forum.atheia.gr

]χρειάζονται για να μην χάσουμε την ταυτότητα μας? μήπως δημιουργούν πρακτικά προβλήματα στον άνθρωπο?

Μeτα το παρακατω σχολιο του αριστοτελη και του dtango με τον οποιο συμφωνω στο δευτερο μερος του απο το σχολιο του πρεπει να συμπληρωσω κατι που εγραψα σε ενα αλλο θεμα

dtango έγραψε:

aristotelis_1 έγραψε:[και πολυ καλα εκανες και εγω ετσι ειμαι δε θα παρατισουμε τα ηθη και τα εθιμα τοσο ετων αλλο το να μη πιστευεις η να διαφωνεις με κατι και αλλο τα εθιμα]

Σωστή η άποψή σου, Άρη, αλλά εξαρτάται από το έθιμο.
Φαντάζεσαι να είχαμε και εμείς την κλειτοριδεκτομή ως έθιμο;

mpamiatzis έγραψε:
Επειδη ηθελα να γραψω κατι για την παραδοση και επειδη ανοιξατε συζητηση με τον dtango γραφω μια δικη μου αποψη για την παραδοση:

Καποτε καπου παρατηρήθηκε οτι η ποση γαλατος αγελαδος προκαλει θανατους (προφανος καποιος ιος) ετσι βγηκε μια γενικη οδηγια για να σταματησει η καταναλωση γαλατος. Μετα απο μερικα χρονια επιτραπηκε η καταναλωση γαλατος ομως σε μια περιοχη συνεχισαν να μην πινουν γαλα ως αναμνηση εκεινης της οδηγιας
Παραδοση λοιπον ειναι η συνεχιση μια οδηγιας-πρακτικης παρολο που εκλειπουν οι λογοι για τους οποιους αρχικα επιβληθηκε-διαδοθηκε

και συμπληρωνω μερικα εθιμα και παραδοσεις δεν εχουν και δεν ειχαν κανενα πρακτικο λογο υπαρξης-δημιουργιας π.χ η κλειτοριδεκτομη, η μετανοια, το προσκυνιμα (με πεντε κοκαλα που πρεπει να ποιανουν γη) κτλ και οφειλονται καθαρα στην απεραντη και απυθμενη βλακεια του ανθρωπινου ειδους.

εχετε διαφορετικη αποψη?

Υ.Σ: Αντιθετα παραδοσεις οπως η φουστανελα θα πρεπει να διατηρηθουν για να αεριζονται τα ουμπαλα διοτι πολυ ανθρωποι δεν εχουν καλη σχεση με το νερο.
Υ.Σ: Δεν ξερω αν υπαρχει καποιο θεμα για την παραδοση ή αν εχω κανει λαθος που το ανοιξα σε αυτη την ενοτητα

mpamiatzis έγραψε:Παραδοση λοιπον ειναι η συνεχιση μια οδηγιας-πρακτικης παρολο που εκλειπουν οι λογοι για τους οποιους αρχικα επιβληθηκε-διαδοθηκε

Όπως είχα γράψει και στην αρχική ανάρτηση, ο ορισμός αυτός είναι πολύ σωστός και σπάνια έχει εξαιρέσεις.

mpamiatzis έγραψε:…και συμπληρωνω μερικα εθιμα και παραδοσεις δεν εχουν και δεν ειχαν κανενα πρακτικο λογο υπαρξης-δημιουργιας π.χ η κλειτοριδεκτομη, …

Θα αναφερθώ πάλι σε όσα είχαν γραφτεί αρχικά μια και το νήμα ετούτο είναι αφιερωμένο στην παράδοση.
Τα κοριτσάκια από την ηλικία των 7 με 8 ετών τα έκλειναν όλοι οι λαοί σε σκοτεινά μέρη, απομονωμένα, ώστε να παραμείνουν αγνά μέχρι την ηλικία που θα μπορούσαν να τεκνοποιήσουν.
Η κλειτοριδεκτομή θεωρώ ότι υπήρξε μια πρώτη προσπάθεια να εξασφαλίσουν την διατήρηση της παρθενίας της κοπέλας αφαιρώντας της την επιθυμία για σεξ.
Ο Λοξίας είχε απαντήσει τότε ότι Η κλειτορίδα δεν αποτελεί το κέντρο της σεξουαλικής επιθυμίας στις γυναίκες. και φυσικά είχε δίκιο. Το κέντρο αυτό βρίσκεται στον εγκέφαλο.
Το θέμα είναι ότι μετά την κλειτοριδεκτομή προχώρησαν στον αγκτηριασμό.
Αγκτηριασμός ονομάζεται μια φυσική ζώνη αγνότητας η οποία δημιουργείται δια της συρραφής των χειλέων του κόλπου.

ΙΑΣΠΙΣ έγραψε: Μια άλλη κατηγορία πολιτισμικών επιδράσεων αφορά την υιοθέτηση σε ορισμένους πολιτισμούς συμπεριφορών και πρακτικών που είναι επικίνδυνες για την υγεία. Κλασικό παράδειγμα αποτελεί ο σεξουαλικός ακρωτηριασμός (κλειτοριδεκτομή και αιδοιεκτομή, γνωστός και ως φαραωνική περιτομή) στα κορίτσια της περιοχής της Αιγύπτου, του Σουδάν και της Σομαλίας, ο οποίος εφαρμόζεται από την αρχαιότητα. Ο πρώτος που εφάρμοσε τον γυναικείο ευνουχισμό θεωρείται ότι ήταν ο βασιλιάς Αδράμυττος των Λυδίων στο χαρέμι του. Σε πρόσφατη μελέτη διαπιστώθηκε ότι το 90% των γυναικών στο Κάιρο είχαν υποστεί αυτή την τραυματική εμπειρία, προκειμένου να αποθαρρυνθούν οι προγαμιαίες σεξουαλικές επαφές. Το έθιμο, που περιλαμβάνει εκτός από τον ακρωτηριασμό της κλειτορίδας και των μικρών χειλέων του αιδοίου τη συρραφή του κόλπου πλην μιας μικρής οπής, έχει πολλές αρνητικές επιπτώσεις στην υγεία των γυναικών. Δυσχεραίνει την ούρηση, επιμηκύνει το χρόνο εκκένωσης της κύστης, προκαλεί επίπονα συμπτώματα κατά την έμμηνο ρύση, αυξάνει σημαντικά τις λοιμώξεις του ουροποιητικού συστήματος, τα νοσήματα των νεφρών και διάφορες άλλες φλεγμονές της πυέλου. Επιπλέον, λόγω της συρραφής, οι γυναικολογικές και προληπτικές εξετάσεις είναι αδύνατες μέχρι να παντρευτεί η κοπέλα. Αλλά και όταν ο σύζυγος ανοίξει (συνήθως με μαχαίρι) τη συρραφή του κόλπου, προκαλούνται έντονοι πόνοι, ενώ η όλη κατάσταση οδηγεί σε μείωση ή εξαφάνιση της ερωτικής επιθυμίας. Επίσης, ο ουλώδης ιστός που αναπτύσσεται δυσκολεύει τον τοκετό, αυξάνοντας την περιγεννητική θνησιμότητα και νοσηρότητα.

Μπορούμε να θεωρούμε βέβαιο δηλαδή ότι και η κλειτοριδεκτομή αποτελεί την συνέχεια μιας πρακτικής που αρχικά εφαρμόστηκε για συγκεκριμένο λόγο.
Τα περί εφαρμογής της πρακτικής αυτής αρχικά από τον Άδράμυττο έχουν αξία μόνον επειδή αναφέρεται ότι την εφάρμοσε στο χαρέμι του, καθώς και το έθιμο της διατήρησης χαρεμιού έχει και αυτό την ιστορία του η οποία πάει πολύ πολύ πίσω στην προϊστορία.

επιλεκτικά

όχι ανεξέταστα


και κυριως

Π Ρ Ο Α Ι Ρ Ε Τ Ι Κ Α

Συμφωνώ με τους προλαλήσαντες. Δεν θεωρώ πως τα έθιμα διατηρούν την ταυτότητα μιας χώρας, καμιά φορά μάλιστα δημιουργούν αρνητικές συμπεριφορές (να μην πω για τα περιττά κρατικά έξοδα). Και πάλι καλά που δεν έχουμε τα επώδυνα έθιμα άλλων χωρών, όπως αυτά που αναφέρθηκαν.

Γιορτές χρειάζεται ο κόσμος αλλά θεωρώ πως θα μπορούσαν να γίνουν σε διαφορετικό πλαίσιο (κι έχει γίνει νομίζω και σχετική συζήτηση στο φόρουμ).

Στο βιβλίο του "Επιθετικότητα" ο Κόνραντ Λόρεντς αφιερώνει κάποιες σκέψεις στο θέμα της παράδοσης. Υπογραμμίζω τα σημεία που βρίσκω σημαντικά για τη συζήτησή μας:

κεφ.13, σελ.170-171:

Το "ιερό έθιμο" οφείλει την κινητήρια δύναμή του σε φυλογενετικά εξελιγμένα σχήματα της συμπεριφοράς, δύο από τα οποία έχουν ιδιαίτερη σπουδαιότητα. Το ένα είναι η αντίδραση του αγωνιστικου΄ενθουσιασμού με τον οποίο η κάθε ομάδα υπερασπίζεται τους δικούς της κοινωνικούς κανόνες και τυπικά [...]. Το άλλο είναι ο σκληρός σαρκασμός της ομάδας προς όποια από τα μέλη της αποτυγχάνουν να προσαρμοστούν στην "καλή μορφή" συμπεριφοράς. [...]

Δεν έχουμε καμμιά άμεση γνώση της λειτουργίας και/ή της αξίας σε επιβίωση των περισσότερων από τα καθιερωμένα έθιμά μας, παρά την συγκινησιακή μας πεποίθηση πώς πραγματικά συνιστούν υψηλές αξίες. [...] Η φυσική επιλογή προσδιόρισε την εξέλιξη του πολιτισμού με τον ίδιο τρόπο που το έκανε για τα είδη. Και στις δύο περιπτώσεις, η μεγάλη συνιστώσα της εξέλιξης είχε σαν αποτέλεσμα λύσεις που μποεί να μην ήταν οι καλύτερες, τουλάχιστον όμως αποδείκνυαν το εφικτό τους με την ίδια την ύπαρξή τους. [...] Καθόλου περίεργο, λοιπόν, αν ανάμεσα στους κοινωνικούς κανόνες και στα τυπικά του κάθε πολιτισμού βρίσκομε σημαντικά άχρηστα ή ακόμη και σαφώς ανεπαρκή, που η επιλογή παρ' όλα αυτά αμέλησε να εξαλείψει. [...]

Εν τούτοις, έστω κι αν μερικοί κανόνες και τυπικά είναι ολοφάνερα κακοπροσαρμοσμένα, αυτό δεν υπονοεί ότι μπορούν να εξαλειφθούν χωρίς δέυτερη σκέψη. Η κοινωνική οργάνωση κάθε πολιτισμού είναι ένα περίπλοκο σύστημα παγκόσμιων αλληλεπιδράσεων ανάμεσα σε παραδοσιακούς κανόνες συμπεριφοράς με διαφορετικές αποκλίσεις, και ποτέ δεν μπορεί να προβλεφθεί χωρίς μια πολύ βαθιά ανάλυση των επιπτώσεων που η περικοπή έστω κι ενός απλού μέρους μπορεί να έχει για τη λειτουργία του συνόλου.

Προσωπική μου άποψη είναι ότι έθιμα και παραδόσεις "χρειάζονται", δεδομένου ότι το ανθρώπινο είδος έχει εξελιχθεί με τέτοιον τρόπο που να του είναι αναγκαία για την κοινωνική συνοχή του. Αυτό δεν σημαίνει ότι όλα και καθένα από τα έθιμα και τις παραδόσεις που υπάρχουν είναι "καλά", σημαίνει απλώς ότι για να νιώθουμε καλά σαν ομάδα χρειαζόμαστε κάποια έθιμα. Τίθεται λοιπόν το ερώτημα ποια θα είναι αυτά τα έθιμα.

Σαφώς θεωρώ ότι έθιμα και παραδόσεις μπορούν και πρέπει να προσαρμόζονται στις ανάγκες κάθε εποχής και κάθε ομάδας ανθρώπων (στην πραγματικότητα, αυτό συμβαίνει ήδη εν μέρει, με τρόπο φυσικό και μη ελεγχόμενο). Σαφώς θεωρώ ότι τα ανθρώπινα δικαιώματα προέχουν οποιασδήποτε παράδοσης και είμαι υπέρ της κατάργησης εθίμων όπως η κλειτοριδεκτομή ή η βρεφοκτονία (πρακτική που εφαρμόζεται σε κάποιες φυλές της Νότιας Αμερικής, είχαμε κάνει μια συζήτηση σχετικά). Η απαγόρευση σε τέτοιες περιπτώσεις ίσως να μην είναι ο συνιστώμενος τρόπος: το καλύτερο είναι η εκπαίδευση, η μόρφωση, η ενημέρωση, τα αντικίνητρα (ή ένα συνδυασμός απαγόρευσης και όλων αυτών).

Νομίζω ότι χρειάζεται να αναθεωρούμε τα έθιμά μας τακτικά, να επανεξετάζουμε κατά πόσο μας εκφράζουν, κατά πόσο συνάδουν με τα ανθρώπινα δικαιώματα, κατά πόσο συμφωνούν με τις αξίες που μπορούν να θεωρηθούν παγκόσμιες, κατά πόσο επιτρέπουν σε όλα τα μέλη της ομάδας να συμμετάσχουν χωρίς να αναγκαστούν να αλλοτριώσουν την προσωπικότητά τους ή να καταπιεστούν, και να τα προσαρμόζουμε ανάλογα.

συμφωνω οτι σχετιζονται με την εξελιξη αλλα οχι οπως το εννοει ο τυπος, δηλαδη περι κοινωνικης συνοχης.
εξελεκτικο πλεονεκτημα ενος εθιμου
το να θελουν στο παρελθον πολλες και παρθενες γυναικες αυτο μπορει να δινει πλεονεκτημα οσον αφορα απο την μια την παραγωγη πολλων και διαφορων απογονων (διαφορετικες ευκαιριες να βγει ενας ισχυρος απογονος ο οποιος θα επιβιωσει, ο νομος της φυσικης επιλογης) και απο την αλλη ο παρθενικος υμενας ειναι μια ασφαλεια για την εν μερει υγεια της γυναικας και τον απογονων της
παραδειγμα Κοινωνικης συνοχης
π.χ. η θρησκεια μπορουμε να ισχυριστουμε οτι κρατα μια κοινωνια σε μα συνοχη και ομογενεια αυτο ομως δεν σημαινει οτι δεν μπορουμε να την αντικαταστησουμε με εθνικισμο (δηλαδη προηγμενο εθιμο) η μορφωση (ακομα ποιο προηγμενο μη εθιμο). Κοινωνικη συνοχη δεν εχουμε μονο οταν οι ανθρωποι κανουν το ιδιο αλλα οταν επιδιωκουν το ιδιο.
Φανταστιται την ρωσια μετα την επανασταση να καθηλωνουν την θρησκεια αργησε πολυ να καταρευσει η κοινωνια. Οχι ρε μπαμιατζη αλλα υπηρχαν αλλα εθιμα και παραδοσεις. οχι δεν υπηρχαν εθιμα και παραδοσεις.... υπηρχαν απλος οδηγιες και πρακτικες



Αυτη την στιγμη εχουμε σφαγες στην Αφρικη για πολλες απο τις οποιες ευθυνη εχουν παλαια και νεα εθιμα θα ελεγα με τα ματια μαλιστα ενος δυτικου οτι δεν υπαρχει καμια συνοχη σε αυτη την ηπειρο. Και ομως αυτες οι σφαγες αν το δειτε απο τα ματια ενος μελλοντικου βιολογου που μελετα την εξελιξη ειναι η εξελιξη. ειναι η επιβιωση του ισχυρου.

Υ.Σ: προσοχη δεν υποστηριζω οτι πρεπει να κατργηθουν τα εθιμα δηλαδη οι σοφιες που ειναι ελεγμενες, τεσταρισμενες σε βαθος χρονου.... λεω οτι πρεπει να μελετησουμε τι στο διαλο ειναι αυτο που λεμε παραδοση, και εθιμα

Ας διευκρινίσω κι εγώ πως στο προηγούμενο σχόλιο εξέφρασα μόνο το πώς βλέπω τα έθιμα και τι σημαίνουν για μένα (λίγο πολύ τίποτα) και πως δεν υποστηρίζω την κατάργηση των εθίμων γενικότερα. Είμαι της άποψης πως δεν μπορείς να επιβάλεις στον άλλον κάποια πράγματα. Ακόμη και τα βίαια έθιμα που έχουν αναφερθεί αν δεν θελήσει ο ίδιος ο κόσμος να τα αποβάλει η απαγόρευση από μόνη της δεν θα έχει κανένα ουσιαστικό αποτέλεσμα. Συμφωνώ με την Μελάνη και για τους τρόπους «κατάργησης» κάποιων εθίμων (μόρφωση κλπ) και για την αναθεώρηση των υπολοίπων.

εγω ειμαι υπερ τον εθιμον
αν τωρα καποιος δεν θελει μαγκια του να μην τα εφαρμοζει αλλα να μην κριτικαρει σε οσους τους αρεσουν τα ηθη και εθιμα του καθε τοπου
και μην αρχισει καποιος να λεει για εθιμα για σφαγες λεμε απλα εθιμα τωρα

Αριστοτέλη πριν από όχι και τοσο πολλά χρόνια (γύρω στο 1920) στα χωριά της Δυτικής Μακεδονίας οι μοιχαλίδες (δηλαδή οι παντρεμένες που απάτησαν τον άντρα τους) διαπομπεύονταν γυμνές πάνω σε ένα γαιδούρι στους δρόμους του χωριού (καταλαβαίνει κανείς ποιά ήταν η θέση τους στην κλειστή αυτή κοινωνία μετά από αυτό το γεγονός). Μήπως θα έπρεπε να επαναφέρουμε το "έθιμο" αυτό στο σήμερα;
Με αυτό το παράδειγμα θέλω απλώς να υπογραμμίσω την άποψη των προλλαλησάντων ότι τις παραδόσεις και τα έθιμα πρέπει να περνάμε από την κρησάρα του ΟΡΘΟΥ ΛΟΓΟΥ πριν τα αποδεχθούμε

αυτο δεν ειναι εθιμο ειναι μεσσαιωνικο βασανιστιριο φιλε μου
εθιμα ειναι τοσα πολλα που κανουμε ολα αυτα τα χρονια και δε πρεπει να ξεχαστουνε γιατι οπως λεει και μια παριμια λαος που ξεχνα την ιστορια του δεν εχει μελον

ρε αριστο πες ενα. π.χ ο γαμος με ασπρο νυφικο ειναι εθιμο 80 χρονων για την ελλαδα ενω το χριστουγενιατικο ελατο 40.

μην μπερδευεις το εθιμο με την ιστορια

μια παριμια λαος που ξεχνα την ιστορια του δεν εχει μελον

δεν ειναι παριμοια (δηλαδη λαικη σοφια). το εχει γραψει ο τρικουπης στο προλογο του για το εργο του " ελληνικη επανασταση" (νομιζω)

aristotelis_1 έγραψε:εθιμα ειναι τοσα πολλα που κανουμε ολα αυτα τα χρονια και δε πρεπει να ξεχαστουνε γιατι οπως λεει και μια παροιμια λαος που ξεχνα την ιστορια του δεν εχει μελλον

Your argument is invalid.

Το έθιμο της 14ης Φεβρουαρίου είναι παραπάνω από 2000 χρονών. Προέρχεται από μια τελετή προς τιμήν της γονιμότητας που οι Ρωμαίοι αποκαλούσαν Lupercalia. Ωστόσο, κυριολεκτικά σχεδόν κανείς δεν το ξέρει αυτό, και όλοι νομίζουν ότι έχει να κάνει με τον Άγιο Βαλεντίνο, ο οποίος πιθανότατα δεν υπήρξε καν ως ιστορικό πρόσωπο.

Your argument is invalid.

στης 14 φευβρουαριου καθηεροσαμε να γιορταζουν οι ερωτευμενοι αν δεν θελετε μην περνετε στης γυναικες σας δωρα
τσιγουνιδες

Μπα, εγώ παραμένω πιστός στο original έθιμο, οπότε ντύνομαι λυκάνθρωπος και τη μαστιγώνω αλύπητα πριν τη βιάσω.

καλα αν σεληνιαζεσαι φαε και καποιο απ τα θυματα σου

Τι θα πει αν "χρειάζονται"; Θα το αποφασίσει καμιά επιτροπή αυτό; Για να έχουν επιβιώσει κάποια πράγματα μέχρι σήμερα σημαίνει πως κάπου εξυπηρετούν. Όταν πάψει να υπάρχει η αναγκαιότητα που τα αναπαράγει θα μαραθούν μόνα τους.

Κόκκινη Τζιχάντ έγραψε:Τι θα πει αν "χρειάζονται"; Θα το αποφασίσει καμιά επιτροπή αυτό; Για να έχουν επιβιώσει κάποια πράγματα μέχρι σήμερα σημαίνει πως κάπου εξυπηρετούν. Όταν πάψει να υπάρχει η αναγκαιότητα που τα αναπαράγει θα μαραθούν μόνα τους.

We are here to laugh at the odds...
Circumcision is odd!

Τα έθιμα μαζί με την γλώσσα και τον τόπο αποτελούν την συνεκτική βάση κάθε λαού.. συνεπώς είναι χρήσιμα και καλό είναι να τα αφήνουμε εκεί που είναι...

Τα έθιμα αποτελούν είτε αποτύπωση της καθημερινότητας και σημαντικών γεγονότων που αφορούν έναν λαό (ιστορική μνήμη), είτε εξυπηρετούν θέματα υγιεινής (περιτομή, δίαιτα), είτε θέματα διαπαιδαγώγησης (κοινωνικότητα, συλλογικότητα), είτε θέματα σκληραγώγησης (αντοχή ατόμου, προετοιμασία για μάχη)..

Μπορεί στις μέρες μας πολλά να έχουν ξεφτίσει ή να μην είναι ορατός ο λόγος ύπαρξης τους αλλά όταν καθιερώθηκαν είχαν σίγουρα κάποιο πολύ καλό λόγο..

Είμαστε μια γενιά που δεν έχει ζήσει πόλεμο και κακουχίες και βλέπουμε πολλά πράγματα ρομαντικά.. όμως τα έθιμα και η προετοιμασία που παρέχουν φαίνονται στην κρίση, όχι στο βόλεμα.. και η κρίση είναι κάτι που αργά ή γρήγορα χτυπά πάντα την πόρτα κάθε λαού και κάθε ανθρώπου.. και η ιστορία πάντα επαναλαμβάνεται..

Βλέπω γενικά ότι οι περισσότεροι εδώ μέσα έχετε μια πιο ριζοσπαστική, διεθνιστική φιλοσοφία που οδηγεί στην ακύρωση εθίμων και εθνικών δεσμών όμως κανείς μας δεν έχει ζήσει τις συνθήκες που επιβάλουν τέτοιους δεσμούς και για αυτό δεν βλέπεται την αξία τους..

Οι άνθρωποι ενώνονται σε λαούς όχι τυχαία ούτε για να εξυπηρετήσουν τρίτους.. το κάνουν από ανάγκη και για να εξυπηρετήσουν πρώτα από όλα τους ίδιους μέσω αυτής της άτυπης "συμμαχίας" με τους ομοίους τους.. και αυτό φαίνεται πάντα στην κρίση.. όπως εκεί φαίνεται και το ότι δεν είμαστε όλοι ίδιοι και δεν μπορούμε να είμαστε όλοι ίδιοι..

Η οικογένεια π.χ. είναι ένας δεσμός που πολλοί βλέπουνε να ξεθωριάζει (και έχει ξεθωριάσει σε άλλες χώρες πάρα πολύ).. σήμερα όμως που έχουμε οικονομική κρίση πάρα πολλοί επιβιώνουν από αυτόν ακριβώς το θεσμό..

@ panos

επιλεκτικά

όχι ανεξέταστα

και κυριως

Π Ρ Ο Α Ι Ρ Ε Τ Ι Κ Α

οι ανθρωποι χωρίζονται επειδη εχουν "ενωθει" σε λαούς

ηθη και εθιμα μεταβάλλονται, εξελίσσονται.

όπου αυτό εμποδίζεται
εχεις ατταβισμό, σκοταδισμό και

κ α τ α π ι ε σ η

Φυσικά και τα έθιμα και οι παραδόσεις χρειάζονται. Εκεί που πρέπει να στοχεύουμε όλοι μας είναι στο τί έθιμα είναι αυτά, αν πλήτουν ανθρώπους και αν επιβάλλονται.

Ενα όμορφο μυαλό δεν θα προσπαθούσε να εισάγει σε μια κοινότητα ως έθιμο/παράδοση πχ.την κλειτοριδεκτομή ή τη μπούργκα.
Χτυπάς συγκεκριμένα λοιπόν αυτό το αποτέλεσμα ενός νοσηρού μυαλού, και όχι τα έθιμα που συνδέουν ένα λαό ή γενικά κάθε έθιμο.

Εκτος αν ο σκοπός σου είναι να πλήξεις τον ίδιο τον λαό (ή τους λαούς), οπότε ξεκινάς να σπας τους συνδετικούς κρίκους του όπως είναι τα έθιμα και οι παραδόσεις.