέρουν γνώση- πληροφορία και όχι αγάπη χαίρομαι που το παραδέχεστε εν τέλη ...
Αφού απαλλαχτήκαμε λοιπόν από την ιδέα ότι θα μάθουμε για το θεό μέσα από τις θρησκείες ,τους γκουρού και τις αυθεντίες, μπορούμε να συζητήσουμε τώρα απαλλαγμένοι από το φορτίο των γνώσεων περί θεού...για αυτό που πραγματικά Είναι και βρίσκεται εκεί έξω , δίπλα μας , μέσα μας απ' έξω μας... : )

πως λοιπόν μπορεί να υπάρξει μια πραγματική αλλαγή στο κόσμο αυτό ;Όχι να αντικαταστήσουμε αυτή τη κατάσταση με μια άλλη γιατί πάλι θα έχουμε την ίδια, με άλλο όνομα ! Αλλά μια ριζική επανάσταση που θα μας απαλλάξει από όλη αυτή την καθημερινή αβεβαιότητα στις σχέσεις μας , το φόβο , τους πολέμους , τη βια ,τις θρησκείες, τη πολιτική ;
Η απάντηση βρίσκεται σε δύο σειρές παρακάτω και θα σας την πω ,λίγο υπομονή και θα μάθετε όλες τις απαντήσεις εύκολα ,χωρίς να σκεφτείτε καθόλου , και δε χρειάζεται να κάνετε τίποτα, όλα θα γίνουν από μόνα τους ,σχεδόν αυτόματα ...Λοιπόν η απάντηση που με τόση ανυπομονησία περιμένετε είναι :

[Θεόφιλος]

η ειρωνεία ειναι οτι εγώ όντως το ψιλοπιστεύω

απλά δεν ξέρω κατα ποιον τρόπο εκλεκτούς. για λίγους σίγουρα όμως.

σε κάποια ιστορική στιγμή, υπάρχουν άτομα που λόγω των καταστάσεων σηκώνουν το βάρος της ευθύνης για μεγάλες αλλαγές, αυτά τα άτομα μπορεί να είναι πολιτικοί, στρατιωτικοί, η θρησκευτικοί ηγέτες, όπως ο μωυσής , ο χριστός, ο μωάμεθ, ο βούδας, ο λένιν ο ναπολέων κ.ο.κ.με αυτήν την έννοια εννοώ τους φωτισμένους και τους εκλεκτούς.

[Θεόφιλος]

Μα τα γεγονότα αυτά είναι που μας δημιουργούν τις εντυπώσεις ,οι εντυπώσεις γίνονται σκέψη και η σκέψη επηρεάζει τα συναισθήματά και όλα αυτά γίνονται μνήμη , εμπειρία ,ανάμνηση κτλ...
Αυτό είναι αυθυποβολή γιατί ο κάθε πιστός βλέπει τον αλαχ το βουδα το κρισνα και άλλους , σύμφωνα με τις καταβολές του...Η εσωτερική γνώση δεν επιτυγχάνεται μέσα από την υποβολή του πιστού σε νηστείες - διαλογισμούς - υποδείξεις, αυτό είναι μια εγωκεντρική διαδικασία που δεν ελευθερώνει τον κόσμο αλλά τον κάνει χειρότερα, να νομίζει ότι συνομιλεί με αγγέλους και αγίους ενώ συνομιλεί με το περιεχόμενο της συνείδησης του ... είναι ακριβώς όπως συνομιλεί ψιθυριστά κάποιος με τον εαυτό του αλλά σε πιο υποσυνείδητη κατάσταση!

συμφωνούμε όσον αφορά τις εντυπώσεις, και τα αισθήματα, υπό την επήρεια των γεγονότων. εκεί που διαφωνούμε, είναι η επεξεργασία αυτών των πληροφοριών από άτομα με διαφορετικό τρόπο σκέψης, ο σκεπτικιστής και ο άθεος επικεντρώνονται στην συνείδηση με μηχανικό τρόπο, που την θεωρούν μια συνηθισμένη λειτουργία του εγκεφάλου και της σκέψης. για τον πιστό η συνείδηση είναι κάτι πολύ παραπάνω, είναι η ίδια η ψυχή του κάθε ανθρώπου, που δέχεται το καλό και το κακό.είναι αυτήν που τον διαμορφώνει σε τίμιο η άτιμο άνθρωπο.μπορεί κανείς να πεί πως αυτό είναι δουλειά της ψυχολογίας, αλλά όταν από εκεί ξέρουμε πώς διαμορφώνονται χαρακτήρες που παίζουν σημαντικό ρόλο για την κοινωνία και το ίδιο το άτομο, είναι και δουλειά της θρησκείας να δείχνει μέσα από την ιερότητα τον σωστό δρόμο. εφόσον η άποψη της βαραίνει περισσότερο ακόμη και από τον ίδιο τον νόμο.

Από μόνος του ο άνθρωπος όταν παρατηρεί βλέπει, μαθαίνει για τον εαυτό του δεν χρειάζεται δασκάλους, ερμηνευτές, σχολές για να φτάσει στη κατανόηση

σίγουρα είναι ο άνθρωπος που ο ίδιος θα φτάσει στην κατανόηση, αλλά με την μάθηση από όλες τις πλευρές και με την δική του κρίση. δεν μπορούμε να λέμε πώς όλοι οι θρήσκοι έχουν υποστεί πλύση εγκεφάλου είναι λάθος, και το λέω από προσωπική μου εμπειρία, γιατί είχα την δυνατότητα να ακούσω και τις δύο απόψεις από μικρός,αλλά επέλεξα με πλήρη ελευθερία τον δρόμο της πίστης πρός τον Θεό.

Μα φυσικά αυτό είναι η αρχή της αρετής αλλά δεν έχουμε την επίγνωση για να διατηρήσουμε κάτι τέτοιο και αμέσως γκρεμίζεται από έλλειψη νοημοσύνης ...
Παραδέχεστε όμως ότι είστε μέλος μιας θρησκευτικής οργάνωσης με τα πιστεύω της και τις τελετές , έτσι δεν ισχυρίζεστε ή κάνω λάθος ; αναγκαστικά λοιπόν θα ταυτιστείτε με κάποια σύμβολα,λέξεις ,νοήματα, πράγματα μέσα από τη θρησκεία τα οποία δεν παρέχουν ελευθερία για να ανακαλύψετε αυτό που ζητάτε παρά μόνο διαίρεση και υποταγή στο δόγμα της... Η Αλήθεια είναι ένα μονοπάτι χωρίς δρόμο ,χωρίς πυξίδα με ανθρώπινες κατευθύνσεις και σας περιμένει να το ανακαλύψετε εσείς, και όχι κάποιος άλλος για εσάς ...!

Όχι δεν κάνεις λάθος είμαι χριστιανός ορθόδοξος,μου αρέσει η θρησκεία μου, αλλά την μελετώ παραπέρα από άρθρα αξιόλογων σύγχρονων θεολόγων όπως μάριος μπέγζος και ο ο αναστάσιος των τιράνων. δεν είναι σχέση υποταγής και ανελευθερίας, είναι έρωτας και δέσμευση, με αυτό που εγώ έχω επιλέξει να πιστεύω.

Ωραία ,άρα κάποιος μπορεί να μάθει για τον εαυτό του , μέσα από τον καθρέπτη των σχέσεων που καθημερινά έρχεται σε επαφή και να έχει επίγνωση, και κατανόηση, αλλά υπάρχουν μια σειρά από προϋποθέσεις για κάτι τέτοιο ...δε φτάνει απλώς να επαναλαμβάνουμε ότι θα μάθουμε για το θεό απλά λεκτικά , χωρίς να γνωρίζουμε το περιεχόμενό μας και αυτό είναι ο δρόμος προς το καινούργιο , λέγεται και πραγματικότητα ...

αυτό που εμείς λέμε πραγματικότητα, δεν έχει καμία σχέση με το υπερβατικό. αλλά μπορεί το υπερβατικό να σε εμπνεύσει και να διαμορφώσεις την πραγματικότητα. ο άνθρωπος είναι ο μεσολαβητής θα έλεγα του υπερβατικού με την πραγματικότητα, όσα τυχαία περιστατικά και να συμβούν ποτέ δεν πρόκειται να κατασκευάσουν έναν παρθενώνα, ενώ ο άνθρωπος μέ την σύνδεση του με το υπερβατικό το μπόρεσε.

Χρειάζεται μόρφωση ο κόσμος ...και οι θρησκείες κινούνται στο παρελθόν ...δεν μπορούν να αποτελέσουν τα συστατικά για την επανάσταση του ατόμου , και της κοινωνίας ...τα περιμένουν όλα από το θεό ... μέγα λάθος !Δεν είμαστε ρομποτάκια για το θεό ... είμαστε όμως καθηλωμένοι υπεύθυνοι σύμφωνα με την κοσμοθεωρία της θρησκείας ως αμαρτωλοί.. τι στασιμότητα ! τι αναβολή του Τώρα για το Αύριο ! Ο παρατηρητής και το παρατηρούμενο σε όλο του το μεγαλείο ... !

υπάρχουν θρησκείες που διδάσκουν την αποχή από ορισμένες επιστήμες όπως η εξελικτική βιολογία, αλλά η ορθοδοξία δεν απαγορεύει τίποτε απολύτως στους πιστούς της ο καθένας μπορεί να μορφωθεί σε ότι θέλει. όταν αναφέρεσαι σε αλλαγή και επανάσταση θα πρέπει να ξέρεις πώς και ο χριστιανισμός κατά κάποιο τρόπο ήταν επανάσταση, και τον Ιησού μπορούμε να τον θεωρήσουμε σαν τον μεγαλύτερο επαναστάτη κόντρα στην κατεστημένη αντίληψη που είχε ο κόσμος μέχρι την εμφάνιση του. μέχρι τότε οι διάφοροι θεοί ήταν απόγονοι βασιλέων, ενώ ο Ιησούς ένας ταπεινός μαραγκός που γκρέμισε την αντίληψη πώς μόνο από βασιλείς μπορεί να γεννηθεί ο μεσσίας. δείχνοντας πώς ο κάθε άνθρωπος είναι ίσος μπροστά στον Θεό, και με την ταπεινή καταγωγή κάνει την μεγάλη ανατροπή.
μέσα σε δυο αιώνες επικρατεί μέσα στην μεγαλύτερη αυτοκρατορία της εποχής η διδασκαλία του και γίνεται επίσημη θρησκεία. ποιός λοιπόν είναι ο παρατηρητής και ποιός ο παρατηρούμενος;

Χρησιμοποιείτε την επιστήμη για την απόδειξη της ιερότητας ως κάτι το έμφυτο στον άνθρωπο και όχι κάτι το "νοερό" αυτή τη φορά ! ίσως θα πρέπει να χρησιμοποιήσετε περισσότερο την επιστήμη λοιπόν για να φωτίσετε τι γνωρίζουμε και τι όχι για το θεό ...θα ήταν περισσότερο ορθό ακόμα και για τους πολέμιους σας !
Όσο για τους πρωτόγονους δε ξέρω αλλά στη ζωή μου είναι κάτι που ξεπέρασα δια της κατανόησης του ψεύτικου ...

το νοερό αφορά την ατομική αφαίρεση του κάθε ατόμου, η απόδειξη της ιερότητας μέσα από την κοινωνιολογία, ήταν για να δείξω πώς λειτουργούν οι κοινωνίες κάτω από την επήρεια του ιερού.
το τοτέμ, το ξόανο, το άγαλμα, η εικόνα, δεν είναι ψεύτικα, απεικονίζουν την σκέψη των ανθρώπων για το ιερό για το όσιο για το σεπτό.

Ακριβώς οι θρησκείες μεταφέρουν γνώση- πληροφορία και όχι αγάπη χαίρομαι που το παραδέχεστε εν τέλη ...
Αφού απαλλαχτήκαμε λοιπόν από την ιδέα ότι θα μάθουμε για το θεό μέσα από τις θρησκείες ,τους γκουρού και τις αυθεντίες, μπορούμε να συζητήσουμε τώρα απαλλαγμένοι από το φορτίο των γνώσεων περί θεού...για αυτό που πραγματικά Είναι και βρίσκεται εκεί έξω , δίπλα μας , μέσα μας απ' έξω μας... : )

η θρησκεία μεταφέρουν γνώση, που μέσα από αυτήν μπορεί κανείς να κατανοήσει καλύτερα το βαθύτερο νόημα για την αγάπη. αυθεντίες δεν υπάρχουν αλλά γνώστες της θεολογίας για όσους θέλουν να την μελετήσουν.όσο για αυτό που είναι έξω από εμάς, ας το κοιτάξουμε με άλλο μάτι. ίσως να μην μπορούμε να το αλλάξουμε, αλλά θα αλλάξουμε τουλάχιστον τον εαυτό μας αυτό που είναι μέσα μας.

πως λοιπόν μπορεί να υπάρξει μια πραγματική αλλαγή στο κόσμο αυτό ;Όχι να αντικαταστήσουμε αυτή τη κατάσταση με μια άλλη γιατί πάλι θα έχουμε την ίδια, με άλλο όνομα ! Αλλά μια ριζική επανάσταση που θα μας απαλλάξει από όλη αυτή την καθημερινή αβεβαιότητα στις σχέσεις μας , το φόβο , τους πολέμους , τη βια ,τις θρησκείες, τη πολιτική ;
Η απάντηση βρίσκεται σε δύο σειρές παρακάτω και θα σας την πω ,λίγο υπομονή και θα μάθετε όλες τις απαντήσεις εύκολα ,χωρίς να σκεφτείτε καθόλου , και δε χρειάζεται να κάνετε τίποτα, όλα θα γίνουν από μόνα τους ,σχεδόν αυτόματα ...Λοιπόν η απάντηση που με τόση ανυπομονησία περιμένετε είναι :

την απάντηση την γνωρίζω καλά, για αυτό και ακολούθησα τον δρόμο του Θεού.
ότι θέλεις να αλλάξεις έξω από εσένα πρέπει να το πιστέψεις, αυτήν η πίστη σου είναι που θα αλλάξει τον εαυτό σου, και μετά τους άλλους, που δεν είναι και τόσο βέβαιο πόσοι από αυτούς θα αλλάξουν. αλλά θα έχεις τουλάχιστον αλλάξει τον εαυτό σου.

[Γιατρος Του Ικα]

για τον πιστό η συνείδηση είναι κάτι πολύ παραπάνω, είναι η ίδια η ψυχή του κάθε ανθρώπου, που δέχεται το καλό και το κακό

Αυτό όμως που λες είναι μια ελέγξιμη, και άρα εν δυνάμει επιστημονική υπόθεση και ως εκ τούτου μπορεί και να διαψευστεί. Και guess what! έχει διαψευστεί. Πολλάκις. Πέραν του ότι περιορίζεις την συνείδηση μονάχα στο επίπεδο της ηθικής συνείδησης ακόμη και έτσι έχει διαπιστωθεί από την κλινική πρακτική πως υπάρχουν άνθρωποι που σαν αποτέλεσμα τραυμάτων ή ασθενειών στον εγκέφαλο άλλαξαν (αυτόματα, όχι συνειδητά μέσα από κάποια διαδικασία νοητικής επεξεργασίας) συναισθήματα, προσωπικότητα ακόμη και ηθικές αρχές ή αξίες. Τι απομένει λοιπόν από την άυλη, άσχετη με τον εγκέφαλο ψυχή; Ένα πουκάμισο αδειανό.

[aristotelis_1]

27 σελιδες και ακομα δεν το καταλαβατε αν υπαρχει θεος?

[Θεόφιλος]

Αυτό όμως που λες είναι μια ελέγξιμη, και άρα εν δυνάμει επιστημονική υπόθεση και ως εκ τούτου μπορεί και να διαψευστεί. Και guess what! έχει διαψευστεί. Πολλάκις. Πέραν του ότι περιορίζεις την συνείδηση μονάχα στο επίπεδο της ηθικής συνείδησης ακόμη και έτσι έχει διαπιστωθεί από την κλινική πρακτική πως υπάρχουν άνθρωποι που σαν αποτέλεσμα τραυμάτων ή ασθενειών στον εγκέφαλο άλλαξαν (αυτόματα, όχι συνειδητά μέσα από κάποια διαδικασία νοητικής επεξεργασίας) συναισθήματα, προσωπικότητα ακόμη και ηθικές αρχές ή αξίες. Τι απομένει λοιπόν από την άυλη, άσχετη με τον εγκέφαλο ψυχή; Ένα πουκάμισο αδειανό.

όχι δεν περιορίζω την συνείδηση στο επίπεδο της ηθικής, αυτό το κάνουν οι άθεοι εγώ όταν μιλάω για συνείδηση που ταυτίζεται με την ψυχή έχω κατά νού μου τον ντεκάρτ. βλέπε παρακάτω.

ο Καρτέσιος πετυχαίνει την εγκυρότητα κάθε λογικής απόδειξης, ώστε να θεμελιωθεί αναμφίβολα η πλήρης αντιστοιχία μεταξύ των ορθολογικών ιδεών μας και των νόμων της φύσης. Κατά συνέπεια ακολουθώντας τους κανόνες του ορθού λόγου η σκέψη μας μπορεί να γνωρίσει το πραγματικό. Σε τι συνίσταται όμως η πραγματικότητα; Σε δύο υποστάσεις ή ουσίες: την έκταση (χώρος, υλικά σώματα) και τη νόηση (ψυχή, νους, ιδέες). Αυτός είναι επιγραμματικά ο περίφημος καρτεσιανός δυϊσμός. Με την έννοια αυτή ο άνθρωπος ορίζεται ως ένωση δύο υποστάσεων, σώμα-ψυχή, οι οποίες βρίσκονται σε αλληλεπίδραση μεταξύ τους, με το ψυχικονοητικό στοιχείο να κατέχει πάντως προνομιακή θέση. Σ' αυτή τη θέση εξάλλου ο Καρτέσιος αποδίδει την ελεύθερη βούληση του ανθρώπου, το αυτεξούσιο: ως προς την ελευθερία του ο άνθρωπος αποτελεί τρόπον τινά μικρογραφία του Θεού.
Αρης Στυλιανού, ο καρτεσιανός δυϊσμός, ΤΟ ΒΗΜΑ , 19-11-2000

το παραπάνω άρθρο με βρίσκει σύμφωνο, στο μόνο που με κάνει να έχω αμφιβολίες είναι οι προθέσεις του νηματοθέτη Νικήτα που μπερδεύει την ψυχολογία με την θρησκεία, αυτό είναι λάθος όταν ο άνθρωπος έχει τέτοια ψυχολογικά προβλήματα και δεν μπορεί να τον βοηθήσει η θρησκεία τότε τελειώνει εκεί ο ρόλος της και αναλαμβάνει ο ψυχολόγος η ψυχίατρος, μου φαίνεται πώς ο νικήτας παρά το ωραίο θέμα θέλει να παντρέψει το τερπνό μετά του ωφελίμου. βλέπε.

http://www.psyche.gr/

[Γιατρος Του Ικα]

Η ανθρώπινη γνώση έχει προχωρήσει κάπως από την εποχή του Καρτέσιου. Άσε που ήδη από την εποχή του Καρτέσιου είχε διατυπωθεί μια αντίρρηση στον δυισμό του που αποτελεί την οριστική ταφόπλακα, ΤΑΦΟΠΛΑΚΑ το λέω και το τονίζω σε κάθε τέτοιου είδους δυισμό.

Και πιό συγκεκριμένα: αν το σώμα και η ψυχή είναι οντολογικά (δηλαδή από άποψης ουσίας) απόλυτα διακριτά τότε πως επιδρά το ένα στο άλλο; Ποιό είναι το interface; Ο Καρτέσιος απάντησε πως πρέπει να υπάρχει ένα υποθετικό οργανίδιο στον εγκέφαλο, το "κωνάριο", προφανώς με μαγικές ιδιότητες, που αποτελούσε τη γέφυρα μεταξύ υλικού και πνευματικού κόσμου. Βέβαια αν όντως υπάρχει χάσμα ουσίας ανάμεσα στην ύλη και το πνεύμα (όπως υπονοούν όλοι οι δυισμοί, μαζί και ο χριστιανικός) τότε η αλληλεπίδρασή τους είναι εξ ορισμού αδύνατη.

Α και δεν υπάρχει και "κωνάριο"...

[Θεόφιλος]

Η ανθρώπινη γνώση έχει προχωρήσει κάπως από την εποχή του Καρτέσιου. Άσε που ήδη από την εποχή του Καρτέσιου είχε διατυπωθεί μια αντίρρηση στον δυισμό του που αποτελεί την οριστική ταφόπλακα, ΤΑΦΟΠΛΑΚΑ το λέω και το τονίζω σε κάθε τέτοιου είδους δυισμό.

Και πιό συγκεκριμένα: αν το σώμα και η ψυχή είναι οντολογικά (δηλαδή από άποψης ουσίας) απόλυτα διακριτά τότε πως επιδρά το ένα στο άλλο; Ποιό είναι το interface; Ο Καρτέσιος απάντησε πως πρέπει να υπάρχει ένα υποθετικό οργανίδιο στον εγκέφαλο, το "κωνάριο", προφανώς με μαγικές ιδιότητες, που αποτελούσε τη γέφυρα μεταξύ υλικού και πνευματικού κόσμου. Βέβαια αν όντως υπάρχει χάσμα ουσίας ανάμεσα στην ύλη και το πνεύμα (όπως υπονοούν όλοι οι δυισμοί, μαζί και ο χριστιανικός) τότε η αλληλεπίδρασή τους είναι εξ ορισμού αδύνατη.

Α και δεν υπάρχει και "κωνάριο"...

μάλλον βιάστηκα να υιοθετήσω μιαν άποψη περί ψυχής , νομίζοντας πώς με το να διαχωρίζω την ψυχή από το σώμα όπως αναφέρει ο καρτέσιος εκφράζομαι μέσω της ιδεαλιστικής φιλοσοφίας από την χριστιανική θέση για την ψυχή.http://el.orthodoxwiki.org/%CE%A8%CF%85%CF%87%CE%AE
τώρα που το λές ο δυισμός του καρτέσιου δεν με εκφράζει και τόσο όσο η άποψη του κάντ. παραθέτω ένα σχόλιο για την θέση του για την ψυχή.

.Κατα τον ιδεαλιστη φιλοσοφο Καντ η αθανασια της ψυχης ειναι αδυνατο να αποδειχθει ορθολογικα,ομως η πιστη στην αθανασια της ψυχης ειναι επιτακτικη απαιτηση του λογικου-του πρακτικου λογου-γιατι μονο ετσι θα πραγματοποιηθει ο ηθικος νομος και θα ικανοποιηθει η ηθικη ιδεα που ειναι ανικανοποιητη και ανεφικτη στην επιγεια ζωη.

[Αναρχος]

Η ψυχή είναι αθάνατη, λοιπόν, διότι δεν μας συμφέρει να είναι θνητή... Α ρε πουτάνα λογική...

[Θεόφιλος]

Η ψυχή είναι αθάνατη, λοιπόν, διότι δεν μας συμφέρει να είναι θνητή... Α ρε πουτάνα λογική...

ωραία σκέψη, αλλά γιατί να συμφέρει κάποιον η ψυχή του να είναι αθάνατη; η δεν τον συμφέρει να μην είναι αθάνατη; ιδού η απορία.

[FarEarth]

συμφωνούμε όσον αφορά τις εντυπώσεις, και τα αισθήματα, υπό την επήρεια των γεγονότων. εκεί που διαφωνούμε, είναι η επεξεργασία αυτών των πληροφοριών από άτομα με διαφορετικό τρόπο σκέψης, ο σκεπτικιστής και ο άθεος επικεντρώνονται στην συνείδηση με μηχανικό τρόπο, που την θεωρούν μια συνηθισμένη λειτουργία του εγκεφάλου και της σκέψης. για τον πιστό η συνείδηση είναι κάτι πολύ παραπάνω, είναι η ίδια η ψυχή του κάθε ανθρώπου, που δέχεται το καλό και το κακό.είναι αυτήν που τον διαμορφώνει σε τίμιο η άτιμο άνθρωπο.μπορεί κανείς να πεί πως αυτό είναι δουλειά της ψυχολογίας, αλλά όταν από εκεί ξέρουμε πώς διαμορφώνονται χαρακτήρες που παίζουν σημαντικό ρόλο για την κοινωνία και το ίδιο το άτομο, είναι και δουλειά της θρησκείας να δείχνει μέσα από την ιερότητα τον σωστό δρόμο. εφόσον η άποψη της βαραίνει περισσότερο ακόμη και από τον ίδιο τον νόμο.

Οι λέξεις δεν είναι ποτέ αυτό που περιγράφουν...είναι απλά μνήμη εντυπώσεων για το κάθε πράγμα που ήρθαμε σε επαφή και η μνήμη βρίσκεται πάντα στο πριν ,ποτέ στο Τώρα ...έτσι λοιπόν ο Βούδας , ο Ιησούς , ο Κρίσνα είναι απλά λέξεις που το μυαλό μας μεταχειρίζεται και τίποτα παραπάνω.
Η συνείδηση μπορεί να χωριστεί στη συνειδητή που είναι συνεχώς ενεργή και την ασυνείδητη που δεν έχουμε γνώση κατά βούληση(εκεί πηγαίνουν όσα δε θέλουμε να θυμόμαστε). Η συνείδηση ανήκει στο πεδίο του χρόνου που πέρασε και εκεί στεγάζεται και ολόκληρο το εγώ μας ,με τις προεκτάσεις του...
Αυτό που παροτρύνει αρχικά κάποιον σε τίμιο ή άτιμο, είναι η ιδέα που γίνεται επιθυμία της δράσης του σύμφωνα με το που βρίσκει περισσότερη ικανοποίηση... οι θρησκείες , τα ιερά βιβλία , οι γκουρού , οι πολιτικοί , μπορούν να μιλάνε όλη μέρα για την ηθική ,την τιμιότητα , την ιερότητα και ένα σωρό από λέξεις , αλλά αυτό που καταφέρνουν είναι να δημιουργούν κατευθύνσεις και ταμπέλες στη θέση της καθαρής αντίληψης , και έτσι η επανάληψη μας δημιουργεί ένα καλούπι για το τι είναι τιμιότητα , ιερότητα κτλ ... εάν θέλουμε να μάθουμε πραγματικά τι σημαίνει τίμιος πρέπει να δράσουμε , να αποκτήσουμε αντίληψη και να μαθαίνουμε από τη δράση μας.
[/quote]Από μόνος του ο άνθρωπος όταν παρατηρεί βλέπει, μαθαίνει για τον εαυτό του δεν χρειάζεται δασκάλους, ερμηνευτές, σχολές για να φτάσει στη κατανόηση [/quote]

σίγουρα είναι ο άνθρωπος που ο ίδιος θα φτάσει στην κατανόηση, αλλά με την μάθηση από όλες τις πλευρές και με την δική του κρίση. δεν μπορούμε να λέμε πώς όλοι οι θρήσκοι έχουν υποστεί πλύση εγκεφάλου είναι λάθος, και το λέω από προσωπική μου εμπειρία, γιατί είχα την δυνατότητα να ακούσω και τις δύο απόψεις από μικρός,αλλά επέλεξα με πλήρη ελευθερία τον δρόμο της πίστης προς τον Θεό.

Η κατανόηση δεν είναι καλούπι γνώσης και συμπερασμάτων , είναι κάτι διαφορετικό ...
Όταν επιλέγετε, σημαίνει ο,τι αποτελείτε μέρος της διαίρεσης και της προώθησης του θρησκευτικού φανατισμού ,πως μπορείτε να μιλάτε μετά για αδελφοσύνη και ειρήνη ;;;Το αντίθετο θα ήταν πράξη αδελφοσύνης να ήσασταν μακρυά από δόγματα και θρησκείες ...

Όχι δεν κάνεις λάθος είμαι χριστιανός ορθόδοξος,μου αρέσει η θρησκεία μου, αλλά την μελετώ παραπέρα από άρθρα αξιόλογων σύγχρονων θεολόγων όπως μάριος μπέγζος και ο ο αναστάσιος των τιράνων. δεν είναι σχέση υποταγής και ανελευθερίας, είναι έρωτας και δέσμευση, με αυτό που εγώ έχω επιλέξει να πιστεύω.

Η προτίμηση κάποιας θρησκείας δείχνει ικανοποίηση και το τέλος της αναζήτησης έχει τις ρίζες του ακριβώς εδώ, λέγεται προσκόλληση και αυτό είναι εξάρτηση και δυσκολία προς την αποκόλληση του νου από το δόγμα, τις δοξασίες και όλα αυτά ....ο θεός είναι πέρα από όλα αυτά

αυτό που εμείς λέμε πραγματικότητα, δεν έχει καμία σχέση με το υπερβατικό. αλλά μπορεί το υπερβατικό να σε εμπνεύσει και να διαμορφώσεις την πραγματικότητα. ο άνθρωπος είναι ο μεσολαβητής θα έλεγα του υπερβατικού με την πραγματικότητα, όσα τυχαία περιστατικά και να συμβούν ποτέ δεν πρόκειται να κατασκευάσουν έναν παρθενώνα, ενώ ο άνθρωπος μέ την σύνδεση του με το υπερβατικό το μπόρεσε.

Στη πραγματικότητα υπάρχει το καινούργιο, το νέο που μας ξαφνιάζει όταν κάτι δε το περιμένουμε να το συναντήσουμε ...και σίγουρα δεν είναι ο θόρυβος του μυαλού μας ...

υπάρχουν θρησκείες που διδάσκουν την αποχή από ορισμένες επιστήμες όπως η εξελικτική βιολογία, αλλά η ορθοδοξία δεν απαγορεύει τίποτε απολύτως στους πιστούς της ο καθένας μπορεί να μορφωθεί σε ότι θέλει. όταν αναφέρεσαι σε αλλαγή και επανάσταση θα πρέπει να ξέρεις πώς και ο χριστιανισμός κατά κάποιο τρόπο ήταν επανάσταση, και τον Ιησού μπορούμε να τον θεωρήσουμε σαν τον μεγαλύτερο επαναστάτη κόντρα στην κατεστημένη αντίληψη που είχε ο κόσμος μέχρι την εμφάνιση του. μέχρι τότε οι διάφοροι θεοί ήταν απόγονοι βασιλέων, ενώ ο Ιησούς ένας ταπεινός μαραγκός που γκρέμισε την αντίληψη πώς μόνο από βασιλείς μπορεί να γεννηθεί ο μεσσίας. δείχνοντας πώς ο κάθε άνθρωπος είναι ίσος μπροστά στον Θεό, και με την ταπεινή καταγωγή κάνει την μεγάλη ανατροπή.
μέσα σε δυο αιώνες επικρατεί μέσα στην μεγαλύτερη αυτοκρατορία της εποχής η διδασκαλία του και γίνεται επίσημη θρησκεία. ποιός λοιπόν είναι ο παρατηρητής και ποιός ο παρατηρούμενος;

Μήπως ξεχνάς τους αιματοβαμμένους πασσάλους ,σταυρούς , βασανισμούς , διωγμούς ...μήπως εννοείς για την Αυτοκρατορία του αίματος και των βασανιστηρίων;;;Οτιδήποτε είχε να κάνει με γνώση ήταν αιρετικό και καταστρεφότανε εκτός των θρησκευτικών κειμένων ...ο κόσμος για άλλη μια φορά βυθίστηκε στο σκοτάδι και στη πλάνη...Πάλι κάποιος διδάσκαλος εμπρός και από πίσω να τρέχουν όλοι αυτοί ξυπόλητοι ζητιάνοι της εγωκεντρικής ελπίδας της αθανασίας και της αφθαρσίας ...όπως σε ένα λούνα παρκ τα παιδιά ζητάνε πράγματα από τους μεγαλύτερους και θέλουν να δοκιμάσουν τα πάντα για να ευχαριστηθούν , έτσι και όλοι αυτοί, που έσφαζαν με το ένα χέρι ,βλασφημούσαν με τη καρδιά και έδιωχναν μακρυά την γνώση, ήθελαν περάσουν στο κόσμο της αδελφοσύνης , της αγάπης , και του θείου!
Ο χριστός δεν έγραψε ούτε βιβλία ούτε οργανωμένη θρησκεία ίδρυσε, είπε μερικά πράγματα για καθαρές καρδιές και για ανοιχτά μυαλά ...οι υπόλοιποι ήταν οι τσαρλατάνοι που θεωρούσαν τον εαυτό τους εκπρόσωπο του θεού επί της Γης και κατασκεύασαν το χριστιανισμό με τις σταυροφορίες και τους κανιβαλισμούς ...ήταν μια οργανωμένη θρησκεία με στρατό ,που έκανε εκστρατείες , μάζευε θησαυρούς ,σκότωνε μικρά παιδιά εις το όνομα του θεού!και η βία και η αθλιότητα καλά κρατούσε για αιώνες στο όνομα των λέξεων και των συμβόλων... !
Η επανάσταση που έχουμε μάθει ως τώρα έχει τη βάση της σε μια ιδέα, που στην ουσία δεν είναι καινούργια, αλλά εξυπηρετεί τις ανάγκες της εποχής της...αυτή η ιδέα μπορεί να είναι τα κοινωνικά δικαιώματα , η ελευθερία των δούλων , οι ανθρώπινες αξίες ...όλα αυτά είναι ιδέες που εμείς κατά αναλογία τους δίνουμε λιγότερη ή περισσότερη αξία ανά εποχή ...
Όταν η επανάσταση βασίζεται σε αυτή την ιδέα ή στην άλλη, μετατρέπεται πάλι σε βια, σε χάος και ερχόμαστε τελικώς στα ίδια μετά από λίγο καιρό ,καθώς πετύχαμε μερικά πράγματα , μια μεταρρύθμιση, κάποια δικαιώματα , μια αλλαγή κυβέρνησης ,αλλά αυτό είναι αρκετό ώστε να μας απαλλάξει από τους πολέμους, τις ταξικές διαφορές ,την ανισότητα ,τη σύγκρουση , τη συμμόρφωση ,τη δυστυχία και την αθλιότητα ;;;Μπορούμε να στηρίξουμε όλες μας τις ελπίδες σε μια τέτοια επανάσταση ;η ιστορία δείχνει ότι οι επαναστάσεις κατάφεραν κάποια πράγματα αλλά τα πιο ουσιαστικά για τη ζωή του ανθρώπου, δεν άλλαξαν και παραμένουν εκεί, για να κάνουν τον άνθρωπο πιο επιθετικό, οπλισμένο με τη δύναμη και τη τελειότητα της τεχνολογίας για να σκοτώσει και να βασανίσει ανά πάσα στιγμή ...
Ο παρατηρητής λοιπόν είναι η διαίρεση ανάμεσα σε αυτό που σου υπαγορεύει η θρησκεία σου και στο παρατηρούμενο που είναι αυτό που βλέπεις ...εκεί γεννιέται η σύγχυση για το τι είναι αληθινό και τι ψεύτικο ,εκεί γεννιέται η βια και η σύγκρουση ...όταν σου λένε τι πρέπει να κάνεις , φτιάχνεις με το μυαλό σου, ένα μονοπάτι και ορίζεις τη δράση σου σωστά;
Αυτό ακριβώς είναι οι υποδείξεις των θρησκειών , των πολιτικών , των αυθεντιών , του χριστιανισμού ...
Δε σε ελευθερώνουν να πετάξεις ελεύθερα αλλά σου λένε αυτή είναι η πορεία που θα ακολουθήσεις !
Το να δεις πραγματικά χωρίς υποδείξεις είναι το να βλέπεις τα πράγματα όπως ακριβώς Είναι και τότε ο παρατηρητής και το παρατηρούμενο , ο σκεπτόμενος και η σκέψη , παύουν να υπάρχουν ...εκεί γεννιέται το Καινούργιο , το Αιώνιο ...

η θρησκεία μεταφέρουν γνώση, που μέσα από αυτήν μπορεί κανείς να κατανοήσει καλύτερα το βαθύτερο νόημα για την αγάπη. αυθεντίες δεν υπάρχουν αλλά γνώστες της θεολογίας για όσους θέλουν να την μελετήσουν.όσο για αυτό που είναι έξω από εμάς, ας το κοιτάξουμε με άλλο μάτι. ίσως να μην μπορούμε να το αλλάξουμε, αλλά θα αλλάξουμε τουλάχιστον τον εαυτό μας αυτό που είναι μέσα μας.

Για να κοιτάξεις Έξω πρέπει πρώτα να ξέρεις να κοιτάζεις Μέσα... (the only way out,is another way in)

την απάντηση την γνωρίζω καλά, για αυτό και ακολούθησα τον δρόμο του Θεού.
ότι θέλεις να αλλάξεις έξω από εσένα πρέπει να το πιστέψεις, αυτήν η πίστη σου είναι που θα αλλάξει τον εαυτό σου, και μετά τους άλλους, που δεν είναι και τόσο βέβαιο πόσοι από αυτούς θα αλλάξουν. αλλά θα έχεις τουλάχιστον αλλάξει τον εαυτό σου.

Αυτή η πίστη είναι που έχει φέρει την αργή παρακμή στο κόσμο μας ...το να προσκολλάσαι σε μια πίστη ,σε ένα δόγμα δεν αλλάζει το κόσμο αλλά τον διαιρεί και του γεννάει τη σύγκρουση ,την αβεβαιότητα για το μέλλον, την μάταιη επανάληψη της αλήθειας που είναι ψέμα ...

[ktinos]

Άναρχε αν μου βρεις εσύ λογική, θα σου βρω εγώ ψυχή.

[Αναρχος]

Η ψυχή είναι αθάνατη, λοιπόν, διότι δεν μας συμφέρει να είναι θνητή... Α ρε πουτάνα λογική...

ωραία σκέψη, αλλά γιατί να συμφέρει κάποιον η ψυχή του να είναι αθάνατη; η δεν τον συμφέρει να μην είναι αθάνατη; ιδού η απορία.

Εσένα, π.χ., σε συμφέρει να πιστεύης στην αθανασία της ψυχής διότι διαφορετικά καταρρέει όλο το οικοδόμημα περί θεού που έχεις κτίσει.
Εμένα δεν με αφορά το δίλημμα καθώς είμαι πεποισμένος ότι δεν υπάρχει αυτό που λέτε «ψυχή». Η ψυχή είναι μία υπόθεσις του αρχαίου ανθρώπου η οποία «δικαιολογούσε» την λειτουργία του σώματος... Αλλά, ευτυχώς, δεν μας χρειάζεται για να λειτουργήσουμε...

[vesid]

ωραία σκέψη, αλλά γιατί να συμφέρει κάποιον η ψυχή του να είναι αθάνατη; η δεν τον συμφέρει να μην είναι αθάνατη; ιδού η απορία.

Εσένα, π.χ., σε συμφέρει να πιστεύης στην αθανασία της ψυχής διότι διαφορετικά καταρρέει όλο το οικοδόμημα περί θεού που έχεις κτίσει.

Βασικά το αντίστροφο συμβαίνει. Η θέληση για διατήρηση της ύπαρξης (συνείδησης) υπάρχει σε όλους μας. Όσοι δεν θέλουν να το πάρουν απόφαση ότι αυτό που λέμε συνείδηση είναι ουσιαστικά ένα σύνολο λειτουργιών του φθαρτού σώματός μας και κατά συνέπεια έχει κι αυτή ημερομηνία λήξεως, την διαχωρίζουν από αυτό επιλέγοντας μια μεταφυσική κοσμοθεωρία (η οποία συνήθως περιλαμβάνει θεό/θεούς), ώστε να νιώθουν ότι θα υπάρχουν για πάντα.

[Θεόφιλος]

Εσένα, π.χ., σε συμφέρει να πιστεύης στην αθανασία της ψυχής διότι διαφορετικά καταρρέει όλο το οικοδόμημα περί θεού που έχεις κτίσει.
Εμένα δεν με αφορά το δίλημμα καθώς είμαι πεποισμένος ότι δεν υπάρχει αυτό που λέτε «ψυχή». Η ψυχή είναι μία υπόθεσις του αρχαίου ανθρώπου η οποία «δικαιολογούσε» την λειτουργία του σώματος... Αλλά, ευτυχώς, δεν μας χρειάζεται για να λειτουργήσουμε...

κοίτα να δείς πώς έχουν τα πράγματα, δεν μπορώ να ξέρω για τους άλλους τι τους συμφέρει, γιατί υπάρχουν και άτομα που υποκρίνονται πώς πιστεύουν ενώ κατά βάθος δεν πιστεύουν, αυτό δεν γνωρίζω γιατί το κάνουν, ίσως γιατί όπως λές, για να διατηρήσουν το οικοδόμημα του Θεού που κατασκεύασαν.
ευτυχώς για εμένα είναι πιο ξεκάθαρα τα πράγματα, πιστεύω στον Θεό και στην αθανασία της ψυχής που έδωσε στον άνθρωπο, οπότε για να γκρεμίσει κανείς την πίστη μου στην αθανασία της ψυχής, θα πρέπει πρώτα να γκρεμίσει την πίστη μου για τον Θεό. η λογική είναι ένα σοβαρό επιχείρημα για να με προβληματίσει για την πίστη μου, μόνο που δεν τα ανακατεύω αυτά τα δύο μεταξύ τους, και έτσι αποδέχομαι λογικά πράγματα διατηρώντας ταυτόχρονα την πίστη μου για ζητήματα που αφορούν αυτήν και μόνο.