Είδες τι ωραία που τα έγραψες εσύ; Δεν κρίνω ότι αν είναι ή όχι σωστά, αλλά δεν έχω πρόβλημα να κατανοήσω τα λεγόμενά σου. Φαντάσου τι ωραία θα ήταν το "άγιο πνεύμα" να είχε "εμπνεύσει" τους συγγραφείς των κειμένων να τα γράψουν καλύτερα και συνεπέστερα, έτσι ώστε η ωραία (δεν σε κοροϊδεύω) σου ανάλυση να ήταν εντελώς περιττή. Ακόμα πιο απαράδεκτο είναι να σκεφτεί κανείς πως ένας πραγματικός θεάνθρωπος θα χρησιμοποιούσε τόσο επιπόλαια τη γλώσσα, ειδικά ότι μίλαγε με σκοπό να μείνουν τα λόγια του ως οδηγός για όλη την ανθρωπότητα. Δεν τα έλεγε μόνο για το παρεάκι του μεταξύ τύρου και αχλαδίου, ξέρεις. Η αντίρρηση είναι δηλαδή, "ας τα έγραφαν καλύτερα".αυτός που φτάνει στην τελείωση, δέν έχει πατέρα και μητέρα επι της γής. έχει μόνο έναν πατέρα τον θεό,και όλοι οι άνθρωποι είναι αδέρφια του. ο ίδιος ο χριστός απαρνήθηκε την μητέρα του και τα αδέρφια του όταν ήρθαν να τον δούν, και είπε οτι μητέρα του και αδέρφια του είναι αυτοί που τον άκουγαν εκείνη την στιγμή. όταν συμβεί η αναγέννηση εν χριστώ, οι φυσικοί γονείς παραμερίζονται μπροστά στο θείο.
η λέξη ''μισώ'' έχει περισσότερο την έννοια απαρνιέμαι.
Θα γλιτώναμε και τα τόσα δέντρα που κόπηκαν και τα ζώα που σφάχτηκαν για το χαρτί και την περγαμηνή για να γραφτούν οι αναλύσεις επί των αναλύσεων, επειδή αυτοί που έγραψαν την Καινή Διαθήκη, δεν την έγραψαν καλά και ξεκάθαρα.
Επιπλέον, να θυμίσω τα λεγόμενα του Μ.Βασιλείου και τον κίνδυνο που ενέχει (για σας τους Χριστιανούς εν πάσι περιπτώσει) το να διαβάζεις κάτι στη Βίβλο και να τα ερμηνεύεις αλληγορικά και διαφορετικά απ'ό,τι γράφει ακριβώς το κείμενο. Κατά τα λεγόμενά του, δε δικαιούστε οι Χριστιανοί (και δη οι Ορθόδοξοι) να φαντάζεστε κάτι διαφορετικό από τα γεγραμμένα (όσο καλόπιστη κι αν είναι η ανάλυσή σας), διότι αυτό σημαίνει ότι βάζετε την κατανόησή σας πάνω από το θεόπνευστο κείμενο και καταισχύνεσθε το ευαγγέλιο.