Η ανάγκη πίστης, οι θρησκείες, ο Θεός και οι άθεοι

[patroklos]

Είναι ιστορικό δεδομένο ότι ο Χριστιανισμός (και ο ισλαμισμός πχ.) επιβλήθηκε με βία, κατάκτηση, εκβιασμό, εξαναγκασμό και σωματική απειλή. Με σφαγές, αποκεφαλισμούς, σπαθί και τσεκούρι συγκεκριμένα (Ευρώπη 400-1000 μχ) τα ποτάμια έρρεαν κόκκινα από το αίμα των παγανιστών που αντιστέκονταν. Παρομοίως και στην μέσο-αμερική.

Έτσι, η σύγχρονη προπαγάνδα υπέρ του χριστιανισμού θυμίζει την προπαγάνδα μιας δικτατορίας στην πρώτη της εκλογική αναμέτρηση= Είμαστε η μόνη σας επιλογή!

Στην προ-χριστιανική Ευρώπη αλλά και σε ιθαγενείς από τροπικά εξωτικά μέρη όταν ανακαλύφθηκαν και ανακαλύπτονται ακόμα ( δάσος Κονγκό-Αφρική δασόβιοι βουσμάνοι, Λεκάνη του Αμαζόνιου (κι’άλλοι) Ινδιάνοι ), έγινε διαπιστωμένη προσπάθεια ακύρωσης των θρησκειών και πεποιθήσεων που προ-υπήρχαν και αντικατάσταση αυτών με το γνωστό χριστιανικό δόγμα. Το σύγχρονο ανθρωπολογικό και εθνολογικό ενδιαφέρον εστιάζει στην καταστροφή και εξαφάνιση της αυτόχθονης κουλτούρας των ιθαγενών, δηλαδή τις υπάρχουσες, πιο αυθεντικές, πολυφωνικές εκφράσεις της πίστης και υπερβατικής θεωρίας/θρησκείας.
Η αυθεντικότητα ορίζεται από τον βαθμό «μόλυνσης» από την παγκοσμιοποίηση.
Αλκοόλ, ποδόσφαιρο, ρούχα(και ήθη συνδεδεμένα με την χρήση τους), την κατάσταση της ανεργίας/βαρεμάρας, την γεωργική παραγωγή, τα λεφτά, και την άποψη ότι το χώμα/δάσος είναι «βρώμικο».

Οι θρησκείες σχηματίστηκαν για να αφομοιώσουν υπαρκτά στοιχεία της αντίληψης μέσα σε μια συγκροτημένη ιδέα-όχημα ή φορέα υπερβατικής πίστης. Αυτή η ανάγκη εμφανίζεται ομοιογενής και παγκόσμια. Από τις υπάρχουσες εικασίες για την χρήση των «προ-ιστορικών» ζωγραφιών σε σπηλιές, αγαλματίδιων και μεγαλιθικών κατασκευών(ναών?) έως τις διάφορες ανιμιστικές και σαμανικές πρακτικές
κατεγγεγραμμένες από σύγχρονους παρατηρητές στην επιστήμη της ανθρωπολογίας και στις μελέτες εθνογραφίας.

Έχοντας δεχθεί την νευρο-ανατομική έδρα της «παράλογης» πίστης στο υπερβατικό ως μια συναισθηματική αντίδραση που «φιλτράρει» ενίοτε την λειτουργία της εκλογίκευσης, μπορούμε να παρατηρήσουμε ότι η διαφορά μεταξύ «πρωτόγονων» αντικειμένων αυτής της υπερβατικής πίστης και των σύγχρονων καλοδουλεμένων δογμάτων ευρείας κατανάλωσης και εξαγωγής, είναι η πιστοποίηση ή όχι του αντικειμένου πίστης. Κανείς δεν μπορεί να demonstrate ( αναδείξει) τον αβραμαϊκό θεό, σε αντίθεση με το δένδρο, το σύννεφο, το άστρο και τον άνθρωπο.


Τα best seller αυτοπεποίθησης λένε
Πίστεψε στον εαυτό σου-believe in yourself
Πίστεψε σε ότι έχεις-believe in what you got

Δεν υπάρχει πρόβλημα με υπαρκτά οχήματα πίστης. Η υπέρβαση μετράει όχι η αντικειμενική περιγραφή του αντικειμένου. Δεν παίζει ρόλο για τον οπαδό αν η ομάδα είναι και λίγο σκατά. Η υπέρβαση μετράει. Η ομάδα Του. Το συναισθηματικό «παραπάνω» από το απλό άθροισμα των χαρακτηριστικών της εμπειρίας. Επειδή όμως χρειάζεται η πιστοποίηση της ύπαρξης του αντικειμένου, η πίστη σε αυτό την προστατεύει. Όταν πίστευαν στο τζάγκουαρ και το Δάσος, δεν έκαιγαν το Δάσος αλλά το προστάτευαν με την ζωή τους.

Σε αντίθεση, είναι κακό σημάδι η ανυπαρξία του αντικειμένου πίστης. Προ-ιδεάζει στην εστίαση της ίδιας της υπέρβασης ανεξάρτητα από το αντικείμενο. Έτσι παραβλέπεται και καταδικάζεται η φύση των αντικειμένων. Είναι προφανής η καταστροφή πολιτισμών και περιβάλλοντος συνδεδεμένη με τον «αϋλο», πανταχού παρόν, θεό.

Μην αναλώνεστε στην λογική πιθανότητα ύπαρξης ή όχι του θεού, αλλά στην εμπειρική πιθανότητα διατήρησης και ανάδειξης του υπαρκτού περιβάλλοντος.
Όλα τα άλλα θέματα αθείας στην Ελλάδα είναι δράση κοινωνικής χειραφέτησης και ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Ένας πολύχρονος αγώνας.

Το νόημα της συλλογικής ζωής πάντα ήταν
Να παραδώσουμε την σκυτάλη
Έγκαιρα, με ασφάλεια και όσο το δυνατόν γεμάτη από δυνατότητες.
Με τα ίδια μας τα χέρια ακυρώνουμε το νόημα, την ίδια την συλλογική ζωή.

[dtango]

Ωραίο κείμενο, Πάτροκλε (αν και για να είμαι ειλικρινής έχω καταλήξει στο συμπέρασμα ότι μερικές φορές δεν γράφεις εσύ αλλά η κόρη σου ή ο γιός σου ).

Την δική μου αντίρρηση την γνωρίζεις: αγνοείς την περίπτωση να στερούμαστε την ιστορία μας ως ανθρωπότητα επειδή δεν αντιμετωπίζουμε με σοβαρότητα τους μύθους.

[patroklos]

στερούμαστε την ιστορία μας ως ανθρωπότητα επειδή δεν αντιμετωπίζουμε με σοβαρότητα τους μύθους.

http://en.wikipedia.org/wiki/Comparativ ... _parallels

Η ανθρωπότητα ειναι μια μεγάλη, σύνθετη και πολυδιάστατη πραγματικότητα.
Σοβαρότητα προς αυτήν δεν συμβαδίζει με μεμονωμένη προσκόλληση σε εθνική και τοπική αφηγηματική ιδιομορφία, αλλά ούτε και σε αφελείς γενικεύσεις κοινής οικουμενικής παρουσίας μεμονωμένων χαρακτηριστικών.

και μόνο επειδή οι μύθοι συσχετίζονται με θρησκοληπτική παραδοχή πρωτοκόλλου παράδοσης.

-πετάω το παρελθόν σύσσωμο.
-αναδιατυπώνω "μυθική" ηθική βασισμενη σε βιολογικές παραμέτρους.

αλλωστε διαφωνουμε και στο θέμα της παράδοσης.

ουτε η καινη διαθηκη
ουτε η αρχαια ελληνικη γραμματεια

αλλα τα Pokemon, η coca cola, τα mall, τα jeans, η rock, η punk, η showbussiness, το "ρουσφέτι, μπαξίσι, και to χαβαλέ"
εθνικο πιατο το ιμαμ μπαιλντι και ηρωες οι τραγότριχοι, κοντοί αρβανίτες.

στον ανθρωπινο καθρεφτη αυτης της γλωσσας
ουτε ελληνες
ουτε εβραιους συναντάς.

η θεομαχία σου ειναι ακαδημαϊκή

ο λαος και οι ελιτ

η ελιτ ειναι συμπαγως ξενοι πνευματικα( οπου κατοικοεδρευει η εμπρακτη εκτιμηση των αρχαιων κλασσικων)

ο λαος ειναι, (οπως προειπα) προκατειλλημενος, με δυσειδαιμονιες, συντηρητικός, επισφαλης, καιροσκόπος και αρκετά αναγωγος.
Δεν παίζει στην καθημερινη του ηθικη ο Όμηρος, ουτε η βιβλος,
αλλα η φάρα, το ποδόσφαιρο και το χρήμα.
βασικά πράγματα

πιο πολυ μια quasi-O FORTUNA παράδοση
η γοητεια του μεσαίωνα 2010

Έσω ρεαλιστής, γνωριζω την κακη γευση της πεζης αντικειμενικότητας,
γι'αυτο και δεν επαψα να σου απευθυνω τον λόγο.

[dtango]

Έσω ρεαλιστής, γνωριζω την κακη γευση της πεζης αντικειμενικότητας,
γι'αυτο και δεν επαψα να σου απευθυνω τον λόγο.

Όντας ρεαλιστής, μπόρεσα να διακρίνω εκείνο που απέτυχαν να διακρίνουν οι λόγιοι οι οποίοι αναφέρονται στην σελίδα που παρέθεσες.

Δεν έπαψες να μου απευθύνεις τον λόγο και εγώ δεν έπαψα να εκτιμώ αυτή την συμπεριφορά σου. Όμως…

και μόνο επειδή οι μύθοι συσχετίζονται με θρησκοληπτική παραδοχή πρωτοκόλλου παράδοσης.

-πετάω το παρελθόν σύσσωμο.

Εμένα, τώρα στα γεράματα, μόνο το παρελθόν μου απέμεινε και δεν μπορώ να το αποχωριστώ. Δεν έχουμε λοιπόν κοινά ενδιαφέροντα γι αυτό και κάθε τόσο καταλήγουμε σε τέλμα και διακοπή επικοινωνίας.

[patroklos]

Εμένα, τώρα στα γεράματα, μόνο το παρελθόν μου απέμεινε και δεν μπορώ να το αποχωριστώ. Δεν έχουμε λοιπόν κοινά ενδιαφέροντα γι αυτό και κάθε τόσο καταλήγουμε σε τέλμα και διακοπή επικοινωνίας.

Ξέρεις καλά ότι εννοώ το παρελθον της παράδοσης σε αντίστιξη με την σύγχρονη ζώσα παράδοση.
Το προσωπικό σου παρελθόν διατίθεται μόνο μέσα από το πρίσμα του παρόντος.
Η προσωπική σου παράδοση διατίθεται μόνο μέσα από το πρίσμα του παρόντος.
Εκτός από το παρελθόν, το παρόν περιέχει και άλλα ( τα πάντα)

Δεν αποχωρίζεσαι τίποτα από όλα ακόμα
Στην αποχωρηση για καποιες στιγμες θα βρισκεσαι αποκλειστικα στο παρόν
Ας μην ειναι μόνο εκεινες οι στιγμες που μπορεις να χαρεις ΚΑΙ το παρόν (ΜΑΣ)

culture is memory λεει το αποφθεγμα

οκ ΠΟΥ ΒΡΙΣΚΕΙΣ ΤΗΝ ΚΟΥΛΤΟΥΡΑ ΕΔΩ?
ΠΟΙΑΝΟΥ ΤΗΝ ΜΝΗΜΗ ΑΝΑΛΥΕΙΣ?
δεν νομίζω των τριγύρω σου

αν εκανες "ντου" στα ιεροσολυμα ή στην πόλη του θεοδόσιου θα ημουν μαζι σου
δεν τους προλαβαμε
τωρα ?

[dtango]

culture is memory λεει το αποφθεγμα
οκ ΠΟΥ ΒΡΙΣΚΕΙΣ ΤΗΝ ΚΟΥΛΤΟΥΡΑ ΕΔΩ?
ΠΟΙΑΝΟΥ ΤΗΝ ΜΝΗΜΗ ΑΝΑΛΥΕΙΣ?
δεν νομίζω των τριγύρω σου

Δεν αναζητάμε την κουλτούρα. Η κουλτούρα διαποτίζει τα πάντα και είναι παντού παρούσα. Την πηγή της αναζητάμε, που κατά τον Lotman, και κατ’ εμέ βεβαίως, είναι η μνήμη.

Τίνος η μνήμη αναλύεται; Της ανθρωπότητας!

αν εκανες "ντου" στα ιεροσολυμα ή στην πόλη του θεοδόσιου θα ημουν μαζι σου
δεν τους προλαβαμε
τωρα ?

Τώρα κάνουμε «ντου» μέσω της μνήμης που διατήρησε η παράδοση, αλλά ουδείς διακρίνει την δυναμική της επίθεσης.

Παραπάνω μου συνέστησες να γίνω ρεαλιστής αλλά ο ρεαλισμός ο δικός μου προκαλεί σοκ.
Οι λόγιοι, που αναφέρονται στην παραπάνω σελίδα της Wiki, πιστεύουν για την Μητέρα ότι και η Karen Armstrong (μια πρώην μοναχή της οποίας τα βιβλία έγιναν παγκόσμια best sellers) η οποία γράφει σχετικά:

Η ανθρωποθυσία ήταν κοινή στον παγανιστικό κόσμο. Ήταν σκληρή αλλά είχε μια λογική και ένα σκεπτικό. Το πρώτο παιδί πίστευαν συχνά ότι ήταν καρπός ενός Θεού, ο οποίος είχε καταστήσει έγκυο την μητέρα σε μια πράξη droit de seigneur. Με την γέννηση του παιδιού, η ενέργεια του Θεού εξαντλούνταν, έτσι προκειμένου να ανανεωθεί και να εξασφαλιστεί η ανακύκλωση όλου του διαθέσιμου μάννα, το πρώτο παιδί έπρεπε να επιστρέψει στο θεό γονέα του.

Η πράξη droit de seigneur σημαίνει βιασμό και είναι το μόνο σημείο στο οποίο έχει δίκιο. Αλλά δεν θα έγραφε ποτέ ότι ο θεός βίασε την μητέρα και στην συνέχεια απαίτησε να σκοτωθεί το παιδί επειδή δεν του έμοιαζε. Οι ακατάσχετες ανοησίες περί ανακύκλωσης του διαθέσιμου μάννα γίνονται δεκτές από τους λόγιους οι οποίοι θα πάθαιναν σοκ αν όσα αναφέρονται στην ανάρτηση # 50070 τα δημοσίευε σε ένα έγκριτο περιοδικό ένας συνάδελφός τους.

Η αλήθεια, φίλε μου Πάτροκλε, είναι ελέφαντας. Δεν ξεχνάει ποτέ, γι αυτό και το σοκ που τους επιφυλάσσει το παρελθόν δεν θα το αποφύγουν τελικά.

[patroklos]

Η κουλτούρα διαποτίζει τα πάντα και είναι παντού παρούσα. Την πηγή της αναζητάμε, που κατά τον Lotman, και κατ’ εμέ βεβαίως, είναι η μνήμη.
Τίνος η μνήμη αναλύεται; Της ανθρωπότητας!

οκ
ξεφευγουμε από το τοπικό, το μεσανατολίτικο το εθνικό
Για αυτο παρέθεσα συγκριτική μυθολογια στο γουκι
το εχασα λίγο παρακάτω γιατί
δεν ειδα στα κοινα "ρέματα" μυθών της ανθρωπότητας τιποτα για Μητερα, αλλα για κατακλυσμους, τιτανομαχιες, ηρωες κτλ

υπάρχουν ιστορίες καταγεγγραμένες σε διαφορες γλωσσες και κουλτουρες

οχι της μητέρας

το ταμπλω που εχω να μαθω απο σενα βρισκεται εδω
τα ιερογλυφικά
οι γραφες κτλ

ιστορια των μυθων
επιστημη των μυθων

Οι λόγιοι, που αναφέρονται στην παραπάνω σελίδα της Wiki, πιστεύουν για την Μητέρα ότι και η Karen Armstrong (μια πρώην μοναχή της οποίας τα βιβλία έγιναν παγκόσμια best sellers) η οποία γράφει σχετικά:
Η ανθρωποθυσία είχε μια λογική και ένα σκεπτικό.
Η πράξη droit de seigneur σημαίνει ....

οχι της μητέρας, και ποιός την γαμάει τη μοναχή???????????????????
le droit de l'enculage quelle na jamais trouvee avec un seigneur, ni un cheval

αν εισαι μοναχη, αυνανιζεσαι σκεφτόμενη βιασμους...
αυτο ειναι γνωση της αιωνιας γυναικας του σημερα, και οχι μυθος
προιον πατριαρχιας
danke, μεταγενέστερο απο την χρονολογια των εικασιών περι Μητερας

Η κουλτούρα διαποτίζει τα πάντα και είναι παντού παρούσα. Τώρα κάνουμε «ντου» μέσω της μνήμης που διατήρησε η παράδοση, αλλά ουδείς διακρίνει την δυναμική της επίθεσης.....

η μονη μνημη που δεν ειναι καταγγεγραμένη (ιστορια)
βρισκεται στην νευρικη διοργανωση των ζωντων
οταν παρουσιαζονται με την θεα των πρωτο-συμβολων και αγαλματιδιων.

μοιαζει με εγκυο, μοιαζει με μανιταρι
καθε αποψη ειναι πλεον πιθανη
εικαζουμε δημιουργικα μαζι

και αν κάτι ελπιζουμε να διατηρήθηκε
ειναι dna και υλικό για μοριακούς αναλυτές