Nemertes έγραψε:Παίδες καλημέρα.
Τα αλαλούμ της ασυνεννοησίας
Φίλες-φίλοι αθεϊστές στα περισσότερα νήματα οι εντάσεις αντιπαραθέσεων δίνουν και παίρνουν και μεταφερόμαστε, άθελά μας, σε απομιμήσεις καυγάδων φοιτητικών συνελεύσεων και συνεδριάσεων του ελληνικού κοινοβουλίου. Θέλω να ξέρω, για ποιο λόγο στήνουμε την Ένωση των Άθεων, αν παρουσιάζουμε παρόμοιες και χειρότερες εικόνες που αποτελούν αρνητικές προϋποθέσεις στην υλοποίηση των σκοπών που αναφέρονται στην ιδρυτική πράξη του Καταστατικού μας.
Όπως βλέπετε, δικαιώνεται ο Batsic, για τα μιμίδια που κουβαλάμε, όπως και τα γονίδια, από γονείς και δασκάλους. Το μυαλό μας υπόκειται σε επιρροές και φορτωνόμαστε με τα θετικά και τα’ αρνητικά που βλέπουμε και ακούμε.
Πρέπει ν’ ακούμε τη αγαπητή μας Ιοκάστη που φωνάζει ότι μεγαλώσαμε πια, και καιρός είναι να απαλλαγούμε από τις όποιες παιδικές μας αρρώστιες, προσθέτει ο Επικουρίδης.
Είναι επικίνδυνα αυτά που κουβαλούμε, ως κληρονομική κατάρα από γενεά σε γενεά. Αυτά μας αναγκάζουν, με τη παραμικρότερη αφορμή και σε κάθε ευκαιρία, να ξιφουλκούμε, έτοιμοι, να ξεκοιλιάσουμε κάθε ένα που διαφωνεί μαζί μας. Με αυτές τις «αρετές» πως θα αποδείξουμε ότι μπορούμε να περάσουμε τις αξιόλογες αντιθεϊστικές θέσεις μας; Θα μπορέσουμε να λέμε όλοι μαζί το ίδιο τραγούδι συγχρόνως; Να γίνουμε το τιμ σοβαρών και υπεύθυνων πολεμιστών με ομόρροπη και ομόφωνη επιδίωξη ξεκάθαρων και αποφασιστικών θέσεων και ενεργειών;
Αγαπητή Μελάνη και υπόλοιποι συντονιστές- διαχειριστές, όταν μπήκα στην ομάδα, σας είχα ευχαριστήσει για τη θερμή υποδοχή και γράφτηκα, με δονούμενη την ελπίδα, ότι βρήκα επί τέλους ένα ενεργειακό και ελπιδοφόρο-αγωνιστικό πνευματικό ορμητήριο, μέσα από το οποίο, θα μπορούσα, μαζί σας, πριν αποχωρήσω για τους «μεταφυσικούς παραδείσους», να αφήσω και εγώ το κάτι τι. Έτσι για τη τιμή και την μνήμη των κακοποιηθέντων προγόνων μας, από τη «σάρα, τη μάρα και το κακό συναπάντημα». Θα κάνουμε κάτι ή θα με αναγκάσετε να αποσυρθώ με σκυμμένο το κεφάλι, αποθαρρυμένος, ότι δεν μας απόμεινε καμιά ελπίδα πια, για κάτι ελπιδοφόρο, στο μελλοντικό χωροχρόνο, για τα παιδιά και τα εγγόνια όλων σας κ’ εμού που βρίσκομαι κοντά στα σύνορα της ανυπαρξίας;
Φυσικά, δεν φιλοδοξώ να αναλάβω ηγετικές πρωτοβουλίες. Θα είμαι όμως κοντά σας. Έτσι σαν γηραιός σύντροφος-εκπρόσωπος των δικών σας γονέων-μέλος, για να παρακολουθώ με χτυποκάρδι τις δικές σας επιτυχίες και να διαλαλώ τα εύγε περιχαρής, για τους νικηφόρους αγώνες σας. «Άιντε ορέ τραβάτε ομπρός χωρίς κιουτέμματα και μην κοντοστέκεστε», όπως ορμήνευε και ο Μακρυγιάννης.
Θεωρώ ότι αποτελεί καλή ιδέα , να δούμε τι λέει ο σατυρικός Γ. Σουρής στο διαχρονικό και προφητικό ποίημα που ακολουθεί, σχετικά με την οικονομική κρίση που περνούμε σήμερα, ώστε ν’ αλλάξουμε κάτι από αυτά που μας ταλανίζουν και τυρρανικά μας στροβιλίζου:
«Ἀνθολογία τῆς Οἰκονομίας»
Πρώτος στίχος:
Ποιὸς εἶδε κράτος λιγοστὸ
σ᾿ ὅλη τὴ γῆ ἑκατὸ νὰ ἐξοδεύῃ
καὶ πενήντα νὰ μαζεύη
Τελευταίος στίχος:
«Δυστυχία σου Ἑλλάς, μὲ τὰ τέκνα ποὺ γεννᾶς.
Ὦ Ελλάς, ἡρώων χώρα, τί γαϊδάρους βγάζεις τώρα;»
Απολαύστε το, στο ιντερνέτ ολόκληρο.
