Η ανάγκη πίστης

[patroklos]

Η ανάγκη πίστης, οι θρησκείες, ο θεός και οι άθεοι.

Είναι ιστορικό δεδομένο ότι ο Χριστιανισμός(και ο ισλαμισμός πχ.)επιβλήθηκε με βία, κατάκτηση, εκβιασμό, εξαναγκασμό και σωματική απειλή. Με σφαγές, αποκεφαλισμούς, σπαθί και τσεκούρι συγκεκριμένα (Ευρώπη 400-1000 μχ) τα ποτάμια έρρεαν κόκκινα από το αίμα των παγανιστών που αντιστέκονταν. Παρομοίως και στην μέσο-αμερική.

Έτσι, η σύγχρονη προπαγάνδα υπέρ του χριστιανισμού θυμίζει την προπαγάνδα μιας δικτατορίας στην πρώτη της εκλογική αναμέτρηση= Είμαστε η μόνη σας επιλογή!

Στην προ-χριστιανική Ευρώπη αλλά και σε ιθαγενείς από τροπικά εξωτικά μέρη όταν ανακαλύφθηκαν και ανακαλύπτονται ακόμα ( δάσος Κονγκό-Αφρική δασόβιοι βουσμάνοι, Λεκάνη του Αμαζόνιου (κι’άλλοι) Ινδιάνοι , έγινε διαπιστωμένη προσπάθεια ακύρωσης των θρησκειών και πεποιθήσεων που προ-υπήρχαν και αντικατάσταση αυτών με το γνωστό χριστιανικό δόγμα. Το σύγχρονο ανθρωπολογικό και εθνολογικό ενδιαφέρον εστιάζει στην καταστροφή και εξαφάνιση της αυτόχθονης κουλτούρας των ιθαγενών, δηλαδή τις υπάρχουσες, πιο αυθεντικές, πολυφωνικές εκφράσεις της πίστης και υπερβατικής θεωρίας/θρησκείας.
Η αυθεντικότητα ορίζεται από τον βαθμό «μόλυνσης» από την παγκοσμιοποίηση.
Αλκοόλ, ποδόσφαιρο, ρούχα(και ήθη συνδεδεμένα με την χρήση τους), την κατάσταση της ανεργίας/βαρεμάρας, την γεωργική παραγωγή, τα λεφτά, και την άποψη ότι το χώμα/δάσος είναι «βρώμικο».

Οι θρησκείες σχηματίστηκαν για να αφομοιώσουν υπαρκτά στοιχεία της αντίληψης μέσα σε μια συγκροτημένη ιδέα-όχημα ή φορέα υπερβατικής πίστης. Αυτή η ανάγκη εμφανίζεται ομοιογενής και παγκόσμια. Από τις υπάρχουσες εικασίες για την χρήση των «προ-ιστορικών» ζωγραφιών σε σπηλιές, αγαλματίδιων και μεγαλιθικών κατασκευών(ναών?) έως τις διάφορες ανιμιστικές και σαμανικές πρακτικές
καταγεγραμμένες από σύγχρονους παρατηρητές στην επιστήμη της ανθρωπολογίας και στις μελέτες εθνογραφίας.

Έχοντας δεχθεί την νευρο-ανατομική έδρα της «παράλογης» πίστης στο υπερβατικό ως μια συναισθηματική αντίδραση που «φιλτράρει» ενίοτε την λειτουργία της εκλογίκευσης, μπορούμε να παρατηρήσουμε ότι η διαφορά μεταξύ «πρωτόγονων» αντικειμένων αυτής της υπερβατικής πίστης και των σύγχρονων καλοδουλεμένων δογμάτων ευρείας κατανάλωσης και εξαγωγής, είναι η πιστοποίηση ή όχι του αντικειμένου πίστης. Κανείς δεν μπορεί να demonstrate ( αναδείξει) τον αβραμαϊκό θεό, σε αντίθεση με το δένδρο, το σύννεφο, το άστρο και τον άνθρωπο.


Τα best seller αυτοπεποίθησης λένε
Πίστεψε στον εαυτό σου-believe in yourself
Πίστεψε σε ότι έχεις-believe in what you got

Δεν υπάρχει πρόβλημα με υπαρκτά οχήματα πίστης. Η υπέρβαση μετράει όχι η αντικειμενική περιγραφή του αντικειμένου. Δεν παίζει ρόλο για τον οπαδό αν η ομάδα είναι και λίγο σκατά. Η υπέρβαση μετράει. Η ομάδα Του. Το συναισθηματικό «παραπάνω» από το απλό άθροισμα των χαρακτηριστικών της εμπειρίας. Επειδή όμως χρειάζεται η πιστοποίηση της ύπαρξης του αντικειμένου, η πίστη σε αυτό την προστατεύει. Όταν πίστευαν στο τζάγκουαρ και το Δάσος, δεν έκαιγαν το Δάσος αλλά το προστάτευαν με την ζωή τους.

Σε αντίθεση, είναι κακό σημάδι η ανυπαρξία του αντικειμένου πίστης. Προ-ιδεάζει στην εστίαση της ίδιας της υπέρβασης ανεξάρτητα από το αντικείμενο. Έτσι παραβλέπεται και καταδικάζεται η φύση των αντικειμένων. Είναι προφανής η καταστροφή πολιτισμών και περιβάλλοντος συνδεδεμένη με τον «αϋλο», πανταχού παρόν, θεό.

Μην αναλώνεστε και πολύ στην λογική πιθανότητα ύπαρξης ή όχι του θεού, αλλά στην εμπειρική πιθανότητα διατήρησης και ανάδειξης του υπαρκτού περιβάλλοντος.
Όλα τα άλλα θέματα αθείας στην Ελλάδα είναι δράση κοινωνικής χειραφέτησης και ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Ένας πολύχρονος αγώνας.

Το νόημα της συλλογικής ζωής πάντα ήταν
Να παραδώσουμε την σκυτάλη
Έγκαιρα, με ασφάλεια και όσο το δυνατόν γεμάτη από δυνατότητες.
Με τα ίδια μας τα χέρια ακυρώνουμε το νόημα, την ίδια την συλλογική ζωή.

[patroklos]

Διαφημιστικό διάλλειμα

Οι γνωστες οργανωμενες θρησκείες είναι σηπτική γάγγραινα επί του ανθρωπίνου πνεύματος.

Μην ακούτε όσους προσπαθούν να σας πείσουν να πιστεύετε σε κάτι, είναι εγκληματίες , βέβηλοι προς τον ανώτερο εαυτό.

Μην στηρίζεστε σε δόγματα, θεωρίες και κρίσεις εκτός εάν συντελούν working hypothesis συγκεκριμένου πλαισίου, ήτοι αναμένουν συνεχούς εμπλουτισμού, επαλήθευσης ή κατάρρευσης.


Όλοι οι άνθρωποι θέλουν ανθρώπινη επαφή και ευτυχία, μην αυτο-ψεύδεστε και προσπαθήστε να μην περάσετε όλη σας τη ζωή αντί-δραστικά.

Και όλοι οι φιλόσοφοι αν δεν προσφέρουν μια γέφυρα προς αυτόν τον σκοπό της προσωπικής ευτυχίας και αρμονικής συνύπαρξης μεταξύ ανθρώπων, είναι και χασομέρηδες και απατεώνες.

Με πόνο και αγωνία ( οργή, θυμό και βασικά λύπη) «γράφει» ο χρόνος στο ανθρώπινο μυαλό, όμως μόνο με την παρουσία των λιγοστών (για τους περισσότερους από εμάς τους «πολιτισμένους του πρώτου κόσμου») αναλαμπών χαράς και ηδονής συντηρείται και η πίστη/προσδοκία /ελπίδα και η αξιολόγηση προσωπικής ευτυχίας.

Τέλος διαφημιστικού διαλλείματος

[patroklos]

Do you really care about truth?
Truth is about context. Ultimately truth is about YOUR truth. Reason serves the quality check on sharing this truth with other people’s truth.
Do you have your OWN truth?
Do you realize who is the YOU that observes your body wither and age?
Can you define the physical source of your identity, portrayed by some who respect reason, like an energy field floating around your head, the actual point of precipitation of your self-awareness, your phenomenal consciousness?

Reason is problem-solving, reason is our interpersonal contact health-check.

Reason is not about appreciation, you do not suck and savour the full flavour of this life with reason.

Beware of giving reason too much glory, value, or purpose, beyond problem solving.
The ancient greeks did it, everybody applied it, the world is being destroyed by it.

Organized religion is a problem.
Fanatics, polarizations are a problem.
Energy, pollution, food, water are a problem.
The structure of exploitive human societies contains problems.

All these are best dealt with reason

Your truth is not a problem, it is a solution
-------------------------------------------------------------------------
There is one step that can be debatable really. It is not about god. It’s about us.

The single useful function of an irrational conviction, a “faith”, a “belief” appears to be as a position in a particular internal switch we have in our emotional centers, that of “OPTIMISM” instead of “PESSIMISM”. Both switch positions appear to be deconstructed by reason. While this is good for problem solving- pessimism to engage and challenge reason to work it out, it is not that healthy for projected thinking, abstract thinking, endurance of will, so to speak. The suggestion is, protect the switch locked in “OPTIMISM” for the consideration of the future, for the appreciation of the present. Do not allow reason entrance there for these functions, it makes general coping much harder, and undervalues the appreciation of the moment.

Anxiously chasing for the truth -of the planet’s demise? Of our purpose?
Or
Enjoying every moment that is left? That is, enjoying the singularity of existence as revealed interconnected by the consciousness of “now”

At any given time we are and have been just moments.
These moments are shared with Socrates and your great- great grandma alike.
Do you really feel already ready to move your truth-seeking out from your presence?

[patroklos]

Επιφανειακή επικοινωνία.

Καθωσπρέπει υποκρισία.

Σοβαρότητα που ακυρώνεται από την σοβαροφάνεια.



Τί είναι ύβρις, προσβολή, βλασφημία και χυδαιότητα?

Αν Ναζί φασίστες δέρνουν εβραίους στο δρόμο?
Αν Ταλιμπάν λιθοβολούν την μοιχαλίδα που βιάστηκε?
Αν οι σταυροφόροι κατασφάζουν στο όνομα της ΟΠΟΙΑΣ ιδέας?

Είμαι πόρνος και αμαρτωλός εξ ορισμού σύμφωνα με την εκκλησία της ελλάδας.

Με ποιό δικαίωμα προσβάλλουν την ανθρώπινη φύση εκφέροντας κρίση?
Με ποιό δικαίωμα παραβαίνουν στην εκφορά των ΠΡΟΣΩΠΙΚΩΝ πεποιθήσεων με προσηλυτισμό και κατήχηση?
Με ποιό δικαίωμα ορίζουν και επιβάλλουν όνομα στο αόριστο?

Είμαι ο μόνος θρήσκος και θεός της θρησκείας του εαυτού μου,
λατρεύω τον συν-άνθρωπο εν συνειδήσει της ανθρώπινης εμπειρίας (φιλίας, αγάπης, πάθους και έρωτα κτλ.), και αναλαμβάνω τις ευθύνες και τα δικαιώματα της ατομικής σύμπραξης στην κοινωνία των ανθρώπων,

πώς τολμά ο οποιοσδήποτε ρασοφόρος ή μή, να μου υποδείξει τον τροπισμό της προσωπικής μου εγκεφαλικής λειτουργίας, όταν ούτε σχετίζεται με κανόνες λειτουργίας της κοινωνίας (νομοθεσία), ούτε με την επιστήμη του ανθρώπου (ανθρωπολογία, κοινωνιολογία, νεύρο-βιολογία)?

Όσες χυδαίες βρισιές και να εκφράσω δεν αρκούν αναλογικά, είναι λίγες στο επίπεδο της βλασφημίας και προσβολής που συντελείται συνεχώς και εκτεταμένα σε κάθε ΚΟΣΜΙΚΗ περίσταση εθνικού και κοινωνικού βεληνεκούς από την εκκλησία της ελλάδας.

Πχ. Το ότι συναντιέται ο Πρόεδρος της δημοκρατίας με τον αρχιεπίσκοπο
Πχ Το ότι περιμένει σαν κοράκι ο παπάς και έχει λόγο για την ταφή του νεκρού
Πχ. Το ότι ακούω από μεγάφωνα την ψαλμωδία σαν τα «αλλαουακμπάρ» από δήθεν χειρότερους μουσουλμάνους,
Πχ. Το ότι εξαιρούνται από φόρους αλλά όχι από τις μαθητικές αίθουσες και τα δικαστήρια,

είναι πιο προσβλητικό από το να πω

σας γαμώ το χριστό ανάποδα
σας χέζω τον αλλάχ στο στόμα

διότι εγώ βρίζω το ανύπαρκτο
ενώ αυτοί (παυλική κοσμική εξουσία ιεραρχίας και άβουλοι υποστηρικτές της) προσβάλλετε τον ΑΝΘΡΩΠΟ

ή πλήρη και απόλυτο διαχωρισμό θρησκεύματος και κράτους
ή αηδία και ανυποταγή στην σάπια καφρίλα και σαπίλα των «παναγιώτατων»

Και εγώ είμαι άγιος, γαμημένοι μπάσταρδοι.

[grayish_jedi94]

Wow.
Μιλάμε για εκτόνωση, όχι αστεία.
ιδιαιτέρως για το τελευταίο post.

[spylab]

bravo

[KickAndSnare]

=D

[AoratiMelani]

ρησπέκτ. :greetings-clapyellow: