Μοντέρνες Παραβολές

[aristotelis_1]

ε? εγινε κατι που δεν ξερω η δεν καταλαβα?

[noxteryn]

Ακολουθεί το κείμενο από το εικονογραφημένο παιδικό βιβλίο Alfie's Home. Δε γνωρίζω αν πρόκειται για αυτοσαρκαστικό έργο (όπως πχ το Go the Fuck to Sleep), αλλά αμφιβάλλω να πρόκειται για κάτι τέτοιο. Δεν είναι θρησκευτική παραβολή per se, αλλά νομίζω ότι ταιριάζει εδώ. Κάπου εκεί μέσα κρύβονται πολύ σωστά μηνύματα, αλλά χάνονται μέσα στην άβυσσο της ηλιθιότητας.


Everybody thinks I'm happy, but I'm not.

My dad is always working... and when he's home, he screams a lot. That really hurts me.

Mom cries sometimes because she doesn't know what to do. Then she holds me, telling me about her unhappiness and problems. It makes me feel very uncomfortable and strange.

I really wish my Dad would spend time with me instead of screaming and yelling.

My Uncle Pete comes over sometimes. He lives with us every now and then. He is really kind to me — holding me, listening to me, and making me feel loved.

One night when he was holding me, he started touching my private parts. Over time, he taught me to touch and play with his. It felt very strange, scary and a little good too. He told me it was OK, that this means he really loves me. This went on for several months. He told me, "This is our special secret."

Mom and Dad would fight. I thought they didn't love me. Maybe they fought because of me?

When I became a teenager, I started feeling really different from the other guys. Some of them called me names like "Sissy," "Faggot," "Queer," "Homo." I didn't know what they meant.

After awhile, I went to a counselor for help and advice. I told him my story and that I thought I was gay.

He said I wasn't gay. I just missed my Dad's love and was taught wrong things by my uncle.

He said it was very bad, what my uncle had done to me. He should never have touched my private parts, or have me play with his. The counselor said it wasn't my fault, that my uncle took advantage of my need for Dad's love.

He explained that because I didn't experience affection with my father, that now I was looking for closeness with other boys, to fill the need for my Dad's love.

I felt so relieved. He said he would talk to my parents and help them understand. He said he would also contact Uncle Pete and make sure he got help.

The counselor explained to my Mom and Dad about my struggle and need for Dad's love. He told them of my confusion about being gay. He told Dad that I needed his TIME, TOUCH, and TALK.

Mom and Dad went to a counselor who helped them love each other more. They even stopped fighting... well, at least most of the time!

My counselor and I met with Uncle Pete. I told him how much he hurt me. He cried and asked me to forgive him. That helped me a lot.

Now, I realise that I'm not gay. Spending time with my Dad really healed my heart. All I needed was his time, touch, and talk. Finally, I am happy at home.

[AoratiMelani]

Για να μην τα ρίχνουμε και όλα στον κακομοίρη το διάβολο... το περιβάλλον φταίει, λέμε!
(ποιος το έφτιαξε όμως το ρημάδι το περιβάλλον; ... για κάτσε να σκεφτώ... μπα αποκλείεται... βρε λες; )

http://www.agioritikovima.gr/diafora/th ... eg%CE%BF-a

Δευτέρα, 03 Μάρτιος 2014 10:55 askitikon.eu


Κάποτε νεαρός δόκιμος δοκιμάζεται σφόδρα από πειρασμούς πορνείας.

Τρέχει στον πνευματικό του.

- Τίμιε πάτερ, φλόγες κολάσεως στο κορμί μου! Βασανίζομαι από πορνικούς διαλογισμούς.

Ο γέροντας δίνει πολλά φάρμακα: νηστεία, αγρυπνία, προσευχή, μελέτη, εργασία.

Ο νέος πριν φύγει παρακαλεί τον πνευματικό του:

- Να προσεύχεσαι, πάτερ, για ν’ ανακουφιστώ λίγο από το φοβερό αυτό πόλεμο.

Ο γέροντας νηστεύει, αγρυπνά, προσεύχεται θερμά για το παιδί του, βάζει και άλλους να προσεύχονται παράλληλα. Κατά την εβδομάδα ρωτά το νεαρό.

- Πώς πάει ο πόλεμος , παιδί μου;

- Τίποτε! Ίδια κατάσταση! Αν ξέρατε τι συλλογίζομαι κάθε βράδυ, θα με πετάγατε με κλωτσιές έξω από το μοναστήρι!

Ο γέροντας παραξενεύεται. Το βράδυ ρωτά τον Θεό:

- Γιατί, Κύριέ μου, δεν ανακουφίζεις λίγο το πλάσμα σου. Γιατί τ’ αφήνεις να το πειράζει ο λύκος;

Τότε παρουσιάζεται μπροστά του μ’ ανθρώπινη μορφή ο ίδιος ο διάβολος:

- Ψέμματα λέγει ο νεαρός! Εγώ δεν φταίω καθόλου. Από την πρώτη μέρα , Αββά, που άρχισες προσευχή, εγώ αναγκαστικά, σταμάτησα να τον πειράζω! Αυτός έχει μέσα του το δαίμονα, μέσα στη «γούλα» του (= πρόλοβος πουλιών. Έχει το διάολο μέσα του, στην κοιλιά του. Εγώ δεν έχω καμιά σχέση μ’ αυτό τον πόλεμο. Αυτός μονάχος του πολεμά τον εαυτό του, γιατί τρώγει σα λύκος, πίνει κρασί σα νεροφίδα, κοιμάται ατέλειωτες ώρες, λαρθοτρώγει Τετάρτη και Παρασκευή!

[ Κάποτε ένας καλόγερος κλέβει κρυφά αυγά, τα βράζει στο κελί του και τα τρώγει κρυφά Τετάρτη και Παρασκευή.

Κάποια μέρα τον πιάνουν «επ’ αυτοφόρω» να βράζει δυο αυγά μέσα σ’ ένα μπρίκι . Κρατά πολλά κεριά αναμμένα κάτω από το μπρίκι.

- Καλά, δεν ντρέπεσαι λίγο; Τι ‘ναι αυτά που κάνεις; Ήρθες εδώ να σώσεις την ψυχή σου ή για να πας στην κόλαση; Δεν ξέρεις ότι η λαθροφαγία οδηγεί στον πύρινο ποταμό;

- Το ξέρω! Ήμαρτον! Ήμαρτον. Ο διάβολος μ’ έβαλε! Ο τρισκατάρατος με δίδαξε αυτό το μάθημα.

Τότε ακούγεται μία φωνή , σαν ουρλιαχτό λύκου:

- Ψέμματα λέγει! Εγώ αυτό το κόλπο δεν το γνώριζα. Αυτός τ’ ανακάλυψε! Εγώ απ’ αυτόν το ‘μαθα και το μαθαίνω σε πολλούς δόκιμους μοναχούς!

Το δωμάτιο αμέσως πλημμυρίζει δυσωδία! Όπου περνούν διαβόλοι σκορπούν βρώμα, όπου άγγελοι αρετής αρώματα, ευωδίες!]

Το περιβάλλον μας είναι προκλητικό, αμαρτωλό, πρόστυχο, ανήθικο, ελεεινό! Η κοινωνία προβάλλει παντού άσχημα πρότυπα! Ο άνθρωπος τριγύρω του βλέπει άσχημες σκηνές. Η τηλεόραση προβάλλει έργα ντροπής, αίσχους!

Εύκολα παρασύρονται πολλοί μικροί και μεγάλοι, παντρεμένοι και ανύπαντροι, άνδρες και γυναίκες.

Όταν ζούσε ο ιερός Ιωάννης ο Χρυσόστομος στην Αντιόχεια επλανάτο ένα απέραντο μολυσμένο σύννεφο. Τα θέατρα παρουσίαζαν αίσχη, χειρότερα από τα σημερινά!

Ο άγιος αναφέρει ότι σε τεράστιες γυάλινες, διαφανείς δεξαμενές «ενήχοντο» άνδρες και γυναίκες και ασχημονούσαν.

Μέσα σ’ αυτό το περιβάλλον, έζησε, μεγάλωσε, αγίασε ο άγιος Ιωάννης!

Μη λες : «Οι άλλοι φταίνε για το δικό μου πέσιμο».

Η πτώση είναι προσωπικό θέμα . Από τη δική σου θέληση εξαρτάται το τελικό «ΝΑΙ» ή το ηρωικό «ΌΧΙ»!

Μην αραδιάζεις στον πνευματικό σου «κούφιες» δικαιολογίες! Αν έπεσες, εσύ φταις!

Πηγή: «ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΚΑΙ ΑΛΛΑ ΩΦΕΛΙΜΑ
ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΗ
ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ
ΘΕΙΑ ΜΕΤΑΛΗΨΗ»
ΤΕΥΧΟΣ 8ΟΝ
ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΒΓΟΝΤΖΑΣ

[vesid]

- Γιατί, Κύριέ μου, δεν ανακουφίζεις λίγο το πλάσμα σου.

Και ξαφνικά το πλάσμα ανακουφίζεται ύστερα από παρέμβαση Θεικού χεριού!

Off Topic

Συγνώμη το πλάσμα χέρια δεν έχει; Κοίτα να δεις τι απαιτήσεις έχουν από τον Κύριο!

[noxteryn]

Βασανίζομαι από πορνικούς διαλογισμούς.

Τέλεια ατάκα, νομίζω ότι θα τη χρησιμοποιώ και εγώ πλέον.

Anyway, βρήκα αυτό:


As you might know, the head of a company survived 9/11 because his son started kindergarten.

Another fellow was alive because it was his turn to bring donuts.

One woman was late because her alarm clock didn’t go off in time.

One was late because of being stuck on the NJ Turnpike because of an auto accident.

One of them missed his bus.

One spilled food on her clothes and had to take time to change.

One’s car wouldn’t start.

One went back to answer the telephone.

One had a child that dawdled and didn’t get ready as soon as he should have.

One couldn’t get a taxi.

The one that struck me was the man who put on a new pair of shoes that morning, took the various means to get to work but before he got there, he developed a blister on his foot. He stopped at a drugstore to buy a Band-Aid. That is why he is alive today.

Now when I am stuck in traffic, miss an elevator, turn back to answer a ringing telephone... all the little things that annoy me. I think to myself, this is exactly where God wants me to be at this very moment...

Next time your morning seems to be going wrong, the children are slow getting dressed, you can’t seem to find the car keys, you hit every traffic light, don’t get mad or frustrated; God is at work watching over you.


Εκτός, βέβαια, από τις φορές που ξεχνάει να κρύψει τα κλειδιά σου, και πεθαίνεις μαζί με τους υπόλοιπους 2,976.

[vesid]

Και εκτός από τις στιγμές που ενώ βρίσκεσαι στο 95ο όροφο και θέλεις να κατέβεις για να πάρεις donuts, σε κάνει να χάσεις το ασανσέρ λίγο πρίν να σκάσει μύτη ένα boeing. Δυστυχώς σε αυτήν την περίπτωση δεν σου δίνεται η δυνατότητα να διηγηθείς το... θαύμα που σου συνέβη.

[Τεμπελόσκυλο]

One was late because of being stuck on the NJ Turnpike because of an auto accident.

Στα παπάρια μας το ατύχημα και όσοι ενεπλάκησαν σε αυτό (νεκροί ή τραυματίες), σημασία έχει ο ένας που δεν πήγε στην ώρα του στους Δίδυμους Πύργους.

[tasos_didymoteicho]

Off Topic

And... he's back (?)

[Ευθύμης]

Off Topic

Μακάρι

Εκτός, βέβαια, από τις φορές που ξεχνάει να κρύψει τα κλειδιά σου, και πεθαίνεις μαζί με τους υπόλοιπους 2,976

Πραγματικά έχω αρχίσει να πιστεύω ότι πρέπει να υπάρχει ΜΑΘΗΜΑ confirmation bias από τον παιδικό σταθμό ακόμα.

[AoratiMelani]

Ας αναβιώσουμε αυτό το νήμα με μια δόση χιούμορ...

Μια μέρα ένας ξυλοκόπος εκεί που πελεκούσε ένα κορμό δίπλα σ’ ένα ποτάμι, του φεύγει το τσεκούρι και πέφτει μέσα στο θολό νερό.
Μεγάλη η ζημιά και τον είχαν πάρει σχεδόν τα κλάματα, όταν εμφανίζεται ο Κύριος και τον ρωτάει:
- Γιατί κλαις;
Ο ξυλοκόπος του λέει για το τσεκούρι, ο Κύριος βυθίζεται στο ποτάμι και όταν ξαναεμφανίζεται, κρατάει ένα χρυσό τσεκούρι:
- Αυτό είναι το τσεκούρι σου; τον ρωτάει.
Ο ξυλοκόπος απαντάει:
- Όχι!
Ο Κύριος ξαναβυθίζεται και εμφανίζεται με ένα ασημένιο τσεκούρι:
- Αυτό είναι το τσεκούρι σου; ρωτάει.
Ο ξυλοκόπος:
- Όχι!
Τρίτη βουτιά ο Κύριος και βγαίνει με ένα σιδερένιο τσεκούρι:
- Μήπως, αυτό είναι το τσεκούρι σου;
- Ναι!
Ο Κύριος χάρηκε για την τιμιότητα του ξυλοκόπου και του χάρισε ΚΑΙ τα άλλα δυο πολύτιμα τσεκούρια. Ο ξυλοκόπος γύρισε σπίτι του πασιχαρέστατος…
Μετά από καιρό καθώς έκαναν βόλτα με τη γυναίκα του άκρη - άκρη στο ποτάμι, τρώει αυτή μια γλίστρα και παρ’ την μέσα. Ο ξυλοκόπος, που δεν ήξερε μπάνιο, το έριξε στο κλάμα, οπότε να σου πάλι ο Κύριος:
- Γιατί κλαις;
- Κύριε, η γυναίκα μου έπεσε μέσα στο ποτάμι!
Ο Κύριος ρίχνει μια βουτιά και βγαίνει με τη Σαρλίζ Θερόν !!!
- Αυτή είναι η γυναίκα σου;
- Ναι! φώναξε ο ξυλοκόπος.
Ο Κύριος έγινε έξαλλος:
- Τι λες, ρε ψεύτη !
Ο ξυλοκόπος:
- Συγχώρεσε με, Κύριε… πρόκειται για παρανόηση… Αν έλεγα "όχι" στην Σαρλίζ Θερόν, μετά θα μου έβγαζες τη Σάρον Στόουν… και αν έλεγα "όχι" και σ’ αυτήν, μετά θα μου έβγαζες τη γυναίκα μου… Εγώ θα έλεγα ναι… και θα μου τις έδινες και τις τρεις…, αλλά, Κύριε, εγώ είμαι ένας φτωχός ξυλοκόπος, πώς να τις συντηρώ ΤΡΕΙΣ γυναίκες Γι’ αυτό είπα "ναι" !!!

Το ηθικό δίδαγμα της ιστορίας είναι ότι όποτε ένας άντρας λέει ψέματα, το κάνει για κάποιο αξιοπρεπή και συνετό λόγο !!!!

[Τα παντα ρει]

Εχθες ακουσα μια πρωτοτυπη απο εναν φιλο βραζιλιανο , ισως ειναι λιγο εκτος θεματος γιατι δε σχετιζεται με τη θρησκεια και για αυτο μοιαζει πιο πολυ με παροιμια παρα με παραβολη ωστοσο την παραθετω

Μια φορα και εναν καιρο ηταν ενα πουλακι , το οποιο αποφασησε να πεταξει μεσα στον καταχειμωνο, φυσικο επακολουθο ηταν να παγωσει ,επεσε στο χωμα και το καλυψε το χιονι, μια αγελαδα που περνουσε εχεσε πανω στο σημειο που βρισκοταν το παγωμενο πουλακι καθως τα κοπρανα λιωσαν τον παγο το πουλακι ζωντανεψε αλλα παρολαυτα πνιγοταν απο τα κοπρανα που το καλυπταν εκεινη τη στιγμη περναει μια γατα το ξεθαβει απο τα κοπρανα και το τρωει

ηθικο διδαγμα : αυτος που σε χεζει δεν ειναι παντοτε εχθρος και αυτος που σε βγαζει απο τα σκατα δεν ειναι παντοτε φιλος

[noxteryn]

Πάνε πολλά χρόνια από τότε που το αγαπημένο μας ζευγάρι αποφάσισε να παντρευτεί.... Όμως, όσο κι αν προσπαθούσαν, δεν μπορούσαν να τεκνοποιήσουν. Μάλιστα σε μία από τις προσπάθειες, η κοπέλα κόντεψε να πεθάνει μετά από μια δύσκολη αποβολή που είχε.... Και οι γιατροί συνέστησαν να μην ξαναπροσπαθήσουν, και γιατί ήταν αδύνατον να κάνουν παιδιά, αλλά και γιατί κινδύνευε σοβαρά η υγεία της γυναίκας...

Ζητούσε επίμονα από τον άντρα της να πάει στο Άγιον Όρος, και να παρακαλέσει τον Ηγούμενο (ήταν ο Γέροντας Ιωσήφ τότε, αν θυμάμαι καλά), να τους δώσει την Τίμια Ζώνη της Παναγίας, που βοηθάει τα άτεκνα ζευγάρια.

Ανέβηκε στο Όρος ο φίλος μου, προσπαθώντας να συναντήσει τον Ηγούμενο, όμως αυτός δεν μπορούσε να τον δεχτεί. Το τρίτο βράδυ με πολύ κακοκαιρία, προσπαθούσε η κοπέλα να επικοινωνήσει με τον άντρα της, αλλά λόγω των άσχημων καιρικών συνθηκών δεν μπορούσε να έχει επικοινωνία με το Όρος. Προσπαθούσε συνεχώς, κλαίγοντας πάνω από το τηλέφωνο. Την ίδια στιγμή, ειδοποίησαν τον φίλο μου ότι ο Ηγούμενος μπορούσε να τον δεχτεί εκείνη την στιγμή. Δεν τον είχε ξαναδεί ποτέ.

Μόλις μπήκε στον χώρο που τον περίμενε ο Ηγούμενος, ένιωσε κάτι να διαπερνάει το σώμα του. Ένιωσε ότι ο άνθρωπος που είχε απέναντί του "τον άδειαζε". Και όντως έτσι ήτανε γιατί αμέσως ο Ηγούμενος άρχισε να τον μαλώνει για την ΜΗ πνευματική ζωή του φίλου μου:

"Γιατί δεν πηγαίνεις στην Εκκλησία; Γιατί δεν εξομολογείσαι και δεν μεταλαμβάνεις;"

Άφωνος ο φίλος μου.....

"Τώρα που θα βγεις από εδώ, πήγαινε αμέσως και πάρε τηλέφωνο την σύζυγό σου, που κλαίει γιατί δεν μπορεί να επικοινωνήσει μαζί σου !!!!! Και πες της ότι όλα θα πάνε καλά, και ότι θα αποκτήσετε παιδάκια."

(Υπ' όψιν ότι ο φίλος μου δεν είχε προλάβει να του πει τίποτε για το πρόβλημα το οποίο τον έφερε στο Όρος.)

Και η ευλογία ήταν μεγάλη.... Αυτήν την στιγμή το ζευγάρι έχει 4 πανέμορφα και υγιέστατα παιδάκια.....


Συνεπώς, ο Θεός, με την απέραντη αγάπη που τον χαρακτηρίζει, είναι ικανός να σκοτώσει τη γυναίκα σου από επιπλοκές κατά την κύηση, αφού πρώτα σκοτώσει το παιδί σου (μιας και η έκτρωση είναι φόνος), μόνο και μόνο επειδή δεν εξομολογείσαι και δε μεταλαμβάνεις. Αναρωτιέμαι αν όλοι οι γονείς οφείλουν να περάσουν αυτή τη δοκιμασία ή αν ήταν ειδική παραγγελία για το συγκεκριμένο ζευγάρι μόνο.

[AoratiMelani]

Αγαπητοί εν αχρίστω αδελφοί, μόλις διαπίστωσα ότι απ' αυτό το νήμα λείπει η περίφημη παραβολή των δύο εμβρύων εν τη μητρί της μητρός τους. Σπεύδω να διορθώσω την παράλειψη και να σχολιάσω.

Στη μήτρα μιας μητέρας βρίσκονται δύο μωρά. Το ένα ρωτά το άλλο: "Πιστεύεις στη ζωή μετά τον τοκετό;" κι εκείνο απάντησε,
"Γιατί ρωτάς; Φυσικά. Κάτι θα υπάρχει μετά τον τοκετό. Μπορεί να είμαστε εδώ για να προετοιμαστούμε, για αυτό τι θα ακολουθήσει αργότερα."
"Ανοησίες", είπε το πρώτο. "Δεν υπάρχει ζωή μετά τον τοκετό. Τι είδους ζωή θα ήταν αυτή; "
Το δεύτερο είπε, "Δεν ξέρω, αλλά θα υπάρχει περισσότερο φως από ό, τι εδώ. Ίσως να περπατάμε με τα πόδια μας και να τρώμε με το στόμα. Ίσως να έχουμε περισσότερες αισθήσεις που δεν μπορούμε καν να φανταστούμε τώρα."
Το πρώτο απάντησε: "Αυτό είναι παράλογο! Το περπάτημα είναι αδύνατο. Και να τρώμε με το στόμα; Γελοίο!
Ο ομφάλιος λώρος μας δίνει την τροφή και όλα όσα χρειαζόμαστε. Αλλά ο ομφάλιος λώρος είναι ​πολύ κοντός. ​Οπότε, η ζωή μετά τον τοκετό, λογικά, αποκλείεται."
Το δεύτερο ​όμως ​επέμενε, "Λοιπόν, νομίζω ότι υπάρχει κάτι και ίσως είναι διαφορετικό από ό,τι είναι εδώ. Ίσως να μη μας χρειάζεται αυτό το φυσικό 'καλώδιο' πια."
Και το πρώτο απάντησε, "Ανοησίες. Και επιπλέον, αν υπάρχει ζωή, τότε γιατί ποτέ κανείς δεν έχει ​γυρίσει πίσω από εκεί;
Ο τοκετός είναι το τέλος της ζωής, και μετά από τον τοκετό & δεν υπάρχει τίποτα, παρά μόνο σκοτάδι, σιωπή και λήθη. Δεν οδηγεί πουθενά."
"Λοιπόν, δεν ξέρω", λέει το δεύτερο, "αλλά σίγουρα​​ θα συναντήσουμε τη μητέρα και αυτή θα μας φροντίσει."
Τότε το πρώτο μωρό απάντησε, "Μητέρα; Πιστεύεις στη μητέρα; Αυτό είναι γελοίο. Αν η μητέρα υπάρχει, τότε πού είναι τώρα; "
Το δεύτερο είπε: "Είναι παντού γύρω μας. Είμαστε περικυκλωμένοι από αυτήν. Είμαστε μέρος της. Είναι μέσα της που ζούμε. Χωρίς αυτήν, αυτός ο κόσμος δεν θα μπορούσε καν να υπάρχει."
Τότε είπε το πρώτο, "Λοιπόν, εγώ δεν την βλέπ​​ω, έτσι είναι λογικό ότι δεν υπάρχει."
Και τότε το δεύτερο μωρό απάντησε, "Μερικές φορές, όταν κάνεις ησυχία και επικεντρωθείς και ακούσεις πραγματικά, μπορείς να αντιληφθείς την παρουσία της, και μπορείς να ακούσεις την αγαπημένη της φωνή, να σε καλεί από πάνω."
~ Του Ούγγρου συγγραφέα Útmutató a Léleknek.

Πολύ χαριτωμένο παραμύθι, αλλά η συζήτηση γίνεται με επιχειρήματα, όχι με ποιήματα. Οι παραβολές δεν αποδεικνύουν απολύτως τίποτα, πέρα από την ανάγκη του συγγραφέα να πεισθεί και να πείσει για τους ισχυρισμούς του. Γι' αυτό δεν βλέπουμε κανένα επιστημονικό άρθρο να τεκμηριώνει τα συμπεράσματά του με παραβολές.

Αν θέλετε να το κάνω πιο λιανά και επί του συγκεκριμένου, στην περίπτωση των μωρών πήραμε ένα παράδειγμα όπου δύο άτομα συζητούν για κάτι το οποίο αποδεδειγμένα υπάρχει, έστω κι αν αυτά δεν έχουν βεβαιωθεί ακόμη. Η ύπαρξη της μητέρας δεν συνάγεται από το γεγονός ότι το ένα μωρό πιστεύει, αλλά από το γεγονός ότι μπορεί να διαπιστωθεί δεδομένων των κατάλληλων συνθηκών και έχει ήδη διαπιστωθεί από άλλους ανθρώπους. Τα μωρά μπορεί να μην το ξέρουν, αλλά αυτός που πλάθει την ιστορία το ξέρει και διάλεξε εσκεμμένα μια περίπτωση που ταιριάζει σε αυτό που θέλει να αποδείξει.

Δεν έχουμε κανέναν λόγο να υποθέσουμε ότι ισχύει το ίδιο και για τον θεό.

Αν έλεγα ένα παραμύθι με δύο ανθρώπους χαμένους στην έρημο που ο ένας λέει "πιστεύω ότι υπάρχει όαση και θα τη βρούμε" κι ο άλλος δεν πίστευε, και τελικά δεν υπήρχε όαση, τι θα αποδείκνυε αυτό; Ότι δεν υπάρχει θεός;

Ας σοβαρευτούμε λίγο.

[apatrinos]

Μου εμφανίστηκε σήμερα αυτή στο FB
----------------------------------------------
A man was asked to paint a boat. He brought his paint and brushes and began to paint the boat a bright red, as the owner asked him.
While painting, he noticed a small hole in the hull, and quietly repaired it.
When he finished painting, he received his money and left.
The next day, the owner of the boat came to the painter and presented him with a nice check, much higher than the payment for painting.
The painter was surprised and said “You've already paid me for painting the boat Sir!”
“But this is not for the paint job. It's for repairing the hole in the boat.”
“Ah! But it was such a small service... certainly it's not worth paying me such a high amount for something so insignificant.”
“My dear friend, you do not understand. Let me tell you what happened:
“When I asked you to paint the boat, I forgot to mention the hole.
“When the boat dried, my kids took the boat and went on a fishing trip.
“They did not know that there was a hole. I was not at home at that time.
“When I returned and noticed they had taken the boat, I was desperate because I remembered that the boat had a hole.
“Imagine my relief and joy when I saw them returning from fishing.
“Then, I examined the boat and found that you had repaired the hole!
“You see, now, what you did? You saved the life of my children! I do not have enough money to pay your 'small' good deed.”
So no matter who, when or how, continue to help, sustain, wipe tears, listen attentively, and carefully repair all the 'leaks' you find. You never know when one is in need of us, or when God holds a pleasant surprise for us to be helpful and important to someone.
Along the way, you may have repaired numerous 'boat holes' for several people without realizing how many lives you've save.
Make a difference....be the best you...

[AoratiMelani]

Φρέσκια φρέσκια από το φουμπού:

Spoiler: Εμφάνιση

Ένας νέος άνθρωπος που εργάζεται στο στρατό ταπεινώθηκε συνεχώς επειδή πίστευε στον Θεό. Μια μέρα ο καπετάνιος ήθελε να τον ταπεινώσει μπροστά στα στρατεύματα.
Φώναξε τον νεαρό και είπε: Νέε έλα εδώ, πάρε το κλειδί και πήγαινε να παρκάρεις το τζιπ μπροστά. Ο νεαρός απάντησε:
-Δεν ξέρω πώς να οδηγήσω!
Ο καπετάνιος απάντησε:
-Τότε ζήτα βοήθεια από τον Θεό σου! Δείξε μας ότι υπάρχει!
Ο νεαρός πήρε το κλειδί, πήγε στο όχημα και άρχισε να προσεύχεται. Μετά πάρκαρε το αυτοκίνητο-τζιπ όπως ακριβώς ήθελε ο καπετάνιος.
Όταν ο νεαρός στρατιώτης βγήκε από το τζιπ τους είδε όλους να κλαίνε. Όλοι του είπαν:
-Θέλουμε να υπηρετούμε τον Θεό σου!
Ο νεαρός στρατιώτης θαύμασε και ρώτησε-τι συμβαίνει; Ο καπετάνιος κλαίγοντας άνοιξε την κουκούλα του τζιπ και έδειξε στον νεαρό :- ότι το αυτοκίνητο δεν είχε μηχανή!
Τότε το αγόρι είπε :
-Βλέπεις; Αυτός είναι ο Θεός που υπηρετώ, τίποτα δεν είναι αδύνατο με τον Θεό, ο Θεός που δίνει ζωή σε αυτόν που δεν υπάρχει. Μπορεί να πιστεύεις ότι αυτά είναι αδύνατα πράγματα, αλλά με τον Θεό όλα είναι δυνατά.
Εσείς που το διαβάζετε αυτό παρακαλώ ο Κύριος εργάζεται για σούπερ θαύματα στη ζωή σας σήμερα στο όνομα του Ιησού προσεύχομαι.. Πληκτρολογήστε ′′ Αμήν ′′ για να επιβεβαιώσετε αυτή την προσευχή! Σε αγαπώ

Προφανώς ο "καπετάνιος" είναι λοχαγός, τα ρέστα νομίζω τα καταλαβαίνετε και μοναχοί σας.
Κι επειδής είναι αυτόματη μετάφραση από κάποια γλώσσα που δεν κατέω, ορίστε και το πρωτότυπο:

Spoiler: Εμφάνιση

Mladý muž pracujúci v armáde bol neustále ponižovaný, pretože veril v Boha. Jedného dňa ho kapitán chcel ponížiť pred vojskami.
Zavolal mladíka a povedal: Mladý muž poďte sem, vezmi kľúč a choď zaparkovať Jeep vpredu. Mladý muž odpovedal:
Ja neviem šoférovať! Kapitán odpovedal: Tak potom požiadajte svojho Boha o pomoc ! Ukáž nám, že existuje!
Mladý muž si vzal kľúč, išiel k vozidlu a začal sa modliť. Potom zaparkoval auto- jeep presne ako chcel Kapitán .
Keď mladý vojak vyšiel z Jeepu videl ich všetkých plakať. Všetci mu povedali: - Chceme slúžiť tvojmu Bohu! Mladý vojak žasol a spýtal sa-čo sa deje? Kapitán s plačom otvoril kapotu džípu a ukázal mladému mužovi:-že auto nemal motor!
Potom chlapec povedal :- Vidíš?
Toto je Boh, ktorému slúžim, u Boha nie je nič nemožné, Boh, ktorý dáva život tomu, ktorý aj neexistuje. Možno si myslíte, že sú to nemožné veci, ale u Boha je všetko možné.
Vy, ktorí to čítate, prosím, Pán dnes pracuje pre super zázraky vo vašom živote V Ježišovom mene, modlím sa.. Napíšte "Amen" aby ste potvrdili túto modlitbu! Milujem ťa

[apeleytheros]

το φανταστικό με τις περισσότερες από αυτές τις παραβολές είναι ότι δε χρειάζεται να πουν καν σε ποιόν θεό αναφέρονται. Ταιριάζουν σε όλους, και στο μακαρονοτέρας μια χαρά ασούμε.

[AoratiMelani]

Καλέ, βρήκα ένα διαμαντάκι, εδώ μέσα στο φόρουμ! Πρέπει να συμπεριληφθεί οπωσδήποτε (πηγή: το μπλογκ του Αλή αλ-Γιουνάνι για τη δόξα του Αλλάχ, βεβαίως βεβαίως).

Spoiler: Εμφάνιση

Ο Άμπου Χανίφα και ο άθεος

بـسـم الله والحـمـد لله والـصلاة والـسـلام عــلى رسـول الله، وبـعـد

Ο ιμάμης Άμπου Χανίφα και ένας άθεος επρόκειτο να συναντηθούν και να αντιπαρατεθούν σχετικά με την ύπαρξη ή μη του Υψίστου. Την ημέρα που είχαν αποφασίσει, όλοι μαζεύτηκαν στο σημείο εκείνο ώστε να παρακολουθήσουν την αντιπαράθεση αυτή. Πέρασε η ώρα και ο ιμάμης δεν έλεγε να φανεί. Μετά από αρκετή ώρα τελικά έφτασε και τον ρώτησε ο άθεος:

– “Γιατί άργησες τόσο πολύ;”

Ο Άμπου Χανίφα απάντησε:

– “Αν σου πω ότι στον δρόμο καθώς ερχόμουν είδα κάτι θαυμαστό και έμεινα εκεί να το δω για λίγο, ότι ήταν ένα δέντρο στην ακτή του ποταμού, κόπηκε μόνο του και έπεσε στο έδαφος, το δέντρο κόπηκε και σχηματίστηκαν σανίδες μόνες τους, από τις σανίδες σχηματίστηκε ένα μικρό καραβάκι το οποίο κυλούσε στο ποτάμι, επιβίβαζε ανθρώπους οι οποίοι έδιναν χρήματα γι’ αυτό, όλα αυτά χωρίς τη βοήθεια κανενός, θα με πίστευες;”

Ο άθεος τότε γέλασε ειρωνικά και απάντησε:

– “Ενώ είσαι ένας τέτοιος άνθρωπος, εντούτις λες τέτοιες ανοησίες, λέγοντας ότι όλα αυτά που περιγράφεις έγιναν μόνα τους χωρίς κάποιος να πραγματοποιήσει όλη αυτή τη διαδικασία.”

Ο Άμπου Χανίφα τότε απάντησε:

– “Εάν αυτό είναι αδύνατο, δεν είναι ακόμα πιο παράξενο το να λες ότι όλος ο κόσμος (σύμπαν) έχει σχηματιστεί χωρίς τη βοήθεια κάποιου; Είναι η γη, ο ουρανός, ο ήλιος, τα αστέρια, οι κήποι, τα λουλούδια και τα φρούτα, τα βουνά και όλοι οι άνθρωποι και τα ζώα. Ήρθαν στη ζωή έτσι ξαφνικά χωρίς να υπάρχει κάποιος που να τα δημιούργησε; Εάν, σύμφωνα με ‘σένα, είναι ψέμα και αδύνατο ένα δέντρο να μετατρέπεται σε μία ξύλινη βάρκα χωρίς να μεσολαβεί κάποιος δημιουργός, δεν θα ήταν ακόμα πιο μεγάλο ψέμα το ότι ολόκληρο το σύμπαν ήρθε σε ύπαρξη χωρίς να υπάρχει δημιουργός;”

Ακούγοντας το αυτό ο άθεος, μετανόησε για την αυθάδεια του και ασπάστηκε το Ισλάμ.

–Tafseer Kabeer, Vol. 1, Pg. 221

* Ο Άμπου Χανίφα Νούμαν ιμπν Θάμπιτ γεννήθηκε στην Κούφα του Ιράκ το 699 μ.Χ. (80 μετά Εγίρας) και πέθανε στη Βαγδάτη το 767 μ.Χ. (150 μετά Εγίρας). Ήταν μεγάλος ιμάμης και άλιμ (λόγιος) του Ισλάμ. Ένας από τους τέσσερις μεγαλύτερους νομολόγους του Ισλάμ. Η συζήτηση αυτή φέρεται να έγινε στη Βαγδάτη, δίπλα στον ποταμό Τίγρη.

[AoratiMelani]

Από την ομάδα Υπεραγία Θεοτόκε:

Spoiler: Εμφάνιση

Ένας ηλικιωμένος ήταν σε ένα τρένο. Σηκώθηκε όρθιος και φώναξε στους επιβάτες:
-"′′ Ο ΙΗΣΟΥΣ ΕΙΝΑΙ ΖΩΝΤΑΝΟΣ!"
Τότε μια γυναίκα φώναξε:
-"′′ Σκάσε, δεν ξέρεις τίποτα.. ο Ιησούς σου δεν υπάρχει καν".
Ο γέροντας ντροπιάστηκε και κάθισε.
Αλλά ο Θεός συνέχισε να βάζει λογισμούς στην καρδιά του να σηκωθεί ξανά και να συνέχισει να μιλάει για τον ερχομό του Ιησού.
Υπάκουσε τη φωνή του Θεού και σηκώθηκε ξανά όρθιος λέγοντας :
-′′ Ο Ιησούς επιστρέφει, πρέπει να μετανοήσουμε για τις αμαρτίες μας και να Τον δεχτούμε σήμερα ′′.
Τότε η γυναίκα που είχε προηγουμένως φωνάξει σηκώθηκε με το παιδί της στο πλαϊνό της κάθισμα και επιτέθηκε στον φτωχό Γέροντα.
Καθώς συνέχιζε να επιτίθεται στον φτωχό γέροντα, είπε το παιδί της:
-"′′ Σταμάτα να τον χτυπάς μαμά, τον έστειλε ο Θεός."
Τότε η γυναίκα έπεσε στα γόνατα και άρχισε να κλαίει!
Ο γέροντας τη ρώτησε
-"Γιατί κλαις; "
Η γυναίκα είπε:
-" Ο γιος μου ήταν μουγγός και τώρα μιλάει!"