Γειά και χαρά σε όλους σας :) (Επικούρεια)

[Επικούρεια]

Η υπάρξη και η φύση του θεού είναι μια ανοησία (δεν νοείται) και κατά συνέπεια, εφόσον δεν υπάρχουν ως ώρας πειραματικά δεδομένα που να αίρουν ή να επιβεβαιώνουν την ύπαρξή του, οφείλω να είμαι αγνωστικίστρια παρότι ζω και αισθάνομαι άθεη, όπως άλλοι αγνωστικιστές επιλέγουν να ζουν συμβατικά ως θρησκευόμενοι. Ο λόγος που επέλεξα το πρώτο έναντι του δευτέρου είναι, γιατί τόσο τα -κατά το δυνατόν ορθολογικά- μου συμπεράσματα, όσο και η επακόλουθη προσωπική μου πεποίθηση επί του θέματος είναι ότι θεός δεν υπάρχει και δεν βρίσκω κανέναν λόγο είτε ορθολογικό είτε συναισθηματικό , για να αναζητώ αποκούμπι σε κάτι που θεωρώ ανύπαρκτο . Η αλήθεια είναι πως μέχρι να εναρμονιστούν τα συναισθήματά εν σχέσει προς τον ορθολογισμό μου αναφορικά σε αυτό το ζήτημα, πέρασα , όπως και οι περισσότεροι από εμάς εδώ φαντάζομαι, από τα πέντε στάδια του πένθους :

1)Άρνηση. Έως την εφηβεία μου κάθε φορά που αμφέβαλα για την ορθότητα της πίστεως στον θεό , κατέφευγα στα γνωστά επιχειρήματα της θεοδικίας , ότι μέσω της αμφιβολίας ο θεός δοκιμάζει την πίστη μου κλπ κλπ

2)Θυμός. Δεν χρειάζεται ανάλυση, λίγο πολύ όλοι τον έχουμε νιώσει.

3)Διαπραγμάτευση . Μελέτησα και ξαναμελέτησα και ξαναμελέτησα την Βίβλο, την συσχέτισα με κάθε γνωστή ομολογία και μην βρίσκοντας καμία λογική συνοχή στράφηκα προς την μελέτη άλλων θρησκευτικών συστημάτων. Όταν τα απέρριψα και αυτά επαναπαύθηκα για λίγο καιρό ως άθρησκη στην γνωστή ατάκα, ότι κάπου υπάρχει μια ανωτέρα Δύναμις . Αναρωτώμενη ωστόσο , αν η δύναμις αυτή είναι προνοιακή , κατέληξα με τρόμο στο συμπέρασμα πως μάλλον δεν της καίγεται καρφάκι, ούτε για το τι συμβαίνει σε εμάς , ούτε καν στο Σύμπαν, πράγμα που με οδήγησε στην :

4)Κατάθλιψη. Ήταν ένα πολύχρονο, υπαρξιακό, στερητικό σύνδρομο. Ο φανταστικός φίλος που με πρόσεχε και με προστάτευε όλα αυτά τα χρόνια, είχε πλέον φύγει οριστικά, αλλά εγώ δεν είχα μάθει να χαίρομαι την ζωή και να αντέχω τις αντιξοότητές της χωρίς αυτόν. Η ιδέα του θανάτου με κατατρομοκρατούσε, άρχισα να νιώθω πλήρη απαξία ακόμη και προς ό,τι πραγματικά άξιζε, η ευθραυστότητα και η συντομία της ζωής, κάθε ζωής , όχι μόνη της ανθρώπινης, με πλήγωνε αφάνταστα και μου δημιουργούσε μια βαθιά απελπισία. Έπρεπε πλέον με ειλικρίνεια να επαναπροσδιορίσω τις αξίες και την ηθική μου , σύμφωνα με έναν προσωπικό κώδικα , ο οποίος δεν θα περιελάμβανε μεταθανάτια ανταλλάγματα, έπρεπε να ζήσω αντιλαμβανόμενη πως η μόνη δικαίωσή μας, είναι η ίδια η ζωή και το θάρρος να την ζήσουμε με βάση τις δικές μας επιλογές, αναλαμβάνοντας πλήρως την ευθύνη για το αν είναι σωστές ή εσφαλμένες. Έπρεπε προπάντων να αποδεχθώ ότι όσα αγαπημένα πρόσωπα έχω χάσει ή θα χάσω στο μέλλον, δεν θα τα συναντήσω ξανά σε έναν ιδανικό κόσμο απαλλαγμένο από λύπες. Αυτό ήταν και το πιο δύσκολο και φαντάζομαι ότι θα εξακολουθεί να είναι κάθε φορά, που θα βρίσκομαι μπροστά σε μια νέα απώλεια.

5)Αποδοχή . Όλο αυτό το υπαρξιακό ταξίδι , που κοντεύει τις δύο δεκαετίες, όχι απλώς δεν με φορτώνει πια με βάρος, αλλά με τροφοδοτεί με περισσή χαρά και ιδίως τώρα που η ζωή είναι τόσο δύσκολη . Νιώθω βαθειά αισιοδοξία για την πορεία και το μέλλον του ανθρώπου. Έχω το προνόμιο να ζω σε έναν σύγχρονο Διαφωτισμό, ο καταιγισμός από τις νέες , συγκλονιστικές, επιστημονικές ανακαλύψεις που γίνονται καθημερινά, ανοίγει συνεχώς νέα παράθυρα στην θέαση του κόσμου και δημιουργεί πρωτόγνωρες προοπτικές για μια πιο συνετή , πιο ολοκληρωμένη , πιο ανθρώπινη και πιο σοφή ηθική θεώρηση του κόσμου. Δεν είναι πως έχω πάψει να φοβάμαι, όμως οι φόβοι μου εστιάζονται σε πιο ουσιώδη πράγματα, πόσο καλά θα αξιοποιήσω το δώρο της ζωής που φέρω μέσα μου και τον όσο χρόνο διαθέτω, πώς θα εξελιχθώ περισσότερο και πως θα βοηθήσω ,με τα πενιχρά μου έστω μέσα, για να γίνει η κοινωνία μας καλύτερη. Πώς θα χαρώ τον Κόσμο, άνθρώπους, ζωντανά, στιγμές, εικόνες , γεύσεις, μυρωδιές, γνώσεις, τα πάντα, ζώντας όσο το δυνατόν πιο αρμονικά μαζί του, για όσον καιρό η ύλη και η ενέργεια που με απαρτίζουν θα συνεχίζουν να συνεργάζονται μεταξύ τους χωρίς προβλήματα , ώστε Εγώ να είμαι Εγώ.

Αν υπάρχει μια φράση από την Βίβλο που επιλέγω να κρατήσω , είναι πως " η αλήθεια σώζει". Μόνο που στην δική μας γλώσσα "εξ αποκαλύψεως αλήθειες" δεν υπάρχουν. Υπάρχουν μόνο επιστημονικά δεδομένα και η προσωπική μας ειλικρίνεια. Η όποια "σωτηριολογική" τους υπόσταση, δεν είναι άλλη, από το να τα αξιοποιούμε με τον βέλτιστο τρόπο ώστε βγούμε από τον σκοταδισμό, την αμάθεια, τον φόβο και την προκατάληψη και να γίνουμε εξατομικευμένα , αλλά και ως κοινωνία και ως είδος, ο,τι καλύτερο μπορούμε να γίνουμε.

Ευχαριστώ που με διαβάσατε.

[Αναρχος]

Καλώς ώρισες Επικούρεια

[apeleytheros]

Καλώς την!!!!
εξαιρετικό ντεμπούτο, καλές συζητήσεις να έχουμε

[tasos_didymoteicho]

Καλώς την, καλώς την. (Έχουμε κίνηση, πάντως, τελευταία. )

[AoratiMelani]

Καλωσήλθες και από μένα.

[sfougarisb]

Καλώς ήρθες! Μου άρεσε πολύ το πρώτο σου ποστ για τη προσωπική σου διαδρομή, που σε κάποιο βαθμό μοιάζει με αυτή πολλών εδώ μέσα.

[Comte de Toulouse]

Καλώς την. Από τα καλύτερα intro.

[traiasca]

Γειάσουυυυυ!

[Επικουρίδης]

Η υπάρξη και η φύση του θεού είναι μια ανοησία (δεν νοείται) και κατά συνέπεια, εφόσον δεν υπάρχουν ως ώρας πειραματικά δεδομένα που να αίρουν ή να επιβεβαιώνουν την ύπαρξή του, οφείλω να είμαι αγνωστικίστρια παρότι ζω και αισθάνομαι άθεη, όπως άλλοι αγνωστικιστές επιλέγουν να ζουν συμβατικά ως θρησκευόμενοι. Ο λόγος που επέλεξα................ .........................................................................................l..............................................................................
Ευχαριστώ που με διαβάσατε.

Μαχητική αμαζώνα Επικούρεια, πανώρια, δυναμίτη σε λόγο και δημιουργία. Καλώς ήρθες, μ' ολόκληρο τον εξοπλισμό σου!

[AoratiMelani]

Είχαμε τον Επικουρίδη, τώρα με την Επικούρεια ήρθαμε και δέσαμε!
(Είναι και ο Epicourosan!)

[Επικουρίδης]

Είχαμε τον Επικουρίδη, τώρα με την Επικούρεια ήρθαμε και δέσαμε!
(Είναι και ο Epicourosan!)

Δεν δέσαμ' απλώς. Αποτελούμε συνδυασμό "ώριμης ευθυκρισίας" και "σφριγηλής δημιουργικής" προσομοίωσης του Επικούρειου κήπου. Κουβαλούμε βελτιωμένα όπλα από την Επικούρια κουλτούρα.

Ο δάσκαλος μας, μεταξύ άλλων σπουδαιότατων παρακαταθηκών, είναι ο μοναδικός που καθιέρωσε την ισότητα των δύο φίλων και καταδίκασε κάθε μορφή δουλείας.

Ουδείς, εκ των φιλοσόφων της αρχαιότητας, δεν δεχόταν γυναίκες και δούλους, ως μαθητευόμενους. Ακόμα και ο Σόλων με τα σεισάχθειά του ανακούφισε αθηναίους πολίτες που δουλοποιήθηκαν από χρέη.
Δεν νοιάστηκε για τους δούλους που αποτελούσαν, γι' αυτούς, θεσμική κοινωνική τάξη.

Σωκράτης, Πλάτωνας, Αριστοτέλης, όπως και άλλοι προηγούμενοι και μεταγενέστεροι, δεν μπορούσαν να σκεφθούν ένα κόσμο χωρίς τους δούλους.

Ήταν 100% Αθεϊστής, αλλά για το φόβο των βαρύτατων συνεπειών, σε βάρος των απίστων της εποχής του, αναγκάστηκε να παραδέχεται την παρουσία θεών, αλλά τους περιέγραφε, ότι δεν λειτουργούσαν, με τις αντιδράσεις των θνητών και τόνιζε, ότι δεν ανακατευόταν στη ζωή των ανθρώπων, δεν επέβαλαν κανόνες ηθικής και λατρείας.

Μ' αυτό τον τρόπο μονάχα μπορούσε να σαλπίζει μηνύματα θρησκευτικής αφύπνισης.

Αυτά και ασπάζομαι σταυρωτά την Ομοίγυρη. Κανείς δεν μπορεί ν' αγνοηθεί. Έχουμε βουνά από στόχους.

[Yorgo]

Καλώς όρισες και καλές συζητήσεις!

[Επικουρίδης]

Καλώς όρισες και καλές συζητήσεις!

Την καλώσορίσαμε και ευχηθήκαμς ποιοτικές συζητήσεις, αλλά η Επικούρεια, πέρα από την θριαμβευτική της είσοδο, στη Σχολή των Άθεων, σιωπά απρόσμενα και αινιγματικά. Που βρίσκεσαι Αμαζώνα Επικούρεια.; Τί νέα μας φέρνεις από τον Κήπο του Επίκουρου;

[Επικούρεια]

Σας ευχαριστώ πολύ όλους για το θερμό καλωσόρισμα:)) Χειμαρρώδη Επικουρίδη , ως "αμαζόνα" αυτήν την περίοδο τρέχω και δεν φτάνω, δεν προλαβαίνω ούτε τον " κήπο" μου να ποτίσω και τα λουλουδάκια μου διαμαρτύρονται που όχι μόνο δεν τους μιλάω, αλλά που ούτε καλά καλά τα ποτίζω . Εξ' ου και η σιωπή μου για τόσες μέρες.
Πρόλαβα ωστόσο και διάβασα λίγα από τα πολύ ενδιαφέροντα ποστ του φόρουμ. Ενθουσιάστηκα με την πρωτοβουλία των μελών να μοιράσουν ευχετήρια φυλλάδια τα περασμένα χριστούγεννα, ήταν μια πολύ έξυπνη και χιουμοριστική ενέργεια! Επειδή ένας άθεος καλείται να συμβαδίσει κατά κάποιον τρόπο με τα ήθη της χριστιανικής μας κοινωνίας , γιορτές θρησκευτικές εκδηλώσεις κλπ , έχουν πολύ ενδιαφέρον οι απόψεις και οι μαρτυρίες για το πως τα αντιμετωπίζει ο καθένας μας . Προσωπικά συμμετέχω όποτε μπορώ σε όλες τις γιορτές, δεδομένου ότι οι καλές στιγμές στην ζωή είναι συγκριτικά πολύ λίγες , για να μην τις γιορτάζουμε. Όποιον συμβολισμό βρίσκω ασυμβίβαστο με τις πεποιθήσεις μου, απλώς τον μετασχηματίζω, είναι μια προαιώνια τακτική που χρησιμοποιείται με απόλυτη επιτυχία σε όλες τις περιόδους της ανθρώπινης ιστορίας και όλους τους πολιτισμούς, ωστόσο προσέχω πάντοτε να μην προσπερνώ ή να μην αλλοιώνω τα ιστορικά δεδομένα και τις αρχικές προθέσεις όσων δημιούργησαν ή εξακολουθούν χρησιμοποιούν τα σύμβολα αυτά.

Χριστούγεννα: Μέχρι πριν λίγες μέρες , δεν έβρισκα έναν επαρκή συμβολισμό , ώστε να τα γιορτάζω με πλήρη συνειδησιακή άνεση. Το ότι εκείνη την ημέρα γεννήθηκαν ο Μίθρας και ο Ώρος ( οι μόνοι θεοί που είναι ιστορικώς επιβεβαιωμένο ότι εκείνη την ημέρα, εορταζόταν η γέννησή τους, ασχέτως με τις χαζομάρες που λέει το zeitgeist ) , προφανώς δεν μου έλεγε και πολλά. Την λύση την έλαβα από το φόρουμ : Τα Ηλιούγεννα! Ο εορτασμός ενός αστρονομικού φυσικού φαινομένου , με βαθιές ρίζες στην ανθρώπινη ιστορία και παράδοση! Από φέτος λοιπόν τα υιοθετώ και τα γιορτάζω με τον χριστιανικό μου περίγυρο εν πλήρη αρμονία!

Πάσχα: Πάντοτε το γιόρταζα κανονικότατα με όλη την εθιμοτυπία, η οποία άλλωστε είναι μετεξέλιξη των αρχαίων αδωνίων, που εορτάζονταν την ίδια περίοδο. Συμβόλιζαν τον θάνατο και την αναγέννηση της άνοιξης και κληρονόμησαν στους χριστιανούς, τον στολισμό του επιταφίου με λουλούδια, την τελετουργική του περιφορά και την ανάσταση του άδωνι . Το ελληνικό πάσχα έχει μια έντονη συγκινησιακή ατμόσφαιρα, ιδίως αν το ζεις έξω από την αθήνα , οπότε είναι πραγματικά τυχεροί όσοι μπορούν να το βιώνουν ως τελετουργικό και εορταστικό γεγονός. Ας μην ξεχνάμε άλλωστε πως ήμαστε τροφοδοτημένοι με το γονίδιο της πίστης , οπότε κάπως πρέπει να το ικανοποιούμε και αυτό

Δεκαπενταύγουστος: Γιορτάζουν καμιά δεκαριά Μαρίες και Παναγιώτες φίλες μου, τι φίλη θα ήμουν αν δεν συμμετείχα κανονικότατα στις χαρές τους!

Ονομαστικές εορτές γενικότερα: Έχω χριστιανικό όνομα, άρα αφορμή για να μαζευτούμε αγαπημένα πρόσωπα μαζί και να γιορτάσουμε, αφήστε που παίρνω ευχές και δώρα! Πρέπει να έχω καλύτερο λόγο για να γιορτάσω;

25η Μάρτη. Συμβατική, έστω, μέρα εορτασμού της ελληνικής επανάστασης, τιμής και μνήμης στους προγόνους μας, αυτός και αν είναι λόγος για να γιορτάζει κανείς! Πρόκειται για ένα εκπληκτικό γεγονός της ανθρώπινης ιστορίας, παρά τις πλείστες σε αριθμό και αγριότητα σκοτεινές του παραμέτρους , γιατί η βασική του ουσία παραμένει πως, αν οι προγονοί μας δεν είχαν ξεσηκωθεί, σήμερα θα ήμασταν ακόμη ... γιουσουφάκια. Κρεμάω λοιπόν με υπερηφάνεια την σημαία στο μπαλκόνι μου , την μοναδική σε όλη την γειτονιά και πάω με τους δικούς μου για ψαράκι

Σταυρός στην σημαία: Τον ταύτισα με με τα τέσσερα σημεία του ορίζοντα, αρχαιότατο συμβολισμό του σταυρού που τον χρησιμοποιούσαν όχι μόνο οι αρχαίοι έλληνες, αλλά και προελληνικοί λαοί όπως οι μινωίτες ( θυμίζω τον νεολιθικό ισοσκελή σταυρό που βρέθηκε στην κνωσσό) . Είναι μια ερμηνεία που με εξυπηρετεί ψυχολογικά , χωρίς ωστόσο να την χρησιμοποιώ ως ως παρερμηνεία για τα κίνητρα των ανθρώπων που έφτιαξαν αρχικά την σημαία μας και οι οποίοι ήσαν χριστιανοί . Αυτοί επαναστάτησαν το 21 και σε αυτούς εν πολλοίς , γιατί εδώ χωράει αρκετή συζήτηση που δεν είναι της παρούσης- χρωστάμε την ανεξαρτησία μας , εξυπακούεται ότι δεν αναφέρομαι στην προδοτική εκκλησία, ούτε στους διανοούμενους της επανάστασης , αλλά στο γνήσιο θρησκευτικό συναίσθημα του λαού μας που πήρε τα όπλα εναντίων των οθωμανών. Τα λέω αυτά , επειδή ο Καλόπουλος είχε προ καιρού κάνει έναν βλακώδη συνειρμό, ότι δήθεν ο σταυρός στην σημαία εξ' αρχής ήταν αρχαιοελληνικό και όχι χριστιανικό συμβολο.

Αυτά προς το παρόν. Και πάλι ευχαριστώ για το καλωσόρισμα!

[Επικουρίδης]

Σας ευχαριστώ πολύ όλους για το θερμό καλωσόρισμα:)) Χειμαρρώδη Επικουρίδη , ως "αμαζόνα" αυτήν την περίοδο τρέχω .........!

http://janastasiadis.blogspot.com/

[Επικούρεια]

Αγαπητέ Επικουρίδη, σας ευχαριστώ για την εκτενέστατη απάντηση στο μπλογκ σας. Τα όσα αναφέρειτε είναι σωστά και ακριβή για την Ρωμανία. Το μόνο σημείο στο οποίο θα προβάλλω καθέτως και οριζοντίως τις ενστάσεις μου, είναι αναφορικά στην υποτιθέμενη 27.000χρονη ιστορία του δωδεκαθέου και συμπερασματικά και των Ελλήνων. Δεν γνωρίζω ούτε το έργο ούτε και τον συγγραφέα από τον οποίο αντλείτε τις πηγές σας , υποθέτω ότι είναι άλλος αρχαιογνώστης που λυμαίνεται την άγνοια, την αρχαιολατρεία και την προγονοπληξία των νεοελλήνων , διασπείροντας ανακρίβειες και ψεύδη με σκοπό το κέρδος . Έχουμε πήξει από τέτοιους συγγραφείς , δήθεν ερευνητές, δήθεν ιστορικούς , δήθεν αρχαιολόγους, οι οποίοι παρά το γεγονός ότι δεν έχουν την παραμικρή επιστημονική συνάφεια με το αντικείμενο , δημοσιεύουν σκουπίδια χωρίς καμία εγκυρότητα, επιστημονική μέθοδο ή γνώση και γεμίζουν τα μυαλά του κοσμάκη με βλακείες, οι οποίες έχουν αρχίσει να προκαλούν τεράστιο κακό στην κοινωνία μας.

Πάμε τώρα στην -εξακριβωμένη- ιστορική πραγματικότητα: Την έναρξη της παλαιολιθικής εποχής προσδιορίζουν τα αρχαιότερα παγκοσμίως ευρήματα ανθρώπινης παρουσίας, τα οποία μέχρι στιγμής εντοπίζονται στην Αφρική και χρονολογούνται περί τα 2,6 εκατ. χρόνια πριν από Σήμερα. Στον ελλαδικό χώρο βάσει των αντιστοίχων αρχαιοτέρων ευρημάτων η παλαιολιθική εποχή, διαιρείται σε Πρώιμη (750.000-200.000 Π.Σ), Μέση (200.000-35.000 Π.Σ.) και Ύστερη Παλαιολιθική (35.000-12.000 Π.Σ). Πρόκειται για ευρήματα, μεταξύ των οποίων και ένα ανθρώπινο κρανίο, που βρέθηκαν στο σπήλαιο των Πετραλλώνων Χαλκιδικής (σημείο 5 στο χάρτη ) και στα οστά του σπηλαίου Απήδημα στην Μάνη (σημείο 55). Ανήκουν και στις δύο περιπτώσεις στον ανθρωπίδη Homo sapiens praesapiens. Υπάρχουν ωστόσο σημαντικές διαφοροποιήσεις ως προς την χρονολόγηση του κρανίου ( απόλυτη χρονολόγηση στο 200.000 , σταλαγμιτικού υλικού στο 250.000, μορφολογική στο 350.000 , και εκτίμηση του ανθρωπολόγου ανασκαφέα Ν.Πουλιανού στο 700.000) , με αποτέλεσμα να υπάρχουν διαφορετικές περιοδολόγησεις της Παλαιολιθικής περιόδου, με μεγάλες αποκλίσεις (400/350.000-100.000 πριν από σήμερα).
Έως και το τέλος της νεολιθικής περιόδου {Ακεραμική (6.800 -6500), Αρχαιότερη (6.500-5.800) (ΑΝ), Μέση (5.800–5.300) (ΜΝ), Νεότερη (5.300-4.500) (ΝΝ) και Τελική (4.500-3.200) (ΤΝ)} , οι γνώσεις μας για τις λατρευτικές συνήθειες των κατοίκων αυτού του τόπου είναι ΜΗΔΕΝΙΚΕΣ, μιας και ακόμη και για ζητήματα πολύ σοβαρότερα, όπως η κοινωνική τους οργάνωση, μόνον εικασίες , βασισμένες στην κυρίως στην οικονομία και στην οικιστική τους οργάνωση, μπορούμε να κάνουμε. Από τις αναθηματικές προσφορές σε ελλαδικούς τάφους της τελικής Νεολιθικής , εικάζουμε ότι ενδεχομένως να αντανακλούν ένα είδος μεταθανάτιας πίστης, δεδομένου όμως ότι τα αναθήματα αυτά είναι χρηστικά αντικείμενα , μπορεί και να σημαίνει επίσης, ότι αποτελούσαν περιουσία του νεκρού , που θάφτηκε μαζί τους.

Τα αρχαιολογικά δεδομένα που έχουμε για προελληνικούς πολιτισμούς, όπως οι μινωίτες , οι κυκλαδίτες κλπ , ξεκινούν από την Πρωτομινωική 1 περίοδο ( περί το 3650 πΧ) και μας επιτρέπουν με αρκετή ασφάλεια να πούμε ότι ΔΕΝ ήταν Έλληνες. Τα δεδομένα αυτά εστιάζονται στο γεγονός ότι η Γραμμική 'Α δεν έχει αποκρυπτογραφηθεί , διότι δεν μπορούμε να βρούμε επαρκείς γλωσσολογικές αναγωγές και στην πληθώρα προελληνικών λέξεων που επιβιώνουν έως σήμερα στην ελληνική γλώσσα , λέξεις λ.χ όπως: λέβης, λαβύρινθος, πέρκη, άνιθος, τα λήγοντα εις ίνθος, ισσός, ηττός κλπ, οι οποίες είναι ολοφάνερο γλωσσολογικά ότι δεν έχουν τις ινδοευρωπαϊκές καταβολές που έχει ο κορμός της ελληνικής γλώσσας. Τα ανθρωπολογικά και κοινωνιολογικά συμπεράσματα επίσης, δείχνουν ότι οι άνθρωποι αυτοί, τόσο φυλετικά όσο και πολιτισμικά δεν συγγένευαν με τους μυκηναίους. Στοιχεία ως προς τις λατρευτικές τους συνήθειες έχουμε αρκετά, ωστόσο , μόνον εικασίες μπορούμε να κάνουμε σχετικά με την δομή και το πνεύμα των θρησκευτικών τους πεποιθήσεων, δεδομένου ότι ΔΕΝ ξέρουμε την γλώσσα τους και συνεπώς όσα ειδώλια , ή τοιχογραφίες , ή βωμούς και να ανασκάπτουμε, διεξάγουμε μεν συμπεράσματα ως προς τις λατρευτικές τους πρακτικές, αλλά είναι αδύνατον να ξέρουμε, ποιοι ήσαν αυτοί ακριβώς οι θεοί που λάτρευαν, πως τους ονόμαζαν, αν τους υπαγόρευαν ηθικούς κανόνες, αν είχαν θεσμοθετημένες εορτές και ποιες ήσαν αυτές κλπ κλπ.

Τόσο για Έλληνες, όσο και για την λατρεία του δωδεκαθέου μπορούμε με ασφάλεια να μιλήσουμε από τον μυκηναϊκό πολιτισμό και μετά (Μεσοελλαδική περίοδος 1700 πχ) . Η ανάγνωση των πινακίδων της γραμμικής Β΄, πιστοποιεί ότι ο μυκηναϊκός πολιτισμός, χρησιμοποιούσε μια πρώιμη ελληνική γλώσσα και λάτρευε επτά από τους θεούς που απαρτίζουν το ελληνικό δωδεκάθεο και συνεπώς δεν είναι υπερβολή να χαρακτηρισθεί ως ο πρώτος ελληνικός πολιτισμός. . Η αρχαιότερη πινακίδα γραμμικής Β' εντοπίστηκε στην Ικλαινα της Μεσσηνίας και χρονολογείται περί τα 1480/70 - 1390/70 π.Χ.

Τελικό συμπέρασμα : Για Έλληνες και για Δωδεκάθεο μπορούμε να μιλάμε από το 1700 πΧ και μετά. Οτιδήποτε άλλο ακούτε από Λιακόπουλους και Βλακόπουλους και -Πούλους , είναι ασυναρτησίες και φληναφήματα. Συνιστώ σε όλους , να είστε άκρως επιφυλακτικοί σε οποιοδήποτε ανάγνωσμα ιστορικής ή αρχαιολογικής φύσεως που δεν προέρχεται από ιστορικούς και αρχαιολόγους , βιβλία εγκρίτων επιστημόνων και όχι παπατζήδων κυκλοφορούν στο εμπόριο όπως και στις δημόσιες βιβλιοθήκες. Ο,τιδήποτε άλλο βλέπετε , δημοσιευμένο είτε στο διαδίκτυο, είτε σε πάγκους της αγοράς, είτε διαφημιζόμενο στην τηλεόραση, είναι κατά κανόνα για τα σκουπίδια.

Τα παραπάνω στοιχεία που παρέθεσα είναι από απόσπασμα πανεπιστημιακής μου εργασίες. Λεπτομέρειες , επεξηγήσεις και βιβλιογραφία θα δώσω σε όποιον τα ζητήσει.

[Επικουρίδης]

Αγαπητέ Επικουρίδη, σας ευχαριστώ για την εκτενέστατη απάντηση στο μπλογκ σας...............επεξηγήσεις και βιβλιογραφία θα δώσω σε όποιον τα ζητήσει.

Όταν μιλούν οι ειδικοί, οι εχέφρονες σιωπούν και αφουκράζονται. Ευχαριστώ.

[patroklos]

Τελικό συμπέρασμα : Για Έλληνες και για Δωδεκάθεο μπορούμε να μιλάμε από το 1700 πΧ και μετά. Οτιδήποτε άλλο ακούτε .....

music to my ears

επιστημονικο consensus http://en.wikipedia.org/wiki/Scientific_consensus

καλη αντοχη, καλη συνεχεια

[Επικούρεια]

Ενδιαφέρουσα παραπομπή Πάτροκλε και θα απαντήσω με το εξής άρθρο : http://viceversamag.gr/%CE%B7-%CE%B1%CF ... %B7%CF%82/. Το άρθρο σας, μιλάει για επιστημονική συναίνεση, εφόσον όμως μιλάμε για επιστημονικό διάλογο και διαφορετικές θεωρήσεις πάνω σε ένα επιστημονικό αντικείμενο, όχι για συναίνεση μεταξύ επιστήμης και ψευδοεπιστήμης. Με την τελευταία δεν είναι δυνατόν να υπάρξει επιστημονική "συναίνεση", διότι δεν στηρίζεται σε καμία επιστημονική μέθοδο και άρα είναι αδύνατον να μιλήσεις με τους υποστηρικτές της όσο δημοφιλείς και να είναι οι θεωρίες τους στο πλατύ κοινό. Η δημοφιλία της ψευδοεπιστήμης οφείλεται κατά μείζονα λόγο στο γεγονός, ότι ο επιστημονικός λόγος συνήθως είναι εσωστρεφής, μένει δηλαδή μέσα στα αμφιθέατρα, ή σκονίζεται στις βιβλιοθήκες, είναι δυσνόητος, ξύλινος και απευθύνεται σε εξειδικευμένο κοινό. Η ψευδοεπιστήμη αντίθετα είναι εξωστρεφής, εύληπτη και κατανοητή από τον κάθε έναν, βρίσκεται παντού, στην τηλεόραση, στο διαδίκτυο κλπ και προωθεί ιδέες που ενώ είναι διαστρεβλωμένες και αναληθείς, είναι ιδιαίτερα αρεστές,γιατί χαϊδεύουν τα αυτιά του κόσμου και αυτό τις καθιστά ασυναγώνιστες.

Στην Ελλάδα λ.χ. όλοι θεωρούν εαυτόν δυνάμει ιστορικό, και ναι σαφώς η ιστορία ενέχει και βιωματικές πτυχές, όλοι κάτι έχουμε διαβάσει, ή ακούσει, ή ζήσει και είναι απολύτως θεμιτό να σχηματίζουμε μια προσωπική άποψη πάνω στο θέμα , αλλά από το να σχηματίζεις μια προσωπική άποψη για ένα ιστορικό γεγονός, μέχρι του σημείου να δημοσιεύεις δήθεν επιστημονικές "έρευνες" για αυτό,χωρίς να διαθέτεις την παραμικρή επιστημονική συνάφεια με το αντικείμενο, υπάρχει μια χαώδης διαφορά, δεδομένου ότι η ιστορία, όπως και κάθε επιστήμη έχει μια συγκεκριμένη μεθοδολογία, εαν δεν την διαθέτεις ή δεν την τηρείς ( το τελευταίο ισχύει και για τους "πτυχιούχους" ιστορικούς , πάμπολοι εκ των οποίων δεν τιμούν την επιστήμη τους και προσπαθούν να παρουσιάσουν ή να ερμηνεύσουν γεγονότα όχι αντικειμενικά αλλά κατά τις προσωπικές τους πεποιθήσεις) , τότε δεν είσαι τίποτα άλλο παρά παπατζής και δυστυχώς, την ώρα που οι ιστορικοί ή οι αρχαιολόγοι ερευνούν, οι παπατζήδες κάνουν θόρυβο...

Είχα προσφάτως μια παρόμοια συζήτηση με πολύ έγκριτους συνομιλητές . Αφορμή ήταν ένα άρθρο της ελεύθερης διαδικτυακής έρευνας , για τον Διονύσιο Σολωμό και τον Εθνικό μας ύμνο (http://www.facebook.com/event.php?eid=1 ... 5251588947), το οποίο ήταν εντελώς αστοιχείωτο και ανακριβές και δεν είναι δυνατόν να αντέξει σε οποιαδήποτε έστω και επιφανειακή επιστημονική κριτική , δεδομένου ότι ο άνθρωπος που το έγραψε , ολοφάνερα δεν διέθετε την παραμικρή επιστημονική συνάφεια με το αντικείμενο. Εκ των υστέρων έμαθα ότι είναι ένας ηλεκτρολόγος - μηχανικός, που έχει εκδώσει και κάποια βιβλία αρχαιογνωστικού περιεχομένου, με αποτέλεσμα από αρκετούς να θεωρείται "ιστορικός" , το θέμα δεν είναι πρωτοφανές, έχουμε δει ταξιτζήδες "ιστορικούς", φυσικούς "ιστορικούς" ( βλέπε Λιακόπουλος) κλπ Αυτό που είναι πρωτοφανές όμως, όπως και ιδιαίτερα κατακριτέο, είναι το πώς ένα περιοδικό εκλαϊκευμένης επιστήμης, επέτρεψε μια δημοσίευση χωρίς κανένα επιστημονικό έρεισμα .
Ένας λοιπόν εκ των συνομιλητών μου, μου είπε, "εγώ που είμαι μαθηματικός, δεν βλέπω τον λόγο γιατί να μην γράψω ένα ιστορικό δοκίμιο". Του απάντησα, ότι αν διαθέτει την επιστημονική μέθοδο , καλώς να το αποπειραθεί και βεβαίως να υποστεί και την ανάλογη κριτική από την επιστημονική κοινότητα. Δεδομένου όμως ότι και τα μαθηματικά διαθέτουν βιωματικές πτυχές , όπως την μουσική, μήπως να καθίσω και εγώ που δεν ξέρω μαθηματικά να γράψω ένα μαθηματικό δοκίμιο και να δηλώσω μαθηματικός; Το ότι θα γράφω ασχετοσύνες, θα γίνει αντιληπτό από πολύ λίγους, οι περισσότεροι, ιδίως αν καταλήγω σε ένα αρεστό συμπέρασμα , θα πουν ω ! Τι εξαίρετη μαθηματικός! Μήπως επειδή ξέρω ότι στον πονοκέφαλο παίρνουμε ντεπον , πρέπει να αντιποιηθώ και τον γιατρό; Μπα όχι, εκεί θα με πάνε μέσα, για τους άλλους κλάδους όμως, ιδίως των ανθρωπιστικών επιστημών , ο,τι δηλώσεις είσαι και είναι δυστυχώς εξαιρετικά δύσκολο στους πολλούς να καταλάβουν ότι όχι μόνον είσαι κάλπικος , αλλά και ότι τους βλάπτεις...

πολύ όμορφη η ευχή σας, "καλή αντοχή και καλή συνέχεια", σας την ανταποδίδω )

[patroklos]

Απο μια αλλη επικοινωνια, αλλου, με αλλον
------------------------------------
...

η αληθεια ειναι
οταν διαβασα τον εναρκτηριο χαιρετισμο της Επικουρειας
μου ηρθε στο μυαλο η ταλαιπωρια απο χρόνια ατελεσφορη καταναλωση επικοινωνιας
-που ειχα με τον ----- και τον -------
-που κοστιζει τελικα διασυρμο και αποκλεισμους

και με κατεκλυσε μια απολαυση σαν ριγος απο την ορθολογικη καθαροτητα
απο μια ακομα αγνωστη, αλλα εν κοινω γνωριμη οπτικη γωνια
---------------------------------------------------------------