Re: Θα επιστρέψουν τα υποχρεωτικά θρησκευτικά στα σχολεία;
Δημοσιεύτηκε: 17 Αύγ 2015 23:22
Εγώ το ΜΚΟ το πήρα σαν «Μη Κερδοσκοπική Οργάνωση».
Βέβαια.Γιατρος Του Ικα έγραψε:Συγχωρέστε με αν ακούγεται σαν να παρεμβαίνω σε θέματα της Ένωσης της οποίας δεν είμαι μέλος αλλά ακριβώς αυτή η ασάφεια στον προσδιορισμό-καθορισμό του τι συνιστά ΜΚΟ δεν σημαίνει πρακτικά ότι είναι στην επιλογή του κάθε φορέα το αν θα επιλέξει για να αυτοπροσδιοριστεί τον όρο "ΜΚΟ";
Εξ όσων γνωρίζω, όχι. Ας απαντήσει και η Γραμματεία ως πιο αρμόδια.Γιατρος Του Ικα έγραψε:1) Η Ένωση Άθεων έχει επιλέξει για να αυτοπροσδιοριστεί αυτόν τον όρο;
Θεωρώ εξίσου πιθανό να έπαιξε ρόλο όσο και να μην έπαιξε. Μάλιστα ίσως θεωρώ λίγο πιο πιθανό να χρησιμοποίησε τον όρο από άγνοια, αδράνεια, συνήθεια ή οτιδήποτε παρόμοιο παρά με το συγκεκριμένο σκεπτικό της δημιουργίας αρνητικών συνειρμών.Γιατρος Του Ικα έγραψε:2) Η ταύτιση στη συνείδηση των ανθρώπων (καλώς ή κακώς) των ΜΚΟ με το "τσούρμο που τρώει λεφτά" θεωρείτε ότι δεν έπαιξε ρόλο στην επιλογή της διατύπωση της επερώτησης του κυρίου Καμμένου;
Εγώ πάλι είμαι σχεδόν σίγουρος ότι το κίνητρό του ήταν ακριβώς η δημιουργία αρνητικών συνειρμών αλλά βέβαια βρισκόμαστε πια στο πεδίο των προσωπικών εκτιμήσεων οπότε δεν έχει και τόσο μεγάλη σημασία το τι πιστεύω εγώ.Μάλιστα ίσως θεωρώ λίγο πιο πιθανό να χρησιμοποίησε τον όρο από άγνοια, αδράνεια, συνήθεια ή οτιδήποτε παρόμοιο παρά με το συγκεκριμένο σκεπτικό της δημιουργίας αρνητικών συνειρμών.
Συμφωνώ με τον Γιατρό. Ο Καμμένος επέλεξε αυτόν τον χαρακτηρισμό για την δημιουργία εντυπώσεων επειδή πλέον για την κοινή γνώμη ο χαρακτηρισμός ΜΚΟ είναι κάτι το αρνητικό μετά το φαγοπότι που προηγήθηκε τόσα χρόνια. Γι' αυτό και το μετέφερα στην περίληψη.Γιατρος Του Ικα έγραψε:Εγώ πάλι είμαι σχεδόν σίγουρος ότι το κίνητρό του ήταν ακριβώς η δημιουργία αρνητικών συνειρμών
προσωπικά θα ήθελα να τονίζεται αυτό σε κάθε αφορμή. Το κυβερνητική και οι συνειρμοί δεν με απασχολούν τόσο.csar έγραψε:Εγώ το ΜΚΟ το πήρα σαν «Μη Κερδοσκοπική Οργάνωση».
Άρα ναι μεν η παιδεία και η καλλιέργεια της εθνικής και θρησκευτικής συνείδησης είναι αποστολή του κράτους (άρθρο 16 παρ. 2), αλλά δικαίωμα των γονέων και κηδεμόνων είναι να καθορίζουν την εκπαίδευση των παιδιών τους σύμφωνα με τις δικές τους θρησκευτικές και φιλοσοφικές πεποιθήσεις, όπου πεποίθηση βέβαια είναι ένα σύστημα αντιλήψεων με συνεκτικό, συστηματικό και σταθερό χαρακτήρα, αλλά μη ελεγχόμενο ως προς την ειλικρίνεια και τη σοβαρότητα της σχετικής δήλωσης, αφής στιγμής αυτή γίνει. Δεν μπορεί να ελεγχθεί η εσωτερική συνέπεια και σταθερότητα των πεποιθήσεων. Δηλαδή, για να γίνω πιο συγκεκριμένος, δεν μπορεί να ελεγχθεί συνταγματικά και γενικότερα νομικά το ζήτημα του a la carte πιστού, αγνωστικιστή, άθρησκου, άθεου κοκ που δηλώνει επιθυμία εξαίρεσης του παιδιού του από το μάθημα των θρηςκευτικών στη Β´ τάξη του λυκείου ενώ δεν το είχε κάνει στην Α’ τάξη ή στο γυμνάσιο. Το ίδιο ισχύει και ως προς τις φιλοσοφικές πεποιθήσεις.
[...]
Η νομολογία του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Δικαιωμάτων του Ανθρώπου[5] – η οποία είναι και η πιο κρίσιμη – νομίζω ότι είναι πάρα πολύ σαφής ως προς τα θέματα αυτά και φοβούμαι ότι το 2012 παρερμηνεύθηκε από το Διοικητικό Εφετείο Χανίων. Η απόφαση 115/2012 του Διοικητικού Εφετείου Χανίων, προήλθε από μία οικονομία δίκης, που δεν περιελάμβανε ως διαδίκους αυτούς που έχουν το δικαίωμα που θεμελιώνεται στο άρθρο 2 του προσθέτου πρωτοκόλλου της ΕΣΔΑ, δηλαδή τους γονείς και κηδεμόνες. Έκρινε μία αίτηση ακύρωσης που υπέβαλαν θεολόγοι καθηγητές κατά του Περιφερειακού Διευθυντού Εκπαίδευσης (κατά του Υπουργού Παιδείας δηλαδή) για την παράλειψη του να ρυθμίσει κανονιστικά με ολοκληρωμένο τρόπο την απαλλαγή από το μάθημα των θρησκευτικών. Η οικονομία της δίκης δεν επέτρεπε συνεπώς να αναπτυχθούν τα κρίσιμα επιχειρήματα. Είδα όμως στο εκτενές σκεπτικό της απόφασης να περιλαμβάνεται παρανάγνωση του γράμματος και του πνεύματος της νομολογίας του Στρασβούργου.
[...]
Δεν μπορείς λοιπόν να τον καλέσεις να αποδείξει ότι δεν είναι χριστιανός, ότι δεν είναι ορθόδοξος και έτσι εξαιρείται. Όχι, εξαιρείται άμα τη δηλώσει του. Αυτό με πολύ σαφή τρόπο το είπε και η Αρχή Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα σε δύο αποφάσεις της, μία ήδη από το 2002[10], την οποία επανέλαβε πολύ πρόσφατα το 2015[11]. Η Αρχή έχει πει ότι, η δήλωση πως «θέλω να απαλλαγώ λόγω πεποιθήσεων», δεν παραβιάζει την προστασία των προσωπικών δεδομένων, αλλά αυτή η δήλωση. Όχι η εξειδίκευσή της, όχι η δήλωση «δεν είμαι χριστιανός, δεν είμαι ορθόδοξος», ούτε ο έλεγχός της, διότι αυτό θα συνιστούσε πράγματι προσβολή ευαίσθητου προσωπικού δεδομένου.
[...]
Είδα την προσπάθεια που κάνει το πρόγραμμα σπουδών να συγκροτήσει ένα μάθημα θρησκειολογικό τουλάχιστον στο λύκειο. Όταν όμως το πρόγραμμα σπουδών ξεκινά με την έννοια της αγιότητας ή με την έννοια της αμαρτίας και εκεί θεμελιώνεται μία ολόκληρη αντίληψη, πόσο θρησκειολογικό μπορείς να πεις ότι είναι το μάθημα αυτό; Εγώ σας λέω 100%.