Καλωσόρισες κι από εμένα.
Θα συμφωνήσω, εξαιρετικό το όνομα που διάλεξες.
(Για όσους δεν το γνωρίζουν, είναι το "κι όμως, κινείται", η φράση που αποδίδεται στον Γαλιλαίο, σχετικά με την κίνηση της γης γύρω απ' τον εαυτό της και τον ήλιο.)
Μόλις χθες ξαναδιάβαζα την ιστορία του Γαλιλαίου και της καταδίκης του από την Ιερά Εξέταση.
Ένα ενδιαφέρον στοιχείο της ιστορίας είναι μια φράση που έγραψε ένας καρδινάλιος της εποχής, ο Robert Bellarmine, σχετικά με την ηλιοκεντρική θεωρία και τη σύγκρουσή της με τις Γραφές. Ένας καθολικός ιερέας ονόματι Paolo Antonio Foscarini είχε γράψει ένα βιβλίο που προσπαθούσε να συμφιλιώσει την θεωρία του Κοπέρνικου με τα εδάφια από την Αγία Γραφή που υποστήριζαν τη γεωκεντρική θεωρία. O Bellarmine, σε
επιστολή του προς τον Foscarini (στην οποία αναφέρεται και ο Γαλιλαίος) γράφει ότι είναι απαράδεκτο να ερμηνεύουμε τα εν λόγω εδάφια αντίθετα με την παραδοσιακή πατερική ερμηνεία, γιατί έτσι αμφισβητούμε το Άγιο Πνεύμα.
Αξίζει να σταθούμε στην παραπάνω επιστολή, για την οποία είμαι σίγουρος ότι ο Bellarmine θα είχε μετανιώσει αν ζούσε σήμερα. Ο Bellarmine υποστήριζε ότι η ηλιοκεντρική θεωρία θα μπορούσε ίσως να χρησιμοποιηθεί ως ένα προσεγγιστικό μοντέλο για απλοποίηση των αστρονομικών υπολογισμών, αλλά ότι σε καμία περίπτωση αυτό δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα, αφού έρχεται σε αντίθεση με τις Γραφές. Σε μια κατά τη γνώμη μου εξαιρετικά χιουμοριστική γκάφα, γράφει, εμμέσως πλην σαφώς, ότι
το να αμφισβητούμε την κυριολεκτική ερμηνεία των Γραφών (ότι ο ήλιος γυρίζει γύρω από τη γη και αυτή στέκει ακίνητη στο κέντρο του σύμπαντος) είναι τόσο αιρετικό όσο το να αμφισβητούμε ότι η μητέρα του Ιησού ήταν παρθένα.
Για την ιστορία, ο καρδινάλιος Bellarmine αγιοποιήθηκε το 1930.
O πάπας Ιωάννης Παύλος ο Β' ζήτησε επίσημα συγγνώμη για τον τρόπο με τον οποίο μεταχειρίστηκε η εκκλησία τον Γαλιλαίο, το 1992.
) το οποίο αποτελεί ένα απάνεμο λιμάνι λογικής για εμάς τους "κατατρεγμένους". Απ'όσα έχω διαβάσει μάλλον θα κολλήσω εδώ μέσα.
)