forum.atheia.gr

Καλημέρα από Βέλγιο. Με λένε Ελπίνα, είμαι 38 χρονών, μαμά 3 παιδιών και ψυχολόγος.Πρόσφατα συνειδητοποίησα ότι είμαι άθρησκη κι αγνωστικίστρια - δεν προσδιόριζα τον εαυτό μου ως τέτοια - συμμετείχα μάλιστα στις θρησκευτικές γιορτές, γιατί εν μέρει έτσι είχα μεγαλώσει και διότι αποτελούσαν κι έναν σύνδεσμο με την Ελλάδα και την εδώ ελληνική κοινότητα (μεγάλο κι επώδυνο κεφάλαιο). Βέβαια, από μικρή άκουγα τον παππού μου, να λέει ότι υπάρχει ένα Ανώτερο Ον που δεν ξέρουμε αν είναι ο Θεός ή ο Αλλάχ ή όπως αλλιώς θέλουμε να το ονομάσουμε. Η οικογένειά μου, αν και δηλωμένη ΧΟ, μου καλλιέργησε την αμφισβήτηση για τα "θεία", αρνήθηκε κατηγορηματικά να με στείλει κατηχητικό (αν και με τράβαγαν ενίοτε στην εκκλησία) και μου εμφύσησε την απέχθεια για το υψηλά ιστάμενο ιερατείο, την ανεκμετάλλευτη εκκλησιαστική περιουσία και την υποκρισία των μεγαλοσταυριτών...
Τα υπόλοιπα ήρθαν μόνο τους και σιγά-σιγά. Νομίζω ότι πρώτα σπούδασα ψυχολογία, μετά έμαθα να μην κρίνω και τελικά να αποδέχομαι και να σέβομαι τον άλλο όπως είναι. Μ'άλλα λόγια, υποστηρίζω την ατομική ελευθερία, την αυτοδιάθεση και τον αυτοπροσδιορισμό - αν κι ομολογώ ότι έχω κάποια κατάλοιπα φυλετικού ρατσισμού, τα οποία προσπαθώ να κατανοήσω (και κυρίως να μην τα μεταφέρω στα παιδιά μου!).
Για τα θρησκευτικά μου πιστεύω, η διαδικασία ήταν ανάλογη. Ο σπόρος της αμφισβήτησης υπήρχε, κι όσο μεγάλωνα, ταξίδευα και γνώριζα άτομα διαφορετικής κουλτούρας και πεποιθήσεων, άρχισα ν'αναρωτιέμαι για την ανωτερότητα της ορθόδοξης πίστης κι ειδικά για τη σημασία του να είσαι "καλός χριστιανός, παρά καλός άνθρωπος", όπως είπε κι ο παπάς στα βαφτίσια του γιου μου και φρίξαμε ομαδικώς! Και ναι, νομίζω ότι ο "πεφωτισμένος" αυτός ιερέας, με τις διάφορες σοφίες που ξεστόμιζε, με έπεισε ολοκληρωτικά για τη σπουδαιότητα της απομάκρυνσής μου από τη θρησκεία και την αναγκαιότητα να προσπαθώ κάθε μέρα να γίνομαι απλά καλύτερος άνθρωπος.
Αν και θεωρητικής κατεύθυνσης, νομίζω ότι είμαι αρκετά λογική και πρακτική, για να πιστεύω σε θαύματα και παραμύθια (αν και πιστεύω ότι ορισμένα πρόσωπα των Γραφών ήταν υπαρκτά κι ιστορικά). Κι εντάξει, όσο κι αν το μισούσα ως μάθημα, παραδέχομαι ότι όλα είναι θέμα φυσικής και μαθηματικών - υπέροχα μεν, ακατανόητα για μένα δε. Δεν μπορώ να μη θαυμάζω το συμπαντικό χάος, την αρμονία παντού, την μη-αναστρέψιμη πορεία... Δεν μπορώ επίσης να μη σέβομαι τη φύση, της οποίας την εξέλιξη και τις μεταβολές (σε σχέση και με τον Ήλιο) γιορτάζουν, μου φαίνεται, όλες οι θρησκείες. Ή κάνω λάθος;
Θεωρώ ότι υπάρχει ψυχή, όχι με τη θεολογική έννοια, αλλά ως το σύνολο των γνωσιών, των συναισθημάτων και των αποφάσεων - κι ως τέτοια έχουν, κατ'εμέ, όλα τα έμβια όντα. Γι'αυτό και προσπαθώ να μάθω στα παιδιά μου να σέβονται. Δεν τα ωθώ προς την αθεΐα ή τον αγνωστικισμό, αλλά προσπαθώ να συζητώ μαζί τους, για να τα βοηθήσω να βγάλουν τα δικά τους συμπεράσματα. Και ναι, είναι βαφτισμένα και τα 3, πάνε σε καθολικό σχολείο κι επηρεάζονται κι απ'όσα μαθαίνουν κι απ'όσα τους λένε τα πεθερικά μου (πιστοί μεν πολύ, ο δε παππούς θεολόγος, από οικογένεια παπάδων, αλλά ιδιαίτερα κι ευχάριστα ανοιχτόμυαλοι και συζητήσιμοι).
Και για να μην σας κουράζω άλλο...καλώς σας βρήκα και τα λέμε!

Καλώς όρισες, πολύ ωραία και γεμάτη είσοδος.
Έχω κάποιες απορίες, αλλά καλύτερα να σ' αφήσω να εγκλιματιστείς πρώτα.

Καλώς μας ήλθες, ωραία αυτοσύσταση!

Καλωσήρθες!
Έχουμε κι άλλο κόσμο στο Βέλγιο, να οργανωθείτε.

Καλώς ήρθες, ωραία εισαγωγή!

ολοι εσεις που ειστε βελγιο πως νοιωθετε που ζειτε σε μια χωρα που δεν υαρχει?

Καλημέρα και πάλι. Κάθε απορία ευπρόσδεκτη. Να διευκρινίσω μόνο πως μεγάλωσα Ελλάδα κι έφυγα εξωτερικό για μεταπτυχιακά....και κόλλησα.
Όσο για το Βέλγιο, η ιστορία του συμπορεύεται με την ελληνική (σαν κράτη δε, είναι συνομήλικα ). Για μένα το σημαντικό είναι ότι υπάρχει η Βαλλονία, η γαλλόφωνη περιοχή, της οποίας η νοοτροπία δε διαφέρει και πολύ απ'τη δικιά μας (μ'όσα θετικά κι αρνητικά αυτό συνεπάγεται).

Εκεί στο Βέλγιο έχετε και ωραίο νόμο για τη διάθεση κρατικών πόρων ισότιμα σε όλα τα θρησκεύματα και σε ουμανιστικούς φορείς, ανάλογα με τον αριθμό μελών τους. Άντε και στα δικά μας! (ή σε πλήρη κατάργηση της κρατικής στήριξης σε θρησκείες, αλλά δύο κακών προκειμένων, το μη χείρον βέλτιστον).