Προσωπική αντίληψη της έννοιας "Θεός"
Δημοσιεύτηκε: 16 Ιουν 2010 16:06
Είναι το πρώτο θέμα που ανοίγω καπάκι μετά την εγγραφή μου.Αφορμή στάθηκε μια λίστα στο θέμα "Διάσημοι άθεοι και τσαρλατάνοι" ή κάπως έτσι, που μεταξύ άλλων, στην εν λόγω λίστα συγκαταλέγετε και τον George Carlin.Θεώρησα την αφορμή αυτή καλή πάσα για ένα άλλο θέμα , το οποίο δεν έχει και μεγάλη σχέση με τον κ.Carlin.
Κατ΄αρχήν κατ΄αρχάς ο George Carlin έχει τοποθετηθεί ανοιχτά για το θέμα αυτό και στον Larry King, αλλά και στο HBO του, Jammin in New York.Λέει μάλιστα ξεκάθαρα στον Larry King ότι "όχι δεν είμαι άθεος, μιας και αυτό είναι θέμα πίστης."(sic)
Πριν συνεχίσω θα ήθελα να πω πως είμαι πιο κοντά στην λογική ενός άθεου γενικότερα.
Εγώ λοιπόν, δεν αυτοχαρακτηρίζομαι άθεος.Όταν ήμουν πρώτη λυκείου, έλεγα ότι είμαι άθεος στην μάνα μου, αλλά μάλλον από αντίδραση το έκανα.Προφανώς είμαι άθρησκος και πολέμιος της κάθε θρησκείας, στο μέτρο που μπορώ τουλάχιστον.Αλλά υπάρχει νομίζω ένα χάσμα μεταξύ θρησκείας και ύπαρξης θεού, μιας και για τις περισσότερες θρησκείες , ο θεός αποτελούσε μόνο ένα μέσο.Όμως το γεγονός να υπάρχει κάποιος θεός, πως μπορεί να επηρεάσει την ζωή μας άραγε?(Προσπαθήστε να μην ταυτίσετε τον Θεό που αναφέρομε με τους θρησκευτικούς θεούς).
Τα δύο ενδεχόμενα δεν είναι ισοπίθανα, και δεν μου αρέσει που το λέω.Δεν έχω καταλήξει βέβαια σε κανένα από τα δύο, γιατί (και έτσι αντιμετωπίζω πλέον αυτό το θέμα) δεν έχει νόημα.Κάποιοι εδώ μπορεί να είναι σίγουροι ότι δεν υπάρχει (ή τους αρέσει να μην υπάρχει), αλλά αυτό είναι θέμα πίστης,και ομολογώ πως είναι πιο υγιές από το να πιστεύεις, με τον τρόπο που πιστεύουν σήμερα.Γιαυτό ελπίζω το άρθρο με τα επιχειρήματα υπέρ της μη-ύπαρξης, να έγινε για χαβαλέ, έτσι για να γελάσουμε, γιατί σε κάθε άλλη περίπτωση είναι τραγικό.
Έχω ακούσει επίσης πως όταν πιστεύεις σε κάποιον θεό,είσαι κατά κάποιο τρόπο φυλακισμένος/"δεμένος"/δούλος.Όσο μιλάμε για θρησκείες, συμφωνώ , μιας και αυτός είναι ο σκοπός τους, και ως μέσο χρησιμοποιούν τον αόρατο άνθρωπο.
Αυτό που αναρωτιέμαι λοιπόν είναι αν θα σας πείραζε να υπήρχε ένας θεός, ο οποίος βέβαια δεν έδινε δεκάρα για το τι γίνεται εδώ στην Γη.Να είναι δηλαδή ουδέτερος.Και τονίζω, δεν αναφέρομε σε θρησκευτικούς θεούς, αλλά σε κάτι το οποίο μου είναι δύσκολο να περιγράψω.
Ο George Carlin λοιπόν έκλεισε το HBO Jammin in New York με αυτό:
"I think we're part of a greater wisdom than we will ever understand. A higher order. Call it what you want. Know what I call it? The Big Electron. The Big Electron...whoooa. Whoooa. Whoooa. It doesn't punish, it doesn't reward, it doesn't judge at all. It just is. And so are we."
Στην περίπτωση που υπάρχει, δεν πιστεύω να το έχει πετύχει κανείς τόσο πολύ στην περιγραφή, όσο ο Carlin.
Υ.Γ-Θεωρώ γενικότερα μάταια και χωρίς νόημα την φιλοσοφική συζήτηση περί ύπαρξης ή όχι ενός θεού, γιατί σε κάθε περίπτωση δεν θα μπορέσουμε να το αποδείξουμε και δεν παίζει και τόσο ρόλο στην τελική.
Πριν συνεχίσω θα ήθελα να πω πως είμαι πιο κοντά στην λογική ενός άθεου γενικότερα.
Εγώ λοιπόν, δεν αυτοχαρακτηρίζομαι άθεος.Όταν ήμουν πρώτη λυκείου, έλεγα ότι είμαι άθεος στην μάνα μου, αλλά μάλλον από αντίδραση το έκανα.Προφανώς είμαι άθρησκος και πολέμιος της κάθε θρησκείας, στο μέτρο που μπορώ τουλάχιστον.Αλλά υπάρχει νομίζω ένα χάσμα μεταξύ θρησκείας και ύπαρξης θεού, μιας και για τις περισσότερες θρησκείες , ο θεός αποτελούσε μόνο ένα μέσο.Όμως το γεγονός να υπάρχει κάποιος θεός, πως μπορεί να επηρεάσει την ζωή μας άραγε?(Προσπαθήστε να μην ταυτίσετε τον Θεό που αναφέρομε με τους θρησκευτικούς θεούς).
Τα δύο ενδεχόμενα δεν είναι ισοπίθανα, και δεν μου αρέσει που το λέω.Δεν έχω καταλήξει βέβαια σε κανένα από τα δύο, γιατί (και έτσι αντιμετωπίζω πλέον αυτό το θέμα) δεν έχει νόημα.Κάποιοι εδώ μπορεί να είναι σίγουροι ότι δεν υπάρχει (ή τους αρέσει να μην υπάρχει), αλλά αυτό είναι θέμα πίστης,και ομολογώ πως είναι πιο υγιές από το να πιστεύεις, με τον τρόπο που πιστεύουν σήμερα.Γιαυτό ελπίζω το άρθρο με τα επιχειρήματα υπέρ της μη-ύπαρξης, να έγινε για χαβαλέ, έτσι για να γελάσουμε, γιατί σε κάθε άλλη περίπτωση είναι τραγικό.
Έχω ακούσει επίσης πως όταν πιστεύεις σε κάποιον θεό,είσαι κατά κάποιο τρόπο φυλακισμένος/"δεμένος"/δούλος.Όσο μιλάμε για θρησκείες, συμφωνώ , μιας και αυτός είναι ο σκοπός τους, και ως μέσο χρησιμοποιούν τον αόρατο άνθρωπο.
Αυτό που αναρωτιέμαι λοιπόν είναι αν θα σας πείραζε να υπήρχε ένας θεός, ο οποίος βέβαια δεν έδινε δεκάρα για το τι γίνεται εδώ στην Γη.Να είναι δηλαδή ουδέτερος.Και τονίζω, δεν αναφέρομε σε θρησκευτικούς θεούς, αλλά σε κάτι το οποίο μου είναι δύσκολο να περιγράψω.
Ο George Carlin λοιπόν έκλεισε το HBO Jammin in New York με αυτό:
"I think we're part of a greater wisdom than we will ever understand. A higher order. Call it what you want. Know what I call it? The Big Electron. The Big Electron...whoooa. Whoooa. Whoooa. It doesn't punish, it doesn't reward, it doesn't judge at all. It just is. And so are we."
Στην περίπτωση που υπάρχει, δεν πιστεύω να το έχει πετύχει κανείς τόσο πολύ στην περιγραφή, όσο ο Carlin.
Υ.Γ-Θεωρώ γενικότερα μάταια και χωρίς νόημα την φιλοσοφική συζήτηση περί ύπαρξης ή όχι ενός θεού, γιατί σε κάθε περίπτωση δεν θα μπορέσουμε να το αποδείξουμε και δεν παίζει και τόσο ρόλο στην τελική.