η σύγχρονη εποχή απαιτεί ένα νέο είδος πιστού

[επικουρειος]

ο ιουδαισμός έτσι και αλλιώς είναι κομμάτι του χριστιανισμού

Οχι,το αντιστροφο ισχυει,ο χριστιανισμος και το ισλαμ ειναι δορυφοροι του ιουδαισμου με στοχο τη διαδοση των βασικων του δογματων αλλαζοντας περιτεχνα το εξωτερικο αφηγημα αλλα κρατωντας την ουσια του.Κι ακομα πιο εντεχνως αυτα τα τρια δογματα εμφανιζονται να αλληλοεχθρευονται,αλλα λατρευουν τον ιδιο θεο και αποδεχονται ολακερη τη βιβλικη μυθολογια.
Η πνευματικη κατασταση στασιμοτητας οπως επικρατουσε στην βιβλικη ιουδαια τελικα καταφερε να διαδοθει σε ανατολη και δυση.

[xarxar]

Είδες που είναι δύσκολο να συμφωνηθεί ποιος είναι δορυφόρος τίνος (και αν είναι);

Επιπλέον, η απάντηση σου Θεόφιλε εκτός από το No true Scotsman σφάλμα της, οδηγεί και "κυκλικό" σφάλμα. Λες "η θρησκεία έχει σαν σκοπό την ηθική βελτίωση του ανθρώπου και όχι την χειροτέρευση του" άρα, συμπεραίνεις, η ηθική πηγάζει από τη θρησκεία και δεν μπορεί να οδηγεί σε ανηθικότητα. Θεωρείς ότι κάθε ανήθικη πράξη δεν μπορεί να χαρακτηρίζει έναν θρήσκο άνθρωπο. Ακόμα και ο φίλος σου ο Ααρών όμως λέει "Στην περίπτωση που κάποιος είναι ικανός να υπηρετεί το Θ-ό – να προσεύχεται με ευλάβεια, να τρώει κασσέρ, να τηρεί τα έθιμα των διαφόρων εορτών – αλλά παρόλα αυτά δεν συμπεριφέρεται με καλοσύνη στους συνανθρώπους του, τότε η θρησκεία του δυσλειτουργεί". Αυτό δε σημαίνει ότι δεν είναι θρήσκος!

πολλοί επικαλούνται τον Θεό αλλά σημασία έχει ποιός τηρεί αυτά που αυτός προστάζει.

Και θα μπεις μέσα στο κεφάλι κάθε τρελού που ακούει το θεό;

[Θεόφιλος]

Είδες που είναι δύσκολο να συμφωνηθεί ποιος είναι δορυφόρος τίνος (και αν είναι);

Δεν έχει καμία σημασία τι έχει πάρει ο καθένας από τον άλλον σημασία έχει πως έχει διαμορφώσει ο καθένας την δική του άποψη. και υπάρχει αμοιβαίος αλληλοσεβασμός.

Επιπλέον, η απάντηση σου Θεόφιλε εκτός από το No true Scotsman σφάλμα της, οδηγεί και "κυκλικό" σφάλμα. Λες "η θρησκεία έχει σαν σκοπό την ηθική βελτίωση του ανθρώπου και όχι την χειροτέρευση του" άρα, συμπεραίνεις, η ηθική πηγάζει από τη θρησκεία και δεν μπορεί να οδηγεί σε ανηθικότητα. Θεωρείς ότι κάθε ανήθικη πράξη δεν μπορεί να χαρακτηρίζει έναν θρήσκο άνθρωπο. Ακόμα και ο φίλος σου ο Ααρών όμως λέει "Στην περίπτωση που κάποιος είναι ικανός να υπηρετεί το Θ-ό – να προσεύχεται με ευλάβεια, να τρώει κασσέρ, να τηρεί τα έθιμα των διαφόρων εορτών – αλλά παρόλα αυτά δεν συμπεριφέρεται με καλοσύνη στους συνανθρώπους του, τότε η θρησκεία του δυσλειτουργεί". Αυτό δε σημαίνει ότι δεν είναι θρήσκος!

στην πραγματικότητα δεν είναι θρήσκος αλλά πρακτικός αθειστής,και πάλι θα απαντήσω με ακόμη ένα άρθρο του ααρόν μος, για το πως πρέπει να βλέπει την θρησκεία ένας που θέλει να λέγεται θρήσκος.



[[Είναι αλήθεια ότι η θρησκεία έχει χρησιμοποιηθεί από πολλούς ως πρόσχημα για κήρυξη πολέμου. Κάτι τέτοιο όμως δεν την ακυρώνει, ακριβώς όπως στο ποδόσφαιρο: Οι διαπληκτισμοί των παιχτών δεν ακυρώνουν το συγκεκριμένο άθλημα. Η εξαφάνιση όλων των θρησκειών από προσώπου γης δεν θα σηματοδοτούσε το τέλος των πολέμων, όπως ούτε και η κατάργηση του ποδοσφαίρου θα σταματούσε τους τσακωμούς. Στην πραγματικότητα, η θρησκεία παρέχει ακόμα το ισχυρότερο επιχείρημα για ειρήνη μεταξύ των λαών: όλοι δημιουργηθήκαμε από τον ίδιο Θ-ό. Εάν εκλείψει αυτή η ιδέα, τι άλλο απομένει για να μας ενώνει;]]
και εδώ στο τέλος είναι όλη η ουσία που λέει πως όλοι οι άνθρωποι είμαστε ίσοι μπροστά στον Θεό και είναι το μοναδικό πράγμα που μας ενώνει πραγματικά΄και που είναι όλη η ουσία της θρησκείας για όλους αυτούς που θέλουν να ονομάζονται αληθινά θρήσκοι.

Και θα μπεις μέσα στο κεφάλι κάθε τρελού που ακούει το θεό;

αν με αυτό εννοείς πως με το να πιστεύει κανείς σε αρχές είναι τρελός τότε η πίστη είναι ένα είδος τρέλας που δεν μπορούν να κατανοήσουν οι άθεοι. αλλά είναι απαραίτητη στους θρήσκους.



Είναι η θρησκεία δεκανίκι;

Από τον Άαρον Μος

Ερώτηση:

Νομίζω πως η θρησκεία είναι δεκανίκι. Ο Θ-ός είναι για τους αδύναμους και τους φτωχούς. Εσύ δεν είσαι αρκετά ανεξάρτητος να ζήσεις από μόνος σου;

Απάντηση:

Έχεις δίκιο. Η θρησκεία είναι δεκανίκι, ένα σημάδι της ανθρώπινης αδυναμίας. Και για να είμαι ειλικρινής, η θρησκεία δεν είναι το μόνο δεκανίκι που χρειάζομαι. Είμαι τόσο αδύναμος που θέλω ολόκληρη παράταξη από μηχανισμούς στήριξης για να με κρατούν και να με βοηθούν να προχωρώ.

Χρειάζομαι φαγητό. Όσο και αν ντρέπομαι να το παραδεχτώ, είμαι απόλυτα εξαρτημένος από αυτό. Χωρίς τροφή, φοβάμαι πως δεν θα είχα τη δύναμη να κάνω και πολλά. Και το σώμα μου δεν μπορεί να τραφεί μόνο του αλλά χρειάζεται εξωτερική βοήθεια. Έτσι τρώω.

Έχω ανάγκη από συναισθηματικά δεκανίκια επίσης. Χρειάζομαι τους άλλους ανθρώπους. Εάν δεν επρόκειτο για την υποστήριξη της οικογένειας και των φίλων σίγουρα δεν θα ήμουν αυτό που είμαι σήμερα. Και μια και μιλάμε γι’ αυτό, είμαι αρκετά εξαρτημένος από τα παπούτσια μου. Τα πόδια μου θα ήταν γεμάτα πληγές χωρίς αυτά.

Ο άνθρωπος είναι ένα εύθραυστο ον. Δεν έχουμε αυτάρκεια. Είμαστε εξαρτημένοι από εξωτερικούς παράγοντες για την επιβίωσή μας. Πρέπει να τρεφόμαστε, να αγαπιόμαστε και να φοράμε παπούτσια. Ευχαριστώ καθημερινά το Θ-ό, γιατί Αυτός με προμηθεύει με φαγητό, οικογένεια και υποδήματα.

Αλλά πάνω απ’ όλα, Τον ευχαριστώ γιατί δίνει σκοπό στη ζωή μου. Όπως δεν μπορώ να τραφώ από μόνος μου χωρίς να απευθύνομαι σε εξωτερικούς παράγοντες, με τον ίδιο τρόπο δεν μπορώ να δώσω αληθινό νόημα στη ζωή μου, χωρίς να απευθύνομαι κάπου, έξω από τον εαυτό μου.

Ίσως αυτό με κάνει αδύναμο. Αλλά εγώ νομίζω πως μου δίνει δύναμη. Ακόμα και αν πεινώ, είμαι μόνος ή ξυπόλητος, αφού έχω θεϊκό σκοπό, μπορώ να αντιμετωπίσω τις προκλήσεις.

[xarxar]

Δεν έχει καμία σημασία τι έχει πάρει ο καθένας από τον άλλον σημασία έχει πως έχει διαμορφώσει ο καθένας την δική του άποψη. και υπάρχει αμοιβαίος αλληλοσεβασμός.

Ευτυχώς...

Θα σταθώ μόνο σε δύο σημεία καθώς παρατηρώ ότι και πάλι δεν απαντάς.

όλοι δημιουργηθήκαμε από τον ίδιο Θ-ό. Εάν εκλείψει αυτή η ιδέα, τι άλλο απομένει για να μας ενώνει;

Αλήθεια μέχρι εκεί φτάνει η φαντασία σου; Βλέπεις το θεό να ενώνει τους ανθρώπους παρά να τους χωρίζει; 'Η μήπως δεν ψάχνει ο άνθρωπος συνεχώς για ομάδες που τον ενώνουν και τον χωρίζουν από άλλους; Μάλλον σου αρέσουν οι μεγαλοστομίες.

Ευχαριστώ καθημερινά το Θ-ό, γιατί Αυτός με προμηθεύει με φαγητό, οικογένεια και υποδήματα.

Αυτή είναι η φαντασίωση του πιστού

Αλλά πάνω απ’ όλα, Τον ευχαριστώ γιατί δίνει σκοπό στη ζωή μου.

και αυτή η αδυναμία του. Μη συγχέουμε ανόμοια πράγματα επειδή ακούγονται ωραία. Κυριακάτικο κήρυγμα μου θυμίζει ο Μος.

Υ.Γ.: Με την Kate Moss καμία σχέση;

[Θεόφιλος]

ο ιουδαισμός έτσι και αλλιώς είναι κομμάτι του χριστιανισμού

Οχι,το αντιστροφο ισχυει,ο χριστιανισμος και το ισλαμ ειναι δορυφοροι του ιουδαισμου με στοχο τη διαδοση των βασικων του δογματων αλλαζοντας περιτεχνα το εξωτερικο αφηγημα αλλα κρατωντας την ουσια του.Κι ακομα πιο εντεχνως αυτα τα τρια δογματα εμφανιζονται να αλληλοεχθρευονται,αλλα λατρευουν τον ιδιο θεο και αποδεχονται ολακερη τη βιβλικη μυθολογια.
Η πνευματικη κατασταση στασιμοτητας οπως επικρατουσε στην βιβλικη ιουδαια τελικα καταφερε να διαδοθει σε ανατολη και δυση.

κοίτα επικούρειε, κάνε την κριτική σου αλλά μην βλέπεις μόνο τα αρνητικά μέσα στις θρησκείες υπάρχουν τόσα ωραία πράγματα που βοηθούν πραγματικά τους ανθρώπους στην καθημερινή τους ζωή αλλά ποτέ δεν έχω δεί κανένα από όλα αυτά εδώ μέσα στο φόρουμ, δεν μιλάω για θαύματα αλλά για ψυχική ανάταση που δίνει στις δύσκολες στιγμές του κάθε ανθρώπου η θρησκεία.
συμφωνώ σε πολλά μαζί σας όπως ο περιορισμός των ιερέων ο διαχωρισμός εκκλησίας κράτους η υποχρεωτική διδασκαλία των θρησκευτικών στα σχολεία η καύση των νεκρών γιατί είναι απαιτήσεις των καιρών και δικαιώματα των πολιτών αυτής της χώρας αλλά και από την άλλη θα περίμενα και κάποιον σεβασμό για τον απλό πιστό που δεν ζητά τίποτε περισσότερο από το να λατρεύει τον Θεό και το δικαίωμα να προσεύχεται σε αυτόν.
το να παρουσιάζεις με τέτοιο τρόπο την θρησκεία σαν πνευματική στασιμότητα δεν αντιστοιχεί στην αντικειμενική πραγματικότητα γιατί γνωρίζει όλος ο κόσμος τον ρόλο που έπαιξε και παίζει η θρησκεία στον πολιτισμό του ανθρώπινου γένους.

[Θεόφιλος]

Φιλαράκι, [...] τα εγκλήματά της.

προσηλυτισμό κάνουν οι πάσης φύσεως φανατικοί.
εγώ αυτά που λέω αφορούν εμένα προσωπικά και κανέναν άλλο,για αυτό χαμήλωσε τους τόνους, κάνω μια συζήτηση η οποία περιστρέφεται γύρω από άτομα διαλλακτικά είτε είναι θρήσκοι είτε είναι άθεοι, προβάλλω επιχειρήματα σαν θρήσκος απέναντι σε απόλυτες αθειστικές θέσεις και απόψεις,το να λέει κανείς πως πιστεύει η δεν πιστεύει στον Θεό τον καταλαβαίνω αλλά το να λέει κάποιος τους άλλους ηλίθιους επειδή ισχυρίζεται με απόλυτο τρόπο και με απόλυτη βεβαιότητα πως υπάρχει Θεός η δεν υπάρχει, είναι αυτός ο ηλίθιος και όχι οι άλλοι.
επίσης αν δεν μπορείς να αντέχεις τις απόψεις μου μπορείς κάλλιστα να τις προσπερνάς και όχι να εκτονώνεσαι επάνω σε αυτές λές και είσαι σε γήπεδο με συμπεριφορά χούλιγκάνς .
η διαφορά μεταξύ μας είναι πώς εσύ στην θρησκεία βλέπεις μόνο εγκλήματα ενώ εγώ βλέπω και άλλα πολλά περισσότερα που είναι η ανάγκη του ανθρώπου για πίστη σε αξίες, και αυτήν είναι η πραγματική αίτια της ύπαρξης της θρησκείας και όλη η ουσία της.

[Θεόφιλος]

Θα σταθώ μόνο σε δύο σημεία καθώς παρατηρώ ότι και πάλι δεν απαντάς.

Αλήθεια μέχρι εκεί φτάνει η φαντασία σου; Βλέπεις το θεό να ενώνει τους ανθρώπους παρά να τους χωρίζει; 'Η μήπως δεν ψάχνει ο άνθρωπος συνεχώς για ομάδες που τον ενώνουν και τον χωρίζουν από άλλους; Μάλλον σου αρέσουν οι μεγαλοστομίες.

από προσωπική εμπειρία ναί, νιώθω πως η θρησκεία μου με ενώνει με τους ανθρώπους διότι δεν έχω εμπάθεια η φιλοδοξία να είναι όλοι σαν εμένα χριστιανοί ορθόδοξοι, μπορώ να παντρευτώ με αλλόθρησκη και δεν με πειράζει καθόλου, η ακόμη και με άθεη, ο Θεός έδωσε πλήρη ελευθερία στον άνθρωπο και αυτός είναι ένας όρος απαράβατος για εμένα προσωπικά.

Ευχαριστώ καθημερινά το Θ-ό, γιατί Αυτός με προμηθεύει με φαγητό, οικογένεια και υποδήματα.

Αυτή είναι η φαντασίωση του πιστού

δεν είναι φαντασίωση αλλά ανάγκη να μοιραστεί την ευτυχία του.

Αλλά πάνω απ’ όλα, Τον ευχαριστώ γιατί δίνει σκοπό στη ζωή μου.

και αυτή η αδυναμία του. Μη συγχέουμε ανόμοια πράγματα επειδή ακούγονται ωραία. Κυριακάτικο κήρυγμα μου θυμίζει ο Μος.

δεν είναι κακό να πιστεύεις πως έχεις κάποιο σκοπό, το κακό είναι να μην πιστεύεις πως έχεις κάποιο σκοπό.

[apeleytheros]

ρε Θεόφιλε, εμένα πάντως τα παπούτσια μου μου τα προμηθεύει κατάστημα παπουτσιών.

Off Topic

Ο άγιος βασίλης σταμάτησε όταν ήμουν 6-7.

[kapages]

Reality δεν κατουρας κιολας γυρω γυρω απο το φορουμ ώστε να μην ερχονται και σου τη σπανε οι διαφοροι ενοχλητικοι;

Σου εκανα Αναφορα στα αρμοδια οργανα.

[Θεόφιλος]

ρε Θεόφιλε, εμένα πάντως τα παπούτσια μου μου τα προμηθεύει κατάστημα παπουτσιών.

Off Topic

Ο άγιος βασίλης σταμάτησε όταν ήμουν 6-7.

Πολύ γρήγορα μεγάλωσες για αυτό. τώρα χωρίς πλάκα, όταν λέμε στο πάτερ ημών, και το άρτον ημών τον επιούσιον δος ημάς σήμερον τι εννοούμε εμείς οι πιστοί, πώς μας δίνει ο Θεός απευθείας το ψωμί;
η αποδίδουμε την καλοτυχία μας που έχουμε τροφή και υγεία σε δυνάμεις πέρα από αυτές που μπορεί να κατανοήσει ο άνθρωπος;
και αν εσύ δεν το πιστεύεις και δεν νιώθεις καμία υποχρέωση, (και καλά κάνεις) να αποδώσεις τις ευχαριστίες σου στον Θεό με ποιό δικαίωμα χλευάζεις και ειρωνεύεσαι τους άλλους που το κάνουν;
είπαμε η πίστη δεν εξηγείται με επιστημονικό τρόπο αλλά θα πρέπει να κινείται στα όρια του λόγου και όχι του παραλόγου γιατί καταντά φανατισμός και μισαλλοδοξία.
όπως και ο αθεισμός που για μερικούς έχει ήδη πάρει μορφή αντικατάστασης της θρησκείας με έναν μηδενιστικό επιστημονισμό πρός τις ηθικές αξίες του ανθρώπου.

[kapages]

Οπως καταλαβαίνεις Θεόφιλε, η πιστη στο "δοσημινσημερον" πρόκειται για μια συνηθισμένη μορφη δεισιδαιμονιας που εχει σαν χρησιμοτητα το να δινει μια μορφη κουραγιου στο πιστο ωστε να αντιμετωπισει πιο ευκολα τις κακουχιες.
Προφανως δεν σημαινει αυτο, οτι ο πιστος ειναι αβουλο πλασμα που τα περιμενει ολα απο το Θεο. Υπαρχουν και αυτοι, αλλα ειναι λιγοι, ακριβως επειδη αυτη η προσεγγιση δεν ειναι λειτουργικη. Αν οι πιστοι ηταν ετσι, θα ειχαν εκλειψει. Η συντριπτικη πλειοψηφια των πιστων δεν τα περιμενει ολα απο το Θεο. Η τουλαχιστον, αν καποια στιγμη τα περιμενε ολα, σιγουρα καποτε "διορθωσε" και εγινε λιγοτερο απαιτητικη στις απαιτησεις της. Ενω συνηθιζει να αποδιδει τα καλα στο Θεο, και τα κακα αλλου.

Ολοι έχουμε αδυναμίες ψυχολογικές, και ειναι λιγο ηλιθιο να ειμαστε χλευαστικοι απεναντι σε μια συγκεκριμενη αδυναμια, οταν εμεις οι ιδιοι μπορει να κανουμε τρισχειροτερες μαλακιες για να ανταπεξελθουμε στο καθημερινο στρες και στην αγωνια για το αυριο (πχ να κανουμε εξαντλητικη γυμναστικη για να αισθανθουμε καλα, ή υπερφαγια ή να αποκοιμιζουμε τον εγκεφαλο μας με πολλη τηλεοραση ή βυθιση σε απειρα βιβλια, κλπ κλπ).
Αλλα αλλο ειναι αυτο, και αλλο ειναι να σεβομαστε το λαθος της δεισιδαιμονιας οταν το βλεπουμε μπροστα μας, και να μην το σχολιαζουμε σαν λαθος.

[Θεόφιλος]

Οπως καταλαβαίνεις Θεόφιλε, η πιστη στο "δοσημινσημερον" πρόκειται για μια συνηθισμένη μορφη δεισιδαιμονιας που εχει σαν χρησιμοτητα το να δινει μια μορφη κουραγιου στο πιστο ωστε να αντιμετωπισει πιο ευκολα τις κακουχιες.
Προφανως δεν σημαινει αυτο, οτι ο πιστος ειναι αβουλο πλασμα που τα περιμενει ολα απο το Θεο. Υπαρχουν και αυτοι, αλλα ειναι λιγοι, ακριβως επειδη αυτη η προσεγγιση δεν ειναι λειτουργικη. Αν οι πιστοι ηταν ετσι, θα ειχαν εκλειψει. Η συντριπτικη πλειοψηφια των πιστων δεν τα περιμενει ολα απο το Θεο. Η τουλαχιστον, αν καποια στιγμη τα περιμενε ολα, σιγουρα καποτε "διορθωσε" και εγινε λιγοτερο απαιτητικη στις απαιτησεις της. Ενω συνηθιζει να αποδιδει τα καλα στο Θεο, και τα κακα αλλου.

Ωραία το διατύπωσες, αν αφαιρέσεις βέβαια την λέξη δεισιδαιμονία και στην θέση της βάλεις την λέξη ευχαριστία. κανένας δεν τα περιμένει όλα από την προσευχή όπως βέβαια δεν απαλάσεται από την υποχρέωση να ευχαριστήσει και τους συνανθρώπους του για την όποια βοήθεια που έχει δεχθεί κυρίως από αυτούς επειδή είπε μια φορά δόξα τω Θεω, όμως η προσευχή για θετικά αποτελέσματα και η ευχαριστία πρός τον Θεό, δείχνουν προδιάθεση για δράση του ανθρώπου στον κοινωνικό του βίο και μια ικανοποίηση για το αποτέλεσμα αυτής της δράσης ανεξαρτήτου αποτελέσματος ,αυτό μας δείχνει μιαν ανάγκη ψυχική και όχι μια αδυναμία όπως αναφέρεις παρακάτω.

Ολοι έχουμε αδυναμίες ψυχολογικές, και ειναι λιγο ηλιθιο να ειμαστε χλευαστικοι απεναντι σε μια συγκεκριμενη αδυναμια, οταν εμεις οι ιδιοι μπορει να κανουμε τρισχειροτερες μαλακιες για να ανταπεξελθουμε στο καθημερινο στρες και στην αγωνια για το αυριο (πχ να κανουμε εξαντλητικη γυμναστικη για να αισθανθουμε καλα, ή υπερφαγια ή να αποκοιμιζουμε τον εγκεφαλο μας με πολλη τηλεοραση ή βυθιση σε απειρα βιβλια, κλπ κλπ).
Αλλα αλλο ειναι αυτο, και αλλο ειναι να σεβομαστε το λαθος της δεισιδαιμονιας οταν το βλεπουμε μπροστα μας, και να μην το σχολιαζουμε σαν λαθος.

ψυχολογική ανάγκη δεν σημαίνει πάντα απαραίτητα και ψυχική αδυναμία. είναι λάθος να στέκεται κανείς αδύναμος και να παρακαλά με προσευχή για δύναμη, γιατί ήδη έχει την δύναμη και δεν ζητά τίποτε παραπάνω από το να τα βγάλει πέρα με τις υπάρχουσες δυνάμεις του, η πίστη στην ίδια του την δύναμη είναι που τον κάνει να προσεύχεται και όχι κάποια αδυναμία. το μόνο που βλέπω εγώ σε έναν πιστό που προσεύχεται είναι η επιβεβαίωση της πίστης του στο ίδιο του τον εαυτό μέσω της προσευχής και τίποτε περισσότερο.

[kapages]

"το μόνο που βλέπω εγώ σε έναν πιστό που προσεύχεται είναι η επιβεβαίωση της πίστης του στο ίδιο του τον εαυτό μέσω της προσευχής και τίποτε περισσότερο."
"η πίστη στην ίδια του την δύναμη είναι που τον κάνει να προσεύχεται και όχι κάποια αδυναμία"

καμια σχεση. Αυτο που λες δεν προκυπτει απο πουθενα. Το αντιθετο ισχυει. Η ελλειψη πιστης στην ιδια του τη δυναμη, ειναι που τον κανει να προσευχεται για αντληση δυναμης απο το Θεο.

[Θεόφιλος]

όταν λέμε δύναμη αποκλείουμε την περίπτωση θαύματος π.χ. γνωρίζουμε πως ο κολοκοτρώνης ήταν θρήσκος αλλά στις μάχες δεν περίμενε μέσα από την προσευχή περισσότερα κανόνια τουφέκια και άνδρες αλλά την επιτυχή έκβαση των μαχών που οφείλονταν στην εμπειρία του και την στρατηγική του δεινότητα, εδώ δεν έχουμε τον διαχωρισμό της νεκράς θάλασσας από τον μωυσή με την αντικειμενική δύναμη του θαύματος από τον Θεό, αλλά την αναφορά σε μια δύναμη που δεν φαίνεται για τους άλλους παρά μόνο για αυτόν που την επικαλείται γνωρίζοτας κατά βάθος πως αυτήν η δύναμη είναι ένα συμπλήρωμα στης υπάρχουσα δύναμη του. δηλαδή δεν ξεκινάμε από το σημείο μηδέν, αλλά από τον αριθμό εννιά για να καταλήξουμε στο δέκα.αυτό δεν είναι αβεβαιότητα και αδυναμία αλλά επιβεβαίωση της ψυχικής δύναμης ενός θρήσκου που πιο πολύ από συνήθεια την επικαλείοται παρά από ανάγκη.

[kapages]

ειτε 9 ειτε 8, παντως δεν ειναι 10. Ο πιστος ζητα το εξτρα απο το Θεο επειδη δεν πιστευει οτι το εχει μονος του. Η ακομα και να το πιστευει αν προσπαθησει σκληρα, δεν πιστευει οτι μπορει μονος του να βγαλει το καλυτερο εαυτο του.

Δεν διαφωνω οτι αν πχ καποιος δεν εχει διαβασει, δεν εχει προετοιμαστει για μια εξεταση, δεν θα τολμησει να προσευχηθει να τα παει καλα. Θα προσευχηθει αυτος που εχει διαβασει, ωστε να μπορεσει να αποδωσει αυτα που νομιζει οτι ξερει ή να του τυχουν αυτα τα θεματα στα οποια μπορει να ανταπεξελθει.
Οποτε ναι, η προσευχη, μπορει να δειχνει ως ενα βαθμο και το ποσο καποιος πιστευει οτι ειναι αρκετα προετοιμασμενος και δυνατος ωστε να εχει περιθωριο να προσευχηθει. Δειχνει δηλαδη και ενα βαθμο πιστης στον εαυτο σου.
Αλλα σιγουρα οχι μονο αυτο. Σιγουρα δειχνει και ελλειψη πιστης οτι εχεις σε επαρκη ποσοτητα αυτο που χρειαζεσαι.

Με απλα λογια. Η προσευχη δειχνει ισως οτι πιστευεις οτι εχεις το 8 και το 9. Αλλα σιγουρα δειχνει οτι δεν πιστευεις οτι εχεις το 10.

[Ibraim Bielidopoulos]

"το μόνο που βλέπω εγώ σε έναν πιστό που προσεύχεται είναι η επιβεβαίωση της πίστης του στο ίδιο του τον εαυτό μέσω της προσευχής και τίποτε περισσότερο."
"η πίστη στην ίδια του την δύναμη είναι που τον κάνει να προσεύχεται και όχι κάποια αδυναμία"

Πολύ ωραία όλα αυτά και κατανοητά.
Στην πράξη βέβαια ο μέσος πιστός έχει ανάγκη, για να μην πω απαιτεί, το υπερφυσικό (εξωγενές) στοιχείο ως απόδειξη της ορθής του πίστης!

[spylab]

Παντως η δυναμη της προσευχης εχει διερευνηθει πειραματικα και ειναι ακριβως μηδεν.

[stratos]

Παντως η δυναμη της προσευχης εχει διερευνηθει πειραματικα και ειναι ακριβως μηδεν.

Εννοείς όταν στοχεύει στην ευεργεσία κάποιου άλλου . Όταν στοχεύει στον εαυτό , ενίοτε έχει κάποια χρησιμότητα

[tasos_didymoteicho]

ΣΗΜΕΙΩΣΗ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΗ

Προειδοποίηση προς το μέλος: Language_of_Reality
τα 3 σχετικά links αποσύρθηκαν
Αιτία: Ύβρεις, προσωπικές επιθέσεις
Ενέργεια: αποκλεισμός για 24 ώρες
Στην επόμενη προειδοποίηση: αποκλεισμός για 1 εβδομάδα

[Θεόφιλος]

Με απλα λογια. Η προσευχη δειχνει ισως οτι πιστευεις οτι εχεις το 8 και το 9. Αλλα σιγουρα δειχνει οτι δεν πιστευεις οτι εχεις το 10.

Ακριβώς, η προσευχή είναι το τελευταίο κομμάτι του πάζλ που είναι απαραίτητο για τον θρήσκο να ολοκληρώσει την εικόνα της πεποίθησης του. και χαίρομαι ειλικρινά όταν βλέπω από άθεους να μην χρειάζονται αυτήν την πίστη σε τόσο μεγάλο βαθμό όσο οι θρήσκοι, γιατί η αναζήτηση της επιβεβαίωσης της πίστης μέσα από την προσευχή δείχνει και πολλές φορές για τους θρήσκους ανασφάλεια και έλλειψη πίστης στον εαυτό τους, σε αντίθεση με τους άθεους που δείχνουν να έχουν πιο στερεή πεποίθηση για αυτό ίσως και δε χρειάζεται να απευθυνθούν σε δυνάμεις έξω από αυτούς.