forum.atheia.gr

Λοιπόν τα βασικά: ετών 42, μητέρα μιας κόρης ετών 5, συζώ εδώ και 16 χρόνια με τον σύντροφό μου και πατέρα της κόρης μου. Έχω σπουδάσει βιολογία, αλλά εδώ και 10 χρόνια ασχολούμαι αποκλειστικά με τη μετάφραση από αγγλικά και ισπανικά. Χόμπι, ενδιαφέροντα και τέτοια θα βρείτε στο προφίλ του μπλογκ μου και του facebook.

Όταν ήμουν μικρή πίστευα στο θεό και στην εφηβεία με έπιασε μια έντονη τάση πνευματικής αναζήτησης. Έβλεπα ότι το ιερατείο ήτανε για τα μπάζα, αναζήτησα λοιπόν την αλήθεια στο λόγο του Κυρίου, κατευθείαν στην πηγή. Κάθησα και διάβασα όλη την Αγία Γραφή, σιγά-σιγά. Το εγχείρημα κράτησε χρόνια (είναι και μεγάλο το ρημάδι) γιατί την άφηνα και την ξανάπιανα.

Η απογοήτευση ήταν τεράστια. Ήταν φανερό ότι επρόκειτο απλώς για ένα συνονθύλευμα αρχαίων μύθων, ούτε καν ελκυστικών, συχνά αποκρουστικών, και ως επί το πλείστον αφελών, χωρίς τίποτε το "θεόπνευστο".

Πέρασα ένα διάστημα που αναζητούσα την "πνευματική αλήθεια" κάπου αλλού, μέσα μου ίσως, σκεφτόμουν ότι ο θεός υπάρχει αλλά οι άνθρωποι σφάλλουν στις προσεγγίσεις τους, μέχρι που κάποια στιγμή συνειδητοποίησα ότι δεν υπήρχε καμμία ένδειξη ύπαρξης θεού, μόνο διάφοροι μύθοι χωρίς έρεισμα, και απαλλάχτηκα από την ιδέα του "μεταφυσικού". Φλέρταρα λίγο με τον βουδισμό (ιδίως το ζεν παρακλάδι είναι πολύ ελκυστικό), τελικά όμως τα απέρριψα όλα.

Νομίζω ότι μπορεί κανείς να αντλήσει ιδέες από τους μύθους κάθε θρησκείας, και γενικώς από τους μύθους της λαϊκής παράδοσης, χωρίς να χρειάζεται να τους θεωρεί και αληθινούς από πάνω. Νομίζω επίσης ότι μπορεί να έχει εμπειρίες από αυτές που ονομάζονται "πνευματικές" ή "εκστατικές" ή "θρησκευτικές" χωρίς να πιστεύει σε θεό και σε μεταφυσικό, μέσα από καθαρά φυσικές διαδικασίες, όπως ο διαλογισμός ή ακόμα και η απλή ενατένιση του μεγαλείου της φύσης.

Καλως ήρθες στο φόρουμ. Και εγώ καινούρια είμαι
Έχω διαβάσει κάπου ότι ο μεγαλύτερος εχθρός του χρηστιανισμού είναι η αγία γραφή. Εσύ που τη διάβασες όλη λοιπόν καταλαμβαίνεις τι εννο΄ω

θα γίνω ελεείνά μη επιστημονική και εντελώς γυναίκα και σε συγχαίρω που μια γυναίκα που πραγματικά συνομιλώ και δεν ανήκει στην νοητή κατηγορία των "πολλών γναικών στον κόσμο" (προσωπικά όμως δεν συνομιλώ με καμιά τους) δεν ακολούθησε την νοοτροπία του γάμου. Είναι εντελως άσχετο με τα θέματα των forum απλώς ήθελα να σου πω...μπράβο. Βέβαια μπορεί και να προτρέχω και να μην είναι τα πράγματα έτσι όπως τα φαντάζομαι και σε αυτή την περίπτωση σου ζητάω ταπεινά συγνώμη και απλά σου λέω ένα ευγενέστατο γεια σου!

Hello! μόλις τώρα διάβασα αυτό το σχόλιο - τα πράγματα στο φόρουμ τρέχουν γρήγορα και μάλλον μου είχε ξεφύγει!

Σε ευχαριστώ, αν και δεν νομίζω ότι αξίζω συγχαρητήρια - απλώς ο τρόπος ζωής μου είναι συνεπής με τις αρχές μου. Συζώ επειδή έτσι αισθάνομαι καλύτερα, όχι επειδή νομίζω ότι είναι το "σωστό".

Πιστεύω ότι καμμία μορφή εξουσίας, πολιτική ή θρησκευτική, δεν έχει καμμία δουλειά με την σεξουαλική και την προσωπική μου ζωή. Δεν θεωρώ αναγκαία την σύναψη ενός συμβολαίου συντροφικότητας. Προτιμώ την ελεύθερη επιλογή συμβίωσης που βασίζεται στην αμοιβαία έλξη. Δεν θεωρώ ότι χρειάζεται νομική προστασία του θεσμού της συμβίωσης. Τα κληρονομικά μπορούν να ρυθμιστούν με διαθήκη (εγώ έχω κάνει) και η σύνταξη θα έπρεπε να μπορεί να διατεθεί και αυτή σύμφωνα με τις επιθυμίες του κληρονομούμενου (να μπορεί κανείς να την αφήσει σε όποιον θέλει, γκόμενα, γκόμενο, την οικιακή του βοηθό).

Να κατοχυρωθεί νομικά το παιδί, το καταλαβαίνω, γιατί δεν μπορεί να φροντίσει τον εαυτό του. Να κατοχυρωθούν νομικά τα γονεϊκά δικαιώματα πάλι το καταλαβαίνω. Αλλά ο/η σύζυγος είναι μεγάλο παιδάκι, μπορεί να φροντίσει τον εαυτό του/της. Δεν χρειάζεται νομική προστασία.

Ο γάμος σαν κοινωνικό γεγονός είναι σημαντικό και το καταλαβαίνω. Ας γίνεται λοιπόν κοινωνική εκδήλωση, ακόμη και τελετή, αν κάποιοι το επιθυμούν - αλλά χωρίς νομική επίπτωση σε περιουσιακά, φορολογία κλπ.

Να δούμε τότε πόσοι θα παντρεύονται!

AoratiMelani έγραψε:Hello! μόλις τώρα διάβασα αυτό το σχόλιο - τα πράγματα στο φόρουμ τρέχουν γρήγορα και μάλλον μου είχε ξεφύγει!

Σε ευχαριστώ, αν και δεν νομίζω ότι αξίζω συγχαρητήρια - απλώς ο τρόπος ζωής μου είναι συνεπής με τις αρχές μου. Συζώ επειδή έτσι αισθάνομαι καλύτερα, όχι επειδή νομίζω ότι είναι το "σωστό".

Πιστεύω ότι καμμία μορφή εξουσίας, πολιτική ή θρησκευτική, δεν έχει καμμία δουλειά με την σεξουαλική και την προσωπική μου ζωή. Δεν θεωρώ αναγκαία την σύναψη ενός συμβολαίου συντροφικότητας. Προτιμώ την ελεύθερη επιλογή συμβίωσης που βασίζεται στην αμοιβαία έλξη. Δεν θεωρώ ότι χρειάζεται νομική προστασία του θεσμού της συμβίωσης. Τα κληρονομικά μπορούν να ρυθμιστούν με διαθήκη (εγώ έχω κάνει) και η σύνταξη θα έπρεπε να μπορεί να διατεθεί και αυτή σύμφωνα με τις επιθυμίες του κληρονομούμενου (να μπορεί κανείς να την αφήσει σε όποιον θέλει, γκόμενα, γκόμενο, την οικιακή του βοηθό).

Να κατοχυρωθεί νομικά το παιδί, το καταλαβαίνω, γιατί δεν μπορεί να φροντίσει τον εαυτό του. Να κατοχυρωθούν νομικά τα γονεϊκά δικαιώματα πάλι το καταλαβαίνω. Αλλά ο/η σύζυγος είναι μεγάλο παιδάκι, μπορεί να φροντίσει τον εαυτό του/της. Δεν χρειάζεται νομική προστασία.

Ο γάμος σαν κοινωνικό γεγονός είναι σημαντικό και το καταλαβαίνω. Ας γίνεται λοιπόν κοινωνική εκδήλωση, ακόμη και τελετή, αν κάποιοι το επιθυμούν - αλλά χωρίς νομική επίπτωση σε περιουσιακά, φορολογία κλπ.

Να δούμε τότε πόσοι θα παντρεύονται!

Κι εγώ σκοπεύω να μην παντρευτώ. Ο γάμος μου φαίνεται κάπως παράλογο, κι ο πολιτικός, δηλαδή για να είμαι μαζί με κάποιον "επισήμως" πρέπει να υπογράψω 150000 χαρτιά και μετά να έχω ένα σωρό διαδικασίες σε περίπτωση που το μετανιώσω; Αχαχαχα, τι θυμήθηκα, τις προάλλες που πήγαμε στο γάμο του ξαδέρφου μου πήγα πριν το γλέντι στο σπίτι με τη μητέρα μου κι αυτή έλεγε με έναν κάπως παραπονιάρικο τόνο πως όταν παντρευτώ εγώ, αυτή θα είναι μεγάλη (στην ηλικία) (Σημειωτέον ότι γνωρίζει πως απορρίπτω κάθε μορφή θρησκείας και δεν πιστεύω σε ύπαρξη υπερφυσικών οντοτήτων, αλλά λογικά θεωρεί πως θα αλλάξω στο μέλλον). Για κάποιο λόγο ο γάμος θεωρείται κάτι απαραίτητο σήμερα, λες και έχει μεγάλη διαφορά από το να είναι δυο άνθρωποι μαζι χωρίς χαρτιά και υπογραφές.

ΑΜ με γεια το καινουργιο χρωμα Σου παει μια χαρα !!

Ευχαριστώ. Η πλάκα είναι ότι είμαι διαχειρίστρια εδώ και τρία χρόνια περίπου, αλλά δεν είχα πάει στη μοδίστρα για το κουστουμάκι...

να ξερεις ομως οτι το νεο χρωμα αυτοματα σε εκανε 5 χρονια μεγαλυτερη...

Μπαα , εμενα μου θυμιζει τις μαθητριες παλια που φοραγαν μπλε ποδιες....

Φιρί-φιρί πάτε να... τις μαζέψετε!

Ενημερώνω ότι σήμερα δέχομαι ευχές για την ονομαστική μου γιορτή, προς τιμήν της πιανίστριας και συνθέτιδας Τατιάνα Πετρόβνα Νικολάγεβα. Όσοι παραξενεύονται με την ιδέα της ονομαστικής γιορτής στη μνήμη ενός κοινού θνητού, θα βρουν την εξήγηση στο μπλογκ μου, στην ανάρτηση Άθεο εορτολόγιο αλλά και εδώ στο φόρουμ, στο νήμα άθεο εορτολόγιο.

Γιατί κι εμείς οι άθεοι έχουμε ψυχή βρε δελφέ και θέλουμε να κεράσουμε κι ένα σοκολατάκι, να ακούσουμε και μια ευχή.

Χρόνια καλά, λοιπόν...
Το σοκολατάκι το χρωστάς.

Τι σοκολατάκι σύντροφε, αυτά είναι για τους ξένους. Εμείς τσιπουράκι.

Λοιπόν ρε παιδιά δεν φαντάζεστε τι χαρά έχω σήμερα! Ξαφνιάστηκα κι εγώ η ίδια, δεν το περίμενα. Κάνω σαν μωρό παιδί από τη χαρά μου. Λέω στον κόσμο ότι γιορτάζω, μου έρχεται να τους ευχηθώ κι εγώ... σαν να μου έλειπε πραγματικά αυτό, σαν να είχαν οι άλλοι κάτι που εγώ δεν έχω και να το λαχταρούσα κι ας μην το καταλάβαινα τόσα χρόνια. Πείτε το κομπλεξικό, δεν ξέρω, αλλά πραγματικά το ήθελα. Τώρα μου φαίνεται και πιο εύκολο να ευχηθώ στους άλλους για τις χριστιανικές γιορτές τους, γιατί έχω κι εγώ τη δική μου, αμ' πώς!

Χρόνια πολλά και καλά, καλή δύναμη σε ό,τι καταπιάνεσαι κι ευχαριστώ πάρα πολύ για την ανεκτίμητη προσφορά σου.

Πάντως, εγώ ο γρουσούζης, όταν πρόκειται για δώρα σκέφτομαι κάπως έτσι:

[youtube]Vqavhn9TlSg[/youtube]

Τάσο εσύ έχεις προσφέρει πολύ περισσότερα και αφανώς, άρα αξίζουν τα διπλά.

Όσο για τα δώρα συμφωνούμε απολύτως!

Call me Natasha. Και ο νοών, νοείτω. Ο μη νοών, θα περιμένει τα βίντεο της εκδήλωσης "Επιστήμη και θρησκεία" για να νοήσει.

[youtube]zZumK-Ewyh8[/youtube]