forum.atheia.gr

Παρακολουθώντας και διαβάζοντας σοβαρές αγγλόφωνες κριτικές στη θρησκεία (στον όρο σοβαρές περιλαμβάνω και την ανελέητη εύστοχη σάτιρα), μου δημιουργήθηκε η απορία αν αυτά τα παρουσίαζε κάποιος έλληνας στα ελληνικά, θα αντιμετώπιζε κάποιο πρόβλημα με το νόμο;
(σε αυτό το νήμα με ενδιαφέρει να διαφωτιστώ στο νομικό σκέλος. Το ότι αυτά είναι λογοκρισία και παράλογα κλπ επί της ουσίας δε το συζητάμε)

Ξέρω, επίσης, ότι εκ των πραγμάτων η έστω κατ' επίφαση ψευδωνυμία που παρέχει το ίντερνετ και τα προβλήματα δικαιοδοσίας 'προστατεύουν' από τέτοιες μικρές νομικές τρικλοποδιές (και κυρίως από πραγματικές τρικλοποδιές, από τίποτα φανατικούς
Και πράγματι υπάρχουν πολύ δυνατά μπλογκ και κανάλια στο youtube που ασκούν δυνατή ελληνόφωνη κριτική. Τεσ'πα, στο ψητό:
Με δεδομένα:
1. Τη δηλωμένη αντίθεση της επίσημης εκκλησίας στην μετάφραση στη δημοτική της Βίβλου. (όχι ότι δεν υπάρχουν ήδη ανεπίσημες μεταφράσεις στη δημοτική εκεί έξω)
2. Την απαγόρευση του Συντάγματος στην επίσημη* μετάφραση της Α.Γραφής χωρίς άδεια της εκκλησίας. (Αλήθεια Υπάρχει ποινή για αυτό;)
3. Το νόμο περί βλασφημίας γενικά, αλλά κυρίως αυτό ΠΚ 198παρ.2 :Όποιος, εκτός από τη περίπτωση της παρ.1, εκδηλώνει με βλασφημία έλλειψη σεβασμού προς τα θεία, τιμωρείται με φυλάκιση μέχρι τριών μηνών.

Ρωτώ:
1. Η παράθεση αποσπασμάτων της Α.Γραφής (ή και Κορανίου) σε ένα κείμενο ή βίντεο στο ιντερνετ στη δημοτική γλώσσα, για λόγους κριτικής προκειμένου να γίνει κατανοητό στον αναγνώστη, εμπίπτει στο 2 ή στο 3;

2. Η άσκηση κριτικής με επιχειρήματα (χωρίς υβριστικό λόγο);
2α. Υπάρχει νομολογία για το τι αποτελεί υβριστικό, τελικά, σε αυτά τα θέματα; Από τη μεριά ενός πιστού (κι ενός εισαγγελέα) θα θεωρούσα νομίμως ότι προσβάλλομαι αν αμφισβητήσεις την θεϊκή φύση της λατρεμένης προσωπικότητά μου; Αν αμφισβητήσεις την παρθενογένεση του κλπ;

4. Υπάρχουν μερικά αποσπάσματα που ο σχολιασμός δεν χρειάζεται καν. Απλά και μόνο και η δημοσιοποίησή τους, ας πούμε ότι αρκεί για να προβληματίσει.
Η επιλεκτική παράθεση, σκέτη και ασχολίαστη, ολόκληρων αποσπασμάτων κάποιου ιερού βιβλίου στη δημοτική, π.χ. Δευτερονόμιον 22: 13-21. , εμπίπτουν στα 2 ή 3;

θανκς και σόρρυ για το σεντόνιασμα!

--------
*Μήπως η λέξη-κλειδί εδώ είναι ο όρος "επίσημη"; Οπότε άμα δηλώνεις ότι η μετάφραση είναι ανεπίσημη είσαι και τυπικά "off-the hook"? Αν δε δηλώνεις τίποτα;

κριτικη μπορεις να κανεις, εχει γινει εξαλλου αρκετες φορες τοσο για τον κληρο οσο και για τη θρησκεια.

το οτι η ελλαδα εχει υποτιθεται ανεξιθρησκεια ενω ταυτοχρονα υπαρχει προστατευομενη θρησκεια ειναι οξυμωρο. ειναι ομως ξεκαθαρο οτι το συνταγμα υπερασπιζεται την ελευθερια του λογου (ασχετα αν στην ελλαδα ακομα και το συνταγμα το εχουν γραμμενο αναλογα τα συμφεροντα τους).

ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΓΝΩΡΙΖΩ ΑΠΟ ΝΟΜΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ, πιστευω οτι εφοσον η κριτικη δεν ειναι προσβλητικη-υβριστικη και συκοφαντικη δεν θα υπαρχει καποιο προβλημα.

Εκεί καταλήγω κι εγώ Θέμο, όπως και για τα μεταφρασμένα πιστεύω ότι δεν τρέχει και τίποτα.
Εφόσον, δλδ, τηρείται κόσμιος τρόπος έκφρασης, λογικά δεν υπάρχει πρόβλημα.

Για να δούμε, όμως, αν παίζει και τίποτα άλλο που πρέπει να έχω υπ 'όψιν μου.
(πχ τώρα μόλις έπεσα σε αυτή τη συζήτηση που ψιλοθίχτηκε το θέμα με αφορμή το Blasphemy challlnge viewtopic.php?f=41&t=997)

το δικο μου θεμα ειναι πως γινεται να τηρησω καποιον κοσμιο τροπο εκφρασης οταν εχω να αντιμετωπισω ψεμα, συμφερον, αποβλακωση, προκαταληψεις, δεισιδαιμονιες, μυθοπλασιες και ημιμαθια.

συνηθως μετα απο λιγο που αρχιζουν και με ζαλιζουν τους αρχιζω τα χριστιανικα που τα καταλαβαινουν (χριστους, παναγιες, χριστουγεννα...)