Andrameleh έγραψε:@Θεόφιλε
ΟΧΙ, ΟΧΙ και ΟΧΙ
1) Η πρόταση της τυχαιότητας δεν εμπεριέχει κανενός είδους συναισθηματισμό! Πρόκειται για καταφανώς ΛΟΓΙΚΟ συμπέρασμα με βάση τα μέχρι τώρα επιστημονικά δεδομένα. Το ενάντιο ακριβώς ισχύει από αυτό που λες, το συναίσθημα μου και μένα μου λέει τι καλά που θα ήταν αν υπήρχε "πατερούλης" στους ουρανούς, μετά θάνατον ζωή και άλλα τέτοια ανακουφιστικά, η λογική όμως μου λέει τα ακριβώς αντίθετα και δεν μπορώ να την αγνοήσω (όπως κάνεις εσύ).
H τυχαιότητα έχει αποδειχθεί όσον αφορά τους ζωντανούς οργανισμούς παραθέτω ένα άρθρο του καθηγητή γενετικής αλαχιώτη,
http://www.tovima.gr/opinions/article/?aid=114826
όσον αφορά την δημιουργία του σύμπαντος εκεί υπάρχουν διάφορες θεωρίες, που σε καμία περίπτωση όμως δεν θα τις έδινα θεολογικό νόημα, όπως πάνε να κάνουν πολλοί άθεοι δίνοντας τες ένα αντιθρησκευτικό νόημα λές και θέλουν να επιβεβαιώσουν την δική τους πίστη. για αυτό μιλάω για συναισθήματα που δύσκολα κρύβονται από τους άθεους όπως πολύ περισσότερο από τους θρήσκους δυστυχώς....
εξάλλου υπάρχει αναφορά από για για το χάσμα επιστήμης θεολογίας σε θέματα που ανήκουν στην επιστήμη.
''''Μια προσπάθεια αποδέσμευσης από τις «γραφές», οι οποίες προέρχονται από λαούς της ερήμου, με τελείως διαφορετικές αντιλήψεις και διαφορετικά προβλήματα, όχι μόνο με τους σημερινούς ανθρώπους, αλλά και με εκείνους της παλιάς εποχής που ζούσαν στον ευρωπαϊκό χώρο, είναι εκείνη που αναφέρει (π.χ. Γιανναράς) ότι «Μια μετα-φυσική ερμηνευτική πρόταση δεν μπορεί να φιλοδοξήσει επιστημονική ερμηνεία των φυσικών γεγονότων. Αφορά μόνο στο "νόημά" τους (ή στην απουσία "νοήματος"), μόνο στην υπαρκτική αιτία και στο υπαρκτικό τέλος-σκοπό τους...» Και ακόμα: «Tο βιβλίο της Γένεσης, π.χ., στην Παλαιά Διαθήκη, είναι αμέσως φανερό ότι δεν γράφτηκε για να λειτουργήσει σαν επιστημονική ερμηνεία της καταγωγής του σύμπαντος. Ο στόχος του είναι, σαφέστατα, να προτείνει "νόημα" του κόσμου, να μιλήσει για την "αιτία" και τον "σκοπό" της λογικής ύπαρξης του ανθρώπου.''''''
2)Αυτή η μπαρούφα περί του πως οι άθεοι είναι και αυτοί πιστοί (με αρνητικό τρόπο όπως το θέτεις) έχει συζητηθεί κατά κόρον στο φόρουμ, τέλος πάντων η αθεία φυσικά και δεν είναι πίστη, ποτέ δεν θα έλεγα δηλαδή: ΠΙΣΤΕΥΩ ότι δεν υπάρχει θεός (για την ακρίβεια τον όρο αυτόν τον απεχθάνομαι και τον χρησιμοποιώ μόνο με την δευτερεύουσα σημασία του σαν εναλλακτικό του νομίζω, συμπεραίνω, είμαι της άποψης και όχι στην κυριολεξία του: ( αποδέχομαι κάτι ως αληθινό χωρίς καμία απόδειξη ούτε κανένα άλλο εμπειρικό ή επιστημονικό δεδομένο)). Η θέση μου αυτή του αθέου βασίζεται σε καθαρά σε ορθολογικά συμπεράσματα , τα όποια αντιθρησκευτικά - αντικληρικαλιστικά συναισθήματα μου σε διαβεβαιώ ότι ουδένα ρόλο θα έπαιζαν αν μου προσκόμιζες έστω ένα ατράνταχτο στοιχείο - απόδειξη.
δεν μιλάω για τυφλή πίστη όπως αυτήν των περισσότερων θρήσκων, αλλά για μια θεωρία που δεν έχει αποδείξει τι υπήρχε πρίν την ύπαρξη του σύμπαντος και αν αυτό ήταν αποτέλεσμα τύχης, οπότε παραμένει μόνο μια αναπόδεικτη πεποίθηση που μπορεί κάλλιστα να ονομασθεί και πίστη. όσο για τις αποδείξεις αν είχα ποτέ βέβαια για να σβήσω τις αμφιβολίες σου για αντιθρησκευτικά σου αισθήματα, απαντά παραπάνω με πληρότητα πιο πάνω ο γιανναράς.
3)Το γεγονός ότι γενικά ισχύει αυτό που λες (δηλαδή ότι θα πάει ο νους του... κλπ) με ποιόν ακριβώς τρόπο ενισχύει την θέση σου περί ηθικής η οποία θα πρέπει να και εντέλει πηγάζει από μια μη αισθητή μεταφυσική παρουσία; Η δική μου ερμηνεία είναι απλούστερη και γιαυτό περισσότερο πιθανή από την δική σου: Αιώνες κατήχησης και γενικότερα επιβολής του θρησκευτικού "παραδείγματος" στην κοινωνία είναι λογικό να έχει τέτοια και χειρότερα επίμονα κατάλοιπα! (Εδώ ένας προφανώς λογικός και σκεπτόμενος άνθρωπος όπως εσύ έχει αυτή την τρομακτική δυσκολία να κάνει την τόσο μα τόσο εύλογη τελική υπέρβαση του ΜΑΓΙΚΟΥ στοιχείου και προσπαθεί με ταχυδακτυλουργικά κόλπα, σοφιστείες και τραβηγμένα από τα μαλλιά "επιχειρήματα" να συγκεράσει τα ασυγκέραστα και να βρει ψήγματα "αλήθειας" σε μεταφυσικές δοξασίες βοσκών της εγγύς Ανατολής 2500 χρόνια πριν)!
έτσι είναι οι ιδέες του ανθρώπου μεταφυσικές οντότητες που πραγματώνονται από την κάθε φορά κοινωνικές πρακτικές που θέτουν οι ίδιοι οι άνθρωποι με την απαραίτητη παρουσία του θείου, και του ιερού.
αν δεν ξεχωρίσουν όμως αυτές από τη επιστήμη κινδυνεύει η συγκεκριμένη κοινωνία με θεοκρατικό καθεστώς.
μην μιλάς για μαγικό, σε έναν κόσμο πλέον απομαγευμένο. θα πρέπει να συνδυάσει κανείς σήμερα την φιλοσοφία του κάντ με την διδασκαλία του ιησού αν θέλουμε να μιλάμε για επίβιωση της θρησκείας σε έναν κόσμο που αλλάζει όλο και περισσότερο πρός την λογική στερώντας την πρώτη ακόμη και από την στοιχειώδη λογική που απαιτείται για να διδάξει αυτό που τις απόμεινε. τις ηθικές αξίες.
Θεόφιλε θα στο ξαναπώ: Θες ένα μόνο ένα πολύ μικρό σπρωξιματάκι για να περάσεις στην αντίπερα όχθη (σκέψου την πορεία που έχεις κάνει μέχρι τώρα, από έναν παρεμβατικό θεό - πατέρα με αντιφατικές ιδιότητες (πανάγαθου, παντογνώστη, παντοδύναμου κλπ) με "συνοδά" κείμενα βρίθοντα δεισιδαιμονιών, μισαλλοδοξίας και παραλογισμού σε έναν σχεδόν "αόρατο" - "ανύπαρκτο" ντειστικό θεό χωρίς κανένα "ιερό" κείμενο, ο οποίος στην πραγματικότητα (και βασίζομαι εδώ στα δικά σου λεγόμενα) δεν αποτελεί πράγματι μια αυθύπαρκτη αυτοσυνείδητη οντότητα αλλά μια αλληγορία δική σου η οποία συμπυκνώνει όλα τα "καλά" αλτρουιστικά στοιχεία του ανθρώπινου όντος. Ε δεν νομίζεις ότι αυτή η τελευταία αλληγορική εικόνα είναι κάπως περιττή;
το σπρώξιμο είναι βίαιη ενέργεια και ενάντια στην ελεύθερη βούληση του ανθρώπου, ο καθένας έχει την θέση του και την πορεία του στο τι τι θεωρεί και τι πιστεύει για τον κόσμο και τον άνθρωπο αν η συλλογιστική του τον φέρει στην αντίπερα όχθη το σέβομαι αλλά όμως έστω και σαν παραίνεση από τον άλλο αυτό δείχνει πάρα πολλά που δεν είναι πρέπον να τα περιγράψω.
μιλάς για δεισιδαιμονία παραλογισμό και μισαλλοδοξία μέσα από την μέχρι τώρα πορεία μου στις συζητήσεις του φόρουμ αθεια, μπορείς να μου δείξεις έστω και μία αναφορά μου σε αυτές;
δεν υπάρχει παρεμβατικότητα κανενός ιερού όσον αφορά τις ανθρώπινες υποθέσεις, όσο για την αναφορά σε αυτό για υψηλές ηθικές αξίες με αλληγορική σημασία,αυτήν είναι και η έννοια του ιερού και του θείου, στην ουσία είναι εργαλείο που χρησιμοποιούν οι άνθρωποι για να συνυπάρξουν σαν κοινωνία. είναι στην ουσία η σιωπηλή αποδοχή των όποιων αξιών πρεσβεύει μια κοινωνία.