ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ ΚΑΙ ΠΑΙΔΕΙΑ
Δημοσιεύτηκε: 31 Ιούλ 2012 12:19
από Comte de Toulouse
Αρθρο θρησκόπληκτου Κωνστ. Χολέβα --> http://www.newsnow.gr/article/171375/or ... ideia.html
- Spoiler: Εμφάνιση
- ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ ΚΑΙ ΠΑΙΔΕΙΑ
Κωνσταντίνος Χολέβας- Πολιτικός Επιστήμων
Ακούονται κατά καιρούς απόψεις στελεχών της Αριστεράς κατά του περιεχομένου του μαθήματος των Θρησκευτικών και κατά του εκκλησιασμού στα σχολεία. Επειδή όλοι αυτοί επικαλούνται αορίστως και ασαφώς το Σύνταγμα , τις Διεθνείς Συμβάσεις Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων ή κάποιες άλλες αξίες κρίνω σκόπιμο να θυμίσω ότι το 1995 το Ανώτατο Διοικητικό Δικαστήριο της χώρας μας, δηλαδή το Συμβούλιο της Επικρατείας (Σ.τ.Ε.) ασχολήθηκε με το ζήτημα της Ορθόδοξης Αγωγής στην ελληνική στοιχειώδη και μέση παιδεία.
Η απόφαση που ελήφθη βασίζεται στο ισχύον Σύνταγμα και στη Συνθήκη της Ρώμης του 1950 περί Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και Ελευθεριών. Η απόφαση, με αριθμό 3356/1995, θα μπορούσε να συνοψισθεί ως εξής. Aποφεύγω την αυστηρή νομική ορολογία για διευκόλυνση των αναγνωστών μας:
1. Το Σύνταγμά μας αναγνωρίζει την Ορθόδοξη Εκκλησία ως επικρατούσα θρησκεία, δηλαδή ως θρησκεία της συντριπτικής πλειοψηφίας των Ελλήνων.
2. Παράλληλα το Σύνταγμα κατοχυρώνει τη θρησκευτική ελευθερία, ειδικότερη εκδήλωση της οποίας αποτελεί το δικαίωμα του γονέα ή του κηδεμόνα να διαπαιδαγωγεί τα παιδιά του ή τους υπ’ αυτού κηδεμονευομένους συμφώνως προς τις θρησκευτικές του πεποιθήσεις, δικαίωμα το οποίο έχει πλέον και διεθνή κατοχύρωση.
3. Η Πολιτεία υποχρεούται να διδάσκει στα σχολεία δημοτικής και μέσης εκπαιδεύσεως το μάθημα των Θρησκευτικών κατά το Ορθόδοξο Χριστιανικό δόγμα και μάλιστα επί ικανό αριθμό ωρών, διότι το δόγμα αυτό αποτελεί τη θρησκεία της πλειοψηφίας των Ελλήνων. Οι πολίτες εξάλλου έχουν από το Σύνταγμα το δικαίωμα να αξιώσουν από την Ελληνική Πολιτεία να παρέχει στα παιδιά τους θρησκευτική εκπαίδευση σύμφωνη με αυτό το δόγμα.
4. Ο απλός νόμος δεν μπορεί να απαγορεύσει τη διδασκαλία του Ορθοδόξου Χριστιανικού μαθήματος στα σχολεία γιατί διαφορετικά θα παραβίαζε τις διατάξεις του Συντάγματος που αναφέρονται στην επικρατούσα θρησκεία και τη θρησκευτική ελευθερία των Ελλήνων υπηκόων, οι οποίοι στη συντριπτική τους πλειοψηφία ανήκουν στην Ορθόδοξη Εκκλησία.
5. Κάθε ετερόδοξος (Χριστιανός μη Ορθόδοξος), ετερόθρησκος (π. χ,. Μουσουλμάνος, Ινδουιστής κ.α), άθρησκος ή άθεος μαθητής έχει το δικαίωμα να μην παρακολουθήσει το μάθημα των Θρησκευτικών και να μην συμμετάσχει στην προσευχή ή στον εκκλησιασμό.
Βλέπουμε, λοιπόν, ότι το μόνο αρμόδιο όργανο για να ερμηνεύει το Σύνταγμα σε συνδυασμό και με τις Διεθνείς Συμβάσεις που υπέγραψε η χώρα μας, δηλαδή το Συμβούλιο της Επικρατείας, αναγνωρίζει την υποχρέωση στη Δημόσια Διοίκηση να διδάσκει στους μαθητές το μάθημα των Θρησκευτικών βασισμένο στα δόγματα και στις αρχές της Ορθοδοξίας. Βρίσκει, όμως, τη λύση της απαλλαγής, ώστε να μην περιορίζεται ή να θίγεται με οποιονδήποτε τρόπο η θρησκευτική συνείδηση των γονέων που ανήκουν σε άλλη θρησκευτική κοινότητα ή είναι θρησκευτικώς αδιάφοροι.
Επειδή οι αντιδρώντες επικαλούνται και την ένταξή μας στην Ευρ. Ένωση θυμίζω ότι στη Συνθήκη της Λισσαβόνας, το οιονεί «Σύνταγμα» της Ε.Ε., ορίζεται σαφώς ότι το περιεχόμενο της Παιδείας και οι σχέσεις Εκκλησίας- Πολιτείας αποτελούν τομείς όπου η Ευρ. Ένωση δεν παρεμβαίνει. Προφανώς σέβεται το γεγονός ότι αυτά τα ζητήματα αποτελούν τον πυρήνα της εθνικής ταυτότητας και της πολιτιστικής ιδιοπροσωπίας κάθε λαού και αφήνει τα εθνικά κοινοβούλια και τα ανώτατα δικαστήρια κάθε χώρας να αποφασίζουν. Όσον δε αφορά το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων που εδρεύει στο Στρασβούργο θυμίζω ότι και αυτό προσφάτως αποδέχθηκε το δικαίωμα κάθε χώρας να διατηρεί την πολιτιστική της ταυτότητα και να την προβάλλει στα σχολεία (υπόθεση Εσταυρωμένου).
Για λόγους νομικούς, αλλά και παιδαγωγικούς και ιστορικούς, ας διατηρήσουμε τη σύνδεση Ορθοδοξίας και Παιδείας.
- Spoiler: Εμφάνιση
- Ο Κωνσταντίνος Χολέβας είναι γνωστός για τις συντηρητικές του απόψεις και τις “οργανικές σχέσεις” του με την Εκκλησία της Ελλάδος. Αυτό εκ προοιμίου καθιστά μεροληπτικές τις θέσεις του σε θέματα σχέσεων Κράτους – Εκκλησίας. Οφείλει όμως όταν αρθρογραφεί στο Τύπο (Κυριακάτικη Δημοκρατία 29/7/2012) να τεκμηριώνει τα όσα υποστηρίζει ειδάλλως εκτίθεται δημοσίως.
Συγκεκριμένα με αφορμή τις δηλώσεις Ρεπούση για τον εκκλησιασμό των Ελληνοπαίδων, επικαλείται το Σύνταγμα της Ελλάδος για να υποστηρίξει ότι η Ορθόδοξη παιδεία στα σχολεία αποτελεί υποχρέωση του Κράτους.
Κατ' αρχάς το Σύνταγμα (άρθρο 3) αναγνωρίζει ως “επικρατούσα θρησκεία της Ελλάδος την θρησκεία της Ανατολικής Ορθόδοξης Εκκλησίας του Χριστού”. Ο κ. Χολέβας διευκρινίζει ότι το εν λόγω άρθρο αναγνωρίζει ότι η συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων είναι Χριστιανοί Ορθόδοξοι. Αυτό άλλωστε αναγνωρίζουν όλες οι δημοσκοπήσεις και στατιστικές μελέτες. Εν ολίγοις, το άρθρο 3 διαπιστώνει το προφανές αλλά δεν αναγνωρίζει ως επίσημη θρησκεία του Κράτους (όχι των Ελλήνων) την Ορθοδοξία ρητώς και κατηγορηματικώς.
Αν διαβάσει κανείς το Σύνταγμα της Ορθόδοξης Αρμενίας στο άρθρο 8,2 ορίζεται ότι
“Η Δημοκρατία της Αρμενίας αναγνωρίζει την αποκλειστικη ιστορική αποστολή της Αρμενικής Εκκλησίας στην πνευματική ζωή του Έθνους και την ανάπτυξη της εθνικης παράδοσης και διατήρηση της εθνικής ταυτότητας”. Την ίδια στιγμή το άρθρο 8,1 ορίζει ότι “η Αρμενική Δημοκρατία δεν έχει επίσημη θρησκεία”!!!
Δηλαδή η Συνταγματική αναγνώριση της θρησκείας της πλειοψηφίας ενός Λαού ή του ρόλου της Εκκλησίας στην ιστορική πορεία αυτού δε συνεπάγεται αυτόματα την υιοθέτηση της εν λόγω θρησκείας ως επίσημης θρησκείας του Κράτους. Αυτό φαίνεται να παραβλέπει ο κ. Χολέβας και οι συν αυτώ.
Κατά δεύτερον, ο κ Χολέβας υποστηρίζει ότι το Κράτος έχει συνταγματική υποχρέωση να παρέχει θρησκευτική παιδεία σύμφωνα με το Ορθόδοξο Χριστιανικό Δόγμα. Το άρθρο 16,2 του Συντάγματος ορίζει ότι “η παιδεία αποτελεί βασική αποστολή του Κράτους και έχει σκοπό (σσ μεταξύ άλλων) την εθνική και θρησκευτική συνείδηση των Ελλήνων”. Δηλαδή όλων των Ελλήνων ανεξάρτητα από θρησκευτικές και δογματικές διαφορές. Τόσο του Ορθόδοξου όσο και του Καθολικού της Σαντορίνης ή της Σύρου ή άλλων θρησκειών που αναγνωρίζονται επίσημα από το Κράτος ως υφιστάμενες στην Ελληνική Επικράτεια. Αυτό φαίνεται να παραβλέπει και πάλι ο κ. Χολέβας και οι συν αυτώ.
Συμπέρασμα, με βάση το Σύνταγμα η Ελληνική Δημοκρατία δεν έχει επίσημη θρησκεία και η υποχρέωση του Κράτους εξαντλείται στην παράδοση μαθήματος περί Θρησκειών των Ελλήνων.
(Ο γράφων τέλεσε μυστήριο Γάμου με βάση το Όρθοδοξο Δόγμα προς αποφυγήν παρεξηγήσεων κ. Χολέβα)
Το ερώτημα είναι απλό: Είμαστε ή όχι υπέρ του διαχωρισμού Κράτους – Εκκλησίας; Ποια η εμπειρία κρατών που έχουν ήδη (πχ η Γαλλία από το 1905) προβεί στη κοσμικοποίηση του Δημοσίου; Οδήγησε σε κοινωνική πρόοδο και εκσυγχρονισμό της κοινωνίας ή όχι; Είναι απλώς εμμονή άθεων αριστερών και ελευθεροτεκτόνων (μασόνων) ή αντιθέτως εδραιώνει τo αίσθημα ότι το Κράτος είναι ουδέτερο έναντι των πολιτών του ανεξάρτητα της θρησκευτικής τους συνείδησης;
Βεβαίως η αντίδραση συντηρητικών κύκλων είναι αποδεκτή σε μία ανοικτή και δημοκρατική κοινωνία. Όμως το ύφος και ο τόνος της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος (πχ στη Φλώρινα) δεν είναι παραγωγικός προκειμένου να διεξαχθεί γόνιμος δημόσιος διάλογος. Αντιθέτως προκαλεί πόλωση και αποκλείει κάθε πιθανότητα σοβαρής συζήτησης.
Η άποψη μου είναι σαφής και καθαρή: Κάθε θεσμός οφείλει να αυτοπεριορίζεται στις αποκλειστικές αρμοδιότητες του. Το Σχολείο εκπαιδεύει, ο Στρατός φυλάει τα σύνορα, το Νοσοκομείο θεραπεύει, η Αστυνομία προστατεύει τον Πολίτη, η Πυροσβεστική σβήνει φωτιές και η Εκκλησία τελεί Μυστήρια και φιλανθρωπίες. Διαφορετικά γιατί να μην υπάρχει πρωινή προσευχή για τους Φαντάρους, τους Φοιτητές στα Πανεπιστήμια, τους Πυροσβέστες και τους Αστυνομικούς; Γιατί να μην παραδίδεται μία ώρα μαθηματικά μετά τη λειτουργία της Κυριακής στους πιστούς εντός της Εκκλησίας;
Πέρα από το διαχωρισμό του ρόλου και των αρμοδιοτήτων τίθεται το ερώτημα της προσωπικής επιλογής περί θρησκευτικότητας. Γιατί πρέπει να δηλώνω ή όχι τα θρησκευτικά μου πιστεύω ανάλογα με το αν συμμετέχω ή όχι στην πρωϊνή προσευχή; Γιατί θα πρέπει να ορκίζομαι ή όχι στο Ευαγγέλιο ως μάρτυρας στο Δικαστήριο; Όλα αυτά πρέπει να συζητηθούν ανοιχτά και δημόσια και όχι μέσω εγκυκλίων a la carte που ετοιμάζονται μέσα στο καλοκαίρι. Γιατί έτσι δημιουργούνται εντυπώσεις περί σκοτεινών κύκλων και δίνεται τροφή στους κάθε λογής συνωμοσιολόγους.