Καλησπέρα και καλώς μας ήλθες! Την απάντηση στο ερώτημά σου μόνο εσύ μπορείς να την δώσεις. Δεν υπάρχουν συνταγές. Το αν θα το πεις ή όχι, καθώς και το πότε θα το πεις, το αν θα πας στην εκκλησία ή όχι και πότε, μόνο εσύ μπορείς να το αποφασίσεις.
Προσωπική μου άποψη είναι να είμαστε όσο το δυνατόν πιο ειλικρινείς και να ζούμε με όσο το δυνατόν μεγαλύτερη συνέπεια προς τις πεποιθήσεις μας. Αλλά τις προσωπικές αντοχές του τις γνωρίζει μόνον ο καθένας, καθώς και τη σημασία που έχει για εκείνον κάθε σχέση και το πώς θα επηρεαστεί η κάθε σχέση από μια τέτοια αλλαγή.
Θα σου πρότεινα να ξεκινήσεις λέγοντας στη μητέρα σου κάποια Κυριακή "Αν δεν σε πειράζει, πήγαινε μόνη σου, γιατί εγώ δεν έχω διάθεση αυτή τη φορά. Από εδώ και πέρα λέω να έρχομαι μόνο όταν το θέλω πραγματικά." Αν σου ανοίξει κουβέντα στο γιατί δεν θέλεις, πες απλώς ότι έτσι αισθάνεσαι, ότι είναι κάτι πολύ προσωπικό και ότι θα νιώθεις καλύτερα έτσι. Αν επιμείνει να πας ή αρχίσει τα επιχειρήματα στο γιατί πρέπει να πας, θύμισέ της πολύ ευγενικά ότι έχεις ανάγκη να σεβαστεί τις επιθυμίες σου και τις επιλογές σου. Πες της ότι την αγαπάς πολύ αλλά ότι θα επιλέγεις εσύ πότε θα πας στην εκκλησία και πότε όχι, αφού είσαι ενήλικας πλέον.
Έτσι σιγά σιγά μπορείς να σταματήσεις να πηγαίνεις. Προφανώς θα σου ξαναζητήσει να πας, εσύ κάθε φορά θα λες "Όχι αυτή τη φορά". Άφησε μερικούς μήνες να το συνηθίσει, να περάσουν και τα χριστούγεννα, και κάποια στιγμή πριν έρθει το Πάσχα που είναι πολύ μεγάλη γιορτή και πάει όλος ο κόσμος, σκέψου το ενδεχόμενο να της πεις ότι δεν πιστεύεις πια στον θεό και δεν θα πηγαίνεις εκκλησία.
Προσοχή μην προσπαθήσεις να την πείσεις ότι έχεις δίκιο κι εκείνη άδικο! Να εστιάσεις στο γεγονός ότι ως ενήλικας έχεις δικές σου απόψεις και πεποιθήσεις, που είναι σημαντικές για σένα όπως οι δικές τους για εκείνους, και ότι έχεις ανάγκη να τις σεβαστούν.
Αν δεν βρεις το κουράγιο να κάνεις τέτοια κουβέντα, μπορείς να πηγαίνεις εκκλησία μόνο στην Ανάσταση ας πούμε ή κάτι τέτοιο, μέρχι να κάνεις την τελική συζήτηση.
Κι αν γενικά σε δυσκολεύει όλο αυτό, πήγαινε εκκλησία βρε αδελφέ! Δεν είναι και τόσο τρομερό. Και στο αναμεταξύ το σκέφτεσαι.