SinneR έγραψε:το τί νόημα έχει η ζωή ενός πιστού, δέν διαφέρει απο το νόημα ζωής ενός αθέου. απλώς ο 2ος αρνήθηκε την ύπαρξη νοήματος.
Πέραν της παραδοχής με την οποία ξεκινάς («Ο Θεός υπάρχει.») και την οποία δεν έχεις αποδείξει, κάνοντας όλες τις δηλώσεις που βασίζονται σε αυτήν αστήρικτες, ας ξεκινήσουμε με ένα θέμα λογικής (συμπάθα με, αλλά δέξου το σα διδαχή φιλοσοφίας).
Πρώτον, είναι προφανές ότι το «νόημα» είναι το αποτέλεσμα της πρόσαψης ενός «νοητού» ειδώλου του «νοούμενου» αντικειμένου μέσω της «νόησης» — οπότε και απαιτείται ένας «νους» τελικά. Ο άθεος δεν «αρνήθηκε την ύπαρξη νοήματος» (κάτι στο οποίο καταλήγεις επειδή θεωρείς ότι το νόημα της νοούμενης ζωής έχει προσαφθεί από το θεϊκό νου που θεωρείς δεδομένο χωρίς λογικές βάσεις), αλλά είναι σύνηθες να αναγνωρίζει ότι το νόημα που προσάπτουν οι άνθρωποι, τελικά, στην ζωή τους δεν είναι άλλο από απόρροια της κοσμοθεωρίας τους.
Έτσι, ένας μηδενιστής άθεος, επί παραδείγματι, αναγνωρίζει ότι υπάρχει νόημα στην ζωή, αλλά αυτό το νόημα είναι πλαστό και αποκλειστικό δημιούργημα της ανθρώπινης νόησης, πιστεύοντας ο ίδιος ότι κάτι τέτοιο είναι αδιάφορο... Αντιθέτως, ένας ουμανιστής άθεος πιστεύει ότι το νόημα που αναγνωρίζουν οι άνθρωποι στην ζωή είναι το ύψιστο, απόλυτο μέτρο σύγκρισης των ηθικολογικών προβληματισμών του.
SinneR έγραψε:η ζωή ενός ανθρώπου λοιπών(γενικά) είναι να ζούν και να αναπτύσσουν τον εαυτό τους και το έιναι τους. να ανακαλύπτουν συνεχώς νέες δυνατότητες νέες προοπτικές, να αφομοιώνουν τα ιδανικά και τις αξίες στον ίδιο τους τον εαυτό, έτσι ωστε να μοιάσουν και να πλησιάσουν το θείο.
και για να πλησιάσεις το θείο, δεν αρκεί να πιστεύεις σε αυτό, το βασικό είναι να προσπαθείς να το αφομοιώσεις.
έτσι δέν σταματάς ποτέ να αναζητάς το καλύτερο και να ανεβαίνεις σκαλί σκαλί και όσο ανεβαίνεις να βλέπεις ακόμα πιο ψηλα, και ταυτόχρονα να βλέπεις οτι ακόμα είσαι στην βάση της πυραμίδας.
Βγάλε το «θείο» κι έχεις περιγράψει τη βασική αρχή μιας σειράς κοσμοθεωριών που επικεντρώνονται σε διαφορετικές έννοιες αυτοβελτίωσης: την πλειοψηφία τους.
SinneR έγραψε:οταν σταματήσουμε να ελπίζουμε, και να γινόμαστε καλλίτεροι, τότε θα έρθει ο πραγματικός θάνατος. ο θάνατος της πνευματικής στασιμότητας και παρακμής.
SinneR έγραψε:με ποια μέθοδο / λογική διεργασία, το να πιστέψω σε κάτι που δεν υπάρχει θα δώσει υψηλότερη αξία στην ζωή μου?
διαφωνούμε φίλε μου στην ρίζα. εσύ πιστεύεις οτι 99% κάτι δέν υπάρχει,και εγώ 99% οτι υπάρχει.
Μιλάς για πίστη όταν σε βολεύει τελικά, και συνεχώς χρησιμοποιείς την έννοια της λογικής αλλοπρόσαλλα...
Σε θέματα λογικής, δεν έχει νόημα να πιστέψει κανείς την πρόταση κάποιου αν δεν προσδίδει στήριξη στα λεγόμενά του. Η στάση που οφείλει, λοιπόν, να πάρει, είναι το λεγόμενο null hypothesis, όπου, δηλαδή, δε γίνεται υπόθεση, αλλά κάνει κανείς το λογικό και δουλεύει με τις υποχρεωτικές παραδοχές και μόνο, όπως αυτές προκύπτουν από τα όσα εξετάζουμε.
(Αυτός είναι και ο λόγος που ποτέ δεν ξεκινώ λέγοντας: «Δεν υπάρχουν θεοί.» Λογικά, δε στέκει σαν πρόταση.)
Αν είναι να πιάσουμε την όποια σκοπιά με παραδοχές, τότε μπορώ να σου πω κι εσένα ότι αρνήθηκες το χάρισμα «Του Θεού.» ("Allah" σημαίνει «Ο Θεός.» :ugeek:)
