Γιατρος Του Ικα έγραψε:Θεόφιλε από μένα τα εξής:
Όταν η ανθρωπότητα φτάνει στην πορεία αναζήτησης της γνώσης σε κάποιο σημείο που αυτή η αναζήτηση καθυστερεί για διάφορους λόγους τότε υπάρχουν δύο δρόμοι:
Όταν όμως αναζητά να γνωρίσει τον εαυτό του η τον ψυχικό του κόσμο ακολουθεί τον ποιητικό λόγο και τον θείο λόγο.
-Ο δρόμος της επιστήμης: τι ξέρουμε ήδη; πως θα μπορούσε να ερμηνευτεί αυτό που ακόμη δεν κατανοούμε πλήρως; Στην συνέχεια προσπαθούμε να διατυπώνουμε υποθέσεις που βασίζονται στα πράγματα που ήδη ξέρουμε όσο αυτό είναι δυνατόν. Επιπλέον προτείνουμε μεθόδους με τις οποίες θα μπορούσαν να επαληθευτούν ή να διαψευστούν αυτές οι υποθέσεις. Αν επαληθευτούν έχουμε προχωρήσει ένα βήμα παρακάτω στην πραγματική κατανόηση της φύσης του κόσμου μας. Αν διαψευστούν επίσης κατά κάποιον τρόπο, μόνο που εδώ χρειάζεται να διατυπώσουμε εναλλακτικές υποθέσεις και να τις περάσουμε από την ίδια βάσανο.
ως πρός την επιστήμη, η ανάλυση σου είναι ακριβής και αναλυτική, συμφωνώ απολύτως.
-Ο δρόμος της θρησκείας-μεταφυσικής: Καμωνόμαστε ότι ξέρουμε ήδη την απάντηση. Ο και κατά δήλωσή σου άγνωστος θεός-ανώτερη δύναμη (που αφού είναι άγνωστος αναρωτιέμαι που βασίζεσαι να τον επικαλείσαι ως ερμηνευτική παράμετρο για την κατανόηση του κόσμου ή πως ξέρεις καν ότι υπάρχει, είναι άγνωστος θυμάσαι;) τον οποίο συνάγεις από την υποτιθέμενη τάξη του κόσμου. Αποτέλεσμα: πνευματικό-πολιτισμικό τέλμα. Ξέρουμε ήδη την απάντηση (ή όπως είπα καμωνόμαστε ότι την ξέρουμε) οπότε ποιός ο λόγος να ψάχνουμε παραπάνω; Αφού η αιτία είναι η (άγνωστη) "ανώτερη δύναμη.....τώρα πως κάτι που δεν το καταλαβαίνουμε μπορεί να είναι τρόπος για να καταλάβουμε κάτι αυτό μόνο η θεολογίζουσα απολογητική μπορεί να το καταλάβει (;)
Αυτοί που κάνουν πως έχουν καταλάβει τα πάντα επειδή γενικεύουν στο όνομα μιας ανώτερης δύναμης είναι ανόητοι, την ανώτερη δύναμη την χρειάζεσαι όταν φτάσεις σε αδιέξοδο,για αυτόν τον λόγο και επειδή δεν μπορούμε να είμαστε σίγουροι για να απορρίψουμε αν όλα όσα υπάρχουν σε αυτόν τον κόσμο είναι προιον τύχης η αναγκαιότητας, η αν υπάρχει η όχι μια αρχική αιτία, με αυτήν έννοια τοποθετώ εγώ προσωπικά αυτήν την άγνωστη ανώτερη δύναμη που είναι ο δομικός λίθος των πάντων, αλλά πρόσεξε δεν την προσωποποιώ, αλλά την χρησιμοποιώ σαν άγνωστη αιτία και σαν ανώτερη δύναμη για να καλύψω τις δικιές μου όποιες αδυναμίες. Στην ερώτηση τι υπήρχε πρίν την δημιουργία του κόσμου; οι απαντήσεις, ποιός ξέρει, η μόνον ο θεός ξέρει, εμένα δεν με καλύπτουν, πρέπει να έχω μιά εξήγηση έστω υποθετική, και η ανώτερη δύναμη, μου δίνει έστω μιά ασαφή απάντηση, αλλά απάντηση, και όχι ερωτηματικό.
Για την τάξη στον κόσμο:
α) Ποτέ δεν κατάλαβα γιατί η τάξη (πόσο μάλλον η υποκειμενικά οριζόμενη "αρμονία") απαιτεί την ύπαρξη κάποιας συνειδητής ρύθμισης για να υπάρχει. Τι είναι αυτό που μας λέει ότι τάξη μπορεί να πηγάζει μόνο από την σκόπιμη και προθετική δράση; Αντίθετα βλέπουμε ότι αυτό που ονομάζουμε τάξη και αρμονία στον κόσμο δεν είναι τίποτε άλλο από την γενίκευση της απόλυτα λογικής και αναμενόμενης παρατήρησης ότι η ύλη (ή αν θες να αποφύγουμε τις φιλοσοφικές έννοιες τα πράγματα) συμπεριφέρεται υπό τις ίδιες συνθήκες με τον ίδιο τρόπο. Αυτές είναι οι κανονικότητες της φύσης αυτοί είναι οι φυσικοί "νόμοι" (που βεβαίως δεν είναι νόμοι). Επιπλέον ξέρουμε ήδη, βλέπουμε ότι το μόνο που χρειάζεται για να αναδυθεί αυθόρμητα τάξη στον κόσμο είναι το να υπάρχει αρκετή ενέργεια. Τίποτα το περίεργο ή το μαγικό εδώ που να χρειάζεται υπερβατικές υποθέσεις για να το κατανοήσουμε και σίγουρα για να κατανοήσουμε την αυθόρμητη ανάδυση τάξης δεν χρειάζεται σε καμία περίπτωση η επίκληση κάποιας "δύναμης" ανώτερης, κατώτερης ή ίσης με κάτι άλλο*.
Η συνειδητή ρύθμιση για την τάξη και τη αρμονία είναι σίγουρα αυθαίρετη, την δημιουργεί ο άνθρωπος σαν εργαλείο για να μπορέσει να δώσει μια ερμηνεία και να λειτουργήσει μέσα σε ένα κόσμο εντελώς άγνωστο για αυτόν. σίγουρα ξέρουμε αρκετά για τον εξωτερικό για εμάς κόσμο, αλλά πόσα ξέρουμε για τον εσωτερικό μας κόσμο; τον κόσμο της ψυχής μας;
*(btw η χρήση του συγκριτικού βαθμού προϋποθέτει μέτρο σύγκρισης, ξέρεις πρώτο και δεύτερο όρο σύγκρισης. Αυτή η ανώτερη δύναμη από τι είναι ανώτερη;)
Ανώτερη ως πρωταρχική αιτία ύπαρξης των πάντων, και όλων των συμπάντων. ως γενεσιουργός αιτία ακόμα και ο κενός χώρος με καλύπτει, αν αυτός προυποθέτει την ύπαρξη κόσμων.
β)Εκτός από τάξη στον κόσμο υπάρχει και μπόλικη αταξία, χάος και φθορά. Ο δεύτερος νόμος της θερμοδυναμικής (όπως σου είπε και ο Φάνης) είναι αμείλικτος.
Δεν μιλάω για την μερική αταξία που έτσι και αλλιώς υπάρχει εντός της τάξης, αλλά για την γενική,που επικρατούσε πρίν την δημιουργία του σύμπαντος μας.
Για το ότι η διαίσθηση δικαιώνει την αυθαίρετη πίστη:
Εδώ θα είμαι σύντομος. Καλά με τις περιπτώσεις που η διαίσθηση επιβεβαιώνεται. Τι γίνεται όμως με τις απείρως περισσότερες περιπτώσεις που η διαίσθηση διαψεύδεται; Μήπως γι'αυτό χρειαζόμαστε πιο αντικειμενικά επιστημονικά πρωτόκολλα;
η διαίσθηση δεν υπάρχει για να δικαιώνεται η να διαψεύδεται, αλλά για να οδηγεί, όταν δεν υπάρχει τίποτε άλλο να οδηγήσει την κάθε φορά υπάρχουσα κατάσταση.
