forum.atheia.gr

SinneR έγραψε: δέν θα είμαστε υπόλογοι για τα αμαρτήματα κάποιου άλλου, θα είμαστε όμως για τα δικά μας.

Δεν έχουμε δικά μας αμαρτήματα...στο είπα και πιο πάνω...
Θα καταδικάσεις λοιπόν τα παιδιά σου;;;

SinneR έγραψε:να σωθούμε από τον πνευματικό θάνατο μετά τον φυσικό. γιατί στον πνευματικό κόσμο μακριά από τον θεό υπάρχει μόνο το σκότος.

Ποιος ο λόγος ύπαρξης του φυσικού θανάτου? Ο Αδάμ και η Εύα ή η αγάπη του θεού?
Γιατί να μπω στον κόπο να προσεγγίσω τον θεό στον πνευματικό κόσμο αφού δεν μπορώ να το κάνω στον φυσικό?
Τελικά εγώ είμαι μακριά από τον θεό ή αυτός από εμένα?

SinneR έγραψε:όλοι για κάποιον λόγο έχουμε την αμαρτία, όλοι κάποια στιγμή βρίσαμε, είπαμε ψέματα, κοροϊδέψαμε ειρωνευτίκαμε, όλα αυτά δείχνουν οτι δέν κάνουμε το θέλημα του θεού. κανείς δεν είναι αναμάρτητος, όλοι έχουμε ανάγκη από συγχώρεση για αυτές τις πράξεις και λόγια που είπαμε ή κάναμε κάποτε στην ζωή μας.

Δηλαδή εσύ δεν βρίζεις, δεν λες ψέμματα, δεν κοροιδεύεις και δεν ειρωνεύεσαι επειδή αυτό είναι το θέλημα του θεού? Όχι επειδή το θες εσύ πραγματικά? Και για να το πω διαφορετικά, εάν εγώ ακολουθώ τους κανόνες του θεού λόγω του φόβου της πιθανής τιμωρίας ή της επιθυμίας για μεταθανάτια επιβράβευση, θα έχω καλύτερη αντιμετώπιση την ώρα της κρίσης από αυτόν που ακολούθησε τους κανόνες παρόλο που δεν τους έμαθε ποτέ ή δεν πίστεψε ποτέ σε κανένα θεό? Αν ναι, δεν χρειάζεται να σχολιάσω τίποτα. Αν όχι, τότε ποιος ο λόγος να αναφέρει ο θεός τους κανόνες του? Μήπως είναι πιο λογικό το να πιστεύουμε πως αν υπάρχει θεός που θα σε κρίνει μετά θάνατον, δεν θα εμφανιζόταν ποτέ άμεσα ή έμμεσα σε αυτόν τον κόσμο?

Λες επίσης πως όλοι έχουμε ανάγκη από συγχώρεση. Εσένα τι σε νοιάζει, να σε συγχωρήσει αυτός που του έκανες κακό ή ο θεός? Γιατί θεωρητικά, ο θεός μπορεί να σου δώσει συγχώρεση αλλά όχι και το θύμα των πράξεων σου. Ή μήπως είναι και το θύμα υποχρεωμένο να σε συγχωρήσει, αλλιώς θα πάει και αυτό στην κόλαση?

Εν αρχήν να χαιρετίσω όλους και όλες, μιας και είναι το πρώτο μου ποστ σε αυτό το όμορφο, καλοστημένο, και με ενδιαφέρον θέμα φόρουμ ( όχι! δεν γλύφω! σλουπ ).
Όπως διάβαζα σε προηγούμενα ποστ του SinneR -σε αυτό το θέμα-, έβγαλα το συμπέρασμα ότι η προσευχή προϋποθέτει πίστη. Είναι ένα λογικό συμπέρασμα έτσι δεν είναι;
Αν ναι, τότε κατά την προσωπική μου άποψη, δεν θα πρέπει να εξετάζουμε αν "πιάνει" η προσευχή η όχι, αλλά το γεγονός πως η πίστη, αυτή καθ αυτή, δεν παραπέμπει αποκλειστικά και μόνο στην αλήθεια.
Όταν κάποιος πιστεύει σε κάτι, δεν είναι απαραίτητο αυτό το κάτι να υφίσταται.
Όταν όμως κάποιος γνωρίζει κάτι, πλέων αυτό το κάτι παίρνει μορφή. Και κατά συνέπεια υπάρχει.
Αυτή τη στιγμή όλες οι θρησκείες βασίζονται σε έγραφα που πιστεύουν πως είναι αληθινά. Ενώ η επιστήμη βασίζεται σε έγραφα που αληθεύουν. Αν και λίγο off topic, Η διαφορά μεταξύ επιστήμης και θρησκείας, είναι πως η επιστήμη όταν βρεθεί κάποιο κεφάλαιο που δεν είναι σωστό, η όταν βρεθεί ένας νέος τρόπος αντίληψης που διευκολύνει την -ας πούμε- προσέγγιση των πραγμάτων, ερευνά, δοκιμάζει, επιβεβαιώνει και αναθεωρεί τους παλιούς νόμους, κανόνες, θεωρίες της. Ενώ η θρησκεία όχι.
Και επιστρέφοντας και τελειώνοντας. Στο μόνο ων που θεωρώ πως πρέπει να πιστεύουμε, να προσευχόμαστε και να κάνουμε δεήσεις, είναι ο εαυτός μας. Γιατί έτσι κι αλλιώς έχουμε μέσα μας τον απόλυτα φυσικό εγωισμό. Όταν αγαπάς, σέβεσαι και κρίνεις σωστά τον εαυτό σου, τότε μπορείς να αγαπήσεις, να σεβαστείς και να κρίνεις σωστά και τον συνάνθρωπο σου.

@ chmod754
Υπάρχουν αντίστοιχα νήματα με όλα τα θέματα που θίγεις. Διάβασε το αρχείο με την ησυχία σου. Μπορείς να χαιρετήσεις και στο "Αυτοσυστηθείτε"

SinneR έγραψε:κανείς δεν είναι αναμάρτητος, όλοι έχουμε ανάγκη από συγχώρεση για αυτές τις πράξεις και λόγια που είπαμε ή κάναμε κάποτε στην ζωή μας.
δέν θα είμαστε υπόλογοι για τα αμαρτήματα κάποιου άλλου, θα είμαστε όμως για τα δικά μας.

Σιννερ, είσαι αιρετικός. Κανείς δεν είναι κοντά στον θεό, αν δεν βαπτιστεί. Το προπατορικό αμάρτημα βαραίνει άπαντες έως την στιγμή της βάπτισης.

Comte de Toulouse έγραψε: Σιννερ, είσαι αιρετικός. Κανείς δεν είναι κοντά στον θεό, αν δεν βαπτιστεί. Το προπατορικό αμάρτημα βαραίνει άπαντες έως την στιγμή της βάπτισης.

απαραίτητη προϋπόθεσή για να βαπτιστεί κανείς είναι να δεχτεί τον Ιησού ώς σωτήρα. αλλιώς δεν έχει κανένα νόημα.

άν ναρκώσω κάποιον και τον βαπτίσω αυτό δέν θα είναι βάπτιση γιατί δέν είχε επίγνωση του τί γινόταν.
η βάπτισή γίνετε συνειδητά. απο την αρχή του χριστιανισμού μόνο όσοι έμπαιναν συνειδητά στο σώμα της εκκλησίας βαπτίζονταν και αυτό για να καθαριστούν απο τις αμαρτίες που έκαναν στην ζωή τους και να αναγεννηθούν, ζώντας μια ζωή καθαρή κοντά στον χριστό.

το νηπιοβάπτισμα δέν έχει κανένα νόημα ούτε αναφέρετε πουθενά στην γραφή. είναι προϊόν παράδοσης.

Εδώ συμφωνούμε, Σίννερ.
Πήγαινε πέστα στο παπαδαριό που βαφτίζουν στο άψε-σβήσε για να αυγατεύουν οι "εγγεγραμμένοι" στο μαγαζί.

SinneR έγραψε:(λουκά 11,9
''σας λέω λοιπών: ζητάτε και θα σας δοθεί, ψαχνετε και θα βρείτε, χτυπάτε την πόρτα και θα σας ανοιχτεί. Οποιος ζητάει παίρνει, όποιος ψάχνει βρίσκει, κι όποιος χτυπάει του ανοίγεται.'')


ρε λουκά εσένα άκουσαν τα έγχρωμα παιδιά μεταναστών στα φανάρια?

(μαρκον 11,21
Ο Πέτρος θυμήθηκε και λέει στον ιησού: ''Διδάσκαλε, κοίτα, η συκιά που καταράστηκες ξεράθηκε''. Τότε ο ιησούς στράφηκε κι είπε στους μαθητές: ''να έχετε πίστη στον θεό. Σας βεβαιώνω πως όποιος πεί σε αυτό το βουνό ''σήκω και πέσε στην θάλασσα'', χωρίς να αμφιβάλει μέσα του, αλλα με πίστη πως ότι λέει γίνεται, τότε θα του γίνει αυτό που ζητάει. Γι αυτό σας λέω: όλα όσα ζητάτε όταν προσεύχεστε, να πιστεύετε οτι θα τα λάβετε, και θα σας δωθούν. Κι όταν στέκεστε να προσευχηθείτε, να συνχωρείτε αν έχετε κάτι εναντίων οποιουδήποτε, ωστε και ο ουράνιος πατέρας σας να συνχωρήσει τα παραπτώματα σας. Εαν όμως εσείς δέν συνχωρείτε, ούτε ο ουράνιος πατέρας σας θα συνχωρήσει τα δικά σας παραπτώματα.'')

όποιος λοιπών προσευχηθεί ειληκρινά προς τον θεό και τον ζητήσει, τότε αυτός θα αποκαλυφθεί στην ζωή του.

καταραμένος είναι όποιος συστήνει ότι η μη παραγωγη έργου για κατανάλωση/εκμετάλλευση εξοντώνεται !

υπαρχουν συκιές με καρπό και χωρίς, όπως και σταφύλια με κουκούτσι και χωρίς

καθήκι ο χριστός κατα μάρκο, σκότωσε τη χίπιικη easy rider συκιά

SinneR έγραψε:

thorn έγραψε:

SinneR έγραψε: Να σωθούμε από τι? Από το βάρος του προπατορικού αμαρτήματος? Δηλαδή θα είμαι εγώ υπόλογος για τα αμαρτήματα του Αδάμ και της Εύας? Είναι αυτό ένδειξη της ύπαρξης ενός πανάγαθου και δίκαιου Θεού? Ή μήπως θα πεις και εσύ πως ο Αδάμ και η Ευα είναι συμβολικά πρόσωπα? Γιατί αν είναι έτσι, τότε δεν με βαραίνει κανένα προπατορικό αμάρτημα και ο Θεός απλά μας δημιούργησε ως πειραματόζωα ή κατοικίδια για να περνάει την ώρα του. Γιατί ένας θεός που σε αγαπάει, απλά δεν δημιουργεί έναν κόσμο γεμάτο από φυσικές καταστροφές, από ασθένειες, από πόνο κτλ. Δημιουργεί τον παράδεισο και δεν βάζει μέσα καμία μηλιά.

να σωθούμε από τον πνευματικό θάνατο μετά τον φυσικό. γιατί στον πνευματικό κόσμο μακριά από τον θεό υπάρχει μόνο το σκότος.
όλοι για κάποιον λόγο έχουμε την αμαρτία, όλοι κάποια στιγμή βρίσαμε, είπαμε ψέματα, κοροϊδέψαμε ειρωνευτίκαμε, όλα αυτά δείχνουν οτι δέν κάνουμε το θέλημα του θεού.
κανείς δεν είναι αναμάρτητος, όλοι έχουμε ανάγκη από συγχώρεση για αυτές τις πράξεις και λόγια που είπαμε ή κάναμε κάποτε στην ζωή μας.

δέν θα είμαστε υπόλογοι για τα αμαρτήματα κάποιου άλλου, θα είμαστε όμως για τα δικά μας.

δεν υπάρχουν αμαρτίες
είμαστε όλοι διάβολοι
δεν υπάρχουν θαύματα
είμαστε όλοι άγγελοι

μην επιχειρείτε συζήτηση γιά πνευματική συνέχεια μετά τον φυσικό θάνατο, ψοφήστε πρώτα και μετά κουνηστε κάνα ποτήρι , καντε κάμμιά εμφάνιση σε πλήθος, φάντασμα κτλ. για να έχουμε κάτι να συζητήσουμε.

Sinner μου φαίνεται πως δεν έχω κανέναν λόγο να διαφωνήσω μαζί σου. Οι απόψεις σου όντως είναι αιρετικές με βάση το δόγμα της ορθόδοξης εκκλησίας - όχι πως αυτό μου λέει κάτι αρνητικό για σένα, αντιθέτως. Μια ερώτηση μόνο, δηλώνεις μέλος της Ελληνικής Ορθόδοξης Εκκλησίας (είναι άσχετη ερώτηση, το ξέρω αλλά δεν μπορώ να μην ρωτήσω).

Του το έχω ρωτήσει κι εγώ και είπε ότι δε δηλώνει Ορθόδος. Τον προέτρεψα μάλιστα να ανοίξει ένα thread για να αναπτύξει την προσωπική του χριστιανική φιλοσοφία.

απορια σημερινη δικια μου, αν ενας αθεος κουμουνιστης χεβιμεταλας ζητησει σε γαμο μια κοπελα σεμνη που οι γονεις της ειναι θρησκοι θα τον δεχτουνε? λογικα οχι γιατι θα πουνε οτι εχει πολλα κουσουρια και δεν της αξιζει και θα πρεπει να βρει εναν καλητερο, τοτε ομως τα λογια του χριστου για το αγαπα τον πλυσιον σου και το αγαπατε αλληλους πανε στραφτι ετσι? ποιος θα ειναι ο κακος της υποθεσης στην ολη φαση?

Νομίζω πως δεν γίνονται έτσι αυτά πια, άμα ένα ζευγάρι θέλει να παντρευτεί θα παντρευτεί κι ας χτυπιούνται κάτω οι γονείς. Τώρα γιατί θα θέλει ο άθεος να παντρευτεί βέβαια, αυτό είναι άλλο θέμα...

[με την ενοια να ζητησει απ τους γονεις την κοπελα τωρα αν παντρευτει σε εκκλησια η δημαρχειο που ειναι αντιθετος και με τα δυο δε τρεχει και τιποτα μια ωρα υποθεση ειναι]

Ιοκάστη έγραψε:Νομίζω πως δεν γίνονται έτσι αυτά πια, άμα ένα ζευγάρι θέλει να παντρευτεί θα παντρευτεί κι ας χτυπιούνται κάτω οι γονείς. Τώρα γιατί θα θέλει ο άθεος να παντρευτεί βέβαια, αυτό είναι άλλο θέμα...

Δλδ οι άθεοι δεν φτάνουν σε γάμο;

Υ.Γ: Τώρα που το θυμάμαι, ο άντρας νυμφεύεται η νύφη πανδρεύεται... Που είναι ο σχιτζης έχει χαθεί!

tiresias09 ναι μωρέ φαντάζομαι πως φτάνουν, να πειράξω λίγο τον φίλο μου τον Αρίστο ήθελα :p (καλοπροαίρετα πάντα).

Αν και γενικότερα δεν ξέρω πως φτάνει ο κόσμος στον γάμο, δεν έχω μπει ακόμα σ’αυτή την φάση…

Η προσευχή ξεκινά από, και καταλήγει στον προσευχόμενο. Η εκπλήρωση της από τους θεούς είναι παντελώς άσχετη. ΑΝ φυσικά η προσευχή είναι προσωπική και όχι κονσέρβα. Αποφασίζοντας για τι θα προσευχηθεί, ο προσευχόμενος θυμάται και επικεντρώνει τις μελλοντικές πράξεις του προς τις πραγματικές του ανάγκες, ξεχωρίζοντας τις ανάμεσα στις πρόσκαιρες επιθυμίες που τον αποπροσανατολίζουν. Tο placebo effect των θεών του δίνει την δυνατότητα να κάνει την παραπάνω επιλογή, ελπίζοντας ότι έτσι προβλέπει το μέλλον του.

Και το ερώτημα είναι, μπορούμε να έχουμε το placebo effect χωρίς αυταπάτες;

egore έγραψε:Και το ερώτημα είναι, μπορούμε να έχουμε το placebo effect χωρίς αυταπάτες;

Ναί, μπορούμε να έχουμε το placebo effect χωρίς αυταπάτες.

το placebo effect χρειάζεται μόνο εικασίες

οι εικασίες χρειάζονται το αγνωστο

από αυτο
έχουμε μ π ό λ ι κ ο

και μια προσευχή

Ω εαυτέ μου
η αρχή και το τέλος του κόσμου και του συμπαντος ΜΟΥ
ζήσε σαν να μην υπάρχεις αύριο
αγάπα σαν να μην υπάρχεις εσύ
και ξύπνα γαμώ τη παναγία σου κάποτε
για να αγκαλιάσεις επιτέλους το άγνωστο
το οποίο είσαι και συ, για μένα

Το placebo effect έχει οριστεί ως στατιστικό φαινόμενο που βοηθά στον πειραματικό έλεγχο.
Εμφανίζεται όταν το υποκείμενο είναι βέβαιο, δεν εικάζει μόνο, ότι λαμβάνει θεραπευτική αγωγή
και ότι οι γιατροί επιθυμούν την ίαση του.

Η παναγία κουράστηκε σήμερα και πάει για ύπνο να γαμηθεί με το άγνωστο.
Περάστε αύριο...