Αντιφάσεις της βίβλου
Δημοσιεύτηκε: 18 Μαρ 2013 16:08
Γνωρίζετε κάποια αντίφαση της Βίβλου;
γνωρίζω τι είναι η αντίφαση, εγώ αναφέρω πώς επιχειρηματολογούν οι χριστιανοί για αυτές τις αντιφάσεις που μπορούν να είναι πολλές από αυτές μια παραδρομή του συγγραφέα από τα γεγονότα που αφηγείται, γιατί γνωρίζουμε πώς τα ευαγγέλια γράφτηκαν πάρα πολλά χρόνια αργότερα μετά τον θάνατο του ιησού.Γιατρος Του Ικα έγραψε:Θεόφιλε γνωρίζεις το περιεχόμενο της έννοιας της αντίφασης; Η αντίφαση δεν σημαίνει ποτέ πως τα αντιφατικά μέρη συμπληρώνουν το ένα τα κενά του άλλου, σημαίνει απλά πως αλληλοαναιρούνται, ήτοι δεν μπορεί να ισχύουν και τα δύο. Ή το ένα ή το άλλο, διαλέξτε.
Αν ήταν κοινοί άνθρωποι, τότε ναι, θα ήταν λογικό. Η χριστιανική θεολογία όμως τους παρουσιάζει ως θεόπνευστους όπως και ολόκληρη την βίβλο. Οι συγγραφείς της βίβλου, κυρίως αυτοί των ευαγγελίων, οι Απόστολοι, γράφουν λένε με την επιστασία του Αγ Πνεύματος, κι άρα γι αυτό δεν επιτρέπεται να γράφουν αντιφατικά πράγματα, γιατί απ' την στιγμή που βρίσκονται αντιφάσεις, καταρρίπτεται αμέσως η έννοια της θεοπνευστίας.Θεόφιλος έγραψε: λογικό δεν είναι λοιπόν να πέφτουν σε αντιφάσεις και οι συγγραφείς της καινής διαθήκης;
Ακριβώς επειδή θεωρείται ιερό βιβλίο δεν επιτρέπεται να έχει αντιφάσεις. Πάνω σ' αυτές στηρίζεται τώρα η απιστία. Δεν γνώριζαν τάχα οι θεόπνευστοι συγγραφείς ή ο θεός, ότι οι αντιφάσεις αυτές, θα είχαν αρνητικά αποτελέσματα στο μέλλον; Αν το γνώριζαν, τότε δεν μας αγαπά όλους ο θεός όπως ισχυρίζεται ο χριστιανισμός, αφού με βάση αυτές ξεχωρίζουν οι πιστοί από τους άπιστους. Αν πάλι δεν το γνώριζαν, τι σόι θεόπνευστοι ήταν;Θεόφιλος έγραψε: επειδή όμως θεωρείται ιερό βιβλίο, είναι αποδεκτές ακόμη και οι αντιφάσεις γιατί είναι πιθανόν να έχουν συμβεί τα γεγονότα με τον α η β τρόπο. άλλωστε δεν έχει και μεγάλη σημασία για τον χριστιανό η όποια αντίφαση αλλά το νόημα που του δίνει το κυρίως γεγονός που δεν είναι άλλο από την διδασκαλία του ιησού την σταύρωση του τον θάνατος του και τέλος την ανάσταση του στην καρδιά των πιστών.
Για να μιλάμε στα ίσα και χωρίς περιστροφές, την θεοπνευστία την επικαλούνται όταν θέλουν να διατυπώσουν έννοιες που είναι θεμελιώδεις για την ηθική συμπεριφορά του ανθρώπου εντός της κοινωνίας που ζούσε εκείνη την εποχή, η νομοθεσία δεν επαρκούσε τότε για τους κανόνες κοινωνικής συμπεριφοράς και χρειάζονταν η συνδρομή του μύθου και του ιερού, που συνδέει με πολύ ισχυρό τρόπο το άτομο με την κοινωνία όπου ζούσε.GB_gr έγραψε: Αν ήταν κοινοί άνθρωποι, τότε ναι, θα ήταν λογικό. Η χριστιανική θεολογία όμως τους παρουσιάζει ως θεόπνευστους όπως και ολόκληρη την βίβλο. Οι συγγραφείς της βίβλου, κυρίως αυτοί των ευαγγελίων, οι Απόστολοι, γράφουν λένε με την επιστασία του Αγ Πνεύματος, κι άρα γι αυτό δεν επιτρέπεται να γράφουν αντιφατικά πράγματα, γιατί απ' την στιγμή που βρίσκονται αντιφάσεις, καταρρίπτεται αμέσως η έννοια της θεοπνευστίας.
η ιεροποίηση των βιβλίων γίνεται από τους ανθρώπους, και όχι από τον θεό. η θεοπνευστία επικαλείται για να δώσει την απαραίτητη αξία στα κείμενα των βιβλίων, αλλιώς θα ήταν μια απλή αφήγηση, ένα μυθιστόρημα.Ακριβώς επειδή θεωρείται ιερό βιβλίο δεν επιτρέπεται να έχει αντιφάσεις. Πάνω σ' αυτές στηρίζεται τώρα η απιστία. Δεν γνώριζαν τάχα οι θεόπνευστοι συγγραφείς ή ο θεός, ότι οι αντιφάσεις αυτές, θα είχαν αρνητικά αποτελέσματα στο μέλλον; Αν το γνώριζαν, τότε δεν μας αγαπά όλους ο θεός όπως ισχυρίζεται ο χριστιανισμός, αφού με βάση αυτές ξεχωρίζουν οι πιστοί από τους άπιστους. Αν πάλι δεν το γνώριζαν, τι σόι θεόπνευστοι ήταν;
ο Θεός είναι μια καθολική έννοια για τους ανθρώπους, γιατί μόνο ως έννοια μπορεί να κατανοηθεί, είναι ο πνευματικός πατέρας όλων των πιστών με όποια ονομασία και αν αναφερθεί, ο άνθρωπος μπορεί να επηρεάσει την δράση του σκεπτόμενος τον Θεό, αλλά είναι παράλογο να λέμε πως ο ίδιος ο Θεός ασχολείται με τους ανθρώπους..Ένα υπέρ όν, ο θεός του χριστιανισμού, παρουσιάζεται ως πατέρας όλων, και ταυτόχρονα πέφτει σε αντιφάσεις. Μπορείτε να φανταστείτε έναν πατέρα να λέει διάφορα ψέματα στα παιδιά του; Είναι αυτό έκφραση αγάπης, ή μήπως μια ακόμη αντίφαση;
όπως λέμε καλοήθης όγκος! όσο για το δόγμα, άστο καλύτερα, ο καθένας με τον θεό του η τον αντίθεο του.spylab έγραψε:O θεοφιλος ειναι ενα ειδος καλοηθους αιρετικου πιστου που εχει κανει το δικο του δογμα
εξαρτάται την πόρωση του καθενός, πήγα σε χριστιανικό φόρουμ και δεν πρόλαβα να γράψω πάνω από 3 φορές και με έδιωξαν, το θέμα μου ήταν η υπερβολή των αφηγήσεων από τους πιστούς όταν μιλούν για θαύματα.το οποιο δεν μπορει να σταθει πουθενα, παρα σε ενα φορουμ αθεων!
Οπου αλλου παραεξω θα τον εριχναν στα λιονταρια
η θρησκεία έχει σχέση με την ψυχολογία, οι ψυχικές παθήσεις όμως δεν έχουν να κάνουν αν κάποιος είναι θρήσκος η άθρησκος, γνωρίζω άτομα που είναι άθεοι και έχουν πνευματική καθυστέρηση και άτομα θρήσκα που είναι ευφυή. η και το αντίστροφο.Εδω δεν πρεπει να ξεχναμε την συσχετιση της <αντιφατικης εντολης> των ψυχικων παθησεων
και της <αντιφατικης εντολης> της θρησκειας.
υπάρχουν άνθρωποι του πνεύματος όπως ο κάντ ο ντυρκέμ ο μοσχοβίτσι που με εκφράζουν μέσα από την σκέψη τους που δεν είναι άθεη αλλά ούτε και δογματική, όπως υπάρχουν πατέρες της εκκλησίας όπως ο μέγας βασίλειος που είναι προοδευτικός σε σχέση με άλλους ομόδοξους του επάνω σε επιστημονικά ζητήματα όπως η εξέλιξη που αποδέχεται ένα μέρος της και θεωρεί τα πτηνά σαν απόγονους των ψαριών και παίρνει ουδέτερη στάση στο ζήτημα της γένεσης σαν ερμηνεία.Andrameleh έγραψε:Τελικά Θεόφιλε είσαι ένας καθαρός ντειστής και όχι φυσικά ΧΟ! Παρεμπιπτόντως να πω εδώ ότι η προσωπική μου αίσθηση για τον ντεισμό είναι πως πρόκειται για μια καθαρά συναισθηματικού χαρακτήρα αντίδραση σκεπτομένων κατά τα άλλα ανθρώπων, στην συντριπτική επιχειρηματολογία του αθεισμού - σκεπτικισμού εναντίον των διαφόρων μεταφυσικών αντιλήψεων, πίστεων κλπ, η αντίδραση αυτή μοιάζει στα μάτια μου με έναν "φερετζέ" του αγνωστικιστή τουλάχιστον, ο οποίος αρνείται πεισματικά το μικρούτσικο βηματάκι από τον ντεισμό στην απόρριψη της άχρηστης πια έννοιας του θεού από την κοσμοαντίληψη του.
Τι νόημα βρίσκεις στην προσκόλληση σε μια μεταφυσική οντότητα με τόσα και τόσα προβλήματα όσον αφορά την αντικειμενική ύπαρξη της (η οποία εγείρει περισσότερα προβλήματα από όσα υποτίθεται λύνει);
Όπως έχει επισημανθεί κατά κόρον από πολλούς συνομιλητές εδώ μέσα ο σύγχρονος άνθρωπος μια χαρά μπορεί να βρει ηθικό μπούσουλα χωρίς τέτοια προνεωτερικά "βαρίδια" όπως οι θεοί και οι δαίμονες, προς τι λοιπόν η επιμονή σε κάτι το νεκρό;
δεν βασανίζομαι καθόλου είμαι προιόν εξέλιξης από την αβιογενή ύλη αλλά δεν μπορώ να απαντήσω για αυτήν την τελευταία και την προέλευση της πρίν την μεγάλη έκρηξη.spylab έγραψε:Off TopicΗ αληθεια ειναι πως χαιρομαι πως εισαι εδω ασχετως αν μου αρεσει να σε πειραζω λιγο
Αλλα αν δεις αντικειμενικα τον τιτλο -Αντιφάσεις της βίβλου- νομιζω πως ειναι παρα πολυ
ταιριαστο με την αντιφατικη εντολη οπως την περιγραφει στο βιντεο.
Γιατι μην ξεχνας την αμειλικτη ερωτηση που σε τυρανναει: Εισαι προιον δημιουργου
ή προιον της εξελιξης?
Η επιστημη το εχει απαντησει περα απο καθε λογικη αμφιβολια.
Εσυ ομως εξακολουθεις να βασανιζεσαι
Ας τα πάρουμε από την αρχή ξεκινώντας από το τέλος. Το που με κατατάσει ο καθένας δεν με ενδιαφέρει, έχω μια διαφορετική θέση απέναντι σε μια διαμάχη μεταξύ άθεων και θρήσκων, αναγνωρίζω στην θρησκεία κάποιον θετικό ρόλο για τον άνθρωπο αλλά είμαι όμως και υποχρεωμένος σαν άνθρωπος με λογική και ειλικρίνεια πρός το άτομο μου να κατακρίνω τα ψεύδη και τις υπερβολές περί θαυμάτων.Andrameleh έγραψε:οκ Θεόφιλε δεν θέλεις να απαντήσεις, δικαίωμα σου φυσικά. Δυστυχώς αυτά έχει ο διάλογος μέσω του νετ, δεν επιτρέπει την "ζωντανή" ανταλλαγή απόψεων έτσι ώστε να αποφεύγονται κατά δύναμιν οι υπεκφυγές και οι παρεξηγήσεις. Δεν πειράζει νομίζω ότι όλοι εδώ μέσα έχουν βγάλει τα συμπεράσματα τους σχετικά. Να πω για μια φορά ακόμη μόνο ότι εγώ δεν σε κατατάσσω (δεν μπορώ να σε κατατάξω) μαζί με τους άλλους πιστούς που έχουν περάσει κατά περιόδους από το φόρουμ, περισσότερο σε σκέφτομαι με την "δική μας" πλευρά ότι κι αν σημαίνει αυτό!
θα σου πώ τι αισθάνομαι και όχι τι νομίζουν οι άλλοι για μένα. αισθάνομαι ορθόδοξος θέλω να προσφέρω στους συνανθρώπους μου όλα όσα διδάσκει η ορθοδοξία αλλά και δεν περιμένω τίποτε σαν ανταμοιβή από τον Θεό, που πιστεύω πως υπάρχει αλλά δεν επεμβαίνει στων ανθρώπων τις υποθέσεις."Andrameleh"]Τελικά Θεόφιλε είσαι ένας καθαρός ντειστής και όχι φυσικά ΧΟ!
η αλήθεια είναι πως δεν ασχολήθηκα τι είναι ακριβώς ο ντεισμός και τα διάφορα ρεύματα του, όσο για το θρησκευτικό συναίσθημα που το βλέπεις σαν αντίδραση στην επιχειρηματολογία του αθεισμού δεν νομίζω πως έχουν έτσι τα πράγματα. ο αθεισμός παίζει πολλές φορές θετικό ρόλο στην λογική σκέψη του ανθρώπου αλλά και πολλές φορές όμως γίνεται χυδαίος και κάνει το σφάλμα να προτάσει την επιστήμη σαν επιχειρηματολογία στις υπαρξιστικές αναζητήσεις των θρήσκων που είναι δύο εντελώς διαφορετικά πεδία.Παρεμπιπτόντως να πω εδώ ότι η προσωπική μου αίσθηση για τον ντεισμό είναι πως πρόκειται για μια καθαρά συναισθηματικού χαρακτήρα αντίδραση σκεπτομένων κατά τα άλλα ανθρώπων, στην συντριπτική επιχειρηματολογία του αθεισμού - σκεπτικισμού εναντίον των διαφόρων μεταφυσικών αντιλήψεων, πίστεων κλπ, η αντίδραση αυτή μοιάζει στα μάτια μου με έναν "φερετζέ" του αγνωστικιστή τουλάχιστον, ο οποίος αρνείται πεισματικά το μικρούτσικο βηματάκι από τον ντεισμό στην απόρριψη της άχρηστης πια έννοιας του θεού από την κοσμοαντίληψη του.
οι έννοιες δεν χρειάζεται να έχουν αντικειμενική ύπαρξη, η έννοια της αγάπης, της ελευθερίας, της αίσθησης περί δικαίου, δεν είναι αντικειμενικές υπάρξεις, και όμως αυτές παίζουν σημαντικό και σπουδαίο ρόλο στις σχέσεις των ανθρώπων.Τι νόημα βρίσκεις στην προσκόλληση σε μια μεταφυσική οντότητα με τόσα και τόσα προβλήματα όσον αφορά την αντικειμενική ύπαρξη της (η οποία εγείρει περισσότερα προβλήματα από όσα υποτίθεται λύνει);
δεν αμφιβάλω καθόλου πως ορισμένοι άνθρωποι μπορούν και πετυχαίνουν κάτι τέτοιο, άλλά όμως υπάρχουν και άνθρωποι που γαλουχήθηκαν με άλλες αρχές και έχουν βρεί τον οδηγό τους μέσα από την εκκλησία και τον χριστιανισμό και γενικά τις θρησκείες, και τέλος δεν θεωρώ πως πιστεύουν σε κάτι νεκρό γιατί οι ιδέες δεν πεθαίνουν ποτέ ειδικά όταν οι άνθρωποι έχουν ωφεληθεί από αυτές.Όπως έχει επισημανθεί κατά κόρον από πολλούς συνομιλητές εδώ μέσα ο σύγχρονος άνθρωπος μια χαρά μπορεί να βρει ηθικό μπούσουλα χωρίς τέτοια προνεωτερικά "βαρίδια" όπως οι θεοί και οι δαίμονες, προς τι λοιπόν η επιμονή σε κάτι το νεκρό;