MSN.gr: «Ο Θεός είναι και στην τουαλέτα»

[Andy Chaoscrow]

http://women.gr.msn.com/kids/gallery.as ... 722&page=4

Μάλιστα... Καλά πάμε. Διαπεδαγώγιση και προσυλητισμός και ΨΕΜΑ.

[svoin]

Ανεξάρτητα από το ποια είναι η δική σας γνώμη στο θέμα της πίστης, τηρήστε, τουλάχιστον προς το παρόν, μια σχετικά ουδέτερη στάση.

Που σκατά είναι η ουδετερότητα στα όσα προτείνει ?

[patroklos]

εξω φρενων με εκανε, καθως διαβαζα εβλεπα οραματα ταινιας φρικης με αγνωστους τρελλαμενους να μπαινουν στο σπιτι και να κομματιαζουν την οικογενεια στα κρεβατια με αφρικανικες λαμες machette

[aqyn]

Εμετικό. Τα παιδιά είναι φυσικοί άθεοι και εκφράζουν λογικές απορίες, και οι πιστοί μεγάλοι τι τους λένε; Προσπαθούν να δικαιολογήσουν τα αδικαιολόγητα, να βγάλουν λογικό το παράλογο, και τελικά γεμίζουν το κεφάλι των παιδιών τους με σκατά.

[Φάνης Σέμπρος]

Πολύ "ουδέτερη" η στάση... Κρίμα.

[arcadius]

Υπάρχουν και χειρότερα. Παιδιά, έχετε καταλάβει πού ζούμε? Η Ελληνική κοινωνία είναι γεμάτη γυναίκες που είχαν στα 23 τους καμιά δεκαριά σεξουαλικές σχέσεις, και παρόλα αυτά θεωρούν "κακό αθεϊστικό" να μην φορτώσουν τα παιδιά τους με απειλές για κόλαση, αιώνια τιμωρία και άλλες αηδίες, τώρα που έγιναν μητέρες και "ανακάλυψαν την θρησκεία".

[vesid]

Ανεξάρτητα από το ποια είναι η δική σας γνώμη στο θέμα της πίστης, τηρήστε, τουλάχιστον προς το παρόν, μια σχετικά ουδέτερη στάση.

Που σκατά είναι η ουδετερότητα στα όσα προτείνει ?

Πουθενά. Παρ όλα αυτά είναι ίσως οι κατάλληλες συμβουλές για θεϊστές γονείς, αν σκεφτείς οτι οι συγκεκριμένοι δεν υπάρχει περίπτωση να δεχτούν να μην διαπεδαγωγίσουν θεϊστικά τα παιδία τους. Προτιμώ οι μελλοντικοί θεϊστές συμπολίτες μου να μη συνδέουν τις πράξεις τους με την αγάπη του θεού, απο το να είναι φοβικοί, με αποτέλεσμα να αναπτύσουν διάφορες συμπεριφορές με αρνητικά αποτελέσματα προς εμένα. Εκτός αυτού ενα παιδί που θα μεγαλώσει με τον τρόπο που προτείνεται (όπως περίπου μεγάλωσα και γω), έχει πολλές περισσότερες πιθανότητες να γίνει άθεος ενήλικος, απο ένα που πιστεύει οτι ο θεούλης θα το τιμωρήσει, ακόμα κι αν δεν φάει το φαϊ του (πόσο μάλλον αν αμφισβητήσει την ύπαρξή του). Όπως και να το κάνεις είναι μια σχετική βελτίωση, αν σκεφτείς οτι αυτά τα παιδιά οταν θα γίνουν γονείς, ίσως να μπορέσουν να κρατήσουν μια πραγματικά ουδέτερη στάση...

[arcadius]

Ανεξάρτητα από το ποια είναι η δική σας γνώμη στο θέμα της πίστης, τηρήστε, τουλάχιστον προς το παρόν, μια σχετικά ουδέτερη στάση.

Που σκατά είναι η ουδετερότητα στα όσα προτείνει ?

Πουθενά. Παρ όλα αυτά είναι ίσως οι κατάλληλες συμβουλές για θεϊστές γονείς, αν σκεφτείς οτι οι συγκεκριμένοι δεν υπάρχει περίπτωση να δεχτούν να μην διαπεδαγωγίσουν θεϊστικά τα παιδία τους. Προτιμώ οι μελλοντικοί θεϊστές συμπολίτες μου να μη συνδέουν τις πράξεις τους με την αγάπη του θεού, απο το να είναι φοβικοί, με αποτέλεσμα να αναπτύσουν διάφορες συμπεριφορές με αρνητικά αποτελέσματα προς εμένα. Εκτός αυτού ενα παιδί που θα μεγαλώσει με τον τρόπο που προτείνεται (όπως περίπου μεγάλωσα και γω), έχει πολλές περισσότερες πιθανότητες να γίνει άθεος ενήλικος, απο ένα που πιστεύει οτι ο θεούλης θα το τιμωρήσει, ακόμα κι αν δεν φάει το φαϊ του (πόσο μάλλον αν αμφισβητήσει την ύπαρξή του). Όπως και να το κάνεις είναι μια σχετική βελτίωση, αν σκεφτείς οτι αυτά τα παιδιά οταν θα γίνουν γονείς, ίσως να μπορέσουν να κρατήσουν μια πραγματικά ουδέτερη στάση...

Συμφωνώ απόλυτα με όσα έγραψε ο/η vesid, και γι'αυτό δεν μου έφερε ούτε εμένα ιδιαίτερη δυσφορία το άρθρο. Για συμβουλές από θεϊστική οπτική, είναι "προοδευτικό Χριστιανικό".

[AoratiMelani]

Το κεφάλαιο της θρησκείας είναι ακόμα ένα ενδιαφέρον θέμα που το παιδικό μυαλό δεν μπορεί να συλλάβει

Μωρέ το παιδικό μυαλό μια χαρά το συλλαμβάνει. Το παιδάκι είχε μια απόλυτα λογική απορία, και τι προτείνει η καλή κυρία σαν απάντηση? Ένα βουνό @@ιες και παραλογισμούς.

Οφείλω να ομολογήσω πάντως ότι πράγματι είναι "προοδευτικό" αν το δεις από τη θρησκευτική πλευρά. Αυτή η παραίνεση να τηρήσει ουδέτερη στάση ο γονιός είναι πολύ θετική. Αν του έλεγε οτιδήποτε πιο προοδευτικό απ' αυτό, απλώς θα το αγνοούσε, ενώ αυτό μπορεί τουλάχιστον να το εφαρμόσει στα πλαίσια του "είμαι ανοιχτόμυαλος και μοδέρνος κι ας είμαι θρήσκος και της παράδοσης".

Μου θύμισε την εξής ιστορία που μου είπε η διευθύντρια του παιδικού σταθμού της κόρης μου:

Κάποτε πέθανε η γιαγιά ενός μικρού αγοριού 3-4 ετών. Το αγοράκι ρώτησε "πού είναι τώρα η γιαγιά;" και η μαμά του είπε ότι "το σώμα της θα το βάλουμε στο χώμα να κοιμηθεί και η ψυχή της θα πετάξει στον ουρανό". Αμέσως το παιδάκι έτρεξε στο παράθυρο και κοίταξε έξω, μπας και προλάβει να δει την ψυχή που θα πετούσε!

Η κυρία που μου έλεγε την ιστορία πρόσθεσε το σχόλιο "τα παιδιά είναι τρομεροί ορθολογιστές". Πράγματι έτσι είναι, το βλέπω και στην κόρη μου, και προσπαθώ πάντα να της απαντώ όσο μπορώ πιο ξεκάθαρα και ειλικρινά (πράγμα που περιλαμβάνει πολλά "δεν ξέρω" και πολλά γκουγκλίσματα).

Είναι πραγματικά κρίμα που τους καταστρέφουμε την καθαρή τους σκέψη με το ντρεσάρισμα που τους ρίχνουμε.

[AoratiMelani]

«Όταν είπα στην 5½ ετών κόρη μου πως ο θεούλης μας βλέπει παντού, με ρώτησε με μάτια ορθάνοιχτα από την έκπληξη αν μας βλέπει και την ώρα που κάνουμε... πιπί μας!»

Να σε δω τι θ' απαντήσεις όταν η 16χρονη κόρη σου θα σε ρωτήσει αν την βλέπει και την ώρα που κάνει [μαντέψτε τι] στο γκόμενο.

[stratos]

Να σε δω τι θ' απαντήσεις όταν η 16χρονη κόρη σου θα σε ρωτήσει αν την βλέπει και την ώρα που κάνει [μαντέψτε τι] στο γκόμενο.

Φαντάσου σκηνικό ....


--Μπαμπά μπαμπά ... με βλέπει ο θεούλ_ς όταν παίρνω πίπ_ς στον γκόμενο ?

-- (πως να της το φέρω μαλακά χωρίς να την πληγώσω ... καλύτερα να κρατήσω ουδέτερη στάση )
Κοίταξε να δεις ......

τα Χριστούγεννα γιορτάζουμε αυτό ακριβώς το γεγονός. Ο Θεός και ο Χριστός μας αγαπάνε όλους ανεξαιρέτως, θέλουν μόνο το καλό μας αλλά δυστυχώς δεν μπορούμε να τους δούμε παρά μόνο στις εικόνες της εκκλησίας ή του σπιτιού μας...

[breadfan]

Διάβασα το άρθρο, και στην αρχή χαμογέλασα, γιατί μου ήρθε στο μυαλό αυτό:

Spoiler: Εμφάνιση

Αλλά μετά που το ξανασκέφτηκα, συνειδητοποίησα ότι δεν είναι για χαμογελάκια.

Θέλω να σταθώ λίγο στο "Ουπς! Τι απαντάμε τώρα;" του τίτλου.

Ο συντάκτης φαίνεται να αναγνωρίζει αυτόματα ότι το παιδί ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΗΜΕΝΑ θα αγχωθεί αν του πούμε ότι υπάρχει κάποιος που το παρακολουθεί παντού και πάντα.
Από τη μία λοιπόν έχουμε τον κίνδυνο να φοβηθεί το παιδί, και από την άλλη δεν μπορούμε να του πούμε ότι ο Θεός δεν το βλέπει ΚΑΙ στην τουαλέτα, γιατί (για τους πιστούς) όντως το βλέπει και στην τουαλέτα. Αυτό είναι το δίλημμα.

Και ποια λύση προτείνει στο γονέα; Να αλλάξει κουβέντα!

Ο συντάκτης βλέπει το πρόβλημα, αλλά δεν προχωράει στο να διαπιστώσει την αιτία του. Αδυνατεί να συνειδητοποιήσει τι είναι αυτό στο οποίο πιστεύει: Η απόλυτη δικτατορία ενός όντος που μπορεί, και θέλει, όχι μόνο να σε παρακολουθεί παντού, χωρίς την άδειά σου και χωρίς να μπορείς να το αποτρέψεις ή να το αποφύγεις, αλλά να διαβάζει ακόμα και τη σκέψη σου. Που καταγράφει τα πάντα, και που οφείλεις να μετανοείς και να του ζητάς συγνώμη για ό,τι δεν εγκρίνει, γιατί αλλιώς μπορεί να σε τιμωρήσει ακόμα και για πράγματα που σκέφτηκες (πχ πάνω στα νεύρα σου) αλλά ποτέ δεν θα έκανες. Ενός όντος που αναπόφευκτα φοβάσαι, και ταυτόχρονα οφείλεις να αγαπάς.

Αν αυτό δεν είναι ψυχολογική κακοποίηση του παιδικού μυαλού, τότε με συγχωρείτε, αλλά οι λέξεις έχουν χάσει το νόημά τους.

[vesid]

Διάβασα το άρθρο, και στην αρχή χαμογέλασα, γιατί μου ήρθε στο μυαλό αυτό:

Spoiler: Εμφάνιση

Αλλά μετά που το ξανασκέφτηκα, συνειδητοποίησα ότι δεν είναι για χαμογελάκια.

Θέλω να σταθώ λίγο στο "Ουπς! Τι απαντάμε τώρα;" του τίτλου.

Ο συντάκτης φαίνεται να αναγνωρίζει αυτόματα ότι το παιδί ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΗΜΕΝΑ θα αγχωθεί αν του πούμε ότι υπάρχει κάποιος που το παρακολουθεί παντού και πάντα.
Από τη μία λοιπόν έχουμε τον κίνδυνο να φοβηθεί το παιδί, και από την άλλη δεν μπορούμε να του πούμε ότι ο Θεός δεν το βλέπει ΚΑΙ στην τουαλέτα, γιατί (για τους πιστούς) όντως το βλέπει και στην τουαλέτα. Αυτό είναι το δίλημμα.

Και ποια λύση προτείνει στο γονέα; Να αλλάξει κουβέντα!

Ο συντάκτης βλέπει το πρόβλημα, αλλά δεν προχωράει στο να διαπιστώσει την αιτία του. Αδυνατεί να συνειδητοποιήσει τι είναι αυτό στο οποίο πιστεύει: Η απόλυτη δικτατορία ενός όντος που μπορεί, και θέλει, όχι μόνο να σε παρακολουθεί παντού, χωρίς την άδειά σου και χωρίς να μπορείς να το αποτρέψεις ή να το αποφύγεις, αλλά να διαβάζει ακόμα και τη σκέψη σου. Που καταγράφει τα πάντα, και που οφείλεις να μετανοείς και να του ζητάς συγνώμη για ό,τι δεν εγκρίνει, γιατί αλλιώς μπορεί να σε τιμωρήσει ακόμα και για πράγματα που σκέφτηκες (πχ πάνω στα νεύρα σου) αλλά ποτέ δεν θα έκανες. Ενός όντος που αναπόφευκτα φοβάσαι, και ταυτόχρονα οφείλεις να αγαπάς.

Αν αυτό δεν είναι ψυχολογική κακοποίηση του παιδικού μυαλού, τότε με συγχωρείτε, αλλά οι λέξεις έχουν χάσει το νόημά τους.

Το συγκεκριμένο που αναφέρεις είναι όντως ψυχολογική κακοποίηση, την οποία πιστεύω έχει υποστεί η πλειοψηφία των σημερινών Ελλήνων. Αν κατάλαβα καλά όμως, εδώ προτείνεται ενας θεός που ναι μεν βλέπει τα πάντα, αλλά δεν είναι επικριτικός και τιμωρητικός, και που θα το αγαπάει ότι κι αν κάνει κι ότι κι αν σκεφτεί (οπότε μπορεί να αμφισβητήσει την ύπαρξη του χωρίς να καεί στο πυρ της κολάσεως). Ναι κι αυτό ειναι μια μεγάλη μαλακία που θα δημιουργήσει σύγχυση στο παιδί αλλά ψυχολογική κακοποίηση δεν το λες. Ας είμαστε ρεαλιστές, δε μπορούμε να περιμένουμε τίποτα καλύτερο απο γονείς που μεγάλωσαν με έναν τιμωρό θεό που ελέγχει την κάθε τους σκέψη...

[breadfan]

Συμφωνώ απόλυτα σε όσα λες, και σε όσα έγραψες παραπάνω.

Αυτό που ήθελα να πω είναι ότι η κακοποίηση αποφεύγεται ακριβώς επειδή ο γονέας δεν λέει αυτό που πιστεύει, αλλά μια ωραιοποιημένη έκδοση, πιο κατάλληλη για το παιδί.

[mirage]

Η απόλυτη δικτατορία ενός όντος που μπορεί, και θέλει, όχι μόνο να σε παρακολουθεί παντού, χωρίς την άδειά σου και χωρίς να μπορείς να το αποτρέψεις ή να το αποφύγεις, αλλά να διαβάζει ακόμα και τη σκέψη σου. Που καταγράφει τα πάντα, και που οφείλεις να μετανοείς και να του ζητάς συγνώμη για ό,τι δεν εγκρίνει, γιατί αλλιώς μπορεί να σε τιμωρήσει ακόμα και για πράγματα που σκέφτηκες (πχ πάνω στα νεύρα σου) αλλά ποτέ δεν θα έκανες. Ενός όντος που αναπόφευκτα φοβάσαι, και ταυτόχρονα οφείλεις να αγαπάς.

Αν αυτό δεν είναι ψυχολογική κακοποίηση του παιδικού μυαλού, τότε με συγχωρείτε, αλλά οι λέξεις έχουν χάσει το νόημά τους.

Σαν να ήσουνα στο μυαλό μου όταν ήμουνα πιτσιρίκα.

[Zitanier]

Παλί καλά που δεν έχει αγόρι.